رای شماره ۲۴۲۵ مورخ ۱۳۹۸/‍۰۸/۲۱ هیات عمومی دیوان عدالت اداری(موضوع شکایت و خواسته: ابطال بخشنامه شماره ۹۶۲۳۶۹۶۸-ت۱۲-۱۲۱۱-۴/۱۳ مورخ ۱۳۹۶/۱‍۰/‍۰۴ مصوب فرمانده نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران)

بخشنامه نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران مبنی بر شماره گذاری خودروها و اخذ وجه از متقاضیان و صدور سند مالکیت بدون هماهنگی سازمان منطقه آزاد قشم، مغایر ماده ۱‍۰ آیین نامه راهنمایی و رانندگی مناطق آزاد تجاری- صنعتی ج.ا.ا مصوب ۱۳۷۳ و خارج از حدود اختیارات و خلاف قانون است.

بسم الله الرحمن الرحیم

شماره دادنامه: 2425

تاریخ دادنامه: 21/8/1398

شماره پرونده: 97/2820

مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری

شاکی: سازمان منطقه آزاد قشم

موضوع شکایت و خواسته: ابطال بخشنامه شماره 96236968-ت12-1211-4/13 مورخ 1396/10/04 مصوب فرمانده نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران

     گردش کار: سازمان منطقه آزاد قشم به موجب دادخواست و لایحه تکمیلی ابطال بخشنامه شماره 96236968-ت12-1211-4/13 مورخ 4/10/1396 مصوب فرمانده نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران را خواستار شده و در جهت تبیین خواسته اعلام کرده است که:

« احتراماً به استحضار می رساند سازمان منطقه آزاد قشم در اجرای ماده 1 قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری صنعتی تشکیل شده است. مطابق بند الف ماده 4 قانون یاد شده و همچنین ماده 5 همان قانون تصویب آیین نامـه های مناطق آزاد به هیات  وزیران محول گردیده و هیات وزیران نیز به موجب تصویب نامه تشکیل شورای عالی مناطق آزاد تجاری صنعتی وظایف خود را به وزرای عضو شـورای عالی مناطق آزاد تفویض نموده است از جملـه آیین نامـه های خـاص منـاطق آزاد، آیین نـامه راهنمـایی و رانندگی مناطق آزاد تجاری صنعتی مصوب 9/7/1373بوده که طی ماده 2 آن صدور پلاک خودرو در این مناطق به صورت پلاکهای مخصوص توسط سازمان هر منطقه مجاز شمرده است و مضافاً مطابق مفهوم مخالف ماده 9 آیین نامه یاد شده شماره گذاری خودروها در حیطه صلاحیت سازمان هر منطقه قرار داده شده و ایضاً برابر فرازهایی از ماده 10 آیین نامه مذکور چگونگی ارایه سرویسهای مربط به شماره گذاری موکول به تهیه دستورالعمل مشترک فی مابین سازمان در منطقه و پلیس راهنمایی و رانندگی شده است لکن اخیراً پلیس راهور کشور در اقدامات مغایر با مفاد ماده اخیرالذکر، بدون هرگونه هماهنگی با این سازمان و به صورت خودسرانه اقدام به تهیه و تدوین ( دستورالعمل طرح شماره گذاری نقل و انتقال مالکیت و تعویض پلاک وسایل نقلیه مناطق آزاد تجاری صنعتی کشور به شماره 96236968-ت12-1211-4/13 مورخ 4/10/1396) نموده و بر همان اساس هم اکنون راساً اقدام به شماره گذاری خودروها و اخذ وجه از متقاضیان و صدور سند مالکیت وسیله نقلیه می نماید با عنایت به مراتب فوق و نظر به اینکه تدوین دستورالعمل موضوع ماده 10 آیین نامه صدرالذکر منوط به هماهنگی با سازمان منطقه آزاد مربوطه بوده و در مانحن فیه هیچ گونه هماهنگی با این سازمان جهت تدوین دستورالعمل یاد شده صورت نگرفته و حاکمیت منطقه نادیده گرفته شده، بدین وسیله و با تقدیم این شکواییه تقاضای صدور حکم مبنی بر ابطال دستورالعمل ابلاغی طرح شماره گذاری نقل و انتقال مالکیت و تعویض پلاک وسایل نقلیه مناطق آزاد تجاری صنعتی کشور شماره 96236968-ت12-1211-4/13 مورخ 4/10/1396 از پلیس راهور کشور مورد استدعا می باشد. »

  در پاسخ به شکایت مذکور، رییس پلیس راهنمایی و رانندگی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران به موجب لایحه شماره 399/1/02/12/13-20/7/1398 توضیح داده است که:

   « از: پلیس راهنمایی و رانندگی ناجا- اداره حقوقی

    به: مدیر کل محترم دفتر دیوان عدالت اداری

موضوع: شکایت منطقه آزاد قشم درباره دستورالعمل شماره گذاری وسایل نقلیه در مناطق آزاد

    سلام علیکم:

با صلوات بر محمد «صلی الله علیه و آله و سلّم» و آل(ص) محمد و با احترام:

  پیرو شماره 707/1/02/12/13-6/12/1397 و در پاسخ به نامه شماره 9702820-26/6/1398 ؛ با توجه به ادعاهای مطرح شده توسط شاکی در جلسه تاریخ 31/6/1398 در هیات تخصصی اداری و امور عمومی دیوان عدالت اداری لایحه دفاعیه تکمیلی این پلیس به شرح زیر تقدیم می گردد.

 الف. شکات سازمان مناطق بر مطالبی غیر واقع است زیرا سازمان منطقه سعی داشته است اقدامات راهور در تهیه دستورالعمل تعویض پلاک و نحوه تعیین نوع پلاک را بدون هماهنگی آن سازمان تلقی نماید.

  1- هماهنگی لازم درباره انواع پلاکها و ‌ابعاد و رنگهای آنها قبلاً انجام شده است. در همین راستا ابتدا درخواست صدور و ابلاغ دستورالعمل ساخت پلاک توسط سازمان منطقه قشم طی شماره 1015/100/93-14/7/1393 و درخواست خدمات شماره¬گذاری و تعویض پلاک، سامانه اجراییات و ترافیک شهری و برون شهری، صدور گواهینامه و فنی و مهندسی در نامه شماره 694/100/94-7/4/1394 از طرف مدیر عامل سازمان منطقه قشم به پلیس راهور اعلام شد و متعاقب آن جلسات متعدد کارشناسی با حضور نمایندگان شورای عالی مناطق آزاد تشکیل و نمونه پلاک مورد توافق طراحی و صورتجلسه در تاریخ 21/11/1395 به امضا نمایندگان پلیس راهور و نماینده منطقه آزاد قشم رسیده است. سپس موضوع به دبیر شورای عالی مناطق آزاد اعلام و کلیات دستورالعمل تعویض پلاک ویژه مناطق آزاد تجاری- صنعتی پس از توافق برای تصویب به شورای عالی مناطق آزاد تجاری- صنعتی و ویژه اقتصادی اعلام و برابر نامه شماره 316/20/962-3/2/1396 دبیرخانه شورا برای اقدام به این پلیس ارجاع  و در نهایت پس از انجام مراحل نهایی پیرو دعوت رسمی این پلیس در تاریخ 10/5/1396 طی مراسمی با حضور عامل مدیر عامل منطقه از پلاکهای مناطق آزاد در منطقه آزاد قشم رونمایی گردید. نامه شماره 1448/100/96-29/8/1396 سازمان منطقه قشم مبنی بر درخواست ساخت پلاک های ملی در راستای اجرای طرح تعویض پلاک مبین آگاهی کامل و هماهنگی منطقه از روند اجرای طرح می باشد. دستورالعمل تعویض پلاک و شماره گذاری مناطق آزاد نیز در تمام مراحل با هماهنگی شورای عالی مناطق آزاد بوده و طی نامه شماره 6010/20/962-21/12/1396 درخواست انجام مراحل نهایی مطرح می شود و در آخرین اقدام مجدد برای اخذ هر گونه نظر اصلاحی یا پیشنهاد طی نامه شماره 9700598= 9-12-121-4/13 تاریخ 30/04/1397 با شورای عالی مناطق آزاد مکاتبه که پاسخی واصل نگردید.

  2- در آخرین اقدام با توجه برخی مشکلات مطرح شده از جانب سازمان منطقه آزاد قشم در تاریخ 18/4/1398 جلسه ای برای نحوه هماهنگی و ارایه خدمات شماره گذاری برگزار و توافق و هماهنگی حاصل و برابر صورتجلسه شماره 640/100/98 به امضا طرفین رسیده است. بنابراین ادعای فعلی مبنی بر عدم هماهنگی در تهیه پلاک ها و دستورالعمل شماره گذاری و عدم اطلاع سازمان منطقه برخلاف واقع و اسناد ارایه شده است.

  3- دستورالعمل مورد شکایت یک دستورالعمل داخلی در حیطه وظایف پلیس راهنمایی و رانندگی صادر شده و هیچ منافاتی با هیچ یک از مقررات آیین نامه راهنمایی و رانندگی مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران ندارد.

‌  ب. بر خلاف استدلال سازمان منطقه قشم، مستفاد از آیین نامه راهنمایی و رانندگی شماره گذاری و صدور برگ تایید مالکیت از وظایف اداره راهنمایی و رانندگی در مناطق آزاد است.

 1-  برابر ماده 3 آیین نامه راهنمایی و رانندگی مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران مالکین وسایل نقلیه مذکور در ماده 2 یا نماینده قانونی آنان موظفند جهت شماره‌گذاری و اخذ پلاک و برگ تایید مالکیت وسیله نقلیه خود به راهنمایی و رانندگی مربوط مراجعه و فرمهای مخصوص را تنظیم و امضا نمایند و به ضمیمه مدارک مورد نیاز تسلیم کنند.‌ مامورین راهنمایی و رانندگی منطقه از حرکت اتومبیلهایی که در موعد مقرر شماره‌گذاری نشده اند جلوگیری به عمل خواهند آورد.

  2- این مقرره علاوه بر اینکه به طور روشن و صریح بر اقدامات راهور برای شماره گذاری و صدور برگ تایید مالکیت صحه می گذارد، افراد را برای اخذ پلاک و شماره گذاری ملزم به مراجعه به راهنمایی و رانندگی دانسته است. ضمن این که اخذ پلاک و برگ تایید مالکیت را همانند رویه جاری در سرزمین اصلی به راهنمایی و رانندگی محول کرده است.

 3- در ادامه ماده 5 همین آیین نامه تصریح می نماید ‌نقل و انتقال مالکیت وسیله نقلیه و اطلاعات مورد نیاز، به وسیله متصدی شماره‌گذاری در برگ تایید مالکیت اتومبیل ثبت می‌شود. در واقع برابر ماده 3 آیین نامه تکلیف شده که برگ تایید مالکیت توسط راهنمایی و رانندگی صادر شود و در ادامه در ماده 5 به ثبت اطلاعات توسط متصدی شماره گذاری تصریح شده است. با کنار هم قرار دادن این دو تکلیف به طور واضح مشخص می شود متصدی شماره گذاری از کارکنان و اجزا راهنمایی و رانندگی خواهد بود.

  4- در تایید این مدعا، ماده 10 آیین نامه در مقام ترتیب فرایند شماره گذاری مقرر می دارد « شماره‌گذاری وسیله نقلیه از طریق تحویل پلاک و برگ تایید مالکیت به مالک وسیله نقلیه و یا نماینده قانونی وی انجام خواهد شد». با توضیحات پیشین و تاکید ماده 3 آیین نامه بر تعیین راهنمایی و رانندگی به عنوان مرجع صدور برگ تایید مالکیت به وضوح مرجع شماره گذاری هم مجدد روشن شده است.

  5- برابر ماده 6 آیین نامه راهنمایی و رانندگی مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران فروشنده مکلف است در هنگام فروش وسیله نقلیه خود، پلاک و فرم مخصوص تنظیم شده را جهت استفاده مجدد خود به واحد شماره‌گذاری تحویل‌دهد. ماده 3 نیز به صراحت تکلیف نموده که در زمان فروش فرم مخصوص برای تایید مالکیت را تحویل اداره راهنمایی و رانندگی نمایند. بنابراین ماده 6 واحد شماره گذاری را به عنوان جزیی از راهنمایی و رانندگی تلقی کرده است والا جمع مواد 3 و 6 آیین نامه غیر ممکن خواهد بود.

6- بخشی از ماده 2 آیین نامه موصوف که مقرر می دارد «… پلاک مخصوص .. که در منطقه ارایه می شود» مستند ادعای سازمان برای ارایه پلاک قرار گرفته اما باید توجه داشت که قانونگذار در این عبارت در مقام تعیین مرجع ارایه پلاک نبوده و در مواد بعدی آیین نامه ترتیب تعیین پلاک و اختصاص آن را به صراحت بیان نموده است. تعیین نوع پلاک برابر رویه مقرر در ماده 11 همان آیین نامه خواهد بود و دلالتی بر ارایه آن راساً از سوی سازمان منطفه ندارد. در واقع در رویه جاری کشور نیز ابتدا نوع پلاک در مراجع ذیصلاح با هماهنگی راهور تهیه و تصویب شده و در نهایت توسط راهنمایی و رانندگی ارایه می شود و مراجعی که در تایید آن نقش داشته اند در فرایند ارایه نقشی ندارند.

  7- در ادامه ماده 2 این مقرره شرط تردد وسیله نقلیه ای که شماره نشده را اخذ مجوز از راهنمایی و رانندگی دانسته است. بنابراین چنانچه شماره¬گذاری از وظایف سازمان مناطق بود، صدور مجوز از سوی پلیس بی معنا و فاقد مبنا بود.

  پ. سازمان منطقه از نحوه نگارش ماده 11 آیین نامه سعی داشته فرایند شماره¬گذاری و صدور سند را از هم تفکیک و اولی را در صلاحیت سازمان و تنها صدور سند مشخصات وسیله نقلیه را در صلاحیت راهنمایی و رانندگی قلمداد نماید.

  1- برابر ماده 11 آیین نامه؛ راهنمایی و رانندگی پس از شماره‌گذاری وسیله نقلیه سندی که حاوی اطلاعات مربوط به مشخصات وسیله نقلیه و نقل و انتقالات مالکیت آن و‌ مشخصات خریدار و فروشنده باشد، صادر و در اختیار مالک یا نماینده قانونی وی می‌گذارد. بر خلاف استدلال سازمان مناطق ماده 11 مستند اختیار شماره گذاری توسط راهور است. در واقع ماده 11 هم بر شماره گذاری و هم بر صدور سند توسط راهور دلالت دارد و تنها ترتیب اقدام توسط راهنمایی و رانندگی را تشریح می نماید. استدلال سازمان مناطق زمانی صحیح بود که در متن ماده 11 بعد از عبارت «شماره گذاری» عبارت «توسط سازمان» را قید می¬نمود. با فقدان چنین قیدی و تصریح مواد 3 و 5  آیین نامه آنچه از مفهوم ماده 11 بر می آید این است که آیین نامه به انجام مجموعه ای از اقدامات توسط یک سازمان یعنی اداره راهنمایی و رانندگی اطلاق دارد. به فرض اگر مرجع تصویب، شماره گذاری و صدور سند را طی دو فرایند جداگانه و در دو سازمان متفاوت مد منظر نظر داشت به صراحت درباره شماره گذاری هم تعیین تکلیف می نمود و آن را موکول به قراین و امارات و مفهوم مخالف و … نمی نمود. کما اینکه با صراحت مواد 3 و 5 آیین نامه مشخص است مرجع صدور پلاک و سند و متصدی شماره گذاری راهنمایی و رانندگی است. زیرا صدور سند تنها زمانی مقدور است کـه مقدمات آن هم انجام شـده باشد، به عبارتی اذن در شـی اذن در لـوازم آن هم هست. در واقع هیچ مرجعی نمی تواند به اتکا اقدامات یک سازمان دیگر اقدام به صدور سند نماید. بالتبع با عنایت ماده 1182 قانون مدنی راهور در حدود صلاحیت خود اقدام به صدور سند می¬نماید که لازمه آن احراز مالکیت و اصالت وسیله نقلیه است.

 2- برابر ماده 12 آیین نامه «هر گاه برگ مالکیت یا پلاک وسیله نقلیه مفقود یا ضایع شود، مالک وسیله نقلیه موظف است حداکثر ظرف 48 ساعت شخصاً یا به وسیله نماینده قانونی خود جهت اخذ المثنی برگ تایید مالکیت و یا پلاک جـدید به واحـد شماره‌گذاری مـراجعه و برابر دستـورالعمل مربـوط اقدام کند». در این مقرره صحبتی از شماره گذاری منطقه یا شماره گذاری سازمان به میان نیامده است و برابر ماده 13 آیین نامه «راهنمایی و رانندگی می تواند به سازندگان و فروشندگان و حمل کنندگان و واردکنندگان و صادرکنندگان وسایل نقلیه فقط جهت عرضه نمودن و یا ‌حمل و نقل آنها از محلی به محل دیگر بدون انجام تشریفات شماره‌گذاری پلاک موقت با مدت اعتبار تعیین شده تحویل دهد» بنابراین چنانچه شماره گذاری از راهنمایی و رانندگی منتزع و به سازمان مناطق آزاد الحاق شده بود و چنانچه مطابق ادعای مطرح شده مرجع صدور پلاک سازمان بود، چه لزومی داشت که پلاک موقت توسط راهنمایی و رانندگی ارایه شود.

  3- چنانچه بازهم به رغم استدلال¬های پیشین تردیدی در تعیین مرجع صلاحیت¬ دار برای مرجع شماره گذاری و صدور سند وجود داشته، با توجه به سکوت قانونگذار در اختیار سازمان برای شماره گذاری و عدم ذکر عبارت شماره گذاری مناطق آزاد و اکتفا به عبارت عام شماره¬گذاری با لحاظ ماده 190 موصوف آیین نامه که در غیر موارد پیش بینی شده موضوع را تابع آیین نامه راهنمایی و رانندگی کشور دانسته، فصل الخطاب اختلافات و سو برداشت سازمان از مقررات فصل دوم آیین¬نامه راهنمایی و رانندگی (مصوب 1384) است.

   ت. شماره گذاری جز لاینفک نیروی انتظامی است.

  1- در هیچ جای این آیین نامه نه تصریحاً و نه تلویحاً واحد شماره گذاری به عنوان اجزا سازمان مناطق تلقی نشده است و از آنجا که واحد شماره گذاری در تمام مقررات موضوعه و عرف جاری به عنوان جز لاینفک راهنمایی و رانندگی شناخته می شود و از طرفی برابر مقررات راهنمایی و رانندگی نیز جزیی از نیروهای مسلح و در تابعیت فرماندهی کل قوا است سازمان مناطق اختیاری نسبت به آن ندارد. با عنایت به این قراین چنانچه مقامات تصویب کننده آیین نامه در مقام این تغییر جایگاه و انتزاع سازمانی بودند بایستی بدان تصریح می شد البته حتی اگر چنین قصدی هم داشتند این موضوع خارج از اختیارات مقامات تصویب کننده آیین نامه بوده است.

  2- برابر ماده 6 بند 1 مقررات امنیتی و انتظامی مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران  منطقه ویژه انتظامی از نظر سلسله مراتب و تشکیلات سازمانی زیر نظر فرمانده نیروی انتظامی می‌باشد. شماره گذاری نیز از امور انتظامی و جز لاینفک ناجا است که در صورت انتزاع آن از وظایف راهنمایی و رانندگی نیاز به تایید فرماندهی قوا دارد.

  3- در بند ج ماد 4 به فرمانده منطقه ویژه انتظامی و در بند ذیل ماده 6 مقررات امنیتی و انتظامی مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران اشاره و تصریح شده  منطقه ویژه انتظامی از نظر سلسله مراتب و تشکیلات سازمانی زیر نظر فرمانده نیروی انتظامی می باشد. بنابراین هیچ یک از اجزا و تشکیلات سازمانی ناجا از جمله واحد شماره گذاری از ناجا منتزع نشده است. موضوع راهنمایی و رانندگی از مقررات امنیتی و انتظامی است و به همین دلیل آیین نامه راهنمایی و رانندگی که فصلی از آن به شماره گذاری اختصاص دارد توسط فرماندهی کل قوا تایید شده است.

  4- سازمان منطقه قشم سعی دارد با برداشت غیر منطقی و به اتکا مفهوم مخالف از ماده 9 آیین نامه اختیار شماره گذاری را از وظایف آن سازمان تلقی نماید. باید متذکر شد ماده 9 ناظر بر ممنوعیت هایی است که از طرف سازمان مناطق اعمال می شود همانند مممنوعیت هایی که از سوی بخش های مختلف دولت در سرزمین اصلی اعمال می شود. در نتیجه اختیار اعمال ممنوعیت به معنای واگذاری اختیار شماره گذاری به سازمان مناطق نیست. کما اینکه در سرزمین اصلی رد یا تایید ضوابط آلایندگی توسط محیط زیست یا ایمنی توسط سازمان استاندارد به معنای واگذاری این اختیار به آن سازمان ها نیست. بلکه از مقدمات فرایند شماره گذاری تلقی می شود. در نتیجه چنانچه این سازمان نظر به ممنوعیت هایی داشته باشد در مرحله شماره گذاری مورد توجه قرار می گیرد. به طور نمونه برابر بند الف ماده 44 الف قانون برنامه پنجساله ششم توسعه جمهوری اسلامی ایران (مصوب 1396) «دولت مکلف است به منظور افزایش ارزش افزوده انرژی و تکمیل زنجیره ارزش و کاهش شدت انرژی «مصرف انرژی برای واحد تولید» در طول اجرای قانون برنامه اقدامات زیر را انجام دهد:

 بند 4: در قالب طرح جامع حمل و نقل کشور نسبت به کاهش مصرف انرژی و کربن در ناوگان حمل و نقل اقدام و از شماره‌گذاری خودروهایی که شرایط یورو ۴ را ندارند خودداری نماید.» سوال این است که با نوع نگاه سازمان و برداشت نادرستی که از مفهوم مخالف دارند بایستی به اتکا این قوانین و مفهوم مخالف آن چنین استنباط نمود که ناجا صلاحیتی در شماره¬گذاری ندارد و قوه مجریه بایستی اقدام نماید؟! از طرفی از این سنخ ممنوعیتها در سرزمین اصلی نیز وجود دارد همانند قانون هوای پاک درباره عدم شماره گذاری خودروهای فرسوده یا تبصره 1 ماده 2 قانون ارتقاء کیفی تولید خودرو و سایر تولیدات صنعتی داخلی (1389) نیروی که انتظامی جمهوری اسلامی ایران را مکلف کرده است خودروهایی را شماره‌گذاری نماید که تاییدیه موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران را اخذ نموده باشد.

   ث. بعد از تصویب آیین نامه راهنمایی و رانندگی در مناطق آزاد قوانینی تصویب شده که به طور صریح بر صلاحیت انحصاری شماره گذاری توسط راهنمایی و رانندگی صحه گذارده اند.

  1- برابر ماده 29 قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی: نقل و انتقال خودرو به موجب سند رسمی انجام می‌شود، دارندگان وسایل نقلیه مکلفند قبل از هرگونه نقل و انتقال وسایل مذکور در دفاتر اسناد رسمی، ابتدا به ادارات راهنمایی و رانندگی یا مراکز تعیین شده از سوی راهنمایی و رانندگی برای بررسی اصالت وسیله نقلیه، هویت مالک، پرداخت جریمه ها و دیون معوق و تعویض پلاک به نام مالک جدید مراجعه نمایند.

  2- برابر ماده22 قانون اصلاح ماده (22) قانون حمل و نقل و عبور کالاهای خارجی از قلمرو جمهوری اسلامی ایران (مصوب 1388) مسیولیت صدور گواهینامه رانندگی، اسناد مالکیت و پلاک خودرو در قلمرو جمهوری اسلامی ایران بر عهده نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران و وظیفه ترجمه و تبدیل گواهینامه های رانندگی معتبر صادر شده توسط نیروی انتظامی و سایر اسناد و مدارک مذکور به مدارک بین الـمللی وفق مفاد کنوانسیونهای بین المللی سالهای 1328 هجری شمسی (1949 میلادی) و 1347 هجری شمسی (1968 میلادی) حمل و نقل جاده ای و حسب عرف بین المللی و مقررات حاکم بر تمامی کشورهای عضو سازمان بین المللی جهانگردی (AIT) و فدراسیون بین المللی اتومبیلرانی (FIA)  بر عهده کانون جهانگردی و اتومبیلرانی جمهوری اسلامی ایران می باشد».

  3- در گزارش بازرسی کل کشور برای حاکم بودن ماده 22 قانون حمل و نقل بر مقررات مناطق آزاد در بحث شماره گذاری، عام موخر را ناسخ خاص مقدم ندانسته است. نکته قابل توجه این است که این استدلال زمانی صحیح است که قانون لاحق و مقررات سابق از حیث اعتبار و درجه یکسان باشند حال آن که در موضوع اختلاف از یک سو شماره گذاری مناطق آزاد در آیین نامه مصوب هیات وزیران مطرح شده است و چنانچه به فرض محال تردیدی در مرجع صلاحیت دار برای صدور پلاک وجود داشته باشد با قانون مصوب مجلس یعنی ماده 22 قانون حمل و نقل هر گونه ابهام و تردید رفع می گردد. در واقع مجالی برای طرح عام و خاص باقی نمی ماند زیرا آیین نامه هم سنگ قانون مصوب مجلس نیست و به موجب قانون مصوب مجلس نسخ شده است.

   ‌ج- سازمان منطقه آزاد قشم سعی دارد با تمسک به عبارت «بالاترین مقام اجرایی» در برخی قوانین و اختیارات ناشی از آن خود را از شمول تمام مقررات حاکمیتی سرزمین اصلی معاف قلمداد نماید.

  1- برابر ماده ۶۵ قانون احکام دایمی برنامه های توسعه کشور: به منظور ساماندهی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی و ایفای نقش موثر آنها در تحقق اهداف سند چشم انداز  بیست ساله نظام، اعمال مدیریت یکپارچه و ایجاد رشد اقتصادی مناسب در این مناطق، هم پیوندی و تعامل اثرگذار اقتصاد ملی با اقتصاد جهانی و ارایه الگوی توسعه ملی در بخشهای مختلف: الف- مدیران سازمانهای مناطق آزاد به نمایندگی از طرف دولت، بالاترین مقام منطقه محسوب می شوند و کلیه وظایف، اختیارات و مسیولیتهای دستگاه های اجرایی دولتی مستقر در این مناطق به استثنای نهادهای دفاعی و امنیتی به‌ عهده آنهاست. سازمانهای مناطق آزاد منحصراً بر اساس قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری – صنعتی و اصلاحات بعدی آن و قانون کار اداره می شوند. برابر تبصره (۱) همان مقرره واگذاری وظایف، اختیارات و مسیولیتهای دستگاه های تحت نظر مقام معظم رهبری، با موافقت ایشان صورت می پذیرد.

2- عبارت «… به نمایندگی از دولت، بالاترین مقام به این معنا نیست که سازمان مناطق «فعال ما یشا» باشد و برخلاف مقررات جاری کشور در امور حاکمیتی مداخله و وضع قاعده نماید. بلکه به عنوان بالاترین مقام دستگاه اجرایی شناخته شده است. در واقع سازمان منطقه به نمایندگی از قوه مجریه اقدام خواهد نمود در نتیجه نماینده اختیاراتی فراتر از اصیل (دولت) نخواهد داشت. همان گونه که در سرزمین اصلی شماره گذاری از اختیارات دولت تلقی نشده و به ناجا واگذار شده است، در منطقه آزاد نیز همین حکم جاری بوده و هیچ قانون و مقرره ای متعرض آن نشده است. زیرا هرگونه سیاست غیر متمرکز در امر شماره گذاری و خلل و وقفه در این امر تبعات جبران ناپذیر امنیتی و نظارت بر حمل و نقل و ترافیک خواهد داشت. »

   هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ 21/8/1398 با حضور رییس و معاونین دیوان عدالت اداری و روسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء به شرح زیر به صدور رای مبادرت کرده است.

رای هیات عمومی

به موجب ماده 10 آیین نامه راهنمایی و رانندگی مناطق آزاد تجاری- صنعتی جمهوری اسلامی ایران مصوب سال 1373 که در اجرای بند د ماده 4 قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری- صنعتی جمهوری اسلامی ایران تصویب شده به تایید فرمانده معظم کل قوا رسیده است مقرر شده « شماره گذاری وسیله نقلیه از طریق تحویل پلاک و برگ تایید مالکیت، به مالک وسیله نقلیه و یا نماینده قانونی وی انجام خواهد شد. انواع پلاکها و ابعاد و رنگهای آنها برای وسایل نقلیه مختلف همچنین مدارک مورد نیاز برای شماره گذاری و چگونگی ارایه سرویسهای مربوط به شماره گذاری به وسیله دستورالعملی که با هماهنگی سازمان مربوط و راهنمایی و رانندگی تهیه خواهد شد تعیین می شود» نظر به اینکه دستورالعمل مورد شکایت مستقلاً و بدون هماهنگی سازمان منطقه آزاد قشم تدوین شده خارج از حدود اختیارات قانونی وضع شده است. از طرفی هر چند بر اساس بند (الف) ماده 65 قانون احکام دایمی قوانین برنامه های توسعه کشور مصوب سال 1395 کلیه وظایف و اختیارات دستگاه های اجرایی دولتی مستقر در مناطق آزاد تجاری به استثنای نهادهای امنیتی و دفاعی بر عهده مدیران سازمانهای مناطق مذکور قرار گرفته، لیکن از آنجا که تصویب دستورالعمل مذکور از جمله مصادیق وظایف و اختیارات و مسیولیتهای نهادهای دفاعی و امنیتی نیست، بنابراین تصویب دستورالعمل مورد اعتراض خارج از حدود اختیارات قانونی و مغایر قانون صورت گرفته و مستند به بند 1 ماده 12 و ماده 88 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 ابطال می شود.

محمدکاظم بهرامی-رییس هیات عمومی دیوان عدالت اداری




Powered by Froala Editor

Powered by Froala Editor

Powered by Froala Editor

Powered by Froala Editor

Powered by Froala Editor

فهرست مطالب این صفحه

مشاوره و راهنمایی

سایت حقوقی حاوی قوانین و مقررات تنقیح شده، موضوعات حقوقی، آراء وحدت رویه دیوان عالی کشور، آراء هیات عمومی و هیات های تخصصی دیوان عدالت اداری و نظرات مشورتی

تماس بگیرید
تبلیغات
مطالب منتخب
پربازدیدها
مطالب مرتبط
رای شماره ۳۱۸ مورخ ۱۴‍۰۱/‍۰۲/۲‍۰ هیات عمومی دیوان عدالت اداری(اطلاق شق (چ) بند ۶ ماده ۱ دستورالعمل رسیدگی به تخلفات در بازار سرمایه مصوب ۱۳۹۸/‍۰۳/‍۰۷ هیات مدیره سازمان بورس و اوراق بهادار با اصلاحات بعدی که مقرر داشته است سهامداران نیز مشمول ماده ۳۵ قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران هستند توسط هیات مدیره بورس به تخلفات انضباطی آنها رسیدگی میشود، در غیر مواردی که کارگزار/ معامله گر اوراق بهادار را به نام و حاسب خود معامله می کند، ابطال شد.)
داتیک در شبکه‌های اجتماعی