بسم الله الرحمن الرحیم

شماره دادنامه: 2321

تاریخ دادنامه: 11/8/1400

شماره پرونده: 0000614

مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری

شاکی: آقای ‌سیدمحمدرضا بحرینی

موضوع شکایت و خواسته: ابطال تعرفه شماره 114 T سال 1391 (عوارض تفکیک اعیانی)، تعرفه 2116 سال 1390 ( عوارض تغییر کاربری املاک مسکونی) و تعرفه 2112 سال 1391 ( عوارض کسر یک واحد پارکینگ، عوارض حذف یک واحد پارکینگ) مصوب شورای اسلامی شهر شاهین شهر

     گردش کار: شاکی به موجب دادخواستی ابطال تعرفه شماره 228 سال 1395 (عوارض تمدید پروانه ساختمان جهت هر مترمربع)، تعرفه 114 T سال 1391 (عوارض تفکیک اعیانی)، تعرفه 2116 سال 1390 ( عوارض تغییر کاربری املاک مسکونی) و تعرفه 2112 سال 1391 ( عوارض کسر یک واحد پارکینگ، عوارض حذف یک واحد پارکینگ) مصوب شورای اسلامی شهر شاهین شهر را خواستار شده و در جهت تبیین خواسته اعلام کرده است که:

  " 1- عوارض تمدید پروانه ساختمانی مصوب سال 1394 (کد تعرفه 228-95): الف- حسب آرای متعدد هیات عمومی دیوان عدالت اداری به شماره های 1176- 17/11/1396 شورای اسلامی یزد، 408- 3/5/1396 شورای اسلامی قم، 1177- 17/11/1396 شورای اسلامی شهر کرج، 97- 28/2/1395 شورای اسلامی شهر قم و دهها رای مشابه صادره از هیات عمومی دیوان عدالت اداری که از زمان تصویب تعرفه و عوارض مذکور ابطال گردیده است.

ب- تعرفه مذکور ( عوارض تمدید پروانه ساختمانی کد 228-95) شورای اسلامی شاهین شهر را در مورخ 24/10/1398 توسط احدی از شهروندان حقوقی از زمان تصویب در هیات عمومی دیوان عدالت اداری ابطال نموده است.

 ج- عوارض تمدید پروانه ساختمانی یا تاخیر اتمام ساختمان به عنوان عوارض مجدد خلاف قانون است. ( دادنامه های ذیل به طور کلی موید عدم امکان وصول عوارض مضاعف یا مجدد است که می توان از آنها با قیاس مستنبط العله وحدت ملاک گرفت: دادنامه 1299- 9/11/1386 هیات عمومی دیوان عدالت اداری.

د- مغایرت با قانون مالیات بر ارزش افزوده عوارض بر اموال غیرمنقول، تعمق و بررسی در کلیه موارد قانون مالیات بر ارزش افزوده به ویژه ماده 3 آن صرفاً مربوط به کالا و خدمات ( نظیر خدمات حمل و نقل و امثالهم) است به علاوه موارد مصرح در مواد 39، 38، 16 قانون مالیات بر ارزش افزوده مبین آن است که قانون موصوف صرفاً امور معاملاتی و مبادلاتی بر ارزش کالاها و خدمات مربوط به آن و مشخص شده در قانون را شامل می شود. همچنین عوارض منظور شده جهت شهرداری در قانون مالیات بر ارزش افزوده نیز صرفاً ناظر بر موارد مبادرت به تولید و حمل و نقل، صادرات و واردات کالای خاص و مشخص در مواد 43 و 38 قانون مالیات بر ارزش افزوده می باشد که دقیقاً مشخص شده و در هیچ جای قانون مالیات بر ارزش افزوده حتی یک کلمه در خصوص اموال غیرمنقول نام و ذکری به میان نیامده است. قانون مالیات بر ارزش افزوده از بدو تا ختم صرفاً مربوط به کالا، خدمات حمل و نقل و حقوق گمرکی است و اموال غیرمنقول از شمول آن خروج موضوعی دارد و صراحت مواد 43، 39، 38 و 16 قانون فوق دلیل بر این مدعاست. ملاحظه مشروح مذاکرات جلسه 265 مجلس شورای اسلامی مندرج در روزنامه رسمی شماره 16838 به هرگونه شایبه و تفسیر غلط در خصوص عوارض موضوعه ( تبصره 1 ذیل ماده 50 قانون مالیات بر ارزش افزوده) پاسخگوست و محرز کرده که عوارض مورد نظر صرفاً راجع به حقوق گمرکی و سود بازرگانی و متوجه واردات است و اساساً ارتباطی به بحث زمین یا صدور و تمدید پروانه ساختمانی ندارد. نظر به اینکه در خصوص اخذ عوارض بر اموال غیرمنقول بر این است که بر اساس بند 8 ماده 12 قانون مالیات بر ارزش افزوده اموال غیرمنقول از جمله مواردی هستند که از پرداخت مالیات موضوع آن قانون معاف هستند و همین ملاک و مناط راجع به عوارض نیز جاری است زیرا لغو مالیات از اموال غیرمنقول در کنار بقای عوارض از این اموال امری لغو خواهد بود و از اصول تفسیری قانون جلوگیری از تفسیری است که موجب لغو قانون گردد. از سوی دیگر چون عوارض نوسازی و سطح شهر بابت اموال غیرمنقول وضع شده و دیگر دلیلی برای پرداخت عوارض دیگری مانند تمدید پروانه وجود ندارد.

 ی- تکلیف به اخذ مابه التفاوت عوارض، مازاد بر میزان مقرر قانون نوسازی در هنگام درخواست تمدید پروانه ساختمانی یا در صورت تاخیر در اتمام آن، پس از اتمام مهلت مقرر در پروانه خلاف قانون است. مطابق تبصره 2 ماده 29 قانون نوسازی و عمران

شهری مصوب سال 1347 مقرر شده است که: « در پروانه های ساختمانی که از طرف شهرداریها صادر می شود باید حداکثر مدتی که برای پایان یافتن ساختمان ضروری است، قید گردد و کسانی که در میدانها و معابر اصلی شهر اقدام به ساختمان می‌کنند باید ظرف مدت مقرر در پروانه ها ساختمان خود را به اتمام برسانند و در صورتی که تا دو سال بعد از مدتی که برای اتمام بنا در پروانه قید شده باز هم ناتمام بگذارند، عوارض مقرر در این قانون به دو برابر افزایش یافته و از آن به بعد نیز اگر ساختمان همچنان ناتمام باقی بماند برای هر دو سالی که بگذرد عوارض به دو برابر ماخذ دو سال قبل افزایش خواهد یافت تا به 4 درصد بالغ گردد…» نظر به اینکه مقنن به شرح تبصره یاد شده در خصوص مهلت اتمام ساختمان و ضمانت اجرای عدم رعایت آن تعیین تکلیف کرده است، بنابراین هر نوع مصوبه شورای اسلامی شهر که طی آن برای تاخیر در اتمام ساختمان یا تمدید پروانه بعد از 5 سال عوارض تعیین نماید. این مصوبه مغایر قانون بوده و از حدود اختیارات مرجع وضع آن خارج است. یکی از اصول حاکم بر قانون این است که ( قانون باید به گونه ای که نوشته شده و مورد نظر بوده اجرا شود.) معلوم و مشخص نیست که چرا این امر در خصوص مودیان عوارض رعایت نمی گردد.

  2- عوارض تفکیک اعیانی ( کد تعرفه 114 T) مصوب 1391: الف- صراحتاً و مشخصاً در آراء هیات عمومی دیوان عدالت اداری از جمله آراء شماره 310- 18/2/1397، 1152- 10/11/1396، 683- 25/7/1396، 97-26/3/1395، 1355-17/2/1395 هیات عمومی دیوان عدالت اداری، وضع عوارض برای تفکیک اعیانی در مصوبات شورای اسلامی شهرها و اخذ آن توسط شهرداریها را خارج از حدود اختیارات و مغایر قانون دانسته و حکم بر ابطال آن صادر فرموده اند.

ب- به طور اخص در مورخ 21/10/1399 تعرفه کد عوارض 214-95 مورخ 14/11/1394 شورای اسلامی شاهین شهر به عنوان عوارض ارزش افزوده ناشی از جداسازی مستحدثات (جعل عنوان از عوارض تفکیک اعیانی سالیان قبل آن شورا) مورد ابطال هیات عمومی دیوان عدالت اداری قرار گرفته است.

 ج- از آنجا که عوارض تفکیک آپارتمان (اعیانی) در ادارات ثبت طبق قانون اخذ می گردد. لذا پرداخت این عوارض در شهرداری به منزله پرداخت مجدد عوارض است که منجر به بالا رفتن هزینه تمام شده مالک آپارتمان ( اعیانی) خواهد شد که این مهم نیز با سیاستهای کلی نظام و حکومت در تضاد است و طبق ماده 106 از آیین نامه قانون ثبت مصوب 1317 با اصلاحات بعدی نیز دلیل دیگری است بر این مهم که تفکیک اعیانی و آپارتمان از وظایف ادارات ثبت بوده و نظر به اینکه وضع عوارض بایستی منبعث از قانون ومنطبق با آن باشد و تفکیک اعیانی ارتباطی به شهرداری ندارد که بتواند برای آن عوارض وضع کند و تعیین عوارض توسط شهرداری خلاف ماده 150 قانون ثبت اسناد و املاک و خلاف اصل 105 قانون اساسی می باشد.

 د- شرح وظایف شهرداریها در ماده 55 از قانون شهرداری بیان شده و تفکیک اعیانی و آپارتمان از زمره وظایف شهرداری نبوده و کار شهرداری در مـرحله صدور پایانکار خـاتمه یافته تلقی می گردد و بالعکس شـروع عملیات تفکیک اعیـانی از زمـان صدور پایانکار آغاز و صرفاً در حوزه عملکرد ادارات ثبت است. اساساً دریافت یا مطالبه عوارض بایستی در مقابل ارایه خدمات باشد، ( عوض و معوض) حال اینکه شهرداری در خصوص تفکیک اعیانی و تبدیل واحد هیچ نوع خدمات اداری و غیره… به متقاضی تفکیک ارایه نمی نماید تا مستحق دریافت عوارض یا اجرت یا امثالهم باشد.

  3- عوارض کسر پارکینگ مصوب سال 1391 (کد تعرفه 2112): الف- حسب آراء متعدد هیات عمومی دیوان عدالت اداری به شماره های 52- 27/2/1395به کلاسه 94/473 شورای اسلامی شهر شاهرود و 1477 الی 1481- 12/12/1386، 593- 2/10/1395 شورای اسلامی شهر احمدآباد به کلاسه 94/998، 752- 30/9/1395 به کلاسه 94/9، 1354- 17/12/1395 شورای اسلامی شهر مرند به کلاسه 95/998، 749 الی 751- 30/9/1395 شورای اسلامی شهر جدید هشتگرد به کلاسه های 95/334 و 95/408 و 95/208 از زمان تصویب و یا بدون قید زمان ابطال شده است.

 ب- حسب آرای متعدد دیوان عدالت اداری همین عنوان کد عوارض ( عوارض کسر پارکینگ یا حذف پارکینگ) در سنوات قبل برای شهر شاهین شهر به شماره رای 1334 و 1333- 23/5/1397 هیات عمومی دیوان و یا کد عوارض 800-1397 با موضوع کسر پارکینگ مورخ 24/10/1398 مورد ابطال در هیات عمومی دیوان قرار گرفته است.

ج- قانونگذار به استناد تبصره 5 اصلاحی 27/6/1358 ماده 100 قانون شهرداری در صورت عدم احداث پارکینگ و غیرقابل استفاده بودن آن و عدم امکان اصلاح آن برا کمیسیون و اعضای آن تعیین تکلیف نموده و شهرداری مکلف است در صورت وجود شرایط فوق پرونده را به کمیسیون ماده 100 ارجاع نماید و کمیسیون با لحاظ قیود تبصره مرقوم می تواند جریمه ای که حداقل یک برابر و حداکثر دو برابر ارزش معاملاتی ساختمان برای هرمتربع فضای از بین رفته پارکینگ باشد جریمه صادر نماید. این تبصره و احکام آن در مورد ساخت بعد از تایید نقشه های اولیه توسط مالک می باشد در حالی که اساساً در حال حاضر پروانه ای صادر نشده است. لذا تصویب عوارض توسط شورای اسلامی شهر شاهین شهر خارج از صلاحیت های مقرر در ماده 71 قانون تشکیلات، وظایف و اختیارات شورای اسلامی کشور می باشد.

   4- عوارض تغییر کاربری عرصه مسکونی به تجاری مصوب سال 1390 (کد تعرفه 2116): الف- حسب آراء متعدد هیات عمومی دیوان عدالت اداری به شماره های 88/746- 20/10/1388 شورای اسلامی شهر قم، 702 (مصوبه شورای اسلامی شهر ملارد)، 703 (مصوبه شورای اسلامی شهریار)، 704 (مصوبه شورای اسلامی شهر هشتگرد) همگی در مورخ 23/10/1395، رای شماره 1030-12/10/1396 شورای شهر مشکین شهر و … از زمان تصویب و یا بدون قید زمان در خصوص عوارض تغییر کاربری ( با عناوین مشابه تعیین، تغییر، ارزش افزوده ناشی از تغییر- تعیین کاربری و …) ابطال شده است.

 ب- حسب آرای متعدد دیوان عدالت اداری همین عنوان ( عوارض تغییر کاربری از مسکونی به تجاری) کد عوارض مختص شاهین شهر به آرای شمـاره های 394 الی 399- 9/6/1395 و 125-19/2/1396 هر دو بـا عنـوان تغییر کاربری املاک کـه منجر به ابطال تعرفه های آن شورا در سالیان قبل در آن مرجع گشته است.

 ج- مصوبه مورد شکایت « تغییر کاربری» با مواد 5 و 7 قانون تاسیس شورای عالی شهرسازی و معماری ایران مغایر بوده و خارج از شمول بند 16 ماده 71 قانون تشکیلات، وظایف و انتخاب شورای اسلامی کشور و انتخاب شهرداران است و شورای اسلامی شهر و شهرداری نقش و وظیفه ای در تعیین و تغییر کاربری املاک نداشته و ندارند ( نظر به اینکه تغییر کاربری از جمله وظایف قانونی شورای اسلامی نمی باشد به طریق اولی نمی تواند در این خصوص وضع قاعده نماید.

  دلایل عام ابطال تعرفه های مورد دادخواست: الف- مصوبات  مورد شکایت خارج از شمول بند 16 ماده 71 قانون تشکیلات، وظایف و انتخاب شورای اسلامی کشور و انتخاب شهرداران است. مصوبات مرقوم با اصول 51، 173 و 105 قانون اساسی (تصمیمات شوراها نباید مخالف موازین اسلامی و قوانین کشور باشد) و ماده 4 تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت مصوب 1380 مخالف می باشد. ( در این قانون دریافت هرگونه وجه، کالا و یا خدمات تحت هر عنوان از اشخاص حقیقی و حقوقی توسط نهادهای عمومی غیردولتی از مواردی که مقررات قانونی مربوط معین شده یا می شود ممنوع شده و از آنجا که اخذ وجوهی به عنوان عوارض پذیره و اضافه بنا خلاف قانون شهرداریها دانسته شده لذا هیچ توجیهی برای اخذ این وجوه پذیرفته نیست).

 ب- تعرفه های مذکور که منشاء قانونی خود را تبصره 1 ماده 50 قانون مالیات بر ارزش افزوده دانسته، مغایر با قانون مالیات بر ارزش افزوده است. توضیح اینکه تعمق و بررسی در کلیه موارد قانون مالیات بر ارزش افزوده به ویژه ماده 3 آن صرفاً مربوط به کالا وخدمات است به علاوه موارد مصرح در مواد 39، 38 و 16 قانون مالیات بر ارزش افزوده مبین آن است که قانون موصوف صرفاً امور معاملاتی و مبادلاتی بر ارزش کالاها و خدمات مربوط به آن را مشخص شده در قانون را شامل می شود همچنین عوارض منظور شده جهت شهرداری در قانون مالیات بر ارزش افزوده نیز صرفاً ناظر بر موارد مبادرت به تولید و حمل و نقل، صادرات و واردات کالای خاص و مشخص در ماد 43 و 38 قانون مالیات بر ارزش افزوده می باشد که دقیقاً مشخص شده و در هیچ جای قانون حتی کلمه در خصوص اموال غیرمنقول نام و ذکری به میان نیامده است. عوارض مورد نظر صرفاً راجع به حقوق گمرکی و سود بازرگانی و متوجه واردات است و اساساً ارتباطی به بحث زمین، تفکیک و صدور پروانه ساختمانی و یا تغییر کاربری ندارد و واضح است که شورای اسلامی شاهین شهر خارج از حدود واختیارات و برخلاف اصول قانون اقدام به تصویب مصوبه معترض عنه با بهانه های مختلف می نماید.

ج- مطابق ماده 92 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب 1392 بیان می دارد چنانچه مصوبه ای در هیات عمومی ابطال شود رعایت مفاد رای هیات عمومی در مصوبات بعدی الزامی است. در پایان به جهات و دلایل فوق الذکر و توجیهاً اینکه تعرفه ها و عوارض های موضوع قبلاً در هیات عمومی دیوان عدالت اداری در مصوبات شوراهای اسلامی شهرها و حتی به طور اخص مصوبات شورای اسلامی شاهین شهر مورد ابطال واقع شده است. اساساً دریافت وجه بر اساس مصوبات فوق الذکر غیر قانونی و خروج شورای اسلامی شهر از صلاحیت های خود می باشد. مستنداً به مواد 13، بند 1 ماده 88، 12 و 92 قانون دیوان عدالت اداری ضمن درخواست ابطال تعرفه عوارضات در 1- کد عوارض 228-95 مصوب سال 1394 ( عوارض تمدید پروانه ساختمان) 2- کد عوارض تفکیک اعیانی 114 T مصوب سال 1391 ( عوارض تفکیک اعیانی) 3- کد عوارض 2112 مصوب سال 1391 (کسر پارکینگ) 4- کد عوارض 2116 مصوب سال 1390 ( تغییر کاربری املاک مسکونی به تجاری) در اجرای مقررات ماده 92 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 را به لحاظ تضییع حق خود از زمان تصویب را داشته و مورد استدعاست."

 متن مقرره های مورد شکایت به شرح زیر است:

  "  تعرفه 114 T شهرداری شاهین شهر شماره ابلاغ مصوبه: 3400/ش تاریخ ابلاغ مصوبه: 12/11/1392

موضوع تعرفه: عوارض تفکیک اعیانی

معادله محاسبه عوارض: به شرح جدول زیر می باشد:

توضیحات محاسبه عوارض: 

1- منظور از M مساحت اعیان هر کاربری به غیر از مساحت نمازخانه و پارکینگ می باشد.

2- در صورتی که در ملک تفکیک شده چندین نوع کاربری وجود داشته باشد، عوارض تفکیک هر کاربری بر اساس کاربری مربوطه محاسبه و مجموع آنها عوارض تفکیک اعیان خواهد بود. 

3- در هنگام تفکیک اعیان، قطعات نمازخانه، پارکینگ، انباری و مشاعات در محاسبه تعرفه منظور نشده و از پرداخت عوارض معاف می باشند. ولیکن در صورت تغییر در استفاده از آنها عوارض تفکیک به قیمت منطقه بندی و تعرفه زمان یوم الاداء و بر مبنای دو برابر اخذ خواهد شد. 

4- کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی و سازمانها و نهادهای دولتی و غیردولتی و غیره در موقع درخواست تفکیک و یا در هنگام تفکیک اعیان و یا پس از آن ملزم به پرداخت عوارض این تعرفه به قیمت زمان یوم الاداء خواهند بود و شهرداری پس از اخذ مبلغ، مجوز تفکیک را صادر خواهد نمود.

5- عوارض این تعرفه در زمان پایانکار و در صورت درخواست متقاضی برای تفکیک اعیانی و یا در هر زمان دیگری که مالک تقاضای تفکیک اعیانی یا تقاضای گواهی معامله داشته باشد وصول خواهد شد. ضمناً در هنگام صدور پایان کار چنانچه مالک متقاضی تفکیک اعیانی نباشد، شهرداری بایستی در گواهی پایان کار قید نماید که این گواهی برای تفکیک اعیانی فاقد ارزش است.

  تعرفه: 2112 شهرداری شاهین شهر شماره ابلاغ مصوبه: 3139/ش   تاریخ ابلاغ مصوبه: 13/11/1390

موضوع تعرفه: عوارض کسر یک واحد پارکینگ، عوارض حذف یک واحد پارکینگ

معادله محاسبه عوارض: به شرح جدول زیر می باشد:

توضیحات محاسبه عوارض:

1- G جهت واحدهای مسکونی و مجتمع های مسکونی 25، آپارتمان 25، تجاری تک واحدی 35، تجاری خطی 30، مجتمع های تجاری 35، خدماتی 25، اداری 35 و سایر کاربریها 25 متر مربع می باشد. 

2- در محاسبه عوارض این تعرفه، کاربری اعیانی مورد استفاده ملاک عمل خواهد بود و در اینصورت املاکی که بر اساس کاربری خاصی کسر پارکینگ را پرداخت نموده باشند و بعد از ملک بعنوان کاربری دیگری استفاده نمایند موظف به پرداخت ما به التفاوت آن خواهند بود.

3- عوارض حذف پارکینگ با نظر واحد شهرسازی ویا آراء صادره از سوی کمیسیون ماده صد قانون شهرداریها بر طبق تعرفه حذف پارکینگ اخذ خواهد شد. ضمناً اینگونه املاک مشمول عوارض کسر پارکینگ به صورت مجزا نخواهند شد.

4- منظور از کسر پارکینگ یعنی اینکه مالک ملک (به غیر از مسکونی) به نوعی نتواند پارکینگ مورد نیاز ملک مربوطه را تامین نماید.

5- منظور از حذف پارکینگ یعنی اینکه مالک ملک با توجه به الزام به احداث پارکینگ، عمداً از احداث پارکینگ موردنیاز در ملک مربوطه خودداری و پارکینگ را حذف نموده باشد.

6- هر واحد مسکونی و یا آپارتمان تا 180 متر مربع ملزم به احداث یک واحد پارکینگ می باشند که در صورت عدم تامین، مشمول پرداخت عوارض کسر پارکینگ واحد مسکونی خواهند بود و در خصوص واحدهای با بیش از آن به ازاء هر تا 180 متر مربع زیر بنا یک واحد پارکینگ اضافه بایستی تامین نمایند که در صورت عدم تامین، تعداد کسر پارکینگ آنها از تقسیم متراژ خالص بر عدد 180 و کسر آن از پارکینگ تامین شده بدست خواهد آمد.

7- در خصوص کسر پارکینگ تجاریهای خطی بایستی متراژ کل اعیانی بر عدد 20 تقسیم و جهت مجتمع های تجاری بر عدد 15 تقسیم گردد و اگر خارج قسمت از تعداد واحدهای تجاری کمتر باشد آنگاه تعداد واحدهای تجاری بعنوان پارکینگ مورد نیاز در نظر گرفته شده و تعداد آن از تعداد پارکینگ های موجود کسر و الباقی بعنوان کسر پارکینگ منظور خواهد شد و در صورتیکه خارج قسمت از تعداد واحدهای تجاری بیشتر باشد آنگاه عدد بدست آمده بعنوان پارکینگ مورد نیاز منظور و تعداد پارکینگ موجود از آن کسر و باقی مانده بعنوان تعداد کسر پارکینگ در نظر گرفته خواهد شد.

8- هر واحد خدماتی، اداری و سایر کاربریها تا 55 متر مربع ملزم به احداث یک واحد پارکینگ می باشند که در صورت عدم تامین، مشمول پرداخت عوارض کسر پارکینگ خواهند بود و در خصوص واحدهای با بیش از آن به ازاء هر تا 55 متر مربع زیر بنا یک واحد پارکینگ اضافه بایستی تامین نماید که در این صورت متراژ خالص کل خدماتی، اداری و سایر کاربریها بر عدد 55 تقسیم، اگر خارج قسمت از تعداد واحدها کمتر باشد آنگاه تعداد واحدها به عنوان پارکینگ مورد نیاز در نظر گرفته خواهد شد و تعداد آن از تعداد پارکینگهای موجود کسر و الباقی به عنوان کسر پارکینگ منظور خواهد شد و در صورتیکه خارج قسمت از تعداد واحدهای خدماتی اداری و سایر کاربریها بیشتر باشد آنگاه عدد بدست آمده به عنوان پارکینگ مورد نیاز منظور و تعداد پارکینگ موجود از آن کسر و باقیمانده به عنوان تعداد کسر پارکینگ در نظر گرفته خواهد شد.

9- پس از مشخص شدن تعداد کسر پارکینگ، عدد بدست آمده در معادله محاسبه هر واحد کسر و یا حذف پارکینگ مربوطه ضرب و عوارض این تعرفه مشخص خواهد شد که مالکین اینگونه املاک ملزم به واریز آن به حساب شهرداری خواهند بود.

تعرفه: 2116 شهرداری شاهین شهر شماره ابلاغ مصوبه: 3139/ ش تاریخ ابلاغ مصوبه: 13/11/1390

موضوع تعرفه: عوارض تغییر کاربری املاک مسکونی

معادله محاسبه عوارض: به شرح جدول زیر می باشد:

توضیحات محاسبه عوارض:

1- منظور از M متراژ کل عرصه می باشد.

2- پرداخت این عوارض به منزله تغییر کاربری نبوده و تغییر کاربری مستلزم رعایت مقررات شهرسازی می باشد.

3- منظور از مختلط عرصه ای است که هر واحد آن دارای چند کاربری باشد.

4- کلیه املاک که تحت تاثیر اصلاح طرح های کلی و جزیی تفصیلی و جـامع قرار گرفته و کاربری آنها تغییر کند

مشمول تعرفه کاربری در موقع دریافت هر نوع خواسته اعم از استعلام، صدور پروانه و … به قیمت زمان یوم الادا خواهند بود.  " 

  در پاسخ به شکایت مذکور، رییس شورای اسلامی شهر شاهین شهر به موجب لایحه شماره 461/ش- 9/3/1400 توضیح داده است که:

  " در خصوص طرح دعوای آقای سیدمحمدرضا بحرینی به طرفیت این شورا به خواسته ابطال تعرفه های مصوب بدین وسیله به استحضار آن هیات می رساند: صرف نظر از ورود این شورا به ماهیت دعوا نظر به اینکه تعرفه های موضوع ابطال در حال حاضر جملگی فاقد اعتبار بوده و دیگر مورد استفاده شهرداری در هنگام محاسبه عوارض قرار نمی گیرد. بنابراین با توجه به ماده 85 قانون دیوان عدالت اداری رسیدگی به درخواست ابطال مصوبه موضوعاً منتفی است لذا درخواست رد شکایت دعوای مطروحه مورد استدعا می باشد. "

  در اجرای ماده 85 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری در خصوص تعرفه شماره 228-95 (موضوع عوارض تمدید پروانه ساختمانی) به  موجب قرار شماره 1679- 3/8/1400 معاون قضایی دیوان عدالت اداری قرار رد دادخواست صادر شد.

  هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ 11/8/1400 به ریاست معاون قضایی دیوان عدالت اداری در امور هیات عمومی و با حضور معاونین دیوان عدالت اداری و روسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء به شرح زیر به صدور رای مبادرت کرده است.

رای هیات عمومی

الف– با توجه به اینکه بر اساس آرای متعدد هیات عمومی دیوان عدالت اداری از جمله دادنامه های شماره 97 الی 100- 16/2/1392 و 573- 14/6/1396 این هیات، وضـع عـوارض برای کسری، حـذف یا عدم

تامین پارکینگ توسط شوراهای اسلامی شهر مغایر با قانون و خارج از حدود اختیار تشخیص و ابطال شده است، بنابراین تعرفه شماره 2112 از تعرفه عوارض محلی شهرداری شاهین شهر در سال 1391 که تحت عنوان عوارض کسر یک واحد پارکینگ و عوارض حذف یک واحد پارکینگ به تصویب شورای اسلامی این شهر رسیده، مغایر با قانون وخارج از حدود اختیار است  و مستند به بند 1 ماده 12 و مواد 13 و 88 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 از تاریخ تصویب ابطال می شود.

ب– با توجه به اینکه در آرای متعدد هیات عمومی دیوان عدالت اداری از جمله دادنامه شماره 315- 13/4/1396 این هیات، وضع عوارض برای تفکیک در تمام اشکال آن توسط شوراهای اسلامی شهر مغایر با قانون و خارج از حدود اختیار تشخیص و ابطال شده است، بنابراین تعرفه شماره 114 T از تعرفه عوارض محلی شهرداری شاهین شهر در سال 1391 که تحت عنوان عوارض تفکیک اعیانی به تصویب شورای اسلامی این شهر رسیده، خلاف قانون و خارج از حدود اختیار است و مستند به بند 1 ماده 12 و مواد 13 و 88 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 از تاریخ تصویب ابطال می شود.

ج– هرچند بر اساس آرای متعدد هیات عمومی دیوان عدالت اداری از جمله دادنامه شماره 367 الی 381- 8/3/1397 این هیات، وضع عوارض ارزش افزوده ناشی از طرح های توسعه شهری و تغییر کاربری توسط شوراهای اسلامی شهر مغایر با قانون و خارج از حدود اختیار تشخیص نگردیده است، لکن طبق ماده 5 قانون تاسیس شورای عالی شهرسازی و معماری ایران بررسی و تصویب طرح های تفصیلی شهری و تغییرات آنها در هر استان توسط کمیسیون موضوع آن ماده انجام می شود و تعیین عوارض ارزش افزوده برای املاک یا اراضی قبل از طرح در کمیسیون ماده 5 یا بدون اخذ مجوز از مراجع ذیربط قانونی مغایر با قانون و خارج از حـدود اختیار است. بنابه مراتب فوق، اطلاق تعرفه شماره 2116 از تعرفه عـوارض محلی شهرداری شاهین شهر در سال 1390 که تحت عنوان عوارض تغییر کاربری املاک مسکونی به تصویب شورای اسلامی این شهر رسیده، خلاف قانون و خارج از حدود اختیار است و مستند به بند 1 ماده 12 و ماده 13 و 88 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 از تاریخ تصویب ابطال می شود./

 مهدی دربین

 هیات عمومی دیوان عدالت اداری

 معاون قضایی دیوان عدالت اداری

Powered by Froala Editor

Powered by Froala Editor

Powered by Froala Editor