شماره دادنامه: 532
تاریخ دادنامه: 13/8/1392
کلاسه پرونده: 91/507
مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی: رییس دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی استان اصفهان
موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری
گردش کار: رییس دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی استان اصفهان به موجب لایحه شماره 943/42/12/پ-1391/3/22 اعلام کرده است که: به استحضار می رساند تعدادی از پرسنل پیمانی این دانشگاه، پرداخت فوق العاده مخصوص و معوقه های آن را به استناد بخشنامه شماره 95391/1800- 1384/5/29 سازمان مدیریت و برنامه ریزی به طرفیت دانشگاه مطالبه کرده اند. در بند 5 تصویب نامه شماره 29981/ت27026هـ- 1381/6/24 هیات وزیران که موضوع بخشنامه مورد استناد است ذکر شده: «… پرداخت فوق العاده موضوع تبصره (1) این ماده بنا به تشخیص وزیر و یا بالاترین مقام دستگاه تا چهل درصد (40%) بر اساس نتایج ارزیابی عملکرد مستخدمان پیمانی که میزان آن در قرارداد پیمانی تعیین می شود بلامانع است.» با توجه به بند فوق، شعبه سوم دیوان عدالت اداری به موجب دادنامه های شماره 9003651-1390/11/24 و 9003866- 1390/12/9 شکایت آقای ولی اله عباسی جشوقانی و خانم زهره گلی را رد کرده است و همچنین مطابق دادنامه های شماره 9002300-1390/9/8، 9001971-1390/7/27، 9002289- 1390/9/8، 9002292- 1390/9/8، 9001922- 1390/7/26، شعبه دوم دیوان عدالت اداری، حکم به رد شکایت های بتول نیک نژاد، فاطمه فروزان فر، احسان شرافی زواره، علی نقی زاده و مهدی عظیمیان صادر شده است. شعبه 14 دیوان عدالت اداری در خصوص شکایت آقای علی صادقی که خواسته وی مشابه افراد فوق بوده و هیچ گونه مدرکی نیز دال بر این که جزء کارکنان برجسته و فعال بوده و تاییدیه بالاترین مقام دستگاه و تصویب شورای مربوطه را داشته ارایه نکرده و علی رغم این که مطابق بخشنامه مزبور پرداخت فوق العاده منوط به تشخیص بالاترین مقام دستگاه و بر اساس نتایج عملکرد مستخدم بوده و هیچ گونه مدرکی دال بر رعایت تشریفات فوق در پرونده وجود نداشته و در لایحه ذکر شده که تشخیص بالاترین مقام دستگاه جهت تعلق فوق العاده نیاز است، بدون هیچ گونه مستندی نامبرده را واجد بهره مندی از بخشنامه دانسته و حکم به ورود شکایت صادر کرده است. در حالی که مطابق تصویب نامه موصوف فوق العاده مخصوص صرفاً مربوط به کارکنان برجسته و فعال بوده و شامل کلیه پرسنل نمی شود که طرف شکایت دلیل محروم شدن وی را ارایه نماید و شاکی که مدعی استحقاق دریافت فوق العاده بوده باید دلیل و مدرک ذی حق بودن خود را ارایه نماید. ضمن این که فوق العاده فوق بر اساس قانون نظام هماهنگ بوده و هم اکنون قانون مدیریت خدمات کشوری اجرا می شود و شاکی حتی تاریخ ذی حق بودن خود را در دادخواست مشخص نکرده است لذا به نظر می رسد رای صادر شده مطابق قانون صادر نشده است. علی هذا با عنایت به این که شکایت های فوق و شرایط شاکیان یکسان بوده تعارض بین آراء محرز است لذا در اجرای ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری رای وحدت رویه هیات عمومی مورد استدعا است. گردش کار پرونده ها و مشروح آراء به قرار زیر است: الف: شعبه دوم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده های شماره 9009980900044772، 9009980900025362، 9009980900050486، 9009980900024453، 9009980900044768 با موضوع دادخواست خانمها فاطمه فروزان فر، بتول نیک نژاد و آقایان علی نقی زاده کچوسنگی، احسان شواخی زواره، مهدی عظیمیان، به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی استان اصفهان و به خواسته الزام به پرداخت فوق العاده مخصوص مستخدمان پیمانی موضوع تصویب نامه های شماره 52282/ت664- 1368/6/15 و 62705/ت20241هـ- 1378/5/19 هیات وزیران و بخشنامه 95391/1800- 1384/5/29 سازمان مدیریت و برنامه ریزی وقت کشور به موجب دادنامه های شماره 9009970900202292-1390/9/8، 9009970900201971-1390/7/27، 9009970900202289- 1390/9/8، 9009970900201922- 1390/7/26، 9009970900202300-1390/9/8، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: خواسته خواهان مبنی بر مطالبه فوق العاده مخصوص مستخدمان پیمانی موضوع تصویب نامه شماره 52282/ت/664- 1368/6/15 هیات وزیران « با عنوان آیین نامه استخدام پیمانی» است که با عنایت به محتویات پرونده و به استناد ماده 22 قانون دیوان، نظر به این که بر طبق تبصره 1 ماده 10 تصویب نامه مذکور میزان فوق العاده یاد شده با پیشنهاد وزیر یا بالاترین مقام اجرایی دستگاه و تصویب شورایی مرکب از دبیرکل سازمان امور اداری و استخدامی و سازمان برنامه و بودجه (سازمان مدیریت و برنامه ریزی) و وزیر امور اقتصادی و دارایی و یا نمایندگان تام الاختیار آنان تعیین خواهد شد و در تبصره 2 اصلاحی نیز پرداخت فوق العاده موصوف تا میزان 40 درصد برای کارکنان برجسته و فعال به تشخیص وزیر مربوط یا بالاترین مقام اجرایی دستگاه مذکور موکول شده است و با عنایت به این که شاکی مدرکی که دال بر رعایت تشریفات مذکور و احراز شرایط مربوط باشد ارایه نکرده است و از طرفی مشتکی عنه نیز منکر استحقاق شاکی و تحقق دیگر شرایط مربوط شده است، بنابراین تخلفی از حیث نقض قوانین و مقررات از ناحیه مشتکی عنه ثابت نیست و لذا به ردّ شکایت مطروح حکم صادر و اعلام می شود. رای دیوان قطعی است. ب: شعبه سوم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده های شماره 9009980900024233- 9009980900032385 با موضوع دادخواست آقای ولی اله عباسی جشوقانی و خانم زهره گلی به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی استان اصفهان و به خواسته الزام به پرداخت فوق العاده مخصوص مستخدمان پیمانی موضوع تصویب نامه های شماره 52282/ت664- 1368/6/15 و 62705/ت20241هـ- 1378/5/19 هیات وزیران و بخشنامه 95391/1800- 1384/5/29 سازمان مدیریت و برنامه ریزی وقت کشور به موجب دادنامه های شماره 9009970900303651- 1390/11/24، 9009970900303866- 1390/12/9، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: با توجه به اوراق و محتویات پرونده و مضمون لایحه طرف شکایت، نظر به این که بر طبق تبصره های اول و دوم ذیل ماده 10 تصویب نامه شماره 62705/ت20241/هـ-1378/5/19 بهره مندی از فوق العاده مخصوص مستخدمان پیمانی منوط است به این که شاکی از کارکنان برجسته و فعال باشد و تشخیص وزیر یا بالاترین مقام دستگاه متبوع شاکی نیز شرط است و شاکی دلیل و مدرکی که مبین طی تشریفات مذکور باشد ارایه نکرده است، لذا قرار رد شکایت با کیفیت موجود صادر و اعلام می شود. رای دیوان قطعی است. ج: شعبه چهاردهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9009980900025106 با موضوع دادخواست آقای علی صادقی به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی استان اصفهان و به خواسته الزام به پرداخت فوق العاده مخصوص مستخدمان پیمانی موضوع تصویب نامه های شماره 52282/ت664- 1368/6/15 و 62705/ت20241هـ- 1378/5/19 هیات وزیران و بخشنامه 95391/1800- 1384/5/29 سازمان مدیریت و برنامه ریزی وقت کشور به موجب دادنامه شماره 9009970901402125-1390/12/7، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: شکایت آقای علی صادقی به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به خواسته فوق الذکر با توجه به مفاد بخشنامه مورد ادعای شاکی و ملاحظه محتویات پرونده، نظر به این که نامبرده واجد بهره مندی از مزایای بخشنامه بوده است و طرف شکایت دلیلی که موجب محروم شدن وی از مزایای موضوع بخشنامه فوق الذکر باشد، ارایه نکرده است و صرفاً به اختیار دستگاه متبوع در پرداخت آن اشاره کرده است وارد تشخیص می شود، لذا این شعبه به پذیرش شکایت حکم صادر و اعلام می نماید. رای دیوان قطعی است. هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور روسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد. پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آینده به صدور رای مبادرت میکند.
رای هیات عمومی
اولاً: تعارض در آراء محرز است. ثانیاً: نظر به این که به موجب تبصره 2 ماده 10 آیین نامه استخدام پیمانی، موضوع تصویب نامه های شماره 52282/ت664هـ- 1368/6/15 و 29981/ت27026هـ- 1381/6/24 هیات وزیران، پرداخت فوق العاده مخصوص پیمانی به تشخیص وزیر و یا بالاترین مقام دستگاه تا چهل درصد بر اساس نتایج عملکرد مستخدمان پیمانی که میزان آن در قرارداد پیمانی تعیین می شود، بلامانع اعلام شده است و در پرونده های موضوع تعارض دلیلی بر وجود شرایط مذکور در شکات وجود ندارد، بنابراین آراء شعب دوم و سوم دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه های 9009970900201971-1390/7/27 و 9009970900202289-1390/9/8 و 9009970900202300-1390/9/8 و 9009970900303651- 1390/11/24 و 9009970900303866-1390/12/9 در حدی که متضمن این معنی است و به رد شکایت صادر شده است، صحیح و موافق قررات تشخیص می شود. این رای به استناد بند 2 ماده 12 و ماده 89 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 برای شعب دیوان عدالت اداری و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم الاتباع است.
معاون قضایی دیوان عدالت اداری- علی مبشری
