رای شماره ۱۲۶۸ مورخ ۱۴‍۰۱/‍۰۷/۱۲ هیات عمومی دیوان عدالت اداری(اطلاق تعرفه شماره (۳۸-۲) از تعرفه عوارض و بهای خدمات سال های ۱۳۹۹ و ۱۴‍۰‍۰ شهرداری لشت نشا که تحت عنوان عوارض سالیانه خودپرداز بانک ها به تصویب شورای اسلامی این شهر رسیده، از تاریخ تصویب ابطال شد.)

بسم الله الرحمن الرحیم

شماره دادنامه: 140109970905811268

تاریخ دادنامه: 12؍7؍1401

شماره پرونده: 0004198

مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری

شاکی: آقای داود آذرمنش خشکرودی

موضوع شکایت و خواسته: ابطال تعرفه شماره 38-2 از عوارض و بهای خدمات سال های 1399 و 1400 شهرداری لشت نشا مصوب شورای اسلامی شهر لشت نشا تحت عنوان «عوارض سالیانه خودپرداز بانک ها»

     گردش کار: شاکی به موجب دادخواستی ابطال تعرفه شماره 38-2 از عوارض و بهای خدمات سال های 1399 و 1400 شهرداری لشت نشا مصوب شورای اسلامی شهر لشت نشا را خواستار شده و در جهت تبیین خواسته اعلام کرده است که:

  " شورای اسلامی شهر لشت نشا به موجب تعرفه شماره 38-2 عوارض و بهای خدمات سال 1399 و تعرفه شماره 38-2 عوارض و بهای خدمات سال 1400 اقدام به وضع عوارض سالیانه خودپرداز بانک ها نموده است در حالی که:

 1- مطابق ماده 50 قانون مالیات بر ارزش افزوده، برقراری هرگونه عوارض به درآمدهای ماخذ محاسبه مالیات ممنوع است و بانک ها بابت درآمد خود مالیات می پردازند. 

 2- شوراهای اسلامی شهر به موجب ماده 50 و تبصره ذیل آن از قانون مالیات بر ارزش افزوده برای تصویب عوارض محلی صلاحیت دارند در حالی که حوزه فعالیت بانک ها محلی نبوده و کشوری می باشد.

3- مطابق رای شماره 1299-6؍3؍1387 هیات عمومی دیوان عدالت اداری اخذ عوارض بدون ارایه یک خدمت معین جواز قانونی ندارد که در مورد خودپردازهای بانک، شهرداری ها علاوه بر اینکه هیچ گونه خدماتی ارایه نمی‎دهند بلکه شورای اسلامی شهر و شهرداری و همچنین کارکنان آنان از خدمات خودپردازها که توسط بانک ارایه می شود بهره مند می شوند.

 4- هیات عمومی دیوان عدالت اداری در موارد مشابه به موجب دادنامه های 551-20؍8؍1392 و 879-21؍7؍1394 مصوبات شورای اسلامی سایر شهرها در این خصوص را ابطال نموده است.

 بنا به مراتب ابطال تعرفه های شماره 38-2 عوارض و بهای خدمات سال های 1399 و 1400 شورای اسلامی شهر لشت نشا در هیات عمومی دیوان از تاریخ تصویب مورد تقاضا می باشد." 

 متن مصوبه های مورد شکایت به شرح زیر است:

 تعرفه شماره 38-2 عوارض سالیانه خودپرداز بانک ها در سال های 1399 و 1400 مصوب شورای اسلامی شهر لشت نشا:

  " P × S × Z = A

Z: ضریب مصوب       P: ارزش منطقه ای             S: مساحت خودپرداز " 

 علیرغم ابلاغ دادخواست و ضمایم آن تا زمان صدور رای در هیات عمومی پاسخی از طرف شکایت واصل نشده است.

 هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ 12؍7؍1401 با حضور رییس و معاونین دیوان عدالت اداری و روسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء به شرح زیر به صدور رای مبادرت کرده است.

رای هیات عمومی

هرچند براساس رای شماره 476 الی 479-13؍3؍1399 هیات عمومی دیوان عدالت اداری اخذ عوارض سالیانه و کسب و پیشه از بانک ها دارای مبنای قانونی است، ولی با توجه به نصب خودپرداز در داخل بانکها و اخذ عوارض شغلی از بانک ها، دریافت عوارض از بابت خودپردازهای داخل بانک از مصادیق عوارض مضاعف بوده و برمبنای رای شماره 320-20؍2؍1401 هیات عمومی دیوان عدالت اداری اخذ عوارض از خودپردازها غیرقانونی تشخیص و ابطال شده است. بنا به مراتب فوق، اطلاق تعرفه شماره (38-2) از تعرفه عوارض و بهای خدمات سال های 1399 و 1400 شهرداری لشت نشا که تحت عنوان عوارض سالیانه خودپرداز بانک ها به تصویب شورای اسلامی این شهر رسیده، خلاف قانون و خارج از حدود اختیار است و مستند به بند 1 ماده 12 و مواد 13 و 88 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 از تاریخ تصویب ابطال می‌شود./

 

حکمتعلی مظفری

رییس هیات عمومی دیوان عدالت اداری

Powered by Froala Editor

فهرست مطالب این صفحه

مشاوره و راهنمایی

سایت حقوقی حاوی قوانین و مقررات تنقیح شده، موضوعات حقوقی، آراء وحدت رویه دیوان عالی کشور، آراء هیات عمومی و هیات های تخصصی دیوان عدالت اداری و نظرات مشورتی

تماس بگیرید
تبلیغات
مطالب منتخب
پربازدیدها
مطالب مرتبط
داتیک در شبکه‌های اجتماعی