رای شماره ۷۳۷ مورخ ۱۳۹۹/‍۰۵/۲۸ هیات عمومی دیوان عدالت اداری(موضوع شکایت و خواسته: ۱- ابطال ماده ۵ تعرفه عوارض سال ۱۳۹۵، ماده ۶ تعرفه عوارض سال ۱۳۹۶، صفحه ۷ و ۸ دفترچه تعرفه عوارض سال ۱۳۹۷، صفحه ۱‍۰ و ۱۱ دفترچه عوارض سال ۱۳۹۸ با موضوع هزینه تامین پارکینگ برای مستحدثاتی که امکان تامین پارکینگ ندارند مصوب شورای اسلامی شهر شاهرود)

بسم الله الرحمن الرحیم

شماره دادنامه: 737                                 تاریخ دادنامه: 28/5/1399                                    شماره پرونده: 9803389

مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری

شاکی: سازمان بازرسی کل کشور

موضوع شکایت و خواسته: 1- ابطال ماده 5 تعرفه عوارض سال 1395، ماده 6 تعرفه عوارض سال 1396، صفحه 7 و 8 دفترچه تعرفه عوارض سال 1397، صفحه 10 و 11 دفترچه عوارض سال 1398 با موضوع هزینه تامین پارکینگ برای مستحدثاتی که امکان تامین پارکینگ ندارند مصوب شورای اسلامی شهر شاهرود

2- ابطال ماده 14 سال های 1395، 1396 و 1397 با موضوع تعرفه عوارض پارکینگ و عوارض تامین هزینه های خدمات عمومی و شهری مصوب شورای اسلامی شهر دامغان

     گردش کار: سرپرست معاونت حقوقی و نظارت همگانی سازمان بازرسی کل کشور به موجب شکایت نامه شماره 199643/300-20/8/1398 اعلام کرده است که:

  " احتراماً مصوبات شورای اسلامی شهرهای شاهرود و دامغان در مورد کسر یا حذف پارکینگ طی سال های 1395 الی 1397 در این سازمان مورد بررسی قرار گرفت که نتیجه امر به شرح ذیل جهت استحضار اعلام می‌گردد:

  1- شورای اسلامی شهر شاهرود مطابق ماده 6 لایحه عوارض محلی سال 1391 و تبصره 5 از بند 4 لایحه عوارض محلی سال 1392، مبادرت به وضع عوارض بابت حذف یا کسر پارکینگ نموده که مغایرت قانونی اقدام مذکور طی نامه شماره 51505-24/3/1394 سازمان بازرسی کل کشور به دیوان عدالت اداری منعکس و تقاضای ابطال مصوبات مورد اشاره شد که پس از رسیدگی های لازم، نهایتاً از سوی آن مرجع دادنامه شماره 52-7/2/1395 مبنی بر ابطال مغایرت های یاد شده صادر گردید. رای مذکور در تاریخ 4/4/1395 به شورای اسلامی شهر شاهرود ابلاغ و در ادامه شورای اسلامی مراتب را طی نامه شماره 1103-19/4/1395 برای بهره برداری و اقدام قانونی به شهرداری ابلاغ نموده است. همچنین شورای مذکور در سال 1393 در دفترچه لایحه عوارض محلی موضوع ماده 4 و تبصره های 1 الی 5 مندرج در صفحه 34 لایحه عوارض محلی سال 1393 نیز مبادرت به وضع عوارض بابت حذف یا کسر پارکینگ نموده که پس از درخواست این سازمان هیات عمومی دیوان به موجب دادنامه 840 الی 860-7/9/1396 مصوبه موصوف را مغایر با قانون و خارج از اختیارات مرجع تصویب تشخیص و ابطال نموده است. لیکن شهرداری و شورای اسلامی شهر شاهرود بدون توجه به آراء صادره، در لوایح وضع عوارض محلی سال های 1395، 1396، 1397 و 1398 به شرح ذیل مبادرت به تصویب تعرفه مبنی بر دریافت عوارض حذف پارکینگ از مودیان نموده است:

ماده 5 تعرفه عوارض صفحات 49 و 50 سال 1395

ماده 6 تعرفه عوارض صفحات 48، 47 و 50 سال 1396

صفحه های 7 و8 دفترچه لایحه عوارض سال 1397 با موضوع هزینه تامین پارکینگ برای مستحدثاتی که امکان تامین پارکینگ ندارند.

صفحه های 10 و 11 دفترچه لایحه عوارض سال 1398 با موضوع هزینه تامین پارکینگ برای مستحدثاتی که امکان تامین پارکینگ ندارند.

شایان ذکر است مجموع ارقام دریافت شده طی سه سال مورد رسیدگی واریز شده در کد 20100 با عنوان عوارض حذف پارکینگ (فروش پارکینگ) مبلغ 408/68 میلیون ریال بوده است.

 2- عملکرد شهرداری دامغان طی سال های 1395 الی 1397 موید آن است که همه ساله در پی تصویب دفترچه عوارض محلی از سوی شورای اسلامی شهر دامغان، شهرداری مبادرت به دریافت مبالغی تحت عنوان عوارض پارکینگ برای مواردی که امکان تامین پارکینگ در ساختمان ها (اعم از مسکونی، تجاری، اداری، صنعتی و …) وجود نداشته باشد را به موقع اجرا گذاشته و از شهروندان وصول نموده است. مطابق تعرفه سنوات یاد شده مصوبات به شرح ذیل بوده است:

 سال 1395 طبق ماده 14 صفحات 20 و 21 دفترچه عوارض محلی با عنوان تعرفه عوارض پارکینگ

سال 1396 طبق ماده 14 صفحات 21 و 22 دفترچه عوارض محلی با عنوان تعرفه عوارض پارکینگ

سال 1397 طبق ماده 14 صفحات 22 و 23 دفترچه عوارض محلی با عنوان عوارض تامین هزینه های خدمات عمومی و شهری

 شایان ذکر است مبلغ دریافت شده مطابق صورت های مالی و گزارش تفریغ سنوات مورد رسیدگی واریز شده در کد 0201002 با عنوان عوارض حذف پارکینگ طی سال 1395 مبلغ 448/643/854/7 ریال، سال 1396 مبلغ 850/760/029/4 ریال و سال 1397 مبلغ 947/750/992/5 ریال بوده است. این در حالی است که قانونگذار به موجب تبصره 5 ماده 100 قانون شهرداری در خصوص عدم رعایت پارکینگ یا کسری آن تعیین تکلیف نموده و هیات عمومی دیوان عدالت اداری نیز به موجب دادنامه های متعدد از جمله آراء شماره 770-18/9/1391، 52-7/2/1395 مصوبات شوراهای اسلامی شهرهایی را که اقدام به وضع عوارض در مورد حذف یا کسر پارکینگ کرده اند را ابطال نموده است. بنا به مراتب ماده 5 تعرفه عوارض (صفحات 49 و 50) سال 1395، ماده 6 تعرفه عوارض (صفحات 47، 48 و 50) سال 1396، صفحه های 7 و 8 دفترچه لایحه عوارض سال 1397، صفحه های 10 و 11دفترچه لایحه عوارض سال 1398 شورای اسلامی شهر شاهرود و ماده 14 (صفحات 20 و 21) دفترچه عوارض محلی سال 1395، ماده 14 (صفحات 21 و 22) دفترچه عوارض محلی سال 1396 و ماده 14 (صفحات 22 و 23) دفترچه عوارض محلی سال 1397 شورای اسلامی شهر دامغان با قانون فوق الاشاره و خارج از حدود و اختیارات واضع تشخیص (و با امعان نظر به دادنامه های متعدد صادره توسط هیات عمومی دیوان در موارد مشابه) و در اجرای تبصره 2 بند (د) ماده 2 قانون تشکیل سازمان بازرسی کل کشور، ابطال آنها (به صورت فوق العاده و خارج از نوبت) در هیات عمومی دیوان ( با لحاظ ماده 13 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری) مورد درخواست می باشد.

 مزید امتنان است دستور فرمایید از نتیجه اقدام و تصمیم متخذه این سازمان را مطلع نمایند. در خاتمه صدور دستور موقت در خصوص مصوبه شورای اسلامی شهر شاهرود در سال 1398 مندرج در صفحه های 10 و 11 دفترچه لایحه عوارض سال 1398 ( با عنوان هزینه تامین پارکینگ برای مستحدثاتی که امکان تامین پارکینگ ندارند) که شهرداری شهر موصوف بر مبنای آن هم اکنون اقدام به اخذ وجوه غیر قانونی از شهروندان می نماید، جهت جلوگیری از ورود خسارتی که جبران آن در آینده متعسر خواهد بود، مورد تقاضاست."

  متن مقرره های مورد اعتراض به شرح زیر است:

  " سال 1395 شاهرود

5- عوارض حذف پارکینگ در زمان صدور پروانه برای ساختمان هایی که ( اعم از مسکونی، تجاری، اداری، صنعتی و غیره ) برابر ضوابط طرح تفصیلی میسر بوده و یا در مناطقی که به شرح زیر امکان تامین پارکینگ در آن وجود نداشته باشد (با تصویب شهردار) به شرح جدول ذیل قابل محاسبه و وصول خواهد بود.

تبصره: با شرایط مورد نظر حداکثر تا 2 واحد کسری پارکینگ بر اساس فرمول ذیل قابل محاسبه می باشد. برای بیشتر از آن با توافق شهرداری و مالک و تصویب شورای اسلامی شهر عوارض آن وصول خواهد شد.

1- ساختمان در بر خیابانهای سریع السیر به عرض 45 متر و بیشتر قرار داشته و دسترسی به محل اتومبیل رو نداشته باشد.

2- ساختمان در فاصله یکصد متری تقاطع خیابانهای به عرض 20 متر و بیشتر واقع شده و دسترسی به محل اتومبیل رو نداشته باشد.

3- ساختمان در محلی قرار گرفته باشد که ورود به پارکینگ مستلزم قطع درختان کهن باشد که شهرداری اجازه قطع آن را نداده است.

4- ساختمان در بر کوچه هایی قرار گرفته باشد که به علت عرض کم کوچه ، امکان عبور اتومبیل نباشد.

5- ساختمان در بر معبری قرار گرفته باشد که به علت شیب زیاد ، احداث پارکینگ در آن از نظر فنی مقدور نباشد.

6- در صورتی که وضع و فرم زمین زیر ساختمان به صورتی باشد که از نظر فنی نتوان در سطح طبقات احداث پارکینگ نمود.

تبصره 1: مالک می تواند به جای پرداخت مبالغ کسری پارکینگ، نسبت به خریداری یک قطعه زمین در شعاع حداکثر 200 متری به میزان 20 مترمربع به ازای هر واحد کسری پارکینگ اقدام نماید. این زمین می بایست در تملک و تصرف شهرداری قرار گیرد.

تبصره 2 : در هر صورت عوارض کسر یک واحد پارکینگ از مبلغ سی و پنج میلیون ریال کمتر نباید باشد.

تبصره 3 : ساختمانهای یک طبقه مسکونی و تجاری که قبل از سال 1374 احداث شده باشند مشمول عوارض پارکینگ نمی باشند.

تبصره 4: حذف شد

تبصره 5: برای متقاضیانی که در گذشته نسبت به خرید پارکینگ اقدام نموده اند. زمان تجدید بنا (نوسازی) به تعداد پارکینگ هایی که خریداری نموده اند مشروط به اینکه بر اساس اصول فنی (بخشنامه وزارت کشور – ضوابط طرح تفصیلی) امکان تامین پارکینگ نداشته باشند 50% عوارض روز قابل محاسبه خواهد بود.

تبصره 6: با توجه به اینکه برابر ضوابط طرح تفصیلی در ساختمان های سه واحد و بیشتر، می بایست به ازای هر واحد پارکینگ 25 مترمربع مساحت جهت پارک و مانور خودروها در نظر گرفته شود به شهرداری اجازه داده می شود در صورتی که امکان پارک خودرو و تردد خودروها در پارکینگ مقدور بوده و در هنگام پارک، مانع …..

سال 1396 شاهرود

6- عوارض عدم احداث پارکینگ (برابر ضوابط طرح تفصیلی و یا در مناطقی که به شرح زیر امکان تامین پارکینگ در آن وجود نداشته باشد) در زمان صدور پروانه برای ساختمان ها (اعم از مسکونی، تجاری، اداری، صنعتی و غیره) به شرح جدول ذیل قابل محاسبه و وصول خواهد بود.

1- ساختمان در بر خیابانهای سریع السیر به عرض 45 متر و بیشتر قرار داشته و دسترسی به محل اتومبیل رو نداشته باشد.

2- ساختمان در فاصله یکصد متری تقاطع خیابانهای به عرض 20 متر و بیشتر واقع شده و دسترسی به محل اتومبیل رو نداشته باشد.

3- ساختمان در محلی قرار گرفته باشد که ورود به پارکینگ مستلزم قطع درختان کهن باشد که شهرداری اجازه قطع آن را نداده است.

4- ساختمان در بر کوچه هایی قرار گرفته باشد که به علت عرض کم کوچه، امکان عبور اتومبیل نباشد.

5- ساختمان در بر معبری قرار گرفته باشد که به علت شیب زیاد، احداث پارکینگ در آن از نظر فنی مقدور نباشد.

6- در صورتی که وضع و فرم زمین زیر ساختمان به صورتی باشد که از نظر فنی نتوان در سطح طبقات احداث پارکینگ نمود.

تبصره: به استثناء موارد فوق و با اخذ مجوز از مراجع قانونی حداکثر تا 2 واحد کمبود پارکینگ بر اساس فرمول ذیل قابل محاسبه می باشد و برای بیشتر از آن (مازاد بر دو واحد) با توافق شهرداری و مالک و تصویب شورای اسلامی شهر بهاء آن وصول خواهد شد. به جهت ایجاد وحدت رویه در توافقات، شهرداری موظف گردید حداکثر تا پایان اردیبهشت ماه سال 1396 آیین نامه اجرایی این تبصره را تدوین و به تصویب شورای اسلامی شهر برساند در غیر این صورت ملاک محاسبه کمبود پارکینگ صرفاً جدول ذیل خواهد بود:

تبصره1: مالک می تواند به جای پرداخت مبالغ عوارض عدم احداث پارکینگ، نسبت به خریداری یک قطعه زمین در شعاع حداکثر 200 متری به میزان 20 مترمربع به ازای هر واحد کمبود پارکینگ اقدام نماید. این زمین می بایست در تملک و تصرف شهرداری قرار گیرد.

تبصره2: ساختمانهای یک طبقه مسکونی و تجاری که قبل از سال 1374، احداث شده باشند، مشمول پرداخت عوارض عدم احداث پارکینگ نمی باشند.

تبصره3: برای متقاضیانی که در گذشته نسبت به پرداخت عوارض عدم احداث پارکینگ اقدام نموده اند. زمان تجدید بنا (نوسازی) به تعداد پارکینگ هایی که خریداری نموده اند مشروط به اینکه بر اساس اصول فنی (بخشنامه وزارت کشور – ضوابط طرح تفصیلی) امکان تامین پارکینگ نداشته باشند 50% عوارض روز قابل محاسبه خواهد بود.

سال 1397- شاهرود

هزینه تامین پارکینگ برای مستحدثاتی که امکان تامین پارکینگ ندارند.

هزینه تامین پارکینگ (برابر ضوابط طرح تفصیلی و یا در مناطقی که به شرح زیر امکان تامین پارکینگ در آن وجود نداشته باشد) در زمان صدور یا اصلاح پروانه برای ساختمان ها اعم از مسکونی، تجاری، اداری، صنعتی و غیره به شرح جدول ذیل قابل محاسبه و وصول خواهد بود.

الف) ساختمان در بر خیابانهای سریع السیر به عرض 45 متر و بیشتر قرار داشته و دسترسی به محل اتومبیل رو نداشته باشد.

ب) ساختمان در فاصله یکصد متری تقاطع خیابانهای به عرض 20 متر و بیشتر واقع شده و دسترسی به محل اتومبیل رو نداشته باشد.

ج) ساختمان در محلی قرار گرفته باشد که ورود به پارکینگ مستلزم قطع درختان کهن باشد که شهرداری اجازه قطع آن را نداده است.

د) ساختمان در بر کوچه هایی قرار گرفته باشد که به علت عرض کم کوچه، امکان عبور اتومبیل نباشد.

هـ) ساختمان در بر معبری قرار گرفته باشد که به علت شیب زیاد، احداث پارکینگ در آن از نظر فنی مقدور نباشد.

و) در صورتی که وضع و فرم زمین زیر ساختمان به صورتی باشد که از نظر فنی نتوان در سطح طبقات احداث پارکینگ نمود.

1- هزینه تامین پارکینگ با اخذ مجوز از مراجع قانونی و یا موارد فوق، حداکثر تا دو واحد کمبود پارکینگ براساس فرمول های مندرج در جدول شماره یک قابل محاسبه و وصول می باشد.

جدول شماره یک

2- هزینه تامین پارکینگ مازاد بر دو واحد پس از اخذ مجوز از مراجع قانونی به شرح ذیل می بایست محاسبه و وصول گردد:

الف- هزینه تامین پارکینگ مازاد بر دو واحد کسری پارکینگ اعلام شده فوق الذکر از پارکینگ 3 الی 10 طبق جدول شماره یک با ضریب 6/2 به ازای هر واحد

ب- هزینه تامین پارکینگ مازاد بر بند (الف) از پارکینگ 11 الی 15 طبق جدول شماره یک با ضریب 5/2 به ازای هر واحد.

ج- هزینه تامین پارکینگ مازاد بر بند (الف-ب) از پارکینگ 16 الی 20 طبق جدول شماره یک با ضریب 4/2 به ازای هر واحد

د- هزینه تامین پارکینگ مازاد بر بند (الف-ب-ج) از پارکینگ 21 الی 25 طبق جدول شماره یک با ضریب 3/2 به ازای هر واحد

هـ- هزینه تامین پارکینگ مازاد بر بند (الف-ب-ج-د) از پارکینگ 26 الی 3025 طبق جدول شماره یک با ضریب 2/2 به ازای هر واحد

و- هزینه تامین پارکینگ مازاد بر بند (الف-ب-ج-د–هـ) از پارکینگ 31 الی 35 طبق جدول شماره یک با ضریب 1/2 به ازای هر واحد

ز- هزینه تامین پارکینگ مازاد بر بند (الف-ب-ج-د–هـ-و) از پارکینگ36 به بالا طبق جدول شماره یک با ضریب 2 به ازای هر واحد

تبصره1: در صورتی که پلاکی دارای هزینه تامین پارکینگ مختلط (تجاری – مسکونی – اداری – خدماتی و …) باشد عوارض جبران دو واحد بهای تامین پارکینگ اول که دارای قیمت بیشتری می باشد بر اساس فرمول های مندرج در جدول شماره یک و بعد از آن بر اساس بندهای (الف) تا (ز) مندرج در بند 2 به ترتیب هر کدام که قیمت بیشتری دارند می بایست محاسبه گردد.

تبصره2: مالک (مالکین) می تواند به جای پرداخت هزینه تامین پارکینگ، با نظر شهرداری و شورای اسلامی شهر و در صورت تایید کمیسیون ماده پنج مبنی بر کاربری زمین مورد نظر شهرداری با کاربری پارکینگ نسبت به خریداری یک قطعه زمین با هر کاربری به غیر از کاربری فضای سبز و باغات در شعاع حداکثر 250 متری به میزان 20 مترمربع به ازای هر واحد پارکینگ در معابر با عرض 8 متر و بالاتر اقدام نماید. (مشروط به اینکه قیمت کارشناسی زمین از حداکثر جریمه کسر پارکینگ کمتر نباشد) ضمناً این زمین می بایست در تملک و تصرف شهرداری قرار گیرد.

تبصره3: ساختمان های یک طبقه مسکونی که قبل از سال 1382، احداث شده و پروانه و پایان کار اخذ نموده اند مشمول پرداخت هزینه تامین پارکینگ نمی باشند (ساختمانهای تجاری مشمول این بند نمی باشند.)

تبصره4: در خصوص بهای تامین پارکینگ کلیه املاک قدیمی (با مجوز و بدون مجوز) که قبل از طرح جامع (29/5/1359) احداث گردیده اند و قصد تجدید بنا دارند پس از تایید واحد فنی و شهرسازی پنجاه درصد ارقام جدول شماره یک قابل محاسبه و وصول خواهد بود.

تبصره5: هزینه تامین پارکینگ اماکن صرفاً مذهبی نظیر حسینیه، تکایا، مساجد ، فاطمیه و … برای هر واحد 000/100 ریال با رعایت موارد فوق و ضوابط طرح تفصیلی (به غیر از تجاری) قابل محاسبه و وصول خواهد بود.

سال 1398 شاهرود

هزینه تامین پارکینگ برای مستحدثاتی که امکان تامین پارکینگ ندارند.

هزینه تامین پارکینگ (برابر ضوابط طرح تفصیلی و یا در مناطقی که به شرح زیر امکان تامین پارکینگ در آن وجود نداشته باشد) در زمان صدور یا اصلاح پروانه برای ساختمان ها اعم از مسکونی، تجاری، اداری، صنعتی و غیره به شرح جدول ذیل قابل محاسبه و وصول خواهد بود.

الف) ساختمان در بر خیابانهای سریع السیر به عرض 45 متر و بیشتر قرار داشته و دسترسی به محل اتومبیل رو نداشته باشد.

ب) ساختمان در فاصله یکصد متری تقاطع خیابانهای به عرض 20 متر و بیشتر واقع شده و دسترسی به محل اتومبیل رو نداشته باشد.

ج) ساختمان در محلی قرار گرفته باشد که ورود به پارکینگ مستلزم قطع درختان کهن باشد که شهرداری اجازه قطع آن را نداده است.

د) ساختمان در بر کوچه هایی قرار گرفته باشد که به علت عرض کم کوچه، امکان عبور اتومبیل نباشد.

هـ) ساختمان در بر معبری قرار گرفته باشد که به علت شیب زیاد، احداث پارکینگ در آن از نظر فنی مقدور نباشد.

و) در صورتی که وضع و فرم زمین زیر ساختمان به صورتی باشد که از نظر فنی نتوان در سطح طبقات احداث پارکینگ نمود.

1- هزینه تامین پارکینگ با اخذ مجوز از مراجع قانونی و یا موارد فوق، حداکثر تا دو واحد کمبود پارکینگ براساس فرمول های مندرج در جدول شماره یک قابل محاسبه و وصول می باشد.

جدول شماره یک

2- هزینه تامین پارکینگ مازاد بر دو واحد با احتساب کلیه واحدهای قبلی پس از اخذ مجوز از مراجع قانونی به شرح ذیل می بایست محاسبه و وصول گردد:

الف- هزینه تامین پارکینگ مازاد بر دو واحد کسری پارکینگ اعلام شده فوق الذکر از پارکینگ 3 الی 10 طبق جدول شماره یک با ضریب 6/2 به ازای هر واحد

ب- هزینه تامین پارکینگ مازاد بر بند (الف) از پارکینگ 11 الی 15 طبق جدول شماره یک با ضریب 5/2 به ازای هر واحد.

ج- هزینه تامین پارکینگ مازاد بر بند (الف-ب) از پارکینگ 16 الی 20 طبق جدول شماره یک با ضریب 4؍2 به ازای هر واحد

د- هزینه تامین پارکینگ مازاد بر بند (الف-ب-ج) از پارکینگ 21 الی 25 طبق جدول شماره یک با ضریب 3/2 به ازای هر واحد

هـ- هزینه تامین پارکینگ مازاد بر بند (الف-ب-ج-د) از پارکینگ 26 الی 3025 طبق جدول شماره یک با ضریب 2/2 به ازای هر واحد

و- هزینه تامین پارکینگ مازاد بر بند (الف-ب-ج-د–هـ) از پارکینگ 31 الی 35 طبق جدول شماره یک با ضریب 1/2 به ازای هر واحد

ز- هزینه تامین پارکینگ مازاد بر بند (الف-ب-ج-د–هـ-و) از پارکینگ 36 به بالا طبق جدول شماره یک با ضریب 2 به ازای هر واحد

تبصره1: در صورتی که پلاکی دارای هزینه تامین پارکینگ مختلط (تجاری – مسکونی – اداری – خدماتی و …) باشد عوارض جبران دو واحد بهای تامین پارکینگ اول که دارای قیمت بیشتری می باشد بر اساس فرمول های مندرج در جدول شماره یک و بعد از آن بر اساس بندهای (الف) تا (ز) مندرج در بند 2 به ترتیب هر کدام که قیمت بیشتری دارند می بایست محاسبه گردد.

تبصره2: مالک (مالکین) می تواند به جای پرداخت هزینه تامین پارکینگ، با نظر شهرداری و شورای اسلامی شهر و در صورت تایید کمیسیون ماده پنج مبنی بر کاربری زمین مورد نظر شهرداری با کاربری پارکینگ نسبت به خریداری یک قطعه زمین با هر کاربری به غیر از کاربری فضای سبز و باغات در شعاع حداکثر 250 متری به میزان 20 مترمربع به ازای هر واحد پارکینگ در معابر با عرض 8 متر و بالاتر اقدام نماید. (مشروط به اینکه قیمت کارشناسی زمین از حداکثر جریمه کسر پارکینگ کمتر نباشد) ضمناً این زمین می بایست در تملک و تصرف شهرداری قرار گیرد.

تبصره3: ساختمان های یک طبقه مسکونی که قبل از سال 1382، احداث شده و پروانه و پایان کار اخذ نموده اند مشمول پرداخت هزینه تامین پارکینگ نمی باشند. (ساختمانهای تجاری مشمول این بند نمی باشند.)

تبصره4: در خصوص بهای تامین پارکینگ کلیه املاک قدیمی (با مجوز و بدون مجوز) که قبل از طرح جامع (29/5/1359) احداث گردیده اند و قصد تجدید بنا دارند پس از تایید واحد فنی و شهرسازی پنجاه درصد ارقام جدول شماره یک قابل محاسبه و وصول خواهد بود.

تبصره5: هزینه تامین پارکینگ اماکن صرفاً مذهبی نظیر حسینیه، تکایا، مساجد، فاطمیه و … برای هر واحد 000/100 ریال با رعایت موارد فوق و ضوابط طرح تفصیلی (به غیر از تجاری) قابل محاسبه و وصول خواهد بود.

تعرفه 1395 دامغان

ماده14: تعرفه عوارض پارکینگ

1- اخذ عوارض پارکینگ در زمان صدور پروانه ساختمانی، اصلاحی و … فقط در شرایط ذیل که امکان تامین پارکینگ در ساختمانها (اعم از مسکونی، تجاری، اداری، صنعتی و …) وجود نداشته باشد مجاز می باشد و در سایر موارد مالک مکلف به تامین 100% پارکینگ با شرایط اعلامی در ضوابط طرح تفصیلی خواهد بود.

الف) ساختمان در بر خیابانهای سریع السیر به عرض 45 متر و بیشتر قرار داشته که دسترسی به محل اتومبیل رو وجود نداشته باشد.

ب) ساختمان در فاصله کمتر از 50 متری تقاطع خیابانهای به عرض 24 متر و بیشتر واقع شده که امکان دسترسی به محل اتومبیل رو وجود نداشته باشد.

ج) ساختمان در محلی قرار گرفته باشد که ورود به پارکینگ مستلزم قطع درختان کهن سال باشد که شهرداری اجازه قطع آن را نداده است.

د) ساختمان در بر کوچه هایی قرار گرفته باشد که به علت عرض کم کوچه، امکان عبور اتومبیل نباشد.

هـ) ساختمان در بر معبری قرار گرفته باشد که به علت شیب زیاد، احداث پارکینگ در آن از نظر فنی مقدور نباشد.

و) در صورتی که وضع و فرم زمین زیر ساختمان به صورتی باشد که از نظر کارشناس فنی شهرداری نتوان در سطح طبقات احداث پارکینگ نمود.

2- شرایط و ضوابط مربوط به وصول و یا تامین پارکینگ:

2-1- تعداد پارکینگ مورد نیاز واحدهای تجاری، اداری، خدماتی، صنعتی و مسکونی و … و نحوه تامین آن مطابق ضوابط طرح تفصیلی شهر تعیین می گردد.

2-2- مساحت هر پارکینگ با توجه به ضوابط طرح تفصیلی شهر 25 مترمربع می باشد.

2-3- در املاک تجاری با مساحت بیشتر از 25 مترمربع به ازای هر یک متر مساحت مازاد، نیم متر پارکینگ محاسبه و وصول می گردد.

2-4- چنانچه موقعیت ملک به گونه ای باشد که امکان تامین پارکینگ مورد نیاز میسر باشد لیکن مالک از اجرای آن خودداری و یا به هر شکل نسبت به حذف پارکینگ های مشخص شده در نقشه و پروانه اقدام نموده باشد موظف به تامین پارکینگ یا پارکینگ های مورد نیاز مطابق ضوابط طرح تفصیلی شهر علاوه بر جریمه تعیین شده از سوی کمیسیون ماده صد می باشد. در هر حال صرف پرداخت جرایم پارکینگ محمل و مجوزی به جهت عدم تامین پارکینگ نخواهد بود.

2-5- عوارض پارکینگ کاربری مذهبی و واحدهای تجاری واقع در کاربری های مذهبی حداکثر تا 2 واحد (معادل 50 مترمربع) به میزان 10% عوارض پارکینگ مناطق مربوطه تعیین می گردد.

2-6- عوارض پارکینگ کلیه املاک واقع در ناحیه یک طرح تفصیلی شهر با هر نوع کاربری معادل 4 برابر و کلیه املاک خارج از ناحیه یک طرح تفصیلی معادل 2 برابر فرمول مربوطه محاسبه و وصول می گردد.

3- نحوه محاسبه عوارض پارکینگ:

عوارض هر پارکینگ معادل 70 برابر قیمت تراکم منطقه ای مطابق کاربری مربوطه در هر یک از مناطق مختلف شهر ( مطابق ماده 13) تعیین می گردد.

هفتاد برابر قیمت تراکم منطقه ای مطابق کاربری مربوطه (بر اساس ماده 13) = عوارض پارکینگ

تبصره4: در خصوص گاراژها عوارض بر ارزش افزوده حاصل از ارتقاء کاربری به تجاری تا 10 متر عمق اول معادل عوارض تعیین شده در بلوک های مربوطه و مازاد بر ده متر تا عمق بیست متر معادل 60% عوارض عمق اول و عمق بیش تر از 20 متر معادل 30% عوارض عمق اول تعیین می گردد. مشروط به آن که در املاک چند بر از قیمت معابر مجاور آن کمتر نگردد. بدیهی است در داخل گاراژها صرفاً صنوف مزاحم شهری همانند ( مکانیکی – صافکاری – تعویض روغنی و … ) حق فعالیت و کسب و کار داشته و در صورت تبدیل گاراژ به مجتمع تجاری ما به التفاوت کلیه عوارضات به نرخ روز محاسبه و دریافت خواهد شد.

تبصره5– املاکی که در اثر اجرای طرحهای توسعه شهری (هادی – جامع – تفصیلی) در شهر دامغان از کاربری مسکونی و یا سایر کاربری ها به کاربری تجاری تبدیل گردیده اند ولیکن در سوابق پرونده ملکی آنها مدارکی دال بر پرداخت ارزش افزوده حاصل از ارتقاء کاربری به تجاری در آنها موجود نمی باشد، به استناد بند (الف) ماده 174 قانون برنامه پنجم توسعه مشمول پرداخت عوارض بر ارزش افزوده مربوطه برابر تعرفه روز (تعرفه سال 1395) می‌باشند.

تبصره6: به استناد بند (الف) ماده 174 قانون برنامه پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران هرگونه تغییر ایجاد شده در کاربری اراضی و املاک سطح شهر (از هر کاربری به کاربری دیگر) که بر اثر اجرای طرحهای توسعه شهری (هادی – جامع و تفصیلی) در ادوار گذشته ایجاد شده است مشمول پرداخت عوارض بر ارزش افزوده حاصل از ارتقاء کاربری به نرخ روز می باشند. نحوه محاسبه و وصول این عوارض طبق شرایطی است که در این تعرفه پیش بینی و مصوب گردیده است.

تعرفه 1396 دامغان

ماده14: تعرفه عوارض پارکینگ

1- اخذ عوارض پارکینگ در زمان صدور پروانه ساختمانی، اصلاحی و … فقط در شرایط ذیل که امکان تامین پارکینگ در ساختمانها (اعم از مسکونی، تجاری، اداری، صنعتی و …) وجود نداشته باشد مجاز می باشد و در سایر موارد مالک مکلف به تامین 100% پارکینگ با شرایط اعلامی در ضوابط طرح تفصیلی خواهد بود.

الف) ساختمان در بر خیابانهای سریع السیر به عرض 45 متر و بیشتر قرار داشته که دسترسی به محل اتومبیل رو وجود نداشته باشد.

ب) ساختمان در فاصله کمتر از 50 متری تقاطع خیابانهای به عرض 24 متر و بیشتر واقع شده که امکان دسترسی به محل اتومبیل رو وجود نداشته باشد.

ج) ساختمان در محلی قرار گرفته باشد که ورود به پارکینگ مستلزم قطع درختان کهن سال باشد که شهرداری اجازه قطع آن را نداده است.

د) ساختمان در بر کوچه هایی قرار گرفته باشد که به علت عرض کم کوچه، امکان عبور اتومبیل نباشد.

هـ) ساختمان در بر معبری قرار گرفته باشد که به علت شیب زیاد، احداث پارکینگ در آن از نظر فنی مقدور نباشد.

و) در صورتی که وضع و فرم زمین زیر ساختمان به صورتی باشد که از نظر کارشناس فنی شهرداری نتوان در سطح طبقات احداث پارکینگ نمود.

2- شرایط و ضوابط مربوط به وصول و یا تامین پارکینگ :

2-1- تعداد پارکینگ مورد نیاز واحدهای تجاری، اداری، خدماتی، صنعتی و مسکونی و … و نحوه تامین آن مطابق ضوابط طرح تفصیلی شهر تعیین می گردد.

2-2- مساحت هر پارکینگ با توجه به ضوابط طرح تفصیلی شهر 25 مترمربع می باشد.

2-3- در املاک تجاری با مساحت بیشتر از 25 مترمربع به ازای هر یک متر مساحت مازاد ، نیم متر پارکینگ محاسبه و وصول می گردد.

2-4- چنانچه موقعیت ملک به گونه ای باشد که امکان تامین پارکینگ مورد نیاز میسر باشد لیکن مالک از اجرای آن خودداری و یا به هر شکل نسبت به حذف پارکینگ های مشخص شده در نقشه و پروانه اقدام نموده باشد، برابر تبصره 5 ماده صد قانون شهرداریها نسبت به طرح موضوع در کمیسیون ماده صد اقدام و پس از صدور رای جریمه ریالی نسبت به پرداخت آن اقدام می نماید.

2-5- عوارض پارکینگ کاربری مذهبی و واحدهای تجاری واقع در کاربری های مذهبی حداکثر تا 2 واحد (معادل 50 مترمربع) به میزان 5/7% عوارض پارکینگ مناطق مربوطه تعیین می گردد.

2-6- عوارض پارکینگ کلیه املاک واقع در ناحیه یک طرح تفصیلی شهر با هر نوع کاربری معادل 4 برابر و کلیه املاک خارج از ناحیه یک طرح تفصیلی معادل 2 برابر فرمول مربوطه محاسبه و وصول می گردد.

3- نحوه محاسبه عوارض پارکینگ:

عوارض هر پارکینگ معادل 70 برابر قیمت تراکم منطقه ای مطابق کاربری مربوطه در هر یک از مناطق مختلف شهر ( مطابق ماده 13) تعیین می گردد.

هفتاد برابر قیمت تراکم منطقه ای مطابق کاربری مربوطه (بر اساس ماده 13) = عوارض پارکینگ

تعرفه 1397 دامغان

ماده14: عوارض تامین هزینه های خدمات عمومی و شهری

این عوارض به استناد بند (ب) ماده 174 قانون برنامه پنج ساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران مبنی بر تعیین سهم شهروندان در تامین هزینه های خدمات عمومی و شهری، نگهداری، توسعه و عمران شهری تعیین می گردد.

1- اخذ عوارض فوق در زمان صدور پروانه ساختمانی، اصلاحی و … فقط در شرایط ذیل که امکان تامین پارکینگ در ساختمانها (اعم از مسکونی، تجاری، اداری، صنعتی و …) وجود نداشته باشد مجاز می باشد و در سایر موارد مالک مکلف به تامین 100% پارکینگ با شرایط اعلامی در ضوابط طرح تفصیلی خواهد بود.

الف) ساختمان در بر خیابانهای سریع السیر به عرض 45 متر و بیشتر قرار داشته که دسترسی به محل اتومبیل رو وجود نداشته باشد.

ب) ساختمان در فاصله کمتر از 50 متری تقاطع خیابانهای به عرض 24 متر و بیشتر واقع شده که امکان دسترسی به محل اتومبیل رو وجود نداشته باشد.

ج) ساختمان در محلی قرار گرفته باشد که ورود به پارکینگ مستلزم قطع درختان کهن سال باشد که شهرداری اجازه قطع آن را نداده است.

د) ساختمان در بر کوچه هایی قرار گرفته باشد که به علت عرض کم کوچه، امکان عبور اتومبیل نباشد.

هـ) ساختمان در بر معبری قرار گرفته باشد که به علت شیب زیاد، احداث پارکینگ در آن از نظر فنی مقدور نباشد.

و) در صورتی که وضع و فرم زمین زیر ساختمان به صورتی باشد که از نظر کارشناس فنی شهرداری نتوان در سطح طبقات احداث پارکینگ نمود.

2- شرایط و ضوابط مربوط به وصول و یا تامین پارکینگ :

2-1- تعداد پارکینگ مورد نیاز واحدهای تجاری، اداری، خدماتی، صنعتی و مسکونی و … و نحوه تامین آن مطابق ضوابط طرح تفصیلی شهر تعیین می گردد.

2-2- مساحت هر پارکینگ با توجه به ضوابط طرح تفصیلی شهر 25 مترمربع می باشد.

2-3- در املاک تجاری با مساحت بیشتر از 25 مترمربع به ازای هر یک متر مساحت مازاد، نیم متر پارکینگ محاسبه و وصول می گردد.

2-4- چنانچه موقعیت ملک به گونه ای باشد که امکان تامین پارکینگ مورد نیاز میسر باشد لیکن مالک از اجرای آن خودداری و یا به هر شکل نسبت به حذف پارکینگ های مشخص شده در نقشه و پروانه اقدام نموده باشد، برابر تبصره 5 ماده صد قانون شهرداریها نسبت به طرح موضوع در کمیسیون ماده صد اقدام و پس از صدور رای جریمه ریالی نسبت به پرداخت آن اقدام می نماید.

2-5- عوارض فوق در کاربری مذهبی و واحدهای تجاری واقع در کاربری های مذهبی حداکثر تا 2 واحد (معادل 50 متر مربع) به میزان 5% عوارض پارکینگ مناطق مربوطه تعیین می گردد.

2-6- عوارض فوق در کلیه املاک واقع در ناحیه یک طرح تفصیلی شهر با هر نوع کاربری معادل 4 برابر و کلیه املاک خارج از ناحیه یک طرح تفصیلی معادل 2 برابر فرمول مربوطه محاسبه و وصول می گردد.

2-7- جهت احداث طبقه اول ساختمان های تک واحدی با عمر بیش از 5 سال که امکان تامین پارکینگ آن میسر نمی باشد عوارض فوق اخذ می گردد.

3- نحوه محاسبه عوارض تامین هزینه های خدمات عمومی و شهری: هفتاد برابر عوارض مازاد بر تراکم منطقه ای مطابق کاربری مربوطه (بر اساس ماده 13) = عوارض تامین هزینه های خدمات عمومی و شهری در پاسخ به شکایت مذکور، رییس شورای اسلامی شهر دامغان به موجب لایحه شماره 236/318/م-23/10/1398 توضیح داده است که :

  "1- همواره شورای اسلامی شهر دامغان و شهرداری ها مطیع اوامر و دستورات مقامات مافوق خود بوده و قانوناً باید دستورات آنان را اجابت نمایند بر این اساس ریاست سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور طی نامه شماره 30997-28/6/1395 در بند 4 تاکید نموده عوارض کسر پارکینگ با توجه به قوانین و ضوابط مربوط برای زیربناهای مسکونی و غیرمسکونی وصول گردد و شورای اسلامی شهر دامغان جهت سال 1396 با همین عبارت مبادرت به وضع عوارض یاد شده صرفاً در مواردی که مالک تقاضای صدور پروانه و یا افزایش بنا نموده و املاک به گونه ای است که امکان احداث پارکینگ وجود ندارد به عنوان مثال شخصی دارای یک واحد ساختمان ویلایی است و تقاضای افزایش بنا در ارتفاع را دارد و قصد وی احداث بنا روی بنای قبلی است و در این رابطه شخص قبلاً مبادرت به احداث پارکینگ ننموده و درخواست وی برابر ضوابط طرح تفصیلی قابل رسیدگی است بر این اساس همان طور که ملاحظه می فرمایید در خصوص مثال یاد شده شخص نمی تواند پارکینگ طبقات فوقانی را تامین نماید و شهرداری بر اساس موارد پیش گفته از مودی عوارض کسر پارکینگ وصول می نماید.

 2- در خصوص وضع عوارض جهت سال های 1397 و 1398 با استناد به بند (ب) ماده 174 قانون برنامه پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران مصوب 1390 شهرداری ها مجازند جهت تامین هزینه های شهر از شهروندان مبادرت به «وضع بهای خدمات» نمایند. لذا شورای اسلامی شهر دامغان در خصوص سال های 1397 و 1398 از مودیان بهای خدمات با عنوان خدمات هزینه تامین پارکینگ برای مستحدثاتی که امکان تامین پارکینگ ندارند را وصول می نماید و مطلقاً جهت سالهای 1397 و 1398 عوارض حذف و یا کسری پارکینگ وصول نمی نماید و اقدام شهرداری برابر دستورالعمل های صادره از سوی سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور و قوانین مصوب صورت گرفته است. در این راستا مکاتبه شماره 1738-22/10/1397 صادره از مدیرکل دفتر برنامه ریزی و بودجه سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور که موید مطلب پیش گفته است تقدیم می گردد. با عنایت به مطالب معنونه و مستندات ارسالی تقاضای رسیدگی قانونی مورد استدعاست."

 رییس شورای اسلامی شهر شاهرود نیز در پاسخ به شکایت مذکور به موجب لایحه شماره 3523-12/12/1398 توضیح داده است که: "عطف به نامه مورخ 2/10/1398 موضوع شماره پرونده 9809980905802447 و کلاسه پرونده 9803389 به پیوست تصویر نامه شماره 8/48426/98-20/11/1398 شهرداری شاهرود جهت استحضار تقدیم می گردد.

  برادر ارجمند جناب آقای طباطبایی

 ریاست محترم شورای اسلامی شهر شاهرود

  با سلام واحترام – عطف به نامه شماره 2895-14/10/1398 در پاسخ به نامه مورخ 2/10/1398 مدیر دفتر هیات عمومی دیوان عدالت اداری در خصوص دادخواست سازمان بازرسی کل کشور مبنی بر اخذ عوارض کسری پارکینگ در سال‌های 1395 و 1396 و اخذ هزینه تامین پارکینگ برای مستحدثاتی که امکان تامین پارکینگ ندارد توسط شهرداری شاهرود بدین وسیله معروض می دارد اقدامات موصوف برابر گزارش واحد درآمد شهرداری برابر و منطبق با نامه 43193/42/50-6/10/1397 استانداری سمنان منضم به نامه شماره 47531-27/9/1397 مدیرکل دفتر برنامه ریزی و بودجه سازمان شهرداری ها و مصوبات لایحه های برقراری عوارض سالیانه توسط شورای شهر صورت پذیرفته است لذا پیوست نامه های فوق الذکر جهت استحضار به حضور ایفاد می گردد."

    هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ 28/5/1399 با حضور رییس و معاونین دیوان عدالت اداری و روسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء به شرح زیر به صدور رای مبادرت کرده است.

رای هیات عمومی

با توجه به اینکه در آراء متعدد هیات عمومی دیوان عدالت اداری وضع عوارض برای کسری، حذف یا عدم تامین پارکینگ در مصوبات شوراهای اسلامی شهرها مغایر قانون و خارج از حدود اختیارات تشخیص و ابطال شده است بنابراین ماده 5 سال 1395، ماده 6 سال 1396 تحت عنوان عوارض حذف پارکینگ و تعرفه سال 1397 و 1398 تحت عنوان هزینه تامین پارکینگ برای مستحدثاتی که امکان تامین پارکینگ ندارند مصوب شورای اسلامی شهر شاهرود و ماده 14 سال های 1395 الی 1397 تحت عنوان عوارض پارکینگ مصوب شورای اسلامی شهر دامغان به دلایل مندرج در رای شماره 97 الی 100-16/2/1392 و رای شماره 573-14/6/1396 هیات عمومی دیوان عدالت اداری مغایر قانون و خارج از حدود اختیارات شورای اسلامی شهر وضع شده و مستند به بند 1 ماده 12 و مواد 88 و 13 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 از تاریخ تصویب ابطال می شود.

محمدکاظم بهرامی-رییس هیات عمومی دیوان عدالت اداری

Powered by Froala Editor

Powered by Froala Editor