آیین نامه اجرایی ماده (7) قانون تأمین مالی تولید و زیرساخت ها (موضوع اموال و دارایی های قابل توثیق)

تصویب نامه شماره 34867/ت64106 هـ مورخ 1404/02/30 هیات وزیران

هیئت وزیران در جلسه 1404/2/24 به پیشنهاد شورای ملی تأمین مالی (موضوع نامه شماره 80/16394 مورخ 1404/2/7 وزارت امور اقتصادی و دارایی) و به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و ماده (7) قانون تأمین مالی تولید و زیرساخت ها مصوب 1402، آیین نامه اجرایی ماده مذکور را به شرح زیر تصویب کرد:

آیین نامه اجرایی ماده (7) قانون تأمین مالی تولید و زیرساخت ها (موضوع اموال و دارایی های قابل توثیق)

ماده 1- در این آیین نامه، اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می روند:

1- قانون: قانون تأمین مالی تولید و زیرساخت ها مصوب 1402.

2- دستگاه های اجرایی: دستگاه های اجرایی موضوع بند (خ) ماده (1) قانون.

3- سامانه: سامانه جامع وثایق موضوع بند (ژ) ماده (1) قانون که در اجرای ماده (9) قانون توسط وزارت امور اقتصادی و دارایی طراحی و راه اندازی می شود.

4- دارایی قابل توثیق: اموال و دارایی های موضوع ماده (7) قانون که توسط نهادهای وثیقه پذیر در سامانه به عنوان وثیقه ثبت و برای آن شناسه یکتا صادر می شود.

5- نهاد وثیقه پذیر: نهادهای وثیقه پذیر موضوع بند (ث) ماده (۱) قانون.

6- نهاد امین دارایی: دستگاه های اجرایی و اشخاص حقوقی موضوع ماده (2) این آیین نامه که از طریق سامانه، عملیات توثیق و جلوگیری از نقل و انتقال دارایی های قابل توثیق به نفع نهاد وثیقه پذیر را پس از درخواست این نهاد انجام می دهند.

7- نهاد دارنده اطلاعات دارایی: دستگاه های اجرایی و اشخاص حقوقی موضوع ماده (2) این آیین نامه که اطلاعات دارایی قابل توثیق در سامانه نزد آنها ثبت و امکان صحت سنجی اطلاعات مربوط به این دارایی را از طریق سامانه فراهم می نمایند.

8- نهاد ناظر: نهاد ناظر موضوع جدول ماده (2) این آیین نامه.

9- بانک مرکزی: بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران.

10- مؤسسات اعتباری: مؤسسات اعتباری موضوع بند (ح) ماده (1) قانون بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران مصوب 1402.

ماده 2 – نهادهای امین دارایی، دارنده اطلاعات دارایی و ناظر دارایی های قابل توثیق به شرح جدول زیر تعیین می شوند:

تبصره سایر دارایی های قابل توثیق و نهادهای امین دارایی، دارنده اطلاعات دارایی و ناظر آن ها، پس از تأیید شورای ملی تأمین مالی به تصویب هیئت وزیران خواهد رسید.

ماده 3- در مواردی که وثیقه گذاری دارایی قابل توثیق توسط نهاد ناظر یا حکم مراجع قضایی محدود گردد، ضمن رعایت قوانین و مقررات مربوط به نهاد ناظر، تا زمان رفع محدودیت از سوی نهاد ناظر یا حکم مراجع قضایی، قابل توثیق نیست.

تبصره – نهاد ناظر مکلف است محدودیت های مرتبط با این ماده را جهت اعمال در سامانه، به وزارت امور اقتصادی و دارایی ارسال نماید.

ماده 4- نهادهای امین دارایی و ناظر مکلفند ضمن رعایت ماده (10) قانون، ظرف شش ماه از تاریخ ابلاغ این آیین نامه، نسبت به ایجاد زیرساخت الکترونیکی مطابق با فرآیندهای مندرج در دستورالعمل های موضوع ماده (9) قانون و تبصره های (1) و (2) آن و همچنین اتصال این زیرساخت به سامانه و ثبت اطلاعات وثایق و اموال مرهون در سامانه اقدام نمایند.

ماده 5- نهاد ناظر مکلف است ضمن رعایت ماده (۱۰) قانون، ظرف سه ماه از تاریخ ابلاغ این آیین نامه، نسبت به رفع موانع حقوقی در خصوص توثیق دارایی های تحت نظارت خود، اقدام نماید .

ماده 6- نهاد دارنده اطلاعات دارایی مکلف است با رعایت قانون مدیریت داده ها و اطلاعات ملی مصوب 1401 ظرف سه ماه از تاریخ ابلاغ این آیین نامه، امکان استعلام اطلاعات دارایی قابل توثیق را به صورت الکترونیکی و برخط برای سامانه فراهم نماید.

تبصره – اطلاعات دارایی های اشخاص، محرمانه بوده و قرار دادن اطلاعات مزبور در اختیار نهاد وثیقه پذیر و سایر اشخاص با ایجاد بسترها و زیرساخت های لازم مجاز است.

ماده 7- نهادهای وثیقه پذیر، امین دارایی و دارنده اطلاعات دارایی مکلفند ضمن رعایت مقررات این آیین نامه، دستورالعمل های موضوع ماده (9) قانون و تبصره های (1) و (2) آن را در پذیرش وثیقه رعایت نمایند.

ماده 8- شروع عملیات توثیق منوط به درخواست وثیقه گذار می باشد.

تبصره – توثیق اموال دولت اعم از منقول و غیرمنقول با پیشنهاد دستگاه اجرایی مرتبط برای ثبت در سامانه، منوط به پیش بینی توثیق در قوانین و مقررات مربوط و با موافقت وزارت امور اقتصادی و دارایی امکان پذیر است.

محمدرضا عارف – معاون اول رئیس جمهور