رای شماره ۲۵۶۱ مورخ ۱۴‍۰‍۰/۱‍۰/‍۰۷ هیات عمومی دیوان عدالت اداری(بخشی از بخشنامه شماره ت ه م/۲‍۰۱۴۲۲- ۱۳۹۹/‍۰۶/۱۲ مدیرکل تدوین و هماهنگی مقررات اداری و استخدامی وزارت نفت که تاریخ پرداخت امتیازهای مقرر در بندهای (ث) و (ج) ماده ۱۱۲ قانون برنامه ششم توسعه را که به ترتیب از سال اول و دوم اجرای برنامه قابل اعمال بوده از ابتدای سال ۱۳۸۹ تعیین کرده است ابطال شد.)

بسم الله الرحمن الرحیم

شماره دادنامه: 140009970905812561

تاریخ دادنامه: 7؍10؍1400

شماره پرونده: 0000957

مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری

شاکی: آقای عقیل جاویدان

موضوع شکایت و خواسته: ابطال بخشی از بخشنامه شماره ت‌‌ه‌‌م؍201422 – 12؍6؍1399 مدیرکل تدوین و هماهنگی مقررات اداری و استخدامی وزارت نفت که تاریخ پرداخت امتیازهای مقرر در بندهای (ث) و (ج) ماده 112 قانون برنامه ششم توسعه را که به ترتیب از سال اول و دوم اجرای برنامه قابل اعمال بوده، از ابتدای سال 1389 تعیین کرده است.

     گردش کار: شاکی به موجب دادخواستی ابطال بخشنامه شماره ت‌‌ه‌‌م؍201422 – 12؍6؍1399 مدیرکل تدوین و هماهنگی مقررات اداری و استخدامی وزارت نفت را خواستار شده و در جهت تبیین خواسته اعلام کرده است که:

  " احتراماً اینجانب خواهان فوق کارمند پیمانی شرکت ملی نفت شاغل در شرکت ملی حفاری ایران در شهرستان اهوار ( موضوع بند 1 نامه شماره 28؍1333؍3610- 28؍9؍1396 رییس ستاد کل نیروهای مسلح در مورد معرفی شهرستان های محدوده مناطق عملیاتی دفاع مقدس) به استحضار می رساند: به تجویز بند (ث) و (ج) و تبصره 112 قانون برنامه ششم توسعه همچنین بخشنامـه شمـاره 723424- 22؍12؍1397 سازمـان اداری و استخدامی کشور، کلیه کارمندان دولت ( حتی غیرمشمولین قانون مدیریت خدمات کشوری) که در شهرستان های مناطق عملیاتی دفاع مقدس موضوع نامه ذکر شده خدمت می نمایند، جهت حفظ و نگهداشت این کارکنان در مناطق عملیاتی مشمول دریافت ( ارتقاء) یک پایه شخصی و فوق العاده ماهیانه ای معادل 20 درصد برای کارمندان دارای مدرک فوق دیپلم می گردند. متاسفانه پس از تعللی دو ساله در اجرای این قانون و بخشنامه اصداری سازمان امور اداری و استخدامی سرانجام وزارت نفت با صدور بخشنامه ای متناقض به شماره ت‌‌ه‌‌م؍201422 – 12؍6؍1399 از سوی مدیرکل تدوین و هماهنگی مقررات اداری و استخدامی این وزارتخانه بدون توجه به محتوای قوانینی که در بخشنامه خود بدان اشاره کرده، اقدام به تضییع حقوق کارکنان خود به شرح ذیل نمود:

 الف- در بند 1 بخشنامه شماره 723424- 22؍12؍1397 سازمان اداری و استخدامی کشور زمان برقراری فوق‌‌العاده مناطق جنگی از سال اول اجرای قانون برنامه ششم توسعه کشور 1؍1؍1396 ذکر شده بود. در حالی که در بخشنامه وزارت نفت، تاریخ برقراری این فوق العاده از تاریخ 1؍1؍1398 ذکر شده است.

 ب- در بند 1 بخشنامه شماره 723424- 22؍12؍1397 سازمان اداری و استخدامی کشور و معاونت رییس جمهور صراحتاً مبنای محاسبات فوق العاده مناطق جنگی بر حسب مدرک تحصیلی به صورت درصد مشخص قید گردیده است. حال آن که در بخشنامه معترض عنه وزارت نفت این متن صریح قانون نادیده گرفته شده است و برای کارکنان رسمی، پیمانی و قرارداد مدت معین مبلغ ریالی ثابت و بسیار ناچیزی در حد وهن کارمندان در نظر گرفته شده است.

 ج- در بند 2 بخشنامه سازمان اداری و استخدامی کشور صراحتاً ذکر گردیده که از سال دوم اجرای قانون برنامه ششم توسعه کشور 1؍1؍1397 طبق مصوبه مورخ 15؍11؍1397 شورای توسعه مدیریت و سرمایه انسانی دولت موظف است نسبت به اعطای یک طبقه (یک رتبه ارتقاء) شغلی به کلیه شاغلان رسمی و پیمانی مشمول اقدام نماید در حالی که در بخشنامه وزارتخانه نفت هیچ اشاره ای به این بند نیز نشده است.

لذا با توجه به تخلفات متعدد وزارت نفت در اجرای قوانین مورد اشاره، از این مرجع قضایی رسیدگی کننده خواهشمند است جهت اجرای مر قانون و صیانت از نیروی انسانی که بعضاً در مناطق عملیاتی دفاع مقدس و آلوده به مین مشغول انجام وظیفه هستند به تجویز بند (ث) و (ج) و تبصره ماده 112 قانون برنامه ششم توسعه همچنین بخشنامه شماره 723424- 22؍12؍1397 سازمان اداری و استخدامی کشور و به استناد اصل 173 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ایضاً مواد 1، 10، 17، 58، 60 و 65 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری وزارت نفت را محکوم و بخشنامه صادره از این وزارتخانه را ابطال و وزارت نفت را ملزم به ارتقاء یک پایه شخصی و پرداخت فوق العاده مناطق عملیاتی دفاع  مقدس به   میزان 20% پایه حقوق سالیانه از مورخ 1؍1؍1396 اجرای قانون ششم توسعه و همچنین معوقات ناشی از این تاخیر تا زمان اصدار دادنامه را محاسبه و پرداخت نمایند."

 متن مقرره مورد شکایت به ‌شرح زیر است:

  " باسمه تعالی

از: مدیرکل تدوین و هماهنگی مقررات اداری و استخدامی

موضوع : مزایای کارکنان شاغل در مناطق عملیاتی دفاع مقدس – بندهای (ت) و(ح) ماده (112) قانون برنامه ششم توسعه کشور

به : مدیر محترم توسعه منابع انسانی شرکت ملی نفت ایران

    مدیر محترم توسعه منابع انسانی شرکت ملی گاز ایران

    مدیر محترم توسعه منابع انسانی شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی ایران

    مدیر محترم توسعه منابع انسانی شرکت ملی صنایع پتروشیمی

    رییس محترم دانشگاه صنعت نفت

    رییس محترم پژوهشگاه صنعت نفت

   رییس محترم موسسه مطالعات بین المللی انرژی

   رییس محترم صندوق های بازنشستگی، پس انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت

   سرپرست محترم اداره کل منابع انسانی ستاد

 با سلام

احتراما، به استناد بخشنامه شماره 723424-22؍12؍1397 معاون رییس جمهور و رییس سازمان اداری و استخدامی کشور، مزایای کارکنان شاغل در مناطق عملیاتی دفاع مقدس از تاریخ 1؍1؍1398 به شرح زیر قابل پرداخت می‌باشد:

1- به کارکنان رسمی، پیمانی، مدت معین و موقت شاغل در مناطق عملیاتی دفاع مقدس (محدوده اعلامی موضوع شهرستان های مندرج در بند 1 نامه شماره  28؍1333؍3610-28؍9؍1396 رییس ستاد کل نیروهای مسلح- جدول پیوست) رقمی ثابت به عنوان «فوق العاده معادل ریالی طبقه شغلی مناطق عملیاتی» به میزان 000؍424 ریال در سال 1398 و مبلغ 600؍487 ریال در سال 1399 ماهانه پرداخت گردد.

2- به کارکنان مدت موقت شاغل در مناطق عملیاتی دفاع مقدس «فوق العاده مناطق عملیاتی دفاع مقدس» به میزان مشخص شده در بند (1) بخشنامه صدرالذکر، حسب مدرک تحصیلی مربوط به شرایط شغلی (امتیاز مدرک ضرب در ضریب ریالی حقوق سالانه کارکنان دولت) به شرح جدول ذیل در سال های 1398 و 1399 پرداخت گردد.

3- فوق العاده های مزبور هر سال بر اثر افزایش ضریب ریالی حقوق کارکنان دولت توسط این اداره کل تعدیل می‌گردد.

4- با هرگونه انتقال و جابجایی کارکنان منجر به خروج از مناطق عملیاتی مزبور، پرداخت فوق العاده متوقف می‌گردد. کارمندان مامور به این مناطق در مدت ماموریت از فوق العاده ها (حسب مورد) برخوردار می گردند. "

 در پاسخ به شکایت مذکور، معاونت امور حقوقی و مجلس وزارت نفت به موجب لایحه شماره 125869- 5؍4؍1400 به طور خلاصه توضیح داده ‌است که:

  " 1- خواسته شاکی ارتقا یک رتبه شخصی و دریافت ماهیانه فوق العاده خدمت در مناطق جنگی معادل 20 درصد پایه حقوق سالیانه از تاریخ شروع قانون برنامه ششم توسعه کشور و پرداخت مابه التفاوت معوقات آن می‌‌باشد. حسب استعلام به عمل آمده از معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی، به استناد بخشنامه شماره 723424-22؍12؍1397 معاون رییس جمهور و رییس سازمان اداری و استخدامی کشور و مطابق اطلاعیه شماره ت‌‌ه‌‌م؍201422- 12؍6؍1399 تسری مزایا به کلیه کارکنان اعم از رسمی، پیمانی، قراردادی مدت معین و موقت شاغل در مناطق عملیاتی دفاع مقدس مطمح نظر قرار گرفت.

 2- با امعان نظر به بند (ث) ماده 112 قانون برنامه پنجساله ششم توسعه کشور و همچنین بند 1 بخشنامه موصوف، سقف فوق العاده پیش بینی شده در بند 1 ماده 68 قانون مدیریت خدمات کشوری برای کارمندان رسمی و پیمانی دارای مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد و بالاتر به میزان 25% امتیاز حقوق ثابت و برای مشاغل به میزان 20% امتیاز حقوق قابل اعمال می باشد.

 3- مستند به بند 2 بخشنامه مذکور که اشعار می دارد: حسب مفاد بند (ج) ماده صدرالاشاره از سال دوم اجرای قانون برنامه ششم توسعه کشور، طبق مصوبه مورخ 15؍11؍1397 شورای توسعه مدیریت و سرمایه انسانی نسبت به اعطای یک طبقه شغلی به کلیه شاغلان رسمی و پیمانی مشمول قانون مدیریت خدمات کشوری اقدام و برای کارکنان قراردادی، امتیاز یک طبقه معادل 200 امتیاز ضربدر ضریب ریالی حقوق سالانه کارکنان دولت را محاسبه و مبلغ ریالی آن در قـرارداد آنان منظور گردد. به منظور اعطای یک طبقه شغلی به کلیه کارکنان رسمـی و پیمانی، رقم ثابت به عنوان فوق العاده ریالی طبقه شغلی مناطق عملیاتی به مبلغ 000؍424 ریال در سال 1398 و 600؍487 ریال در سال 1399 به صورت ماهانه به کارکنان واجد شرایط در انطباق با تکالیف قانونی مذکور پرداخت گردید.

 4- در جهت اجرای مفاد بند 3 بخشنامه فوق در خصوص لزوم پرداخت فوق العاده مذکور به کارکنان شاغل در مناطق عملیاتی برای دستگاه های دارای مقررات خاص، فوق العاده متمم مناطق گرمسیر جنوب ( بد آب و هوا) به میزان 25% و فوق العاده محرومیت از تسهیلات زندگی بین 15 تا 40% (حسب شرایط جغرافیایی) به کارکنان رسمی شاغل در حال حاضر پرداخت می گردد و مراد قانونگذار مبنی بر پرداخت تا سقف 25% و 20% فوق‌‌العاده‌‌های مزبور محقق شده است.

 النهایه بنا به مراتب فوق الاشاره شکایت شاکی از جهات شکلی و ماهوی به کیفیت پیش گفته مخدوش و متزلزل می باشد و شاکی هیچ گونه دلیل و مستندی مبنی بر تضییع حقوق خود ارایه ننموده است، لذا با استناد به بندهای (پ) و (چ) ماده 53 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری از آن مقام رسیدگی و صدور رای مبنی بر رد دعوا به طرفیت وزارت نفت و شرکت های تابعه مورد استدعاست."

  در اجرای ماده 84 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 پرونده به هیات تخصصی استخدامی دیوان عدالت اداری ارجاع می شود و هیات مذکور به موجب دادنامه شماره 140009970906011100- 3؍9؍1400 بند 1 بخشنامه شماره ت‌‌ه‌‌م؍201422 – 12؍6؍1399 مدیرکل تدوین و هماهنگی مقررات اداری و استخدامی وزارت نفت را قابل ابطال تشخیص نداد و رای به رد شکایت صادر کرد. رای مذکور به علت عدم اعتراض از سوی رییس دیوان عدالت اداری و یا ده نفر از قضات دیوان عدالت اداری قطعیت یافت.

 رسیدگی به بخشی از بخشنامه شماره ت‌‌ه‌‌م؍201422 – 12؍6؍1399 مدیرکل تدوین و هماهنگی مقررات اداری و استخدامی وزارت نفت که تاریخ پرداخت امتیازهای مقرر در بنـدهای (ث) و (ج) ماده 112 قانون برنامـه ششم توسعه را که به ترتیب از سال اول و دوم اجرای برنامه قابل اعمال بوده، از ابتدای سال 1389 تعیین کرده است در دستورکار هیات عمومی قرار گرفت.

   هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ 7؍10؍1400 به ریاست معاون قضایی دیوان عدالت اداری در امور هیات عمومی و با حضور معاونین دیوان عدالت اداری و روسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء به شرح زیر به صدور رای مبادرت کرده است.

رای هیات عمومی

براساس بند (ث) ماده 112 قانون برنامه پنجساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب سال 1395: «سازمان برنامه و بودجه کشور و سازمان اداری و استخدامی کشور موظّفند اعتبار لازم را برای اعمال سقف فوق‌العاده‌ پیش‌بینی شده در بند 1‌ ماده 68 قانون مدیریت خدمات کشوری برای کارکنان شاغل در این مناطق از سال اول اجرای قانون برنامه تامین و اعمال نمایند» و مطابق بند (ج) ماده 112 این قانون: «سازمان برنامه و بودجه کشور و سازمان اداری و استخدامی کشور مکلّفند نسبت به صدور احکام پرداخت مزایای شاغلان مناطق عملیاتی دفاع مقدس برابر جداول و ضوابط ابلاغی سال 1376 سازمان امور اداری و استخدامی کشور از سال دوم اجرای قانون برنامه اقدام نمایند.» با توجه به احکام قانونی فوق، آن بخش از بخشنامه شماره ت هـ م؍201422-12؍6؍1399 مدیرکل تدوین و هماهنگی مقررات اداری و استخدامی وزارت نفت که تاریخ پرداخت امتیازهای مقرر در بندهای (ث) و (ج) ماده 112 قانون برنامه پنجساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران را که به ترتیب از سال اول و دوم اجرای برنامه قابل اعمال بوده، از ابتدای سال 1398 تعیین کرده است، خلاف قانون و خارج از حدود اختیار است و مستند به بند 1 ماده 12 و ماده 88 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 ابطال می‌شود./

مهدی دربین

هیات عمومی دیوان عدالت اداری

معاون قضایی دیوان عدالت اداری

Powered by Froala Editor

Powered by Froala Editor