بسم الله الرحمن الرحیم
شماره دادنامه: 119
تاریخ رای: دوشنبه 8 اردیبهشت 1393
کلاسه پرونده: 93/83
مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی: حیات اله اصلانی
موضوع: عدم پرداخت فوق العاده جذب و نگهداری مناطق محروم به مستخدمین مشمول قانون استخدام کشوری و مقررات استخدامی شرکتهای دولتی به نرخ روز
گردش کار: آقای حیات اله اصلانی به موجب درخواستی که به شماره 369-1392/2/7 ثبت دفتر اندیکاتور هیات عمومی دیوان عدالت اداری شده اعلام کرده است که:
به استحضار می رساند اینجانب حیات اله اصلانی کارمند رسمی شاغل در شبکه بهداشت و درمان شهرستان فریدونشهر بوده که با توجه به مستندات پیوست مستحق دریافت فوق العاده جذب مناطق محروم به عنوان پاداش به میزان یک ماه به طور سالیانه می باشم که به اتفاق سایر همکاران شاغل طی دادخواستهای جداگانه متقاضی فوق العاده شغل خود شدیم که بنا به دلایل نامعلوم از کل پرونده هایی که به شعبه 21 و 27 ارجاع شد تقاضای کلیه همکارانم در شعبه 21 وارد تشخیص و صرفاً تقاضای بنده در شعبه 27 مردود اعلام شد. لذا با عنایت به تشابه کامل وضعیت استخدامی و خدمتی متقاضیان مستنداً به ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری تقاضای رسیدگی و تصمیم مقتضی در خصوص صدور رای وحدت رویه و احقاق حق بنده را از آن مقام مستدعی و متمنی است. ضمناً در صورت امکان متقاضی هستم که در جلسه هیات عمومی شرکت نمایم.
گردش کار پرونده ها و مشروح آراء به قرار زیر است:
الف- شعبه بیست و هفتم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9109980900054047 با موضوع دادخواست آقای حیات اله اصلانی به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان اصفهان و به خواسته پرداخت فوق العاده جذب مناطق محروم در سالهای 1371 تا 1373 بر مبنای حقوق و دستمزد سال پرداخت، به موجب دادنامه شماره 9109970902702694- 1391/10/24، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: با توجه به محتویات پرونده و ملاحظه لایحه طرف شکایت نظر به این که اولاً: شاکی فوق العاده جذب موضوع خواسته را دریافت داشته است. ثانیاً: محاسبه فوق العاده یاد شده بر مبنای درصد حقوق و دستمزد سال پرداخت مجوز قانونی ندارد با این وصف موجبی برای پذیرش شکایت مطروحه متصور نیست و بدین جهت به رد آن حکم صادر و اعلام می شود. این رای وفق ماده 7 قانون دیوان عدالت اداری قطعی است.
ب: شعبه بیست ویکم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9009980900080332 با موضوع دادخواست آقای حیدر گوگونانی به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان اصفهان و به خواسته الزام به پرداخت فوق العاده جذب مناطق محروم در سالهای 1368 تا 1373 بر مبنای حقوق و دستمزد سال پرداخت، به موجب دادنامه شماره 9109970902101280- 1391/4/28، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: در خصوص دعوای آقای حیدر گوگونانی به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به خواسته فوق الذکر نظر به این که آراء وحدت رویه به شماره های 496- 495- 1389/11/11 و 723-1386/8/22 بر پرداخت پاداش مرخصی مناطق محروم صحه گذاشته تا بر مبنای زمان پرداخت اقدام شود، لذا با استفاده از وحدت ملاک آراء مذکور و با استناد به ماده 1 قانون جذب نیروی انسانی به مناطق محروم و مواد 7 و 14 و 22 قانون دیوان عدالت اداری به وارد دانستن شکایت و پرداخت حقوق و مزایای مورد ادعای شاکی بر مبنای حقوق و دستمزد زمان پرداخت ( یوم الاداء) حکم صادر و اعلام می شود. رای دیوان قطعی است.
ج: شعبه بیست و یکم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9009980900080348 با موضوع دادخواست آقای حسینعلی اصلانی به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان اصفهان و به خواسته الزام به پرداخت فوق العاده جذب مناطق محروم در سالهای 1368 تا 1373 بر مبنای حقوق و دستمزد سال پرداخت، به موجب دادنامه شماره 9109970902101297- 1391/4/28، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: در خصوص دعوای آقای حسینعلی اصلانی به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به خواسته فوق الذکر نظر به این که آراء وحدت رویه به شماره های 496- 495- 1389/11/11 و 723-1386/8/22 بر پرداخت پاداش مرخصی مناطق محروم صحه گذاشته تا بر مبنای زمان پرداخت اقدام شود. لذا با استفاده از وحدت ملاک آراء مذکور و با استناد به ماده یک قانون جذب نیروی انسانی به مناطق محروم و مواد 7 و 14 و 22 قانون دیوان عدالت اداری به وارد دانستن شکایت و پرداخت حقوق و مزایای مورد ادعای شاکی بر مبنای حقوق و دستمزد زمان پرداخت ( یوم الاداء) حکم صادر و اعلام می شود. رای دیوان قطعی است.
هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور روسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد. پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آینده به صدور رای مبادرت میکند.
رای هیات عمومی
اولاً: تعارض در آراء محرز است.
ثانیاً: نظر به این که حکم مقرر در ماده 1 قانون جذب نیروی انسانی به نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگی مصوب 1367/12/7 مبنی بر قابلیت پرداخت فوق العاده جذب و نگهداری به مستخدمین مشمول قانون استخدام کشوری و مقررات استخدامی شرکت های دولتی، متضمن مقرره ای مبنی بر پرداخت فوق العاده مذکور به نرخ یوم الاداء به مستخدمین مشمول قانون نیست و موضوع نیز منصرف از حکم مقرر در رای شماره 495 الی 496- 1389/11/11 هیات عمومی دیوان عدالت اداری است، بنابراین پرداخت فوق العاده یاد شده در قانون فوق الذکر به نرخ روز پرداخت آن وجاهت قانونی ندارد و رای شعبه 27 دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه 9109970902702694- 1391/10/24 در حدی که متضمن این استدلال است و به رد شکایت صادر شده است، صحیح و موافق قانون تشخیص می شود. این رای به استناد بند 2 ماده 12 و ماده 89 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 برای شعب دیوان عدالت اداری و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم الاتباع است.
رییس هیات عمومی دیوان عدالت اداری- محمدجعفر منتظری
