بسم الله الرحمن الرحیم
شماره دادنامه: 1075
تاریخ دادنامه: 1400/04/08
شماره پرونده: 9901111
مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری
اعلام کننده تعارض: آقای فرشید بختیاری
موضوع : اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری
گردش کار: در خصوص دادخواست اشخاص به خواسته الزام به پرداخت مابه التفاوت افزایش مستمری بازنشستگی از تاریخ برقراری مستمری به جای تاریخ پرداخت حق بیمه، شعب دیوان عدالت اداری آراء متفاوتی صادر کرده اند.
گردش کار پرونده ها و مشروح آراء به قرار زیر است:
الف: شعبه 61 بدوی دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده های شماره 9609980901102563 و 9609980901102738 با موضوع دادخواست های آقایان علی نژادمظفری و نظر مهدوی به طرفیت سازمان تامین اجتماعی استان ایلام و به خواسته الزام به پرداخت مابه التفاوت افزایش مستمری از تاریخ های 1/6/1394 و 1/12/1392 به موجب دادنامه های شماره 9709970901103301-27/9/1397 و 9709970901103203-25/9/1397 به شرح زیر رای صادر کرده است:
در خصوص دادخواست های آقایان علی نژادمظفری و نظر مهدوی به طرفیت سازمان تامین اجتماعی استان ایلام به خواسته الزام به پرداخت مابه التفاوت افزایش مستمری از تاریخ برقراری مستمری 1/6/1394 و 1/12/1392 با توجه به مفاد دادخواست تقدیمی و لایحه خوانده، نظر به اینکه شرکت مخابرات به عنوان کارفرما محکوم به ارتقاء گروه شغلی خواهان از 13 به 14 و از 17 به 18 شده است و حق بیمه نیز توسط مخابرات پرداخت شده است بنابراین خواهان مستحق استفاده از مزایا از تاریخ ارتقاء گروه یعنی 1/6/1394 و 1/12/1392 می باشند و اقدام سازمان تامین اجتماعی به برقراری افزایش بازنشستگی خواهان از تاریخ 4/10/1396 و 1/1/1396 موجب تضییع حق خواهان شده است بنابراین خواسته خواهان وارد تشخیص و به استناد ماده 11 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری حکم به محکومیت سازمان تامین اجتماعی به پرداخت مابه التفاوت افزایش مستمری ازتاریخ 1/6/1394 و 1/12/1392 می نماید. رای صادر شده ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر خواهی در شعب تجدیدنظر دیوان عدالت اداری است.
رای شماره 9709970901103301-27/9/1397 به موجب دادنامه شماره 9809970956901925-17/7/1398 در شعبه 20 تجدیدنظر دیوان عدالت اداری تایید شده است.
رای شماره 9709970901103203-25/9/1397 به موجب دادنامه شماره 9809970956900278-4/2/1398 در شعبه 20 تجدیدنظر دیوان عدالت اداری با ایجاد اصلاحاتی به شرح زیر تایید شده است:
نظر به اینکه اعترضات تجدیدنظرخواه به کیفیتی نیست که اساس استنباط شعبه بدوی رامخدوش نماید و یا سبب تزلزل و نتیجتاً نقض رای معترض به شود و از آنجایی که دادنامه مورد اعتراض منطبق با موازین قانونی صادر شده است و از جهت رعایت اصول و قواعد دادرسی نیز عاری از اشکال و ایراد می باشد. زیرا شاکی از زمان ارتقاء گروه مستحق افزایش مستمری و دریافت مابه التفاوت آن گردیده و دلیلی بر اعمال افزایش و پرداخت مستمری از تاریخ وصول حق بیمه موجب تضییع حقوق استقرار یافته شاکی می گردد فاقد وجاهت قانونی است. لذا با رد تقاضای تجدیدنظر خواهی سازمان تامین اجتماعی و قبول ایراد شاکی نسبت به تاریخ اعلامی از سوی شعبه بدوی دیوان با استناد به ماده 71 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری رای معترض به با اصلاح تاریخ 1/12/1392 به 1/11/1392 نتیجتاً تایید و استوار می گردد. رای صادره قطعی است.
ب: شعبه 49 بدوی دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9709980903500253 با موضوع دادخواست آقای فرشید بختیاری به طرفیت اداره کل تامین اجتماعی استان ایلام و به خواسته الزام به پرداخت مابه التفاوت مستمری به موجب دادنامه شماره 9809970903502869-28/8/1398 به شرح زیر رای صادر کرده است:
نظر به اینکه وصول حق بیمه از کارفرما برای سازمان به منزله قبول لیست و تایید لیست توسط کارفرما بوده لذا از این زمان پرداخت مزایا برای سازمان دارای محمل قانونی است و دلیلی بر اجابت خواسته شاکی وجود ندارد بنا به مراتب فوق مستند به مفهوم مخالف مواد 10 و 11 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری حکم به رد شکایت شاکی صادر می گردد. این رای وفق ماده 65 قانون دیوان ظرف مدت بیست روز قابل تجدیدنظر خواهی در شعب تجدیدنظر دیوان عدالت اداری می باشد.
رای مذکور به موجب دادنامه شماره 9809970956903527-19/11/1398 در شعبه 20 تجدیدنظر دیوان عدالت اداری به جهت انقضای مهلت قانونی درخواست تجدیدنظر خواهی، تایید شده است.
هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ 8/4/1400 با حضور معاونین دیوان عدالت اداری و روسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء به شرح زیر به صدور رای مبادرت کرده است.
رای هیات عمومی
الف- تعارض در آراء محرز است.
ب- براساس مواد 2، 36، 49 و 50 قانون تامین اجتماعی، پرداخت حق بیمه از مطالبات ممتاز سازمان تامین اجتماعی است و کارفرما مسیول پرداخت حق بیمه است و تاخیر در پرداخت حق بیمه موجب تضییع حقوق بازماندگان نخواهد شد. ضمن آن که ماده 50 قانون مذکور و آرای صادر شده از هیاتهای حل اختلاف کار لازم‌الاتباع بوده و صرف نظر از اینکه حق بیمه در گذشته یا حال حاضر یا در آینده پرداخت شود، کاشف از تعلّق مستمری به شاکی از تاریخ فوت مورث است. به علاوه، براساس قسمت آخر ماده 36 قانون تامین اجتماعی مصوب سال 1354: «… تاخیر کارفرما در پرداخت حق بیمه یا عدم پرداخت آن رافع مسیولیت و تعهدات سازمان در مقابل بیمه شده نخواهد بود» و بر همین اساس، عدم پرداخت حق بیمه از سوی کارفرما نمی‌تواند مانع برخورداری بیمه‌شدگان از حقوق مکتسبه ناشی از اشتغال آنها گردد. بنا به مراتب فوق، دادنامه‌های شماره 9709970901103301-27/9/1397 (صادره از شعبه 61 بدوی دیوان عدالت اداری) که به موجب دادنامه شماره 9809970956901925-17/7/1398 (صادره از شعبه 20 تجدیدنظر دیوان عدالت اداری) تایید گردیده و شماره 9709970901103203-25/9/1397 (صادره از شعبه 61 بدوی دیوان عدالت اداری) که به موجب دادنامه شماره 9809970956900278-4/2/1398 (صادره از شعبه 20 تجدیدنظر دیـوان عدالت اداری) تایید شده و بر مبنای پرداخت مابه‌التفاوت مستمری بازنشستگی نـاشی از ارتقای شغلی و افزایش حقوق از زمان برقراری مستمری بازنشستگی اصدار یافته‌اند، صحیح و مطابق با قوانین و مقررات تشخیص داده میشوند. این رای به استناد بند 2 ماده 12 و ماده 89 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 برای شعب دیوان عدالت اداری و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم الاتباع است.
مهدی دربین-معاون قضایی دیوان عدالت اداری
