بسم الله الرحمن الرحیم
شماره دادنامه: 2361
تاریخ دادنامه: 14؍8؍1398
شماره پرونده: 97؍3577
مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری
متقاضی: رییس دیوان عدالت اداری
موضوع: اعمال ماده 91 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری نسبت به رای شماره 1321 و 1320-1396/08/09 هیات عمومی دیوان عدالت اداری
گردش کار: الف- به موجب رای شماره 1321 و 1320-9؍8؍1396 هیات عمومی دیوان عدالت اداری، بندهای 1 الی 4 بخشنامه شماره 5000؍115900؍9000-17؍10؍1394 رییس امور اداری و استخدامی قضات قوه قضاییه ابطال شده است.
ب- متن رای هیات عمومی به قرار زیر است:
«نظر به اینکه به موجب بند ب ماده 40 قانون استخدام کشوری، هزینه سفر فقط به مستخدمینی که به خارج از محل خدمت خود مامور یا منتقل می شوند، قابل پرداخت است و مطابق بند ت ماده مذکور هزینه انتقال فقط در مـوقع تغییر محل خـدمت مستخدمین دولت قابل پـرداخت می باشد و هیـات وزیران نیـز در آیین نامه اجرایی بندهای یاد شده سایر ضوابط و شرایط پرداخت هزینه سفر و هزینه انتقال را تعیین کرده است، بنابراین دستگاه پرداخت کننده مجاز به تعیین شرایطی مازاد بر مقررات مذکور نیست و در نتیجه بندهای 1 الی 4 بخشنامه شماره 5000؍115900؍9000-17؍10؍1394 معاون منابع انسانی قوه قضاییه از جهت اینکه شرایطی مازاد بر مقررات فوق الذکر در خصوص هزینه سفر تعیین کرده است، خلاف قانون و خارج از حدود اختیارات تشخیص شد و با استناد به بند 1 ماده 12 و ماده 88 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 ابطال می شود.»
ج- متعاقب صدور رای مذکور، رییس امور اداری و استخدامی قضات قوه قضاییه به موجب لایحه شماره 5000؍98998؍9000-27؍8؍1396 به رییس دیوان عدالت اداری اعلام می کند:
« حضرت حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای بهرامی «زید عزه»
رییس محترم دیوان عدالت اداری
با سلام و احترام
حسب اطلاع واصله در جلسه مورخ 9؍8؍1396 هیات عمومی دیوان عدالت اداری بند 1 از بخشنامه شماره 5000؍115900؍9000-17؍10؍1394 معاون منابع انسانی قوه قضاییه در خصوص هزینه سفر کارآموزان قضایی و قضات ابطال گردیده، این در حالیست که ابطال بند 1 بخشنامه مذکور به دلایلی که ذیلاً تقدیم حضور می گردد خلاف قانون به نظر می رسد. توجهاً به ماده 40 قانون استخدام کشوری هزینه سفر فقط به مستخدمینی که به خارج از محل خدمت خود منتقل می شوند قابل پرداخت است.
بند (ب) ماده مذکور بر این امر تاکید دارد که « هزینه انتقال فقط در موقع تغییر محل خدمت مستخدمین دولت قابل پرداخت است». آیین نامه های اجرایی و اصلاحات بعدی آن نیز پرداخت هزینه سفر را منوط به تغییر محل خدمت می دانند و نه تعیین محل خدمت. علیهذا نظر به این امر که در قوانین مختلف تعبیر تعیین محل خدمت در خصوص کارآموزان قضایی به کار برده شده است و نه تغییر محل خدمت و کارآموزان قضایی به کارآموزی انتخاب می شونـد و نـه منصوب و در مـدت مـذکور در حـال آموزش بوده و فـاقد محل خدمت می باشند و محل خدمت اولیه بر اساس اولین ابلاغ انتصاب ایشان به سمت قضایی تعیین می گردد که این مهم متضمن تغییر محل خدمت نمی باشد، لذا مشمول ماده 40 قانون استخدام کشوری که لازمه پرداخت هزینه سفر را تغییر محل خدمت ذکر می نماید نمی شوند و از آنجا که به استناد رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری به شماره 615 و 614-6؍9؍1391 تعیین محل خدمت منصرف از تغییر محل خدمت بیان شده، تقاضا دارد به استناد ماده 91 از قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری موضوع مجدداً در هیات عمومی مطرح و مورد بازنگری و اصلاح واقع گردد.- رییس امور اداری و استخدامی قضات»
رییس دیوان عدالت اداری با پذیرش استدلال مذکور در لایحه موصوف، در اجرای ماده 91 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری، رسیدگی به موضوع خواسته را به هیات عمومی ارجاع کرد.
هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ 14؍8؍1398 با حضور رییس و معاونین دیوان عدالت اداری و روسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء به شرح زیر به صدور رای مبادرت کرده است.
رای هیات عمومی
نظر به دلایل ابرازی و مبانی حقوقی مطرح شده در جلسه هیات عمومی از سوی موافقان و مخالفان نسبت به رای شماره 1320-9؍8؍1396 هیات عمومی دیوان عدالت اداری، موجبی برای نقض رای هیات عمومی تشخیص نشد در نتیجه رای یاد شده به اعتبار خود باقی است.
محمدکاظم بهرامی-رییس هیات عمومی دیوان عدالت اداری
