رای وحدت رویه شماره ۱۳۱۳ مورخ ۱۳۹۷/‍۰۵/‍۰۹ هیات عمومی دیوان عدالت اداری(پرداخت فوق العاده ویژه بر اساس مصوبه شماره ۸۳۴۴۷/ت۴۸۷۲۹هـ-۱۳۹۲/۴/۹ هیات وزیران وجاهت قانونی ندارد)

مصوبه شماره ۸۳۴۴۷/ت۴۸۷۲۹هـ-۱۳۹۲/۴/۹ هیات وزیران و اصلاحیه آن به شماره ۱‍۰۴۶۱۵ت۴۸۷۲۹هـ-۱۳۹۲/۵/۱‍۰ طی مصوبه شماره ۱۲۷۸۲۳/ت۴۸۷۲۹هـ-۱۳۹۲/۷/۱۶ هیات وزیران لغو شـده و پرداخت فوق العاده ویژه بر اساس مصوبه مذکور وجاهت قانونی ندارد و اثر لغو مصوبه مذکور از زمان صدور آن است.

بسم الله الرحمن الرحیم

شماره دادنامه: 1313

تاریخ دادنامه: 1397/5/9

کلاسه پرونده: 96/231

مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری

اعلام کننده تعارض: خانم ها: شهناز برجی، مهرا محسنی، فریبا سرابی- مدیرکل حفاظت محیط زیست کردستان – فریده احمدیان، و آقایان: میکاییل علی میرزایی، مراد کاظمی، میثم رحمتی، رضا معصومی، ناصر قلی زاده، ابراهیم عمو، فرج نجف زاده، مجید یکان مطلق، پیمان وطنی

موضوع: اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری

گردش کـار: به موجب بند 10 ماده 68 قانون مدیریت خدمات کشوری، « فوق العاده ویژه» در مواردی خاص و با توجه به عواملی مشخص و با تصویب هیات وزیران تعیین می گردد. هیات وزیران در جلسه مورخ 1392/3/26 و به موجب تصویب نامه شماره 83447/ت48729هـ -1392/4/9 به برخی از دستگاههای اجرایی و از جمله سازمان حفاظت محیط زیست اجازه داده است تا با رعایت شرایطی، فوق العاده ویژه (موضوع بند 10 ماده 68 قانون مدیریت خدمات کشوری) را پرداخت کنند. تصویب نامه طی شماره 38479هـ/ب-1392/6/30 مورد ایراد رییس مجلس شورای اسلامی واقع شده و سرانجام در تاریخ 1392/7/14 توسط هیات وزیران لغو شده و معاون اول رییس جمهور طی مصوبه شماره 127823/ت48729هـ-1392/7/16 مراتب لغو مصوبه مذکور و اصلاحیه آن را ابلاغ می کند.شاکیان پرونده های موضوع تعارض به موجب دادخواستی به طرفیت سازمان حفاظت محیط زیست کشور «الزام به اعمال و پرداخت فوق العاده ویژه موضوع بند 10 ماده 68 قانون مدیریت خدمات کشوری موضوع مصوبه شماره 83447/ت48729هـ-1392/4/9 و اصلاحیه بعدی آن به شماره 104615/ت48729هـ-1392/5/10 در احکام کارگزینی» را درخواست می کنند و به شعب مختلف دیوان عدالت اداری ارجاع می شود. الف) شعب 2، 9، 10، 27، 41، 42 و 45 در رسیدگی به دادخواست اشخاص به خواسته فوق الذکر بـه موجب دادنامه های 9209970900201244-1392/12/25، 9309970900201230 – 1393/9/29، 9509970900901181 -1395/7/14، 9509970900901182 -1395/7/14، 9509970900901020 -1395/6/27، 9509970900901024 -1395/6/28، 9609970900901206-1396/5/2، 9309970901002607 – 1393/10/24، 9409970902700122 – 1394/1/22، 9509970902700352 – 1395/2/18، 9309970904102998 -1393/10/20، 9309970904102975 -1393/10/20، 9309970904202361 -1397/9/4، 9309970904201584 -1393/7/26، 9309970957002798 -1393/12/26، 9309970957002808-1393/12/26 اثر الغاء تصویب نامه یاد شده را از زمان لغو آن توسط هیات وزیران دانسته و با استناد به ایجاد حقوق مکتسبه برای شاکیان در دوره زمانی بین تصویب و لغو این تصویب نامه، حکم به وارد دانستن شکایت صادر کرده اند.

همچنین شعب 2، 27، 41، 45 و 50 به موجب دادنامه های شماره 9309970900201268-1393/10/3، 9409970900200295-1394/4/3، 9409970902700224-1394/2/7، 9309970904103003-1393/10/20، 9309970957002807-1393/12/26، 9309970957002807-1393/12/26، 9309970957002809-1393/12/26،9409970957500818-1394/4/21، 9409970957500672-1394/3/27 بـه شرح پیش گفتـه رای بـه وارد دانستـن شکایـت صـادر کـرده انـد و ایـن آراء بـه تـرتیب طـی دادنـامـه های شماره9409970955902982-1394/12/25 شعبه 9 تجدیدنظر و 9409970956002874 – 1394/12/25، 9409970956002866-1394/12/24، (9409970956002739-1394/12/8، 9409970956002738-1394/12/8)، 9409970956002900-1394/12/26، 9409970956002872-1394/12/25، 9409970956002797- 1394/12/19 شعبه 10 تجدیدنظر عیناً تایید شده است.

ب) شعب 3، 4، 24 و 46 در رسیدگی به دادخواست اشخاص به خواسته فوق الذکر به موجب دادنامه های 9409970900302736-1394/12/1،9409970900302731-1394/12/1،9409970900302726-1394/12/1،9409970900302734-1394/12/1، 309970900401436 – 1393/7/23، 9309970900401415- 1393/7/23، 9409970902401940-1394/10/16 و 9509970957101845-1395/11/16 استدلال کرده اند با توجه به ایراد شماره 38479هـ/ب-1392/6/30 رییس مجلس شورای اسلامی به مصوبه شماره 83447/ت48729هـ-1392/4/9 هیات وزیران و با توجه به اینکه مصوبه مذکور و اصلاحیه آن به شماره 104615ت48729هـ-1392/5/10 طی مصوبه شماره 127823/ت48729هـ-1392/7/16 هیات وزیران لغو شـده است بنابـراین اثـر الغاء تصویب نامه 83447ت48729هـ-1392/4/9 به زمان وضع مصوبه تسری می یابد و بر همین اساس حق مکتسبه ای برای شاکیان محقق ندانسته و رای به رد شکایت صادرکرده اند.

همچنین شعبه 4 به موجب دادنامه های 9309970900401430 – 1393/7/23،9309970900401439-1393/7/23، 9309970900401414-1393/7/23 با استدلالی مشابه استدلال اخیرالذکر رای به رد شکایت صادر کرده است و آراء مذکور به ترتیب به موجب دادنامه های شماره 9409970956001241-1394/4/15 و 9409970956001284-1394/4/15 شعبه 10 تجدیدنظر و دادنامه 9409970955801885-1394/9/1 شعبه 8 تجدیدنظر دیوان عدالت اداری عیناً تایید شده است.

همچنین شعب 41 و 45 به موجب دادنامه های شماره 9309970904103003-1393/10/20، 9309970957002797-1393/12/26 در موضوع مذکور رای به وارد دانستن شکایت صادر کرده اند ولیاین آراء به موجب دادنامه های شماره 9409970956002247-1394/7/20 شعبه 10 تجدیدنظر و 9509970956000403-1395/3/9 شعبه 27 تجدیدنظر دیوان عدالت اداری با استدلال اخیرالذکر نقض شده است.

هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ 1397/5/16 با حضور رییس و معاونین دیوان عدالت اداری و روسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء به شرح زیر به صدور رای مبادرت کرده است.

رای هیات عمومی

اولاً: تعارض در آراء محرز است.

ثانیاً: نظر به اینکه هیات وزیران در تصویب مصوبه شماره 83447/ت48729هـ-1392/4/9 پرداخت فوق العاده ویژه ای را در اجرای حکم بند 10 ماده 68 قانون مدیریت خدمات کشوری برای کارکنان تعدادی از وزارتخانه ها و دستگاههای اجرایی تصویب کرده لیکن شرایط مقرر در بند 10 ماده 68 قانون مدیریت خدمات کشوری از حیث حداکثر 25% مشاغل را در تصویب آن رعایت نکرده است و رییس مجلس شورای اسلامی نیز در اجرای قانون نحوه اجرای اصول 138 و 85 قانون اساسی در رابطه با مسیوولیت های رییس مجلس شورای اسلامی و اصلاحات بعدی مصوبه مذکور را مغایر قانون اعلام کرده و هیات وزیران نیز به موجب مصوبه شماره 127823/ت48729هـ-1392/7/16 با توجه به نظریه شماره 38479هـ/ب-1392/6/30 رییس مجلس شورای اسلامی مصوبه شماره 83467/ت48729هـ-1392/4/9 و اصلاحیه بعدی آن به شماره 104615/ت48729هـ-1392/5/10 را لغو کرده است، بنابراین با توجه به اینکه اثر لغو مصوبه قهراً به زمان تصویب مصوبه اولیه تسری می یابد و به موجب تبصره 4 قانون نحوه اجرای اصول 138 و 85 قانون اساسی در رابطه با مسیوولیتهای رییس مجلس شورای اسلامی با اعلام رییس مجلس شورای اسلامی مبنی بر مغایرت مصوبه با قانون و عدم اصلاح آن مصوبه ملغی الاثرمی شود و این ملغی الاثر شدن به این معنی است که آثار مصوبه از تاریخ تصویب از بین خواهد رفت و عملاً به گذشته تسری می یابد، بنابراین چون در پرونده های موضوع تعارض خواسته شاکیان مبتنی بر مصوبه ای بوده که متعاقباً لغو شده و ملغی الاثر گردیده در نتیجه حقی برای شاکیان ایجاد نشده و آراء به رد شکایت به شرح مندرج در گردش کار صحیح و موافق مقررات تشخیص می شود. این رای با استناد به بند 2 ماده 12 و ماده 89 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 برای شعب دیوان عدالت اداری و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم الاتباع است.

رییس هیات عمومی دیوان عدالت اداری

محمدکاظم بهرامی

Powered by Froala Editor

Powered by Froala Editor

Powered by Froala Editor

Powered by Froala Editor

فهرست مطالب این صفحه

مشاوره و راهنمایی

سایت حقوقی حاوی قوانین و مقررات تنقیح شده، موضوعات حقوقی، آراء وحدت رویه دیوان عالی کشور، آراء هیات عمومی و هیات های تخصصی دیوان عدالت اداری و نظرات مشورتی

تماس بگیرید
تبلیغات
مطالب منتخب
پربازدیدها
مطالب مرتبط
داتیک در شبکه‌های اجتماعی