رای وحدت رویه شماره ۷۴۲ مورخ ۱۳۹۹/‍۰۶/‍۰۴ هیات عمومی دیوان عدالت اداری(موضوع : اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری )

پرداخت حق سنوات و مانده مرخصی کارکنان شرکت های خدماتی طرف قرارداد با دانشگاه بر اساس آخرین حقوق دریافتی، بر عهده شرکت پیمانکار است و تعهد دانشگاه در قبال آنان در حد تبصره ۱ ماده ۱۳ قانون کار می باشد و بیش از این تکلیفی بر عهده ندارد.

بسم الله الرحمن الرحیم

شماره دادنامه: 742                                 تاریخ دادنامه: 4/6/1399                                      شماره پرونده: 9900093

مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری

اعلام کننده تعارض: آقای ذکریا نظری تاجانی

موضوع : اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری 

     گردش کار: آقای ذکریا نظری تاجانی به موجب نامه مورخ 16/11/1398 اعلام کرده است که : " با احترام: بدین وسیله اینجانب ذکریا نظری تاجانی چون بنا به دادخواست تقدیمی به دیوان عدالت اداری به خواسته اعتراض به نحوه محاسبه پاداش و سنوات و ذخیره مرخصی محل خدمت در دانشگاه علوم پزشکی شهرستان لنگرود- ارجاع پرونده به شعبه 25 دیوان و ابلاغ رای به شماره 1546-25/6/1398 در حالی که بعد از تجدیدنظر خواهی دانشگاه علوم پزشکی لنگرود و نقص رای به شماره دادنامه 17189-14/11/1398 در حالی که مشابه این خواسته ام توسط احدی از همکاران اینجانب به نام محمد اله وردیان در شعبه 25 دیوان رای به نفع وی صادر به شماره 1547-25/6/1398 و عدم تجدیدنظرخواهی دانشگاه علوم پزشکی لنگرود این رای اجرا شد. لکن چون در رسیدگی این دو خواسته مشابه هم همکارم موفق به دریافت حق و حقوق خود شده است لکن به دلیل نقص رای بدوی در تجدیدنظر شعبه 25 حقم ضایع گردیده است. با این وجود به دلیل تعارض در دو آراء به وجود آمده اینجانب استدعای رسیدگی جهت احقاق حقم را دارم. "

گردش کار پرونده ها و مشروح آراء به قرار زیر است:

  الف: شعبه 25 بدوی دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9809980902701249 با موضوع دادخواست آقای ذکریا نظری تاجانی به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی گیلان و به خواسته اعتراض به نحوه محاسبه پاداش و سنوات و ذخیره مرخصی و الزام به محاسبه بر اساس آخرین حکم کارگزینی (سال 1396) و الزام به پرداخت مابه التفاوت مبلغ مذکور به موجب دادنامه شماره 9809970902701546-25/6/1398 به شرح زیر رای صادر کرده است:

  با ملاحظه و بررسی اوراق و محتویات پرونده و از آنجا که مطابق مواد 2، 3 و 4 آیین نامه اداری و استخدامی کارمندان غیر هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی (وزارت بهداشت) کارمند در موسسه اعم از قراردادی و پیمانی و رسمی می باشد و فرقی بین قراردادهای منعقده از قرارداد کار و غیر آن قایل نشده است و مطابق ماده 5 آیین نامه مذکور خدمت تمام وقت به عنوان سابقه خدمت محسوب گردیده است با این اوصاف فرقی بین قراردادهای مزبور مطابق آیین نامه مذکور که شاکی مشمول آن می باشد نخواهد بود مطابق ماده 103 آیین نامه مذکور در صورتی که آن قسمت از سابقه خدمت کارمند که در ازاء آن وجوه بازخریدی دریافت کرده اند پاداش پایان خدمت کسر می گردد و الا به ازاء هر سال خدمت یک ماه آخرین حقوق و مزایای مستمر (تا سی سال) پاداش پایان خدمت قابل پرداخت می باشد و لذا اقدام خوانده در پرداخت پاداش پایان خدمت به تفکیک نمودن قراردادها به مشمول قانون کار و قرارداد حجم کار معین بلاوجه بوده با توجه به اینکه چنانچه قابل احتساب بر اساس قانون کار بوده باشد در این فرض می بایست در همان سال های مزبور و در پایان هر سال خدمتی به عنوان سنوات خدمت پرداخت به نامبرده انجام می گرفت که این گونه نبوده است، بنابراین با رد دفاعیات ابرازی خوانده و لذا شکایت شاکی وارد می باشد. بـه استناد مـواد 10، 11 و 65 قـانون تشکیلات و آیین دادرسـی دیوان عدالت اداری حکم بـه ورود شکایت و الزام خوانده به اجابت خواسته خـواهان صادر و اعلام می گردد. رای صادره ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظر خواهی در شعب تجدیدنظر دیوان عدالت اداری می باشد. در اثر تجدیدنظر خواهی از رای مذکور، شعبه 25 تجدیدنظر دیوان عدالت اداری به موجب دادنامه شماره 9809970955805412- 2/11/1398 با استدلال زیر رای مذکور را نقض می کند:

پاداش پایان خدمت شاکی از سال 1385 تا زمان بازنشستگی بر اساس آخرین حکم کارگزینی محاسبه و پرداخت شده است شاکی به عدم محاسبه پاداش پایان خدمت سنوات شرکتی بر اساس آخرین حکم کارگزینی معترض می باشد که شعبه بدوی حکم بر ورود شکایت صادر نموده است. علی ایحال از آنجا که نیروهای شرکتی مستخدم دستگاه اجرایی محسوب نمی شوند لذا پرداخت پاداش پایان خدمت به نیروهای شرکتی توسط دستگاه اجرایی مبنای قانونی ندارد با توجه به مراتب فوق اعتراض تجدیدنظر خواه وارد تشخیص ضمن نقض دادنامه تجدیدنظر خواسته حکم به رد شکایت صادر و اعلام می گردد. رای صادره قطعی است.

  ب: شعبه 25 بدوی دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9809980902701250 با موضوع دادخواست آقای محمد اله وردیان سالکویه به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی گیلان و به خواسته اعتراض به نحوه محاسبه پاداش و سنوات و ذخیره مرخصی و الزام به محاسبه بر اساس آخرین حکم کارگزینی سال 1396 به موجب دادنامه شماره 9809970902701547-25/6/1398 به شرح زیر رای صادر کرده است:

  با ملاحظه و بررسی اوراق و محتویات پرونده و از آنجا که مطابق مواد 2، 3 و 4 آیین نامه اداری و استخدامی کارمندان غیر هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی (وزارت بهداشت) کارمند در موسسه اعم از قراردادی و پیمانی و رسمی می باشد و فرقی بین قراردادهای منعقده از قرارداد کار و غیر آن قایل نشده است و مطابق ماده 5 آیین نامه مذکور خدمت تمام وقت به عنوان سابقه خدمت محسوب گردیده است با این اوصاف فرقی بین قراردادهای مزبور مطابق آیین نامه مذکور که شاکی مشمول آن می باشد نخواهد بود مطابق ماده 103 آیین نامه مذکور در صورتی که آن قسمت از سابقه خدمت کارمند که در ازاء آن وجوه بازخریدی دریافت کرده اند پاداش پایان خدمت کسر می گردد و الا به ازاء هر سال خدمت یک ماه آخرین حقوق و مزایای مستمر (تا سی سال) پاداش پایان خدمت قابل پرداخت می باشد و لذا اقدام خوانده در پرداخت پاداش پایان خدمت به تفکیک نمودن قراردادها به مشمول قانون کار و قرارداد حجم کار معین بلاوجه بوده با توجه به اینکه چنانچه قابل احتساب بر اساس قانون کار بوده باشد در این فرض می بایست در همان سال های مزبور و در پایان هر سال خدمتی به عنوان سنوات خدمت پرداخت به نامبرده انجام می گرفت که این گونه نبوده است، بنابراین با رد دفاعیات ابرازی خوانده و لذا شکایت شاکی وارد می باشد. به استناد مواد 10، 11 و 65 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری حکم به ورود شکایت و الزام خوانده به اجابت خواسته خواهان صادر و اعلام می گردد. رای صادره ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظر خواهی در شعب تجدیدنظر دیوان عدالت اداری می باشد. این رای به لحاظ عدم تجدیدنظر خواهی قطعیت یافت.

       هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ 4/6/1399 با حضور رییس و معاونین دیوان عدالت اداری و روسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء به شرح زیر به صدور رای مبادرت کرده است.

رای هیات عمومی

الف: تعارض در آراء محرز است.

ب: با توجه به اینکه اولاً: به موجب ماده 1 قانون احکام دایمی برنامه های توسعه کشور مصوب سال 1395 امور استخدامی دانشگاه ها بدون رعایت قوانین و مقررات عمومی کشور تابع مصوبات هیات امناء خود می باشد

و مطابق ماده 5 آیین نامه اداری، استخدامی و تشکیلاتی کارمندان غیر هیات علمی دانشگاه های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کشور مصوب سال 1391، سوابق خدمت غیر دولتی را در مواردی به عنوان سابقه خدمت محسوب کرده است که به موجب قوانین خاص، خدمت دولتی محسوب شده باشد، همچنین در ماده 87 آیین نامه اداری استخدامی و تشکیلاتی کارمندان غیر هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی گیلان همراه با آخرین اصلاحات مصوب سال 1397 مصوب هیات امناء دانشگاه مذکور نیز مقرر شده « مواردی که در این آیین نامه پیش بینی نشده است تا طرح و تصویب آن در هیات امناء تابع قوانین و مقررات عمومی کشور است. ثانیا:ً در مورد وضعیت نیروهایی که به واسطه شرکت های خصوصی در دستگاه های اجرایی از جمله دانشگاه فعالیت می کنند، مواد 17 و 18 قانون مدیریت خدمات کشوری مقرر کرده است: «به دستگاه های اجرایی اجازه داده می شود از طریق مناقصه و با عقد قرارداد با شرکت ها و موسسات غیردولتی براساس فعالیت مشخص، حجم کار معین، قیمت هر واحد کار و قیمت کل به طور شفاف و مشخص بخشی از خدمات مورد نیاز خود را تامین نمایند. در صورت عدم مراجعه متقاضیان ، اجازه داده می شود با رعایت قانون برگزاری مناقصات و تایید سازمان از طریق ترک تشریفات مناقصه اقدام گردد.کارمندان بخش های غیردولتی که براساس احکام پیش بینی شده در این قانون، تمام و یا قسمتی از وظایف و تصدی امور دولتی و سایر امور قابل واگذاری که حسب قوانین و مقررات مربوط معین خواهد شد را عهده دار می باشند، کارکنان تحت پوشش کارفرمای غیردولتی تلقی می گردند. دستگاه های اجرایی هیچ گونه تعهد و یا مسوولیتی در قبال این کارمندان ندارند.کارفرمایان این کارمندان موظّفند با کارمندان تحت پوشش خود مطابق قانون کار و تامین اجتماعی و سایر قوانیـن و مقررات مربوطه رفتار نمایند …». ثالثاً: در قانون احتساب سوابق خدمت مستخـدمین وزارتخانه ها و موسسات و شرکت های دولتی در نهادهای انقلاب اسلامی و‌ ماموریت کارکنان نهادهای مزبور به وزارتخانه ها و موسسات و شرکت های دولتی مصوب سال 1364 امکان احتساب سوابق خدمت در بخش خصوصی در دستگاه های اجرایی وجود ندارد و به موجب قانون نحوه تاثیر سوابق خدمت غیر دولتی در احتساب حقوق بازنشستگی و وظیفه و مستمری کارکنان دولت مصوب سال 1372 سنوات خدمت در بخش خصوصی صرفاً در تعیین حقوق یا مستمری بازنشستگی و وظیفه قابل احتساب می باشد، بنابراین از آنجا که شاکیان موضوع آراء مورد تعارض قبل از عقد قرارداد مستقیم با دانشگاه، کارگر «شرکت خدماتی گیل اطمینان پامچال» طرف قرارداد با دانشگاه بوده اند و مطابق مواد 24 و 71 قانون کار پرداخت حق سنوات و مانده مرخصی آنان بر اساس آخرین حقوق دریافتی بر عهده شرکت مزبور به عنوان کارفرما بوده است و تعهد دانشگاه در قبال آنان در حد تبصره 1 ماده 13 قانون کار می باشد که به این تعهد عمل کرده است و بیش از این تکلیفی بر عهده نداشته است، بنابراین رای شعبه 25 تجدیدنظر دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه 5412-2/11/1398 که در مقام نقض رای شماره 1546-25/6/1398 شعبه 25 بدوی دیوان عدالت اداری، رای به رد شکایت صادر شده صحیح و موافق مقررات است. این رای به استناد بند 2 ماده 12 و ماده 89 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 برای شعب دیوان عدالت اداری و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم الاتباع است.

محمدکاظم بهرامی

رییس هیات عمومی دیوان عدالت اداری

Powered by Froala Editor

Powered by Froala Editor

فهرست مطالب این صفحه

مشاوره و راهنمایی

سایت حقوقی حاوی قوانین و مقررات تنقیح شده، موضوعات حقوقی، آراء وحدت رویه دیوان عالی کشور، آراء هیات عمومی و هیات های تخصصی دیوان عدالت اداری و نظرات مشورتی

تماس بگیرید
تبلیغات
مطالب منتخب
پربازدیدها
مطالب مرتبط
رای شماره ۱۳۹۹ مورخ ۱۳۹۹/‍۰۶/۱۳ هیات عمومی دیوان عدالت اداری(موضوع شکایت و خواسته: ۱- ابطال تعرفه شماره ۹ و تبصره های مربوط به کسر پارکینگ و ابطال تعرفه شماره ۱۷ و تبصره های مربوط به عوارض فروش و مازاد تراکم و سطح اشغال مربوط به سال ۱۳۸۸ ۲- ابطال قسمت ب در کاربریهای تجاری از بند ۴ کلیات تعرفه ها مربوط به سال ۱۳۹۶)
داتیک در شبکه‌های اجتماعی