آیین‌نامه مهندسی و ارزیابی مشاغل کارکنان دانشگاه/ دانشکده ‎های علوم پزشکی و مؤسسات وابـسته وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی (فروردین 1397)

آیین‌نامه مهندسی و ارزیابی مشاغل کارکنان دانشگاه/ دانشکده ‎های علوم پزشکی و خدمات بهداشتـی درمانی و مؤسسات وابـسته وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی

تاریخ تصویب با توجه به تاریخ تشکیل جلسه هیات امنا هر دانشگاه متفاوت است.

مقدمه

در راستای سیاست‌های کلی نظام سلامت و خط مشی‌های حاکم بر مؤسسات آموزش عالی کشور و به استناد ماده ۱ قانون احکام دائمی برنامه های توسعه کشور مصوب 1395/11/10، «آیین‌نامه مهندسی و ارزیابی مشاغل کارکنان» با هدف پویایی و انعطاف‌پذیری مشاغل و پست‌های سازمانی و بهبود روند انتخاب و انتصاب و ارتقاء پاسخگویی و ارزیابی عملکرد شغل و شاغل، در تاریخ … به تصویب هیئت امنا رسید.

فصل اول: تعاریف و مفاهیم

ماده ۱- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی: در این آیین‌نامه، به اختصار «وزارت» نامیده می‌شود.

ماده ۲- دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی: در این آیین‌نامه به اختصار «دانشگاه» نامیده می‌شود.

ماده ۳- دانشکده علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی: در این آیین‌نامه به اختصار «دانشکده» نامیده می‌شود.

ماده ۴- موسسه وابسته: شامل سازمان ها و موسسات وابسته به وزارت، که حسب قانون تشکیل شده و دارای استقلال مالی- اداری می‌باشند و در این آیین‌نامه به اختصار «موسسه» نامیده می‌شود.

ماده ۵- مهندسی مشاغل: به تجزیه، تحلیل و گروه‌بندی مشاغل بر اساس نوع وظایف، سطح مسئولیتها، شرایط احراز شغل و نیز انتخاب عنوان مناسب برای آنها اطلاق می‌شود. عبارت «طرح مهندسی مشاغل»، جایگزین عبارت «طرح طبقه‌بندی مشاغل» می‌شود.

ماده ۶- ارزیابی مشاغل: به سنجش درجه اهمیت و ارزش یک شغل در مقام مقایسه با سایر مشاغل، با توجه به نوع و پیچیدگی وظایف و سطح مسئولیتها، حساسیت شغل و شرایط محیط کار، به منظور پرداخت حقوق مساوی، برای کار مساوی، در شرایط یکسان اطلاق می‌شود.

ماده ۷- شغل: مجموعه‌ای از یک یا چند پست سازمانی که به لحاظ نوع کار مشابه، ولی از نظر اهمیت و دشواری وظایف و مسئولیت‌ها دارای درجات مختلفی است. در این آیین‌نامه معادل رشته شغلی می‌باشد.

ماده ۸- رسته شغلی: به مجموعه ای از رشته‌های شغلی گفته می‌شود که از لحاظ رشته تحصیلی و نوع کار و تجربه، وابستگی نزدیکی به هم داشته باشند. رسته‌های اصلی موجود در نظام اداری کشور عبارتند از:

۱) بهداشتی و درمانی

۲) آموزشی و فرهنگی

۳) اداری و مالی

۴) فناوری اطلاعات

۵) امور اجتماعی

۶) فنی و مهندسی

۷) خدمات

۸) کشاورزی و محیط زیست

ماده ۹- مشاغل تخصصی: آن دسته از مشاغلی که در شرایط احراز آنها در طرح مهندسی مشاغل مورد عمل، دارا بودن مدرک تحصیلی دانشگاهی الزامی است.

ماده ۱۰- مشاغل اختصاصی: در این آیین‌نامه با توجه به ماموریت اصلی وزارت متبوع، به کلیه مشاغلی که در رسته بهداشتی و درمانی قرار می‌گیرند، اطلاق می‌گردد.

ماده ۱۱- مشاغل عمومی: به آن دسته از مشاغلی اطلاق می‌گردد که بسترسازی و تمهید مقدمات حسن انجام وظایف و مسئولیت های اصلی دستگاه را عهده‌دار است.

ماده ۱۲- شرح شغل: بیانی که کلیات وظایف و مسئولیت های سطوح پستی هم نوع را شامل می‌گردد و حاوی عنوان، تعریف، نمونه وظایف و مسئولیتها و حداقل شرایط احراز تحصیلی، تجربی، آموزشی، توانمندی ها، مهارتها و پست های قابل تخصیص به آن شغل است.

ماده ۱۳- پست سازمانی: جایگاهی که در ساختار سازمانی دانشگاه/ دانشکده/ مؤسسه، برای انجام وظایف و مسئولیت های (ثابت و موقت) مشخص پیش بینی و برای تصدی یک کارمند در نظر گرفته می‌شود.

ماده ۱۴- شرح وظیفه پست سازمانی: مجموعه وظایف و نقش هایی است که برای یک پست سازمانی و در راستای انجام بخشی از مأموریت واحد سازمانی تعیین و ابلاغ می‌گردد و مستخدم مکلف به انجام آن می‌باشد.

ماده ۱۵- شرایط احراز: عبارت است از حداقل خصوصیات و توانایی های لازم اعم از تحصیلات، مهارتها، تجربه و دوره‌های آموزشی مورد نیاز که برای انجام وظایف و قبول مسئولیت های یک شغل لازم است.

ماده ۱۶- مهارت: احاطه و تسلط کافی برای انجام دادن وظایف و مسئولیتها به نحو دقیق می‌باشد. تشخیص مهارت بر اساس معیارهایی صورت می‌گیرد که در این آیین‌نامه نوع، وزن و ارزش آنها تعیین می‌شود.

ماده ۱۷- طبقه: نشانگر پایین‌ترین تا بالاتری سطوح شغل است که بر اساس عواملی نظیر میزان تجربه و تحصیلات به یکی از طبقات شانزده‌گانه جدول حق شغل اختصاص می‌یابد.

ماده ۱۸- ارتقاء طبقه: افزایش طبقه شغلی که بر اساس کسب تجربه، اخذ مدرک تحصیلی جدید مطابق با شرایط احراز و رعایت ضوابط مربوطه به صورت استحقاقی یا تشویقی به کارکنان اعطاء می‌گردد.

ماده ۱۹- تنزل طبقه: قرار دادن مستخدم در طبقه شغلی پایین‌تر از طبقه شغلی فعلی که به دلیل تغییر عنوان به مشاغل غیر مرتبط و یا آراء هیئت تخلفات اداری انجام می‌گیرد.

ماده ۲۱- رتبه: نشانگر پایین‌ترین تا بالاترین سطوح شغل است که بر اساس عواملی نظیر میزان تجربه، ارزیابی عملکرد و دوره‌های آموزشی و اهمیت پیچیدگی وظایف و مسئولیت ها به یکی از سطوح مقدماتی، پایه، ارشد، خبره و عالی اختصاص می یابد.

ماده ۲۱- ارتقاء رتبه: رتبه شغلی بر اساس کسب تجربه، نمره ارزیابی عملکرد و گذراندن دوره‌های آموزشی ارتقاء مییابد.

ماده ۲۲- تخصیص: قرار دادن پست مستخدم در طبقه و رتبه شغلی مربوط گفته می‌شود.

ماده ۲۳- تجربه شغلی: آن بخش از خدمات کارکنان است که سبب افزایش و تثبیت مهارت می‌گردد و در تعیین طبقه و رتبه شغلی وی مؤثر می‌باشد.

تبصره ۱: تجربه مربوط: آن قسمت از سوابق کارکنان که با شغل مورد تصدی وی ارتباط مستقیم دارد. به عبارت بهتر آن قسمت از خدمت مستخدم است که مرتبط با شغل مورد تصدی او باشد.

تبصره ۲: تجربه مشابه: آن قسمت از سوابق کارکنان، که با شغل مورد تصدی مرتبط باشد. بطور مثال: کارگزین برای کارشناس امور اداری و بهیار برای پرستار.

تبصره ۳: تجربه غیرمربوط: آن قسمت از سوابق کارکنان که مشمول تجربه مربوط و مشابه نباشد. بطور مثال خدمات کارگزینی برای خدمات پرستاری.

ماده ۲۴- انتصاب: گماردن کارکنان جدید یا شاغلین قبلی به یکی از پست های سازمانی بلاتصدی با در نظر گرفتن شرایط احراز می‌باشد تا بر اساس شرح وظایف و اختیارات، مسئولیت های آن پست را بر عهده گیرند.

فصل دوم- سطوح مشاغل و پست های سازمانی

ماده ۲۵- سطوح مشاغل: شامل موارد کارشناسی، کاردانی و سایر می‌باشد.

۱-۲۵-  مشاغل کارشناسی: به مشاغلی اطلاق می‌شود که در شرایط احراز آنها حداقل مدرک تحصیلی کارشناسی و بالاتر پیش‌بینی شده باشد.

تبصره : شاغلین مشاغل حسابدار، کارگزین، مأمور حراست و مسئول گزینش که با مدرک تحصیلی حداقل کارشناسی استخدام می‌گردند از بدو ورود به خدمت از مزایای مشاغل کارشناسی برخوردار می‌شوند.

۲-۲۵-  مشاغل کاردانی: به مشاغلی اطلاق می‌شود که در شرایط احراز آنها مدرک تحصیلی کاردانی پیش‌بینی شده باشد.

۳-۲۵- سایر مشاغل: به مشاغل پایین تر از مشاغل کاردانی اطلاق می‌گردد.

ماده ۲۶- سطوح پست های سازمانی: براساس سطوح پست های سازمانی ساختار وتشکیلات مصوب دانشگاه/دانشکده عبارتند از مدیریتی، کارشناسی، کاردانی و سایر.

۱-۲۶- پست مدیریتی : شامل سه سطح عالی، میانی و پایه به شرح ذیل می‌باشد:

الف) عالی: آن دسته از مدیرانی که وظیفه سیاستگذاری، تعیین خط مشی و برنامه‌ریزی را بر عهده دارند.

ب) میانی: آن دسته از مدیرانی که وظیفه هماهنگی و ایجاد ارتباط بین سطوح عالی و پایه و مسئولیت تنظیم برنامه‌های عملیاتی را بر عهده دارند.

ج) پایه: آن دسته از مدیرانی که وظیفه اجرای برنامه‌ها و سیاست‌های سازمانی را بر عهده دارند و تحت نظر مدیران سطوح میانی انجام وظیفه می‌نمایند.

۲-۲۶- پست کارشناسی: کلیه پست های سازمانی که دارای عنوان کارشناسی باشد یا در مشاغل کارشناسی تخصیص یابند.

تبصره : کلیه پست های سازمانی که فاقد عنوان کارشناسی بوده، لیکن در شرایط احراز شغل آنها حداقل مدرک تحصیلی کارشناسی و بالاتر پیش‌بینی شده باشد، جزء پست های کارشناسی محسوب می‌شوند. مانند: پرستار، پزشک عمومی، دندانپزشک، داروساز و…

۳-۲۶- پست کاردانی: کلیه پست های سازمانی که دارای عنوان کاردانی بوده یا در مشاغل کاردانی تخصیص می‌یابند.

۴-۲۶- سایر پست های سازمانی: به پست های سازمانی که در سطوح مدیریتی، کارشناسی یا کاردانی نمی باشند اطلاق می‌گردد.

ماده ۲۷- برابری مقاطع تحصیلی نظام آموزش ابتدایی، متوسطه و عالی کشور با آنچه در شرایط احراز طرح مهندسی مشاغل آمده، به شرح ذیل است:

۱- مدرک تحصیلی پایینتر از مقطع ششم ابتدایی نظام جدید یا مقطع پنجم ابتدایی نظام قدیم معادل پایان دوره ابتدایی

۲- مدرک تحصیلی پایان تحصیلات ششم ابتدایی نظام جدید معادل پایان دوره ابتدایی

۳- مدرک تحصیلی پایان تحصیلات دوره آموزش عمومی بزرگسالان معادل پایان مقطع تحصیلات دوره راهنمایی تحصیلی (سیکل)

۴- مدرک تحصیلی پایان تحصیلات دوره اول متوسطه (پایه نهم) معادل پایان تحصیلات دوره راهنمایی تحصیلی

۵- مدرک تحصیلی پایان تحصیلات دوره دوم متوسطه (پایه دوازدهم) معادل دیپلم کامل متوسطه

۶- پایان تحصیلات دوره کامل متوسطه در نظام قدیم معادل دیپلم کامل متوسطه.

۷- پایان تحصیلات دوره فوق دیپلم معادل پایان تحصیلات دوره کاردانی

۸- پایان تحصیلات دوره لیسانس معادل پایان تحصیلات دوره کارشناسی

۹- پایان تحصیلات دوره فوق لیسانس معادل پایان تحصیلات دوره کارشناسی ارشد

۱۰- پی اچ دی معادل دکتری تخصصی

ماده ۲۸- نحوه همترازی تحصیلات حوزوی با مدارک تحصیلی دانشگاهی به شرح ذیل است:

۱- سطح یک تحصیلات حوزوی معادل مدرک کاردانی

۲- سطح دو تحصیلات حوزوی معادل کارشناسی

۳- سطح سه تحصیلات حوزوی معادل کارشناسی ارشد

۴- سطح چهار تحصیلات حوزوی معادل دکترا

تبصره: مراجع تشخیص و تعیین سطوح علمی تحصیلات حوزوی روحانیون اهل تشیع و اهل تسنن مطابق بخشنامه‌های ۴۷۹۰/د مورخ ۲۹/۸/۱۳۷۲ و ۷۰۳۲/د مورخ ۲۵/۱۱/۱۳۷۲ معاون رئیس جمهور و دبیرکل سازمان امور اداری و استخدامی کشور می‌باشد.

فصل سوم- ارکان

ماده ۲۹- به منظور اجرای مفاد این آیین‌نامه در ستاد وزارت و دانشگاه/ دانشکده/ مؤسسه، کمیته‌ای تحت عنوان کمیته اجرایی مهندسی مشاغل تشکیل می‌گردد.

۱- معاون توسعه مدیریت و منابع (رئیس کمیته)

۲- مدیر/ رئیس توسعه سازمان و تحول اداری (دبیر کمیته)

۳- مدیر/ رئیس منابع انسانی (عضو کمیته)

۴- بالاترین مسئول مهندسی مشاغل (عضو کمیته)

تبصره ۱: حضور نماینده معاونت تخصصی حسب ضرورت و بدون حق امضا در کمیته بلامانع است.

تبصره ۲: مصوبات کمیته با امضای تمامی اعضاء دارای اعتبار است.

تبصره ۳ :حق امضاء اعضاء کمیته قابل تفویض به غیر نیست.

تبصره۴ : ابلاغ اعضای کمیته توسط رئیس دانشگاه/ دانشکده/ موسسه صادر می‌گردد.

ماده ۳0- وظایف کمیته اجرایی مهندسی مشاغل عبارت است از:

۱- بررسی و اتخاذ تصمیم در مورد کلیه پیشنهادهای دریافت شده از واحدهای تابعه در خصوص اجرای طرح مهندسی مشاغل بر اساس قوانین و مقررات.

۲- نظارت و کنترل مدارک ارائه شده به کمیته و تشخیص تجربه، مدرک تحصیلی، شناسنامه آموزشی، سوابق تجربی و غیره بر اساس مستندات و مقررات مندرج در طرح مهندسی مشاغل.

۳- ارائه پیشنهادهای الزم در زمینه اصلاح طرح مهندسی مشاغل به مرکز توسعه مدیریت و تحول اداری وزارت به منظور جاری نگهداشتن طرحها و انطباق آن با نیازهای استخدامی دانشگاه/ دانشکده/ مؤسسه.

۴- نظارت بر تعیین شرایط تصدی و احراز مشاغل کارکنان رسمی، پیمانی و قراردادی.

۵- نظارت و کنترل مجوزهای استخدامی و انطباق آن با شرایط و ضوابط مربوط.

۶- نظارت بر امر انتصابات و ارتقاء و تنزل طبقه کارکنان با توجه به قوانین و ضوابط موجود در طرح مهندسی مشاغل.

۷- بررسی و تأیید کلیه پیشنهادهای مرتبط با ارتقاء طبقه و رتبه کارکنان دانشگاه/ دانشکده/ مؤسسه بر اساس ضوابط و مقررات جاری.

۸- نظارت بر صحت صدور کلیه احکام استخدامی دانشگاه/ دانشکده/ مؤسسه.

۹- نظارت بر حسن اجرای قوانین و مقررات مربوط به مهندسی مشاغل.

۱۰- تشخیص و تایید تجربه مربوط و مشابه و تجارب بخش غیردولتی.

تبصره : ضمانت حسن اجرای مصوبات کمیته برعهده معاون توسعه مدیریت ومنابع دانشگاه /دانشکده می‌باشد.

ماده ۳۱- به منظور جلوگیری از تمرکز امور و تسریع در انجام کارها، با تشخیص کمیته اجرایی مهندسی مشاغل دانشگاه/ دانشکده/ موسسه، کمیته‌ای تحت عنوان کمیته فرعی مهندسی مشاغل در واحدهای تابعه دانشگاه/ دانشکده/ موسسه با ترکیب زیر تشکیل می‌گردد.

۱- بالاترین مقام اجرایی واحد سازمانی (رئیس کمیته)

۲- مسئول امور اداری واحد (دبیر کمیته)

۳- نماینده گروه مهندسی مشاغل دانشگاه/ دانشکده/ موسسه (عضو کمیته)

۴- مسئول کارگزینی واحد (عضو کمیته)

ماده ۳۲- تشخیص تشکیل، تعیین حدود وظایف و نحوه نظارت بر عملکرد کمیته فرعی در واحدهای تابعه با تأیید و تصویب کمیته اجرایی مهندسی مشاغل دانشگاه/ دانشکده/ موسسه است.

ماده ۳۳- صدور ابلاغ اعضای کمیته فرعی واحدهای تابعه به عهده رئیس کمیته اجرایی مهندسی مشاغل دانشگاه/ دانشکده/ موسسه می‌باشد.

فصل چهارم: ضوایط اجرایی کلی

ماده ۳۴- معیارهای مورد عمل برای محاسبه تجربه قابل قبول مجموع ردیف های زیر خواهد بود:

۱- کلیه خدمات انجام شده در رشته شغلی مربوط به پست مورد تصدی.

۲- کلیه خدمات انجام شده در رشته‌های شغلی مشابه با پست مورد تصدی.

۳- از بقیه خدمات معادل جمع ردیف های یک و دو.

تبصره ۱ : تشخیص نوع تجربه به عهده کمیته مهندسی مشاغل است.

تبصره ۲ : در هر صورت یک سوم تجربه غیرمرتبط کارکنان قابل احتساب خواهد بود.

ماده ۳۵- در احتساب تجربه، موارد زیر مشمول ماده فوق نمی‌باشند :

۱- آمادگی به خدمت

۲- ایام تعلیق

۳- ایام بازنشستگی

۴- ایام انفصال موقت

۵- ایام مرخصی بدون حقوق

۶- ایام غیبت غیرموجه

تبصره ۱: کل مدت مرخصی صعب العلاج به عنوان تجربه قابل احتساب خواهد بود.

تبصره ۲: در نقاط محروم مدت مرخصی مذکور بر اساس ضوابط، دو برابر محاسبه می‌گردد.

ماده ۳۶- نحوه احتساب تجربه در مورد کارکنانی که در طول خدمت در ارتباط با شغل مورد تصدی مدرک تحصیلی بالاتر ارائه نمایند، به شرح زیر است:

۱- کل سوابق تجربی مربوط و مشابه با مدرک تحصیلی کارشناسی مربوط و بالاتر در نظر گرفته می‌شود.

۲- پس از اخذ مدرک کارشناسی مربوط، یک دوم سوابق مربوط و مشابه با مدرک تحصیلی کاردانی قابل احتساب است.

۳- پس از اخذ مدرک کارشناسی مربوط، یک سوم سوابق مربوط و مشابه با مدرک تحصیلی دیپلم قابل احتساب است.

۴- از بقیه سوابق، معادل خدمات بعد از اخذ مدرک کارشناسی قابل احتساب خواهد بود.

۵- پس از اخذ مدرک کاردانی مرتبط، تمام سوابق مربوط و مشابه با مدرک دیپلم و پایین تر قابل احتساب است.

تبصره ۱ : در هر صورت یک سوم تجربه غیرمرتبط کارکنان قابل احتساب خواهد بود.

تبصره ۲ : دارندگان مدرک تحصیلی دیپلم در صورت ارائه مدرک تحصیلی کارشناسی و بالاتر مربوط و مشابه با شغل مورد تصدی، به جهت ارتقا به طبقه و بالاتر، مدت سنوات با مدرک دیپلم سه چهارم محاسبه می‌گردد.

تبصره ۳ : کارکنان در صورت ارائه مدرک تحصیلی بالاتر در ارتباط با شغل مورد تصدی، تنزل طبقه نخواهند یافت.

ماده ۳7- در محاسبه تجربه مستخدمینی که در طول خدمت، موفق به اخذ مدرک تحصیلی دکترا در رشته های بزشکی، داروسازی و دندانپزشکی می‌گردند، با توجه به تعریف تجربه مربوط و مشابه، به شرح ذیل عمل می‌شود :

أ. کلیه خدمات انجام شده در رشته شغلی مربوط یا مشابه شغل مورد تصدی با مدرک تحصیلی لیسانس مربوط و بالاتر.

ب. یک سوم خدمات انجام شده در رشته شغلی مربوط و مشابه شغل مورد تصدی با مدرک تحصیلی فوق دیبلم مربوط.

ج. از بقیه خدمات معادل تجربه مربوط و مشابه رشته شغلی مورد تصدی با مدرک تحصیلی لیسانس مربوط و بالاتر.

ماده 38.مدت خدمت وظیفه عمومی کارکنان با توجه به تعاریف تجربه مربوط و تجربه مشابه و مفاد ماده 34 قابل احتساب است.

ماده ۳۹- برای احتساب تجربه بخش غیردولتی ارائه مدارک زیر الزامی است:

1.گواهی سابقه کار با قید تاریخ شروع، استمرار، خاتمه و عنوان شغل مورد تصدی.

2. ارائه لیست سیاهه ریز حقوقی سنوات خدمت معتبر.

3.ارائه تائیدیه پرداخت کسور بازنشستگی یا سهم بیمه.

4.ارائه گواهی ثبت شرکت یا موسسه از مراجع ذیربط.

تبصره : در صورت انحلال شرکت های طرف قرارداد، تصمیم‌گیری در خصوص احتساب سوابق تجربی توسط کمیته مهندسی مشاغل انجام می‌پذیرد.

ماده ۴۰- در احتساب تجربه بخش غیردولتی کارکنان، آن قسمت از تجربه مستخدم که در زمینه شغلی مربوط و مشابه مورد تصدی او باشد، ملاک محاسبه خواهد بود.

تبصره ۱ :سوابق تجربی غیرمرتبط پرسنلی که قبل از استخدام بصورت شرکتی تا تاریخ 1385/7/1 در دانشگاه/ دانشکده های علوم پزشکی فعالیت داشته اند با رعایت ماده 39 این آیین‌نامه و ارائه تائیدیه سوابق خدمتی، از بالاترین مقام اجرائی حوزه عملیاتی، در صورتی که سوابق تجربی آنان بعد از استخدام، معادل سوابق تجربی غیرمرتبط شرکتی آنان باشد بطور کامل قابل محاسبه می‌باشد.

تبصره 2 : تاریخ اجرای احتساب سوابق بخش غیردولتی، از تاریخ  تصویب در کمیته اجرایی مهندسی مشاغل می باشد.

ماده۴۱- نحوه محاسبه سوابق تجربی پرسنلی که قبل از استخدام در دانشگاه/دانشکده های علوم پزشکی بصورت ساعتی فعالیت داشته اند با رعایت شرایط ذیل بلامانع می باشد:

1.میزان کارکرد در متن قرارداد، 44 ساعت کار در هفته تعیین و یا این که ساعت تعیین شده در متن قرارداد برابر و یا بیشتر از سقف مجاز ساعت کارکرد در یک ماه باشد.

2.بابت کارکرد ماهانه فرد شاغل، کسورات قانونی کسر و به صندوق بازنشستگی مربوطه واریز شده باشد.

3. تائیدیه از بالاترین مقام اجرائی حوزه عملیاتی در زمان اشتغال ارائه شود.

4.قرارداد ساعتی تنظیم شده با دانشگاه/دانشکده/موسسه ارائه گردد.

ماده ۴۲- سوابق تجربی کسب شده در مؤسسات خارج از کشور با رعایت ضوابط زیر قابل محاسبه است:

1.تجربه کسب شده در شغل مورد تصدی بوده و بطور تمام وقت و در مقابل دریافت دستمزد حاصل شده باشد.

2. گواهی موسسه مربوط از لحاظ تمام وقت بودن خدمت شخص در آن موسسه و دریافت حقوق و دستمزد به تائید سفارتخانه یا کنسولگری دولت جمهوری اسلامی ایران در کشور ذیربط رسیده باشد.

تبصره : سوابق تجربی مؤسسات و شرکتهای دولتی و نهادهای انقلاب اسلامی نظیر سوابق تجربی بخش دولتی محاسبه می‌گردد.

ماده ۴۳- کمیته مهندسی مشاغل مکلف است قبل از احتساب تجربه بخش غیردولتی و خارج از کشور کارکنان دولت، بدواً در مورد صحت و سقم مدارک، رسیدگی و اتخاذ تصمیم نماید.

ماده ۴۴- مدت دوره‌های آموزشی بهورزی در بخش دولتی قبل از پذیرفته شدن به خدمت دولتی (رسمی و پیمانی) به عنوان تجربه به شرح مندرج در ماده 45 قابل احتساب خواهد بود.

ماده ۴۵- نحوه احتساب دوره آموزش بهورزی جهت استفاده از مزایای مقطع تحصیلی بالاتر عبارت است از:

۱. بهورزانی که در بدو استخدام دارای مدارک تحصیلی پنجم ابتدائی، پایان دوره راهنمایی یا دوره اول متوسطه (سیکل) و یا دیپلم می‌باشند، در هنگام اشتغال در شغل بهورزی از مزایای یک مقطع بالاتر (به ترتیب سیکل، دیپلم و کاردانی) برخوردار می‌شوند.

۲. در صورتی که بهورزان موضوع بند یک، در حین خدمت موفق به اخذ مدرک تحصیلی بالاتر شوند (با رعایت مقررات ادامه تحصیلی بهورزان) مزایای آموزش دوره بهورزی به جای یک مقطع بالاتر فقط به صورت تجربه مرتبط محسوب می‌گردد.

۳. بهورزانی که با مدرک تحصیلی کاردانی مرتبط و پس از طی دوره آموزش بهورزی در رشته شغلی بهورز استخدام شوند، دوره آموزشی بهورزی بعنوان تجربه محاسبه می‌شود.

۴. بهره مندی از مزایای فوق، تنها در صورتی قابل اعمال است که بهورزان در پست بهورزی اشتغال داشته باشند و در صورت تغییر عنوان و عدم اشتغال درشغل بهورزی، مزایای مذکور بالاثر می‌گردد.

ماده ۴۶- دوره‌های کارآموزی یا کارورزی که به منظور اخذ مدرک تحصیلی بالاتر ارائه می‌گردد به‌عنوان تجربه قابل محاسبه نیست.

ماده ۴۷- مدرک تحصیلی اخذ شده توسط کارمند در حین خدمت نسبت به مدرک تحصیلی ارائه شده در بدو استخدام کارمندان تنها برای یک مقطع تحصیلی بالاتر قابل پذیرش می‌باشد. احتساب مدرک تحصیلی جدید از اختیارات دانشگاه/ دانشکده/ مؤسسه می‌باشد.

تبصره ۱: اعمال مدرک تحصیلی بالاتر برای افراد واجد شرایط تنها شامل رشته های تحصیلی دانشگاهی مورد تایید وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی می‌باشد.

تبصره ۲: رشته و مقطع تحصیلی بالاتر در شرایط احراز شغل مورد تصدی کارمند پیش بینی شده باشد.

تبصره ۳: برای متصدیان مشاغل کاردانی در صورت وجود شغل متناظر در سطح کارشناسی (مانند: کاردان بهداشت محیط به کارشناس بهداشت محیط و…) موارد در کمیته دانشگاه/ دانشکده/ موسسه قابل بررسی می‌باشد.

تبصره۴ : سپری شدن حداقل 5 سال از شروع خدمت کارکنان به صورت رسمی و یا پیمانی برای ارائه درخواست ادامه تحصیل به دانشگاه/ دانشکده/ موسسه الزامی است.

تبصره ۵ :کارمند قبل از شروع به تحصیل در مقطع بالاتر موظف است موافقت کتبی مقام مافوق و کمیته مهندسی مشاغل را اخذ نماید.

تبصره ۶: استفاده از دو مقطع تحصیلی حداکثر تا سطح کارشناسی ارشد با نظر کمیته مهندسی مشاغل بلامانع است.

ماده ۴۸- نحوه اعمال مدرک تحصیلی جدید به شرح زیر است:

الف) در صورتی که مدرک تحصیلی ارائه شده در شرایط احراز پست مورد تصدی پیش بینی شده باشد، پس از طرح در کمیته، از تاریخ فراغت از تحصیل قابل احتساب است.

تبصره : کارمند تا شش ماه از زمان فراغت از تحصیل ملزم به ارائه مدرک تحصیلی جدید جهت طرح و تایید در کمیته می‌باشد. در غیر این صورت تاریخ احتساب مدرک تحصیلی ارائه شده، از زمان تصویب کمیته می‌باشد.

ب) در صورتی که ارائه مدرک تحصیلی، منجر به تغییر عنوان کارمند گردد، پس از طرح در کمیته، از تاریخ تغییر عنوان یا تبدیل پست، قابل احتساب می‌باشد.

تبصره: کارمندانی که قبل از اصلاحیه طرح های مهندسی مشاغل به پستهای کارشناسی یا همتراز کارشناسی منصوب و به موجب ضوابط جدید حائز شرایط احراز نمی باشند، انتصاب آنها به پست های سازمانی مدیریت پایه و میانی در صورت عدم تغییر رشته شغلی مورد تصدی و با رعایت ضوابط انتخاب و انتصاب مدیران، بلامانع است.

ماده ۴۹- مستخدمینی که قبل از اصلاحیه طرح های مهندسی مشاغل در رشته‌های شغلی که در شرایط احراز آنها، مدرک تحصیلی عام لحاظ گردیده بود، به استخدام دانشگاه/ دانشکده/ مؤسسه درآمده و یا تغییر عنوان داده اند، در صورت رعایت کلیه شرایط زیر می‌توانند در رسته احرازی فعلی (صرفاً اداری و مالی، آموزشی و فرهنگی) به سایر مشاغل مرتبط و مشابه در همان رسته انتصاب یابند. به عنوان مثال کارگزین به کارشناس امور اداری و بالعکس.

۱. دارا بودن حداقل مدرک تحصیلی کارشناسی.

۲. دارا بودن حداقل ده سال سابقه تجربی مستمر در رشته شغلی مشابه.

۳. گذراندن حداقل 250 ساعت دوره آموزش شغلی مصوب در رشته شغلی مربوط و مشابه.

ماده ۵۰- برای انتصاب به پست سازمانی کارشناس مسئول، حسابدار مسئول، کارگزین مسئول و سایر عناوین مشابه دارا بودن حداقل 6 سال سابقه تجربی در پست سازمانی مربوطه الزامی است.

ماده ۵۱- تغییر رسته کارکنان از بهداشتی و درمانی به سایر رسته‌ ها برحسب ضرورت با رعایت قوانین و مقررات و موافقت بالاترین مقام اجرائی دستگاه، پس از طرح در کمیته مهندسی مشاغل بلامانع است.

فصل پنجم- ضوابط اجرایی ایثارگران

ماده ۵۲- ایثارگر: به کسی اطلاق می‌گردد که برای استقرار و حفظ دستاوردهای انقلاب اسلامی و دفاع از کیان نظام جمهوری اسلامی ایران، استقلال و تمامیت ارضی کشور، مقابله با تهدیدات و تجاوزات دشمنان، داخلی و خارجی انجام وظیفه می‌نماید که شهید، مفقودالاثر، جانباز، آزاده، و رزمنده شناخته می‌شود.

تبصره : در اجرای بند «الف» ماده 44 قانون برنامه پنجم توسعه و بند «ز» ماده 88 قانون برنامه ششم توسعه، فرزندان شاهد از امتیازات جانبازان پنجاه درصد و بالاتر برخوردار می‌باشند.

ماده ۵۳- رعایت مقررات این آیین‌نامه و شرایط احراز طرح مهندسی مشاغل جهت استخدام، انتصاب، تغییر عنوان و احتساب مدرک تحصیلی برای کلیه ایثارگران و فرزندان معظم شاهد الزامی است.

ماده ۵۴- جانبازان، آزادگان و فرزندان معظم شاهد واجد شرایط احراز، از امتیازات یک مقطع تحصیلی بالاتر جدول حق شغل و شاغل بهره‌مند می‌گردند.

تبصره ۱ :در صورت عدم پیش بینی مقطع تحصیلی بالاتر در شرایط احراز شغل جانبازان، آزادگان و فرزندان شهدا، از یک طبقه اضافی مازاد بر طبقات استحقاقی بهره‌مند شوند.

تبصره ۲: تغییر عنوان جانبازان، آزادگان و فرزندان معظم شاهد با مدرک تحصیلی کاردانی به مشاغل کارشناسی مجاز نمی باشد ولیکن روند ارتقاء طبقه استحقاقی براساس مدرک تحصیلی کارشناسی می‌باشد.

ماده ۵۵- چنانچه مدرک تحصیلی اخذ شده جانبازان، آزادگان و فرزندان شاهد در شرایط احراز شغل مورد تصدی پیش‌بینی نشده باشد، صرفاً از امتیاز تحصیلات یک مقطع بالاتر از مدرک ارائه شده در جدول حق شاغل بهره‌مند می‌گردند.

ماده ۵۶- اعطای طبقه تشویقی بابت ایثارگری به جانبازان، آزادگان، فرزندان معظم شاهد و رزمندگان (حضور 6 ماه متوالی یا 9 ماه متناوب در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل از تاریخ 1359/6/31 لغایت 1367/5/29) بلامانع است.

تبصره ۱ : حداکثر طبقات تشویقی جهت جانبازان، آزادگان و فرزندان معظم شاهد، دوطبقه است.

تبصره ۲ : ایثارگرانی که قبل از 1388/1/1 گروه تشویقی بابت ایثارگری دریافت نموده‌اند، مشمول ماده مذکور نمی‌شوند.

تبصره ۳ : فرزندان معظم شهدائی که قبل از 1388/1/1 مشمول گروه تشویقی فرزندان شاهد گردیده‌اند، با احتساب گروه فوق، حداکثر از دوطبقه تشویقی برخوردار می‌گردند.

ماده ۵۷- مدت اسارت آزادگان از نظر تجربه در هر صورت مرتبط و دو برابر قابل محاسبه است.

ماده ۵۸- شهدا و جانبازان حالت اشتغال همواره از تمام مزایای مرتبط با این آیین‌نامه، مشابه کارکنان شاغل در دستگاه بهره‌مند خواهند بود.

ماده ۵۹- شهدا همواره از دو طبقه تشویقی در قالب حداکثر سقف طبقات مجاز (طبقه ۱۶) بهره‌مند خواهند شد.

ماده ۶0- مدت مأموریت آموزشی تمام وقت جانبازان، آزادگان و فرزندان شاهدکه منجر به اخذ مدرک تحصیلی می گردد در زمان اشتغال، به عنوان تجربه کامل مربوط تلقی می‌گردد.

ماده ۶۱- چنانچه جانبازان، قبل از تصویب قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان (1370/1/1) در دستگاه اجرایی شاغل بوده، لیکن مراتب جانبازی آنها اخیراً توسط مراجع ذیربط تأیید گردیده است، مبنای برخورداری از مزایای  پیش‌بینی شده تاریخ تطبیق با قانون نظام هماهنگ است. لیکن در صورتی که بعد از تصویب قانون مذکور شاغل شده باشند از زمان ایجاد رابطه استخدامی با دستگاه اجرائی، مشمول امتیازات مقرر می‌گردند.

ماده ۶۲- رزمندگانی که گواهی حضور در جبهه و ایثارگرانی که تغییر درصد جانبازی ارائه می‌نمایند، به ترتیب از تاریخ ارائه به دانشگاه و از تاریخ تغییر درصد جانبازی از امتیازات مربوطه برخوردار خواهند شد.

ماده ۶۳- با ایثارگرانی که مدرک تحصیلی دیپلم افتخاری ارائه می‌نمایند، همانند دارندگان مدرک دیپلم رسمی با رعایت سایر مقررات رفتار خواهد شد.

ماده ۶۴- ایثارگران و فرزندان شهدا برای تصدی پست‌های مدیریتی مشمول ضوابط انتخاب، انتصاب و تغییر مدیران می‌باشند.

** این فصل تابع قوانین و مقررات ایثارگران می باشد.

فصل ششم- ضوابط اجرایی ارتقاء طبقه و رتبه شغلی

ماده ۶۵- کارمندان شاغل در دانشگاه/ دانشکده/ مؤسسه برابر جدول شماره ۱ و بر اساس شرایط احراز تحصییلی و تجربی به طبقات شغلی استحقاقی در جدول حق شغل ارتقاء می‌یابند.

جدول شماره 1- ارتقاء طبقه شغلی بر اساس تحصیلات و سنوات تجربی در کلیه رسته ها

طبقه شغلی تحصیل / تجربه	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16
پایان دوره ابتدایی		0	6	12	18	24	28
پایان دوره راهنمایی یا دوره اول متوسطه		0	5	10	15	20	25	28
دیپلم			0	5	10	15	20	25	28
کاردانی				0	5	10	15	20	25	28
کارشناسی					0	4	8	12	16	20	24	28
کارشناسی ارشد						0	4	8	12	16	20	24	28
دکترای حرفه ای*							0	4	8	12	16	20	24	28
دکترای تخصصی/phd/فوق تخصصی بالینی/ postdoc **								0	4	8	12	16	20	24	28
*دارندگان مدرک تحصیلی دکترای عمومی پزشکی، دندانپزشکی، داروسازی و دکترای علوم آزمایشگاهی **به استناد ماده 5 فصل دوم آیین نامه آموزشی مبنی بر لحاظ نمودن نظام واحدی در تمام مقاطع

تبصره: روند ارتقا طبقه دارندگان مدرک تحصیلی دکترای دامپزشکی نظیر دارندگان دکترای حرفه ای می‌باشد.

ماده ۶۶- رعایت حداکثر سقف طبقات شانزده گانه جدول فوق الزامی است.

تبصره : در خصوص کارمندانی که از طبقه تشویقی ارزشیابی بعد از قانون مدیریت خدمات کشوری بهره مند گردیده اند، از ابتدای سال 96 طبقه تشویقی ارزشیابی از احکام پرسنلی حذف و مطابق جدول فوق عمل می‌گردد.

ماده ۶۷- کارمندانی که در بدو استخدام دارای شرایط تحصیلی و تجربی این ضوابط باشند، در طبقه استحقاقی قرار خواهند گرفت.

ماده ۶۸- سوابق تجربی کارمندان در ارتقاء طبقه و رتبه شغلی با رعایت مفاد مرتبط در فصل چهارم این آیین‌نامه محاسبه می‌گردد.

ماده ۶۹- تمامی مواردی که احتساب تجربه آنان به دلیل تغییر رشته شغلی و نظایر آن منجر به تنزل طبقه شغلی گردد، باید در کمیته اجرایی طبقه‌بندی مشاغل مصوب گردد.

ماده ۷۰- کلیه شاغلین مشاغلی که در مناطق کمتر توسعه یافته، موضوع فهرست تصوی بنامه شماره ۷۶۲۹۴/ت۳۶۰۹۵هـ مورخ ۱۰/۴/۱۳۸۸ و استان های خراسان شمالی، خراسان جنوبی، کهگیلویه و بویر احمد، چهارمحال و بختیاری، کردستان، سیستان و بلوچستان، بوشهر، هرمزگان، خوزستان و ایلام خدمت می‌نمایند، به ازای هر یک سال سوابق تجربی (از تاریخ 1388/01/01 به بعد)، از یک سال تعجیل (کسر سال به نسبت) در ارتقاء طبقه و رتبه شغلی برخوردار می‌شوند.

ماده ۷۱- ملاک محاسبه ارتقاء طبقه شغلی افرادی که قبل از اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری (1388/01/01) برابر مقررات حاکم از سوابق تجربی بخش غیردولتی و همچنین امتیاز تعجیل در گروه استفاده نموده‌اند، برای انطباق تجربه آنان با جدول ارتقاء طبقه شغلی (جدول شماره 1)، تاریخ دریافت آخرین گروه استحقاقی خواهد بود.

ماده ۷۲- کارمندانی که بعد از تاریخ 1388/01/01 به خدمت رسمی آزمایشی و پیمانی پذیرفته می‌شوند، چنانچه دارای سوابق خدمت دولتی یا غیردولتی باشند، براساس سوابق مذکور و رعایت مفاد این ضوابط در طبقات شغلی جدول ارتقاء طبقه شغلی (جدول شماره 1) قرار خواهند گرفت.

ماده ۷۳- نحوه ارتقاء کارمندان به رتبه‌های شغلی بالاتر: مدت سنوات تجربی الزم برای ارتقاء رتبه متصدیان مشاغل تا سطح کاردانی و کارشناسی و بالاتر به شرح جدول شماره 2 می‌باشد.

جدول شماره 2- ارتقاء رتبه شغلی بر اساس سنوات تجربی

رتبه ها   مدت سنوات تجربی	مقدماتی	پایه	ارشد	خبره	عالی
مدت سنوات تجربی لازم برای مشاغل سطح کارشناسی و بالاتر	0	6	12	18	24
مدت سنوات تجربی لازم برای مشاغل کاردانی	0	8	16	24
مدت سنوات تجربی لازم برای سایر مشاغل	0	8	20

ماده 74- برای ارتقاء کارمند به یک رتبه‌ بالاتر، علاوه بر شرط تجربه، تحقق شرایط زیر الزامی است :

الف) ارتقاء به رتبه پایه :

1.کسب حداقل 60 درصد امتیاز از میانگین مجموع امتیاز ارزیابی سالیانه کارمند در طول ارتقاء رتبه شغلی.

2. گذراندن 300 ساعت دوره آموزشی در چارچوب نظام آموزشی کارمندان، مصوب کمیته آموزش کارکنان دانشگاه/ دانشکده.

تبصره ۱ : برای مشاغل رسته خدمات، گذراندن 70 ساعت دوره آموزشی در چارچوب نظام آموزشی کارمندان، مصوب کمیته آموزش کارکنان دانشگاه/ دانشکده کافی است.

ب) ارتقاء به رتبه ارشد:

1.کسب حداقل 70 درصد امتیاز از میانگین مجموع امتیاز ارزیابی سالیانه کارمند در طول ارتقاء رتبه شغلی.

2. گذراندن 250 ساعت دوره آموزشی در چارچوب نظام آموزشی کارمندان، مصوب کمیته آموزش کارکنان دانشگاه/ دانشکده.

تبصره ۲: برای مشاغل رسته خدمات، گذراندن 50 ساعت دوره آموزشی در چارچوب نظام آموزشی کارمندان، مصوب کمیته آموزش کارکنان دانشگاه/ دانشکده کافی است.

ج) ارتقاء به رتبه خبره :

1.کسب حداقل 80 درصد امتیاز از میانگین مجموع امتیاز ارزیابی سالیانه کارمند در طول ارتقاء رتبه شغلی.

2. گذراندن 200 ساعت دوره آموزشی در چارچوب نظام آموزشی کارمندان، مصوب کمیته آموزش کارکنان دانشگاه/ دانشکده.

د) ارتقاء به رتبه عالی:

1.کسب حداقل ۳ درصد امتیاز از میانگین مجموع امتیاز ارزیابی سالیانه کارمند در طول ارتقاء رتبه شغلی.

2. کسب حداقل360 امتیاز از 480 امتیاز جدول شماره 3.

جدول شماره ۳- امتیازات ارتقاء رتبه کارمند

ردیف	عامل ارزیابی کارمندان	شاخص امتیاز	امتیاز	حداکثر امتیاز	امتیاز مکتسبه
1	تحصیلات (مدرک تحصیلی)	دکترا و بالاتر	25	25
		کارشناسی ارشد	20
		کارشناسی	15
2	سنوات خدمتی	به ازای هر سال سنوات با مدرک دیپلم و پایین تر	1	80
		به ازای هر سال سنوات با مدرک کاردانی	1.5
		به ازای هر سال سنوات با مدرک کارشناسی	2
		به ازای هر سال سنوات با مدرک کارشناسی ارشد	2.5
		به ازای هر سال سنوات با مدرک دکترا و بالاتر	3
3	سوابق مدیریتی	به ازای هر سال سابقه مدیریت و معاون مدیر	5	35
		به ازای هر سال سابقه رئیس گروه و اداره و معاون	4
4	عضویت در شوراها و کمیته ها	به ازای هر سال عضویت در شورا/کمیته هایی که بر اساس قانون و دستورالعمل وزارت شکل می گیرد	2	10
5	دوره های آموزشی(پس از تاریخ ارتقا به خبره)	به ازای هر ساعت آموزش عمومی	0.5	150
		به ازای هر ساعت آموزش تخصصی و شغلی	1
		به ازای هر ساعت آموزش مدیریتی	1.5
6	ارزیابی عملکرد	معدل شش سال منتهی به زمان استحقاق	–	100
7	تشویقات در 10 سال اخیر	به ازای هر تشویق از سوی وزیر و استاندار	10	30
		به ازای هر تشویق از سوی رئیس دانشگاه و هم سطح	7
		به ازای هر تشویق از سوی معاونین دانشگاه و هم سطح	5
8	مستند سازی تجربیات	بیان مشکلات	15	50
		ارایه راهکارهای اجرایی حل مشکلات	20
		بیان خصوصیات و ویژگی های شغلی خود	10
		موفقیت های شغلی	5

ماده ۷۵- برای شاغلینی که در مناطق کمتر توسعه یافته موضوع فهرست تصویب نامه شماره 76294 ت 36095 ه مورخ 1388/04/10 و استان های خراسان شمالی، خراسان جنوبی، کهگیلویه و بویراحمد، چهارمحال و بختیاری، کردستان، سیستان و بلوچستان، بوشهر، هرمزگان، خوزستان و ایلام، خدمت می‌نمایند، جهت ارتقاء به رتبه عالی کسب 325 از 480 امتیاز جدول شماره 3 الزامی است، مشروط به این که حداقل در سه سال اخیر در مناطق کمتر توسعه یافته اشتغال داشته باشند.

ماده ۷۶- کلیه شاغلین مشاغلی که در مناطق کمتر توسعه یافته موضوع فهرست تصویب نامه شماره 76294 ت 36095 ه مورخ 1388/04/10 و استان های خراسان شمالی، خراسان جنوبی، کهگیلویه و بویراحمد، چهارمحال و بختیاری، کردستان، سیستان و بلوچستان، بوشهر، هرمزگان، خوزستان و ایلام، خدمت می‌نمایند، برای ارتقاء به رتبه‌های شغلی پایه، ارشد، خبره و عالی به ترتیب نیازمند 50، 60، 70 و 80 درصد امتیازات ارزیابی عملکرد می‌باشند.

ماده ۷۷- کارمندانی که به موجب مقررات و تائید مراجع ذیصلاح با مدارک تحصیلی کمتر از کارشناسی متصدی مشاغل کارشناسی شده‌اند می‌توانند با رعایت سایر مقررات مربوط تا رتبه عالی ارتقاء یابند.

ماده ۷۸- کارمندانی که در مرحله تطبیق، رتبه مربوط را برابر ضوابط کسب نموده‌اند، همچنان در همان رتبه باقی خواهند ماند تا شرایط خدمتی و سایر عوامل مندرج در این آیین‌نامه را احراز نمایند.

ماده ۷۹- کارمندانی که طبق مصوبات شورایعالی انقلاب فرهنگی به عنوان نخبه شناخته شده و تائیدیه بنیاد ملی نخبگان را اخذ نموده باشند، از طی کردن برخی رتبه‌ها به شرح زیر معاف می‌شوند:

1.مشاغل کاردانی و پایین تر از طی کردن رتبه مقدماتی.

2. مشاغل کارشناسی و بالاتر از طی کردن رتبه‌های مقدماتی و پایه.

تبصره : نخبگان مذکور برای کسب رتبه‌های بعدی تابع مواد مندرج در این آیین‌نامه خواهند بود.

ماده 80- دوره‌های آموزشی ارائه شده در فاصله هر رتبه صرفا برای ارتقائ همان رتبه ملاک عمل خواهد بود و برای ارتقاء بعدی قابل محاسبه نیست.

ماده ۸۱- دوره‌های آموزشی ارائه شده در فاصله هر رتبه صرفا برای ارتقاء همان رتبه ملاک عمل خواهد بود و برای ارتقاء بعدی قابل محاسبه نیست.

ماده ۸۱- کسب توامان دو رتبه شغلی امکان پذیر نمی‌باشد.

تبصره : در خصوص کارمندانی که تجربه لازم برای ارتقاء به رتبه بالاتر را دارند، گذراندن دوره‌های آموزشی مورد نیاز در حد فاصل دو رتبه الزامی است. لیکن در ارتقا به رتبه عالی کسب حدنصاب جدول شماره ۸ الزامی است.

ماده ۸۲- جهت کارمندان مشمول حالت اشتغال صرفا مدت سابقه برای ارتقاء رتبه، ملاک عمل می‌باشد.

ماده ۸۳- در خصوص کارکنانی که سوابق تجربی قراردادی ارائه نموده‌اند و در مدت قرارداد فاقد نمره ارزیابی عملکرد می‌باشند، ملاک عمل، تمدید قرارداد این افراد می‌باشد.

ماده ۸۴- بررسی استحقاق ارتقاء به رتبه‌های پایه، ارشد و خبره توسط کمیته اجرایی مهندسی مشاغل مورد تصویب قرار می گیرد.

ماده ۸۵- ارتقا به رتبه عالی، منوط به تایید مرکز توسعه مدیریت و تحول اداری وزارت می‌باشد.

ماده ۸۶- امتیاز مربوط به مستندات تجربی در جدول مربوط به ارتقاء به رتبه عالی باید توسط معاونت تخصصی مربوط تائید گردد.

فصل هفتم- نظارت و بازنگری

ماده ۸۷- به منظور نظارت بر حسن اجرای این آیین‌نامه کلیه امور مربوط به مهندسی مشاغل کارکنان رسمی و پیمانی ستاد وزارت و دانشگاه/ دانشکده/ مؤسسه اعم از ارتقاء طبقه و رتبه شغلی (پایه تا عالی) و انتصابات در سامانه مهندسی مشاغل کارمندان به همراه مستندات و مدارک درج می‌گردد تا در صورت عدم رعایت قوانین و مقرارت، اصلاح آن توسط مرکز توسعه مدیریت و تحول اداری وزارت امکان پذیر گردد.

ماده ۸۸- انجام کلیه امور طبقه‌بندی مشاغل کارکنان دانشگاه/ دانشکده/ دانشکده علوم پزشکی، انستیتو پاستور، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، موسسه آموزش طب انتقال خون و کلیه سازمان‌ها و مؤسساتی که تابع قانون هیئت امنا می‌باشند، بر اساس مفاد این آیین‌نامه انجام می‌گیرد.

ماده ۸۹- ضمانت حسن اجرای مصوبات کمیته اجرایی مهندسی مشاغل برعهده معاون توسعه مدیریت ومنابع دانشگاه /دانشکده می‌باشد.

ماده ۹۱- مسئولیت اجرای صحیح این آیین نامه به عهده رئیس دانشگاه/ دانشکده/ موسسه می‌باشد.

ماده ۹۱- با ابلاغ این آیین‌نامه، ضوابط و آیین‌نامه‌های قبلی طبقه‌بندی مشاغل ملغی می‌گردد.

ماده ۹۲- کلیه بخشنامه ها، ضوابط و دستورالعمل های صادره از سوی مرکز توسعه مدیریت و تحول اداری وزارت در خصوص طبقه‌بندی مشاغل و اطالعات درج شده در پایگاه اطلاعات مهندسی مشاغل وزارت متبوع، لازم الاجرا می‌باشد.

ماده ۹۳- به منظور تهیه و تدوین استانداردها، معیارها، شاخصها، رویه ها، روشها و دستورالعمل های مرتبط با این آیین نامه و پیگیری تعهدات ستاد وزارت و پاسخ گویی به سئوالات، ابهامات و استعلامات مطروحه در این خصوص، «کمیته کشوری ۷ نفره مهندسی مشاغل» با انتخاب معاونت توسعه مدیریت و منابع وزارت و حکم وزیر، به عنوان رئیس هیأت امنا، با شرح وظایف ابلاغی تشکیل می‌گردد.

1.رئیس مرکز توسعه مدیریت و تحول اداری وزارت (رئیس کمیته)

2. مدیرکل منابع انسانی وزارت

3.رئیس گروه مهندسی مشاغل مرکز توسعه مدیریت و تحول اداری وزارت (دبیر کمیته)

4.یکی از کارشناسان مهندسی سازمان وزارت به انتخاب رئیس کمیته

5. سه نفر از کارشناسان توسعه سازمان و تحول اداری دانشگاه/ دانشکده/ مؤسسه به انتخاب رئیس کمیته

تبصره۱ : حضور نماینده تام‌الاختیار حوزه‌های تخصصی وزارت در جلسات کمیته حسب موضوع مرتبط با مأموریت آن حوزه بلامانع است.

تبصره ۲: دبیرخانه کمیته کشوری مهندسی مشاغل در مرکز توسعه مدیریت و تحول اداری وزارت متبوع می‌باشد.

تبصره۳ : شرح وظایف کمیته به شرح زیر می‌باشد:

۱. بررسی و تحلیل نظرات و پیشنهادات دانشگاهها/ دانشکده‌ها/ مؤسسات و حوزه‌های تخصصی ستاد وزارت درخصوص نیازهای مرتبط با مهندسی مشاغل

2. بازنگری و اصلاح آیین‌نامه مهندسی و ارزیابی مشاغل جهت طرح در هیات امنا
3. بازنگری و تدوین دستورالعمل و شیوه نامه های اجرائی مرتبط با طبقه‌بندی مشاغل

4.تعیین و تعریف مشاغل جدید متناسب با نیاز وزارت

۵.بازنگری طرح مهندسی مشاغل بر حسب ضرورت

۶.بازنگری و تدوین ضوابط انتخاب و انتصاب مدیران

تبصره : دستورالعمل های ابلاغی از کمیته کشوری برای دانشگاه/ دانشکده/ مؤسسه لازم الاجراست.

این آیین‌نامه مشتمل بر ۷ فصل، ۳۹ ماده و ۶۶ تبصره، برای یک دوره پنج ساله از زمان تصویب و ابلاغ هیئت امنا، قابل اجراست و تداوم اجرای آن با تأیید «کمیته کشوری ۷ نفره مهندسی مشاغل» و ابلاغ از سوی هیأت امنا دانشگاه/ دانشکده/ مؤسسه امکان پذیر می‌باشد.