بسم الله الرحمن الرحیم
شماره دادنامه: 623
تاریخ دادنامه: 14/5/1399
شماره پرونده: 9803249
مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری
اعلام کننده تعارض: آقای نصرت ا… جمالی
موضوع : اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری
گردش کار: در خصوص دادخواست برخی از کارمندان سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی که بدون پست سازمانی به ماموریت خارج از کشور اعزام شده اند، مبنی بر الزام به پرداخت مابه التفاوت فوق العاده اشتغال خارج از کشور (طبق تصویب نامه سال 1371 هیات وزیران)، یک شعبه دیوان عدالت اداری انتصاب در پست ثابت سازمانی را شرط پرداخت فوق العاده ارزی اشتغال خارج از کشور دانسته است و رای به رد شکایت صادر کرده است، لیکن شعبه دیگر عدم پرداخت فوق العاده ارزی اشتغال خارج از کشور به اشخاص فاقد پست ثابت سازمانی را غیر موجه دانسته و حکم به ورود شکایت صادر کرده است، لذا با توجه به استنباط های مختلف شعب دیوان در این خصوص و صدور آراء متعارض از شعب دیوان، موضوع در اجرای ماده 89 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری برای صدور رای وحدت رویه به هیات عمومی ارجاع شد.
گردش کار پرونده ها و مشروح آراء به قرار زیر است:
الف: شعبه 27 بدوی دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9609980900303040 با موضوع دادخواست آقای نصرت ا… جمالی به طرفیت سازمان فرهنگ و ارتباطات تهران و به خواسته الزام به پرداخت مابه التفاوت فوق العاده اشتغال ارزی به موجب دادنامه شماره 9709970900300736-13/3/1397 به شرح زیر رای صادر کرده است: نظر به این که به موجب نامه شماره 61176/83-5/1/1391 معاون اداری مالی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی نامبرده همتراز دبیر دوم تشخیص داده شده است و بر اساس جدول شماره 2 آیین نامه فوق العاده اشتغال خارج از کشور مبلغ 000/210 ریال از تاریخ 12/8/1383 تا 30/10/1384 به عنوان عدد مبنا تعیین شده است که در صورت وجود اعتبار مقرر گردید پرداخت شود، بنابراین از آنجا که صرف عدم وجود اعتبار نافی حق مستخدم نبوده و حقوق ثابت مستخدمین را ساقط نخواهد کرد لذا با غیر موجه تشخیص دادن دفاع خوانده (مبنی بر اینکه نامبرده بدون پست رسمی در نمایندگی خارج از کشور مشغول همکاری بوده) شکایت شاکی را وارد تشخیص و مستنداً به مواد 10 و 11 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری حکم به ورود شکایت شاکی صادر و اعلام می نماید. رای صادره به استناد ماده 65 قانون مذکور ظرف مهلت 20 روز پس از ابلاغ قابل اعتراض در محاکم تجدیدنظر دیوان عدالت اداری می باشد.
در اثر تجدیدنظر خواهی از رای مذکور شعبه 23 تجدیدنظر دیوان عدالت اداری به موجب دادنامه شماره 9809970959300977 -11/3/1398 با استدلال زیر رای مذکور را نقض می کند: نظر به اینکه تجدیدنظر خوانده در خارج از کشور فاقد پست سازمانی بوده و فوق العاده روزانه ماموریت خارج از کشور را دریافت می نموده است و با توجه به اینکه برقراری و پرداخت فوق العاده اشتغال خارج از کشور موضوع مصوبـه شمـاره 29920/ت461هـ-9/10/1371 هیات وزیـران مشمول مستخدمینی است کـه دارای پست ثابت سازمانی هستند می گردد و نامبرده عنوان ماموریت ثابت را نداشته و فاقد پست ثابت سازمانی بوده است و از طرفی همترازی ایشان از سوی کمیسیون ماده 6 آیین نامه فوق الذکر تصویب نگردیده است و تطبیق وضعیت وی توسط معاون اداری و مالی سازمان فرهنگ و ارتباطات موجب ایجاد حق برای وی نمی گردد چون که از سوی مقام صالح صادر نگردیده است، بنابراین با عنایت به مراتب فوق تجدیدنظر خواهی وارد تشخیص و مستنداً به ماده 71 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری ضمن نقض دادنامه معترض عنه حکم به رد شکایت شاکی صادر و اعلام می گردد. رای صادره قطعی است.
ب: شعبه اول بدوی دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9309980900100078 با موضوع دادخواست آقای نوید رسولی به طرفیت سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و به خواسته الزام خوانده به پرداخت معوقه مابه التفاوت فوق العاده اشتغال ارزی به موجب دادنامه شماره 9409970900100709-6/3/1394 به شرح زیر رای صادر کرده است: در خصوص شکایت مذکور با عنایت به محتویات پرونده و ملاحظه مستندات ابرازی شاکی که حاکی از اعزام وی به مدت 24 ماه به ماموریت خارج از کشور از ناحیه طرف شکایت طی ابلاغ شماره 2164/5-5/6/1384 می‌باشد و از طرفی فقدان پست سازمانی در مدت محدود در زمان ماموریت مجوزی برای کسر و کاهش حقوق مامور دولت نبوده ضمن اینکه در مصوبه استنادی طرف شکایت هیچ گونه تصریحی مبنی بر عدم پرداخت فوق العاده ارزی به اشخاصی که فاقد پست ثابت نیستند نگردیده است، علیهذا شکایت مطروحه وارد بوده و مستنداً به ماده 10 از قانون دیوان عدالت اداری حکم به ورود شکایت صادر می شود. رای صادره ظرف 20 روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر خواهی در شعب تجدیدنظر دیوان عدالت اداری است. رای مـذکور بـه مـوجب رای شماره 9609970905600777-26/4/1396 شعبه اول تجدیدنظر دیوان عدالت اداری تایید شده است.
هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ 14/5/1399 با حضور رییس و معاونین دیوان عدالت اداری و روسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء به شرح زیر به صدور رای مبادرت کرده است.
رای هیات عمومی
الف: تعارض در آراء محرز است.
ب: با توجه به اینکه اولاً: هیات وزیران بنا به تجویز بند (ت) ماده 39 قانون استخدام کشوری و در راستای اختیار حاصل از ماده 42 قانون مذکور و تجویز ماده 7 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت آیین‌نامه فوق العاده اشتغال خارج از کشور مستخدمان دولت (ماموران ثابت) موضوع مصوبه شماره 29920ت461هـ-22/9/1371 را تصویب کرده است و در ماده 2 آن مقرر شده: «میزان ریالی فوق العاده اشتغال خارج از کشور مستخدمان دولت جمهوری اسلامی ایران (ماموران ثابت) طبق جدول های شماره 2 و 3 پیوست (آیین‌نامه) تعیین می شود.» بنابراین همان گونه که از عنوان آیین نامه و ماده 2 آن و سایر مواد آیین نامه مذکور مشخص است فوق العاده اشتغال خارج از کشور موضوع آیین نامه مذکور مختص کارکنانی است که به عنوان مامور ثابت به کشورهای خارجی اعزام می شوند. ثانیاً: به موجب ماده 8 قانون استخدام کشوری «پست ثابت سازمانی عبارت از محلی است که در سازمان وزارتخانه ها و موسسات دولتی به طور مستمر برای یک شغل و ارجاع آن به یک مستخدم در نظر گرفته شده اعم از این که دارای متصدی یا بدون متصدی باشد.» و برابر ماده 55 مقررات تشکیلاتی، استخدامی، مالی و انضباطی وزارت امور خارجه مصوب 7/3/1352: «ماموریت ثابت عبارت است از ارجاع پست سازمانی به کارمند در ماموریت های خارج از کشور» بنابراین مشمولین دریافت فوق العاده خارج از کشور موضوع آیین نامه فوق العاده اشتغال خارج از کشور مستخدمان دولت مصوب 22/9/1371 هیات وزیران، کسانی هستند که برای انجام وظیفه در پست سازمانی در خارج از کشور مامور شده باشند. ثالثاً: به موجب ماده 6 آیین نامه مذکور تطبیق وضع مستخدمان وزارتخانه ها و سازمان های دولتی که جهت اشتغال به خارج از کشور اعزام شده یا می شوند (ماموران ثابت) با عناوین مندرج در جدول شماره 2 پیوست، توسط کمیسیونی مرکب از نمایندگان وزارت امور خارجه، سازمان امور اداری و استخدامی کشور و دستگاه مربوط تعیین و فوق العاده آنان طبق جدول یاد شده و مقررات این آیین نامه قابل پرداخت خواهد بود. با توجه به مراتب فوق از آنجا که شاکیان پرونده های موضوع تعارض بدون وجود پست سازمانی به خارج از کشور مامور شده اند و فاقد همترازی از سوی کمیسیون موضوع ماده 6 آیین نامه فوق العاده اشتغال خارج از کشور مستخدمان دولت (ماموران ثابت) می باشند و تعیین همترازی برای آنها پس از گذشت 7 سال از شروع ماموریت توسط مقام داخلی محل خدمت خارج از حدود اختیار وی بوده است و شاکیان حق ماموریت ارزی خود را به موجب بخشنامه بانک مرکزی دریافت کرده اند لیکن خواسته آنها دریافت فوق العاده اشتغال خارج از کشور به موجب آیین نامه فوق العاده اشتغال خارج از کشور مستخدمان دولت (ماموران ثابت) مصوب 22/9/1371 می باشد، بنابراین اجابت خواسته آنها فاقد مبنای قانونی است و رای صادر شده به غیر وارد دانستن شکایت به شرح مندرج در گردش کار صحیح و موافق مقررات است. این رای به استناد بند 2 ماده 12 و ماده 89 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 برای شعب دیوان عدالت اداری و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم الاتباع است.
محمدکاظم بهرامی- رییس هیات عمومی دیوان عدالت اداری
