بسم الله الرحمن الرحیم
شماره دادنامه: 264 الی 287
تاریخ دادنامه: 24/4/1392
کلاسه پرونده: 88/980- 89/411- 90/895، 244، 133، 108، 13- 91/468- 92/355، 330، 329، 328، 327، 326، 294، 293، 292، 291، 290، 289، 288، 287، 285، 284
مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری
شکات: آقایان 1- خیراله کهریزی 2- اسماعیل دیانت 3- لطیف پناهی کلاشی 4- علی اصغر شعبانی 5- فریدون فرحناکی 6- فرشید مبسم 7- منصور مومنی 8- میراحمد حسینی نقی دیزج 9- حسین حاصلی راد 10- نعمت موسایی ابوخیلی 11- مسعود اکبری 12- رضا اشرفی 13- رامین مرادی 14- ابوالقاسم حیدری 15- محمدرضا ایزدی 16- عبدالرضا حسینی فر 17- حمزه ورزشکار 18- شهریار احمدیان 19- داریوش آذرنوش، خانمها 20- پروین روحنواز 21- اعظم سعیدی نژاد و 22- شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران 23- معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی ریاست جمهوری
موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری
گردش کار: اعلام کنندگان تعارض مدعی شده اند که شعب دیوان عدالت اداری در رسیدگی به دادخواست اشخاص به خواسته بهره مندی از فوق العاده ویژه کارشناسان موضوع طرح مسیر ارتقای شغلی، آراء معارض صادر کرده اند. نامبردگان رفع تعارض و صدور رای وحدت رویه را خواستار شده اند. گردش کار و مشروح آراء به قرار زیر است: آراء مربوط به وارد دانستن شکایت الف: شعبه یازدهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده های شماره 11/88/1286 و 1305/87/11 و 11/87/1299 با موضوع شکایت آقایان داود شمالی، رسول آقایی متین و سیدمحمدسلیم بهرامی به طرفیت اداره کل امور کارکنان راه آهن جمهوری اسلامی ایران و به خواسته برقراری فوق العاده ویژه کارشناسان به موجب دادنامه های شماره 489- 1389/4/1، 523-1388/4/30، 698-1388/6/11، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: حسب محتویات پرونده نظر به این که مطابق لایحه دفاعیه طرف شکایت ثبت شده به شماره 749- 1388/3/27 شاکی صرفاً با لحاظ رعایت سهمیه مقرر در مصوبه هیات وزیران به شماره 25703- 1381/5/23 از سوی هیات ممیزه واجد شرایط جهت برخورداری از مزایای طرح ارتقای شغلی کارشناسان، مدیران و … نشده است در حالی که به موجب اصلاحیه ردیف 6 مصوبه موصوف طی مصوبه شماره 98520/1802- 1386/7/29 موضوع تعیین سهمیه برای مشمولان و واجدین امتیاز لازم جهت استفاده از طرح ارتقای شغلی حذف شده است، لذا استحقاق شاکی بابت مزایای طرح ارتقای شغلی محرز است به همین جهت حکم به وارد دانستن شکایت و الزام به برقراری مزایای موصوف را صادر و اعلام می نماید. رای دیوان قطعی است. ب: شعبه یازدهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده های شماره 8909980900034637، 8909980900003301، 8909980900030317، 8909980900010497 با موضوع شکایت آقایان سیدحسن موسوی، حجت اله فلاحی، ماندانا لقمانی، اشرف قنبریان شربیانی به طرفیت اداره کل امور کارکنان راه آهـن جمهوری اسلامی ایـران و بـه خـواسته بـرقراری فـوق العاده ویژه کارشناسان به موجب دادنامـه هـای شمـاره 8909970901100130، 8909970901100124، 8909970901100123، 8909970901100138- 1389/7/28 مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: ملخص و ماحصل ادعای شاکی این است در اجرای تصویب نامه هیات وزیران از مشمولان طرح تعیین مسیر ارتقای شغلی کارشناسان بوده ولکن تاکنون مشتکی عنه از تخصیص فوق العاده ویژه کارشناسی امتناع نموده و لذا خواستار الزام مشتکی عنه به اعمال حقوق مکتسبه از زمان اجرایی شدن طرح مورد نظر شده است و متعاقب حصول اطلاع از شکایت شاکی دستگاه طرف شکایت طی لایحه دفاعیه شماره 6937/29/15- 1389/6/31 که طی شماره 9090100107- 1389/7/3 ثبت دفتر لوایح شعبه شده است اجمالاً اعلام داشته است شاکی از جمله کارکنان غیر رسمی با عنوان «ثابت شرکتی» می باشد و بر اساس شرایط مقرر در طرح مسیر ارتقای شغلی کارشناسان، مشاوران، مدیران در صورت کسب حداقل امتیاز لازم با موافقت هیات ممیزه تعیین شده در طرح می توانسته تا قبل از تاریخ 1388/1/1 از مزایای پیش بینی شده بهره مند شود و با توجه به این که نماینده وقت سازمان مدیریت و برنامه ریزی سابق با مشمولیت کارکنان ثابت شرکتی موافقت ننمود از انجام ارزیابی شاکی خودداری گردید با توجه به محتویات پرونده نظر به این که اولاً: هدف و فلسفه وضع طرح تعیین مسیر ارتقای شغلی کارشناسان مشاوران و مدیران به منظور جذب، نگهداری و تقویت کارشناسان و مدیران متخصص و افزایش انگیزه وکارایی در انجام وظایف محوله و بهبود کیفیت خدمات به ارباب رجوع بوده است و قایل شدن به خروج کارکنان غیر رسمی با عنوان « ثابت شرکتی» با اهداف و مقاصد این طرح در تغایر آشکار می باشد. ثانیاً: مستفاد از بخشنامه شماره 103669/1802- 1381/6/9 سازمان مدیریت و برنامه ریزی وقت آن دسته از شرکتهای دولتی مشمول قانون نظام هماهنگ پرداخت که دارای وظایف ستادی بوده و مستخدمان آنها علاوه بر وظایف و مسوولیتهای ناشی از شغل مورد تصدی عهده دار و در پاره ای از وظایف مذکور در بند 2 بخشنامه مذکور می باشند با تشخیص هیات ممیزه مشمول طرح می باشند و این بدان مفهوم نیست که هیات ممیزه مجاز باشد با این استدلال که شاکی مشمول طرح نبوده از عمل به تکلیف مقرر در بخشنامه فوق کـه بررسی و تعیین امتیاز در ارزیابی داوطلبین استفاده از طرح مبحوث عنه خـودداری نماید. ثالثاً: مشتکی عنه در لایحه دفاعیه به موجب دستورالعمل استخدام کارکنان غیر رسمی ثابت شرکتی موضوع مصوبه شماره 20000-1378/11/25 هیات مدیره شرکت راه آهن و اعمال طرح مذکور نسبت به کارکنان ثابت شرکتی نه تنها نفی ننموده بلکه قابل تعمیم به آنان دانسته است، لذا بنا به جهات فوق استحقاق شاکی بابت مزایای طرح موصوف محرز است به همین جهت حکم به وارد دانستن شکایت و الزام به طرح خواسته در هیات ممیزه به منظور برقراری فوق العاده ذکر شده را صادر و اعلام می نماید. رای دیوان قطعی است. ج: شعبه اول دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده های شماره 1/87/1545، 1/87/762، 1/87/1806، 1/88/1193، 1/88/437، 1/87/649 با موضوع دادخواست آقایان رضا ناصری، راحله کشاورز پاشایی، قیصر یعقوبی، شهریار رادکیانپور، شراره خانی، بیژن خسروی ناشی به طرفیت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کرمانشاه و به خواسته برقراری فوق العاده ویژه کارشناسان به موجب دادنامه های شماره 2905- 1387/12/26، 1827- 1387/7/29، 532-1388/3/16، 1947- 1388/10/1، 1075- 1388/8/6، 2017-1387/8/27، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: خلاصه شکایت شاکی این است که علی رغم آن که مدرک وی فوق دیپلم می باشد ولی چون پست وی کارگزین است که در رده پستهای کارشناسی و تخصصی می باشد. لذا تقاضای برقراری فوق العاده ویژه کارشناسی را دارد وتوضیحاً بیان داشته که فوق العاده جذب و فوق العاده شغل تخصصی در مورد وی اعمال شده که موید تخصصی بودن شغل کارگزین است. فلذا با توجه به مراتب مذکور و جوابیه طرف شکایت ثبت شده به شماره 4343- 1387/12/19، نظر به این که به موجب مصوبه شماره 107400/6/الف- 1384/5/12 هیات وزیران فوق العاده شغل متصدیان مشاغل رسته بهداشتی، درمانی وزارت بهداشت متناسب با سوابق تجربی مدارک تحصیلی مشابه در طرح طبقه بندی مشاغل معلمان افزایش می یابد و در سایر رسته ها تا مقطع کاردانی بـه میزان 25 درصد و بـالاتر از کاردانی 15 درصد افزایش می یابد و در مصوبه مزبور برقراری فوق العاده صدرالذکر را تا مقطع کاردانی به میزان 25 درصد پذیرفته که شامل مدرک فوق دیپلم نیز می شود ضمن این که بخشنامه شماره 98520/1802- 1386/11/29 شورای امور اداری و استخدامی کشور که داشتن مدرک لیسانس را شرط برخورداری از فوق العاده مزبور دانسته به تاریخ قبل از تصویب مصوبه تسری ندارد و با لحاظ این که مرجع تشخیص تحقق شرایط لازم جهت برخورداری از فوق العاده ویژه کارشناسی هیاتهای ممیزه طرح یاد شده در دستگاههای اداری می باشند. لذا با توجه به مراتب مذکور و بخشنامه شماره 2785- 1371/5/21 سازمان امور اداری و استخدامی کشور که شغل کارگزین/حسابدار را جزو مشاغل واجد شرایط جهت برخورداری از فوق العاده مزبور اعلام نموده. لذا حکم به وارد دانستن شکایت شاکی در حد طرح درخواست وی در هیات ممیزه صادر و اعلام می دارد. رای صادره با توجه به قسمت ذیل ماده 7 قانون دیوان عدالت اداری مصوب سال 1385 قطعی است. د: شعبه اول دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 1/87/205 با موضوع دادخواست آقای امیرحسین مشتری به طرفیت اداره کل امور کارکنان و منابع انسانی شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران و به خواسته برقراری فوق العاده ویژه کارشناسان به موجب دادنامه شماره 1875- 1387/12/19 مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: حسب محتویات پرونده نظر به این که مطابق نظریه هیات ممیزه مربوط به مدیران راه آهن جمهوری اسلامی ایران در مورخ 1382/8/10 شاکی دارای امتیاز برخورداری از مصوبه شماره 4169/ت25702- 1381/5/23 هیات وزیران تشخیص داده شده است و از طرفی به موجب مصوبه مورخ 1386/7/18 شورای امور اداری و استخدامی سازمان مدیریت در جایگزین نمودن عبارت جدید بدون قید در اعمال مصوبه تا 65% کارکنان به جای بند آخر ردیف 6 موضوع مصوبه می بایست کلیه واجدین شرایط مصوبه هیات وزیران از مزایای پیش بینی شده در آن بـرخوردار گردند و بـا لحاظ پست مدیریتی شاکی در امـور اداری شرکت طرف شکایت بـا مدرک دیپلم مشارالیـه مشمول مصوبه هیات وزیران می باشد و لایحه دفاعیه خوانده برخلاف مطالب معنونه و فاقد وجاهت قانونی است. لذا حکم به وارد دانستن شکایت شاکی و الزام به برقراری فوق العاده ویژه مدیران طبق مصوبه مورخ 1381/5/23 هیات وزیران را صادر و اعلام می نماید. رای دیوان قطعی است. هـ: شعبه اول دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 1/84/2341 با موضوع دادخواست آقای نورعلی گوران به طرفیت سازمان آموزش و پرورش استان مازندران و به خواسته احتساب ارتقای شغلی و پرداخت معوقه آن به موجب دادنامه شماره 697-1386/4/30، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: با عنایت به این که اولاً: حسب نامه شماره 59228/ک- 1377/8/23 پست سازمانی شاکی به حسابدار مرکز آموزش نیروی انسانی ( کارشناس) اصلاح شده است. ثانیاً: جمع امتیازات وی حسب فرم ارزشیابی 607 امتیاز بوده است، ثالثاً: سازمان آموزش و پرورش بدون درج پست سازمانی اصلاح شده شاکی که کارشناسی بوده پست وی را حسابدار قید نموده در حالی که پست وی کارشناس بوده علی هذا حکم به وارد دانستن شکایت و الزام سازمان طرف شکایت به احتساب ارتقای شغلی شاکی از مورخ 1381/6/9 تا 1382/12/30 و پرداخت معوقه آن صادر و اعلام می شود. رای دیوان قطعی است. و: شعبه اول دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 1/83/5965 با موضوع دادخواست آقای فتحعلی کاکویی به طرفیت سازمان آموزش و پرورش استان مازندران و به خواسته احتساب ارتقای شغلی و پرداخت معوقه آن به موجب دادنامه شماره 4888-1384/12/14 مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: با عنایت به این که رییس سازمان آموزش و پرورش استان مازندران به شرح لایحه جوابیه شماره 205/118056- 1383/12/22 صراحتاً اعلام کرده که به دلیل اشتباه غیر عمدی- تعدادی از مدارک امتیازآور شاکی جهت تصویب در هیات ممیزی مستقر در وزارت آموزش و پرورش – ضمیمه و ارسال نشده بود و پست وی نیز به جای کارشناس با عنوان ( حسابدار مسوول) درج شده بود و به همین دلیل برقراری فوق العاده ویژه جهت ایشان از تاریخ 1381/6/9 تایید نشده است – لیکن پس از اطلاع از این امر مجدداً مدارک مورد لزوم ارسال شده و این بار هیات ممیزی، تاریخ اجرای برقراری فوق العاده ویژه را از 1382/7/1 برای نامبرده تعیین و تصویب کرده است با توجه به مراتب فوق الذکر نظر بر این که استحقاق قانونی شاکی به برخورداری از فوق العاده ویژه کارشناس و ارتقای شغلی از تاریخ 1381/6/9 محرز و مسلم می باشد- علی هذا حکم به وارد دانستن شکایت نامبرده در این خصوص و لزوم احتساب و پرداخت فوق العاده مزبور از تاریخ 1381/6/9 تا 1382/6/31 در حق وی صادر و اعلام می شود. ز: شعبه دوم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 2/83/2842 با موضوع دادخواست آقای محمد ملایی برنتی به طرفیت سازمان آموزش و پرورش استان مازندران و به خواسته برقراری فوق العاده ویژه کارشناسان به موجب دادنامه شماره 421-1386/4/24 مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: با توجه به محتویات پرونده و لایحه جوابیه نظر به این که شاکی مورد نظر اداره مشتکی عنه واقع شده است و درباره خواسته دایر بر ارتقای شغلی برقراری فوق العاده ارتقای شغلی انکار و تردیدی بیان و اعلام نشده است بلکه سازمان آموزش و پرورش مازندران عیناً نوشته که … لکن به دلیل اشتباه غیر عمد تعدادی از مدارک ( مدارک مربوط به شاکی) که امتیاز آور بوده ضمیمه، ارسال شده که به همین دلیل برقراری فوق العاده ویژه جهت ایشان از تاریخ 1381/6/9 تایید نشده و در نهایت خواسته وی را قابل تحقیق اعلام داشته اند شعبه دیوان عدالت اداری در توجه به اوراق مضبوط در پرونده و دلایل له شاکی و نحوه پذیرش ادعای وی توسط اداره مشتکی عنه خواسته شاکی را وارد تشخیص داده لذا حکم به وارد دانستن شکایت شاکی صادر و اعلام می شود. رای دیوان قطعی است. ح: شعبه دوم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 2/84/1656 با موضوع دادخواست آقای نعمت موسایی به طرفیت سازمان آموزش و پرورش استان مازندران و به خواسته احتساب ارتقای شغلی، پرداخت معوقه به موجب دادنامه شماره 1234- 1386/8/23، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: با توجه به محتویات پرونده و نظر به این که مصوبه تحت شماره 2552ت/29932هـ- 1383/1/22 هیات وزیران در سالی به تصویب رسیده است که متقاضی برای آن سال درخواست اعمال حق ارتقای شغلی را ندارد و چون آن که شاکی برای سال 1382 درخواست اعمال طرح ارتقای شغلی دارد که قانوناً مصوبه هیات وزیران از سال 1383 به بعد قابلیت اعمال و اجرا دارد از این رو شکایت شاکی را به دلیل عدم شمول مصوبه مذکور برای سالهای قبل از سال 1383 به دلیل پایدار شدن آن برای آن سال و بعد از آن سال، وارد تشخیص نداده حکم به رد آن را صادر و اعلام می نماید. اما با توجه به مصوبه 2552ت29932هـ- 1383/1/22 هیات وزیران شکایت شاکی را با توجه به لایحه جوابیه و اوراق پرونده برای سالهای 1383 به بعد وارد دانسته و با توجه به بخشنامه شماره 35610/120- 1385/8/7 وزارتی، حکم به وارد دانستن شکایت شاکی را در این باره صادر و اعلام می نماید. رای صادره طبق ماده 7 قانون دیوان عدالت اداری قطعی می باشد. ط: شعبه دوزادهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 12/89/136 با موضوع دادخواست آقای سیدرسول حسینی به طرفیت اداره کل امور کارکنان و منابع انسانی شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران به خواسته برقراری فوق العاده ویژه کارشناسان و به موجب دادنامه شماره 452- 1389/2/29 مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: شاکی در دادخوست به پیوست اسناد ومدارک تقاضای بررسی و رسیدگی و صدور حکم برقراری فوق العاده ویژه کارشناسان را خواستار شده است، اداره خوانده با اذعان به استحقاق شاکی نسبت به دریافت برقراری فوق العاده ویژه کارشناسان پرداخت آن را منوط به موافقت نمایند، سازمان مدیریت و برنامه ریزی سابق کشور اعلام کرده است نظر به مراتب و تصویب نامه شماره 4169/ت25703هـ- 1382/5/23 هیات وزیران با وارد دانستن شکایت نامبرده حکم به ورود آن صادر و اعلام می شود. این رای به استناد ماده 7 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385/9/25 مجلس شورای اسلامی قطعی است. ی: شعبه چهاردهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 14/83/1070 با موضوع دادخواست آقای عبداله آزادی به طرفیت سازمان آموزش و پرورش استان مازندران و به خواسته احتساب ارتقای شغلی و پرداخت معوقه آن به موجب دادنامه شماره 1310- 1384/5/25 مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: مستندات پیوست دادخواست و لوایح واصل شده حکایت از استحقاق خواهان به برخورداری از فوق العاده ارتقای شغلی از تاریخ 1381/6/9 دارد و سازمان متبوع مستخدم هم علت عدم برخورداری از تاریخ مذکور را اشتباه غیر عمد اعلام کرده است بنابه مراتب مذکور دادخواست مطروح وارد تشخیص و حکم به برقراری فوق العاده یاد شده از تاریخ 1381/6/9 در حق خواهان صادر و اعلام می شود. حکم صادره بیست روز پس از ابلاغ تجدیدنظر پذیر در شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری است. ک: شعبه بیست و چهارم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 24/84/78 با موضوع دادخواست آقای محمدعلی یزدانی به طرفیت سازمان آموزش و پرورش استان مازندران و به خواسته احتساب ارتقای شغلی و پرداخت معوقه آن به موجب دادنامه شماره 1224- 1384/7/12، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: در خصوص دادخواست آقای محمدعلی یزدانی به طرفیت سازمان آموزش و پرورش استان مازندران به خواسته برقراری فوق العاده ارتقای شغلی از تاریخ 1381/6/9 تا 1382/6/31 با بررسی محتویات پرونده و جواب واصله نظر به این که اداره خوانده دلیل و مدرک موجهی که خواسته شاکی را رد نماید ارایه نداده و به نظر شعبه بیست و چهارم دیوان عدالت اداری خواسته شاکی با عنایت به این که مشتکی عنه به طور ضمنی آن را پذیرفته موجه می باشد، لذا شکایت وی را وارد دانسته و حکم به وارد دانستن شکایت شاکی صادرو اعلام می نماید. آراء مربوط به رد دانستن شکایت الف: شعبه دوازدهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده های شماره 8909980900004163- 8909980900057583- 8909980900069422- 8909980900004739- 8909980900004668- 8909980900011159- 8909980900051837- 8909980900071432- 8909980900079670- 8909980900039345 با موضوع دادخواست آقایان – شهنور ملایی کندلوسی، مسعود اکبری، اسماعیل دیانت، ساسان نجارنجفی، منصور مومنی، حمزه ورزشکار، محمدرضا ایزدی رقیچه، فریدون فرحناکی، ابوالقاسم حیدری گرجی و خانم معصومه فتح الهی به طرفیت اداره کل امور کارکنان و منابع انسانی شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران به خواسته برقراری فوق العاده ویژه کارشناسان و به موجب دادنامه های شماره 8909970901200067 – 1389/5/4، 8909970901201252 – 1389/11/24، 8909970901201401-1389/12/14، 8909970901200102 – 1389/5/16، 8909970901200112 – 1389/5/19، 8909970901200274 – 1389/7/5، 8909970901201234 – 1389/11/24، 8909970901201627 – 1389/12/28، 9009970901200062 – 1390/1/22، 8909970901200316- 1389/7/19 نظر به این که اداره خوانده در لایحه خود اعلام کرده است شاکی از جمله کارکنان غیر رسمی با عنوان ثابت شرکتی می باشد که از دستورالعمل یاد شده تبعیت می نماید مطابق شرایط مقرر در طرح ارتقای شغلی مستخدمانی که حداقل امتیاز لازم را کسب نمایند با موافقت هیات ممیزه تعیین شده در طرح مزبور می توانسته اند تا قبل از تاریخ 1388/1/1 از مزایای پیش بینی شده بهره مند شوند و با توجه به این که نماینده وقت سازمان مدیریت و برنامه ریزی سابق کشور در ترکیب هیات ممیزه با شمولیت کارکنان ثابت شرکتی موافقت ننمود از انجام ارزیابی شاکی و افراد مشابه خودداری گردید ضمن این که به موجب مفاد بخشنامه شماره 205701/1802- 1381/11/7 سازمان مذکور به صراحت اعلام شده نبود این سازمان وظایف نظارتی خود از ناحیه نمایندگان خود در هیات ممیزه اعمال خواهد نمود، بنابراین موافقت نماینده سازمان یاد شده در مورد شمولیت نامبرده ضروری بوده است بدین لحاظ تاریخ استحقاق ایشان برای تخصیص در سطح کارشناسی ارشد ارزیابی نشده است با عنایت به این که شاکی جهت طرح در مسیر ارتقای شغلی نظر موافقت هیات ممیزه را کسب نکرده است و از این جهت شکایت نامبرده فاقد وجاهت قانونی و غیر وارد تشخیص و علی هذا رای به رد آن صادر و اعلام می شود. این رای به استناد ماده 7 قانون دیوان عدالت اداری قطعی است. ب: شعبه چهارم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده های شماره 4/87/847-1328/88/4و 4/88/1491 با موضوع دادخواست آقایان علی اصغر شعبانی، نامدار شکری و خانم مهین موسی بیگی به طرفیت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کرمانشاه و به خواسته برقراری فوق العاده ویژه کارشناسان به موجب دادنامه های شماره 773- 1388/4/8 – 3082-1388/10/28- 2068-1388/10/14 مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: در خصوص دادخواست شاکی دایر بر صدور حکم بر الزام دستگاه متبوع به برقراری فوق العاده کارشناسی از تاریخ استحقاق و پرداخت خسارت تاخیر تادیه با توضیح این که پست مورد تصدی نامبرده حسابدار بوده و از مشاغل تخصصی می باشد و مشمول بخشنامه شماره 98520/1802-1386/11/29 شورای امور اداری و استخدامی کشور می باشد با توجه به محتویات پرونده و مفاد لایحه دفاعیه مشتکی عنه به شماره فوق الذکر و توضیحات حضوری نمایندگان دفتر امور حقوقی وزارت متبوع در جلسه مورخ 1388/2/26 این شعبه نظر بر این که پرداخت فوق العاده ویژه کارشناسی موضوع تصویب نامه شماره 4169/ت25703هـ هیات وزیرات برابر مفاد بند اول منوط به تصویب مقررات آن از سوی شورای امور اداری و استخدامی کشور می باشد و شورای مذکور طرح تبیین مسیر ارتقای شغلی کارشناسان، مشاوران و مدیران را تصویب و طی بخشنامه شماره 103669/1802- 1381/6/9 معاونت امور مدیریت و منابع انسانی سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور ابلاغ و در بندهای 6 و 7 و 8 برقراری فوق العاده کارشناسی را موکول به تایید هیات ممیزه نموده است و ذیل بخشنامه شماره 205701/1802- 1381/11/7 معاونت مزبور و پاسخ سوالهای 9-10 و 11 در رفع ابهام از بخشنامه 103669/1802- 1381/6/9 نیز بر این امر تاکید نموده است همچنین بند الف نامه شماره 142536/1802- 1384/8/16 دفتر نظامهای استخدامی سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور در مورد دایره شمول طرح مسیر ارتقای شغلی کارشناسان، مدیران و مشاوران نیز مرجع تشخیص تحقق شرایط لازم را برای تعلق فوق العاده کارشناسی، هیات ممیزه دستگاههای اجرایی اعلام نموده است و بخشنامه استنادی در ذیل دادخواست شاکی در راستای رفع اشکالات اجرایی طرح مسیر ارتقای شغلی کارشناسان موضوع بخشنامه مورخ 1381/6/9 می باشد، لذا قبل از رسیدگی به موضوع درخواست مشارالیه در هیات ممیزه قابل طرح در دیوان نیست، لذا به استناد مواد 7 و 48 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 و تصویب نامه ها و بخشنامه های صدرالذکر قرار رد دادخواست صادر و اعلام می شود. رای صادره قطعی است بدیهی است هیاتهای ممیزه متعاقب ارایه مدارک از سوی شاکی موظف به رسیدگی و بررسی موضوع هستند. ج: شعبه سوم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده های شماره 3/88/1838، 3/88/1452، 3/88/165 با موضوع دادخواست آقایان شهریار احمدیان، خیراله کهریزی، حسین حاصلی راد به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کرمانشاه و به خواسته برقراری فوق العاده ویژه کارشناسان به موجب دادنامه های شماره 2357- 1388/12/1، 2196- 1388/11/11، 1171-1388/7/1 مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: با ملاحظه اوراق پرونده خواسته شاکی برخورداری از فوق العاده ویژه موضوع مصوبه شماره 4169/ت25703هـ- 1381/5/23 هیات وزیران می باشد با عنایت به مفاد دادخواست و ضمایم آن و لایحه جوابیه طرف شکایت مثبوت به شماره 153- 1388/2/30 نظر به این که مصوبه فوق الذکر ناظر به مشاغل کارشناسی می باشد و در مانحن فیه شغل شاکی (کارگزین/حسابدار) از مشاغل کارشناسی نمی باشد بنابه مراتب فوق رای به رد شکایت مطروح صادر و اعلام می شود. این رای بر طبق ماده 7 قانون دیوان عدالت اداری مصوب است. د: شعبه سوم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 3/87/1837 با موضوع دادخواست خانم پروین روحنواز به طرفیت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و به خواسته برقراری فوق العاده ویژه کارشناسان به موجب دادنامه شماره 2306-1387/11/27، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: با ملاحظه اوراق پرونده خواسته شاکی مطالبه فوق العاده ویژه کارشناسی موضوع تصویب نامه شماره 4169/ت/25703هـ- 1381/5/23 هیات وزیران از تاریخ استحقاق و خسارت تاخیر تادیه و هزینه دادرسی می باشد با عنایت به مفاد دادخواست و لایحه جوابیه طرف شکایت مثبوت به شماره 4418- 1387/11/21 پیوست پرونده نظر به این که به موجب نامه شماره 142536/1802- 1384/8/16 دفتر نظامهای استخدامی سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور موضوع مصوبه 1384/5/3 شورای امور اداری و استخدامی کشور در مورد دایره شمول طرح مسیر ارتقای شغلی کارشناسان، مـدیران و مشاوران مشاغل کارشناسی همسطح کـارشناسی تخصیص یافته از قبیل کارگزین و … به شرط این که حداقل مدرک تحصیلی لیسانس را دارا باشند و وظایف آنان با وظایف مندرج در بند 2 مصوبه مذکور هماهنگی داشته باشند در صورت کسب امتیاز لازم در چهارچوب مقررات و ضوابط مندرج در بخشنامه مربوطه و تصویب هیات ممیزه طرح یاد شده در دستگاه های اجرایی مشمول طرح مسیر ارتقای شغلی خواهند بود و نامه شماره 1076/1802-1387/1/20 مدیریت کل دفتر نظامهای استخدامی و دبیرخانه شورا خطاب به معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی مبنی بر به قوت خود باقی بودن مصوبه شماره 1384/5/3 شورای امور اداری و استخدامی کشور در خصوص شمول طرح مسیر ارتقای شغلی در مورد مشاغلی از جمله کارگزین و حسابدار … با دارا بودن حداقل مدرک تحصیلی لیسانس و در مانحن فیه با توجه به این که نامبرده به موجب تصویر حکم کارگزینی شماره 101335/4- 1387/3/12 ضمیمه دادخواست بالاترین مدرک تحصیلی وی دیپلم می باشد بنا به مراتب فوق مشمول طرح مسیر ارتقای شغلی موضوع تصویب نامه مبحوث عنه به نظر نمی رسد، لذا رای به رد شکایت مطروح صادر و در خصوص درخواست دیگر مشعر بر مطالبه خسارت تاخیر تادیه و هزینه دادرسی با التفات به این که درخواست اخیرالذکر خارج از صلاحیت و اختیارات دیوان عدالت اداری مندرج در ماده 13 قانون دیوان عدالت اداری می باشد لذا قرار رد شکایت صادر و اعلام می شود. رای صادره مستنداً به ماده 7 قانون دیوان عدالت اداری قطعی است. هـ: شعبه چهارم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 1365/88/4 با موضوع دادخواست آقای عبدالرضا احمدی به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی کرمانشاه و به خواسته برقراری فوق العاده ویژه کارشناسان به موجب دادنامه شماره 2070-1388/10/14، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است. در خصوص دادخواست شاکی دایر بر صدور حکم بر الزام دستگاه متبوع به پرداخت فوق العاده کارشناسی با ادعای این کـه مدارک تحصیلی دیپلم در پست سازمانی حسابدار کـه از مشاغل تخصصی می باشد اشتغال دارد بـا توجه به محتویات پرونده و مفاد لایحه مشتکی عنه به شماره فوق الذکر نظر بر این که فوق العاده ویژه کارشناسی موضوع مصوبه شماره 4169/ت25703- 1381/5/23 هیات وزیران طبق مفاد بند اول آن منوط به تصویب مقررات آن از سوی شورای امور اداری و استخدامی می باشد و شورای مذکور طرح تبیین مسیر ارتقای شغلی کارشناسان، مشاوران و مدیران را تصویب و بخشنامه شماره 103669/1802- 1381/6/9 معاونت امور مدیریت و منابع انسانی سازمان مدیریت و برنامه ریزی سابق و در بندهای 6 و 7 و 8 برقراری فوق العاده مذکور را موکول به تایید هیات ممیزه نموده و در ذیل بخشنامه شماره 205701/1802- 1381/11/7 و پاسخ سوالهای 9-10-11 در رفع ابهام از بخشنامه قبلی ( 103669) نیز بر این امر تاکید نموده است و همچنین بند الف نامه شماره 142536/1802- 1384/8/16 دفتر نظامهای استخدامی سازمان مدیریت در مورد دایره شمول طرح مسیر ارتقای شغلی کارشناسان نیز مرجع تشخیص تحقق شرایط لازم بر تعلق فوق العاده را هیات ممیزه دستگاه های اجرایی اعلام نموده است، علی هذا قبل از رسیدگی به موضوع درخواست شاکی در هیات ممیزه قابل طرح در دیوان نیست لذا به استناد مصوبات مرقوم و مواد 7 و 48 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 قرار رد دادخواست صادر و اعلام می گردد. رای صادر شده قطعی است بدیهی است هیاتهای ممیزه متعاقب ارایه مدارک از سوی شاکی موظف به رسیدگی و بررسی موضوع و اتخاذ تصمیم مقتضی هستند. و: شعبه یازدهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 8809980900032847 با موضوع دادخواست آقای عبدالرضا حسینی فر به طرفیت شرکت مدیریت منابع آب ایران و به خواسته برقراری فوق العاده ویژه کارشناسان به موجب دادنامه شماره 8909970901100586- 1389/11/9 مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: حسب محتویات پرونده شاکی مدعی است طبق مصوبه شماره 4169/ت25703هـ- 1381/5/23 هیات وزیران کـه از همان تـاریخ لازم الاجرا بـوده فوق العاه ای تحت عنوان فـوق العاده ویژه کارکنان یـا همان حق خُبرگی بـرای دستگاههای دولتی برقرار می گردد، شرکت متبوع وی بر اساس هامش نویس مورخ 1383/4/24 وزیر وقت نیرو تاریخ برقراری فوق العاده مذکور را از 1382/7/1 تعیین و بر این مبنا اقدام می شود، لذا تقاضای رسیدگی به شرح ستون خواسته را دارد خوانده طی لایحه ثبت شده به شماره 2085- 1388/8/11 بیان می دارد: «… به موجب بخشنامه شماره 1033669/1802- 1381/6/9 سازمان مدیریت و برنامه ریزی وقت کشور، هیات ممیزه وزارت نیرو طبق ردیف 6 و بند ج ردیف 7 طرح مسیر ارتقای شغلی، مسوول اجرا، تایید و تصویب اجرای تصویب نامه مذکور بوده است، مطابق سوابق موجود مشارالیه را با کسب 1072 امتیاز مشمول سطح کارشناسی ارشد دانسته و احکام صادره بر این مبنا اصدار یافته است نظر به مراتب ذکر شده و با التفات به بند 1 مصوبه مرقوم که به احراز شرایط و امتیاز لازم برای ارتقاء به سطوح کارشناسی ارشد، خبره و عالی اشاره شده لذا بدیهی است که برخورداری مستخدم از امتیازات مقرر در تصویب نامه منوط به اظهار نظر اداره خوانده در ارزشیابی و عملکرد وی می باشد که این امر در بخشنامه شماره 103669/1802- 1381/6/9 معاونت امور مدیریت و منابع انسانی سازمان مدیریت و برنامه ریزی وقت کشور مبنی بر طرح تعیین مسیر ارتقای شغلی کارشناسان، مشاوران و مدیران بیان و برخورداری مستخدم از امتیازات مندرج در مصوبه استنادی را منوط به طرح موضوع در هیات ممیزه برابر بند 6 بخشنامه اعلام داشته است که به موجب شق ج بند 7 آن پس از بررسی درخواست متقاضیان و بررسی فرمها و مدارک افراد برای احراز عناوین کارشناسی ارشد، خبره و یا عالی و تایید و تصویب توسط هیات مذکور مراتب به امور اداری و یا واحد مشابه اعلام خواهد شد تا نسبت به اصلاح حکم کارگزینی اقدام نماید، علی هذا ملاحظه می شود که صرف استناد به مصوبه با ادعای به استحقاق راجع به خواسته از تاریخ تصویب آن وجاهت قانونی ندارد و قدر مسلم تحقق حقوق مورد نظر شاکی در حکم کارگزینی پس از طی مراحل قانونی فوق الاشعار خواهد بود و ثمره آن پرداخت حقوق شاکی راجع به قضیه مطروح از زمان تصویب در هیات ممیزه را در پی خواهد داشت بنابراین، اجابت خواسته محمل قانونی نداشته و با استناد به ماده 13 و مفهوم مخالف ماده 14 قانون دیوان عدالت اداری مصوب سال 1385 ( به لحاظ عدم احراز تضییع حقی) حکم به رد دعوا صادر و اعلام می شود. رای دیوان قطعی است. ز: شعبه یازدهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 8909980900057614 با موضوع دادخواست آقای فرشید مبسم به طرفیت شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران و به خواسته برقراری فوق العاده ویژه کارشناسان به موجب دادنامه شماره 9009970901100213-1390/2/25 مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است. برابر ماده 1 ضوابط پرداخت فوق العاده ویژه به کارشناسان، مشاوران ومدیران موضوع تصویب نامه شماره 4169/ت25703هـ- 1381/5/23 موضوع ماده 6 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت به منظور جذب و نگهداری نیروهای متخصص کارشناسی و مدیریت دستگاههای اجرایی مشمول قانون نظام هماهنگ پرداخت که دارای شرایط و امتیازات لازم برای ارتقاء به سطوح کارشناسی ارشد، کارشناسی خبره و کارشناس عالی طبق ضوابط مصوب شورای امور اداری و استخدامی کشور می باشند، فوق العاده ویژه ای علاوه بر حقوق و مزایای متعلقه، قابل پرداخت است و این که برخورداری مستخدمان دولت نسبت به فوق العاده مذکور با توجه به بخشنامه شماره 205701/1802- 1381/11/7 سازمان وقت مدیریت و برنامه ریزی کشور و سایر ضوابط مربوط مستلزم طرح موضوع شاکی در هیات ممیزه است تا هیات مرقوم پس از بررسی مدارک و مستندات مستخدم و ارزیابی آن چنانچه نامبرده را واجد کسب امتیاز در سطوح فوق الذکر تشخیص دهد مبادرت به صدور رای می نماید. با این وصف و با توجه بر دفاع خوانده که دلالت بر عدم طرح موضوع خواسته شاکی در هیات را دارد لذا اجابت خواسته تا احراز امتیاز لازم وی در آن مرجع وجاهت قانونی ندارد و با استناد به ماده 13 قانون دیوان عدالت اداری مصوب سال 1385 حکم به رد دعوا صادر می شود. رای دیوان قطعی است. ح: شعبه دوازدهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 12/84/1909 با موضوع دادخواست آقـای لطیف پناهی کلاشی بـه طرفیت اداره امـور کارکنان و منابـع انسانی شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران و به خواسته برقراری فوق العاده ویژه کارشناسان به موجب دادنامه شماره 1146-1386/7/15 مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: در خصوص دادخواست خواهان به طرفیت خوانده به خواسته برقراری فوق العاده ویژه مدیران موضوع مصوبه هیات وزیران شعبه با توجه به مفاد و محتویات پرونده و دقت در متن لایحه طرف شکایت به شماره 3627-1384/12/27 ثبت دفتر لوایح نظر به این که پرداخت فوق العاده جذب بند «ج» در مصوبه هیات وزیران به منظور نگهداری و جذب و حفظ نیروهای متخصص مورد نیاز دستگاه متبوع است و چون شاکی پرونده بازنشسته شده، لهذا اجرای مقررات مذکورد درباره نامبرده فاقد وجاهت قانونی بوده بنابراین خواسته نامبرده غیر موجه تشخیص و حکم به رد شکایت مطروح صادر و اعلام می شود. رای صادره وفق مقررات ماده 7 قانون دیوان عدالت اداری قطعی می باشد. ط: شعبه چهاردهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 8909980900051528 با موضوع دادخواست خانم زهره فلاحی طرزقی به طرفیت سازمان امور مالیاتی کشور و به خواسته برقراری فوق العاده ویژه کارشناسان به موجب دادنامه شماره 8909970901400783- 1389/12/15، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: با ملاحظه اوراق پرونده و لایحه دفاعیه سازمان طرف شکایت نظر به این که حسب تصویب نامه شماره 4169/ت5703/هـ- 1381/5/23 هیات وزیران پرداخت فوق العاده ویژه را منوط به احراز شرایط و امتیازات لازم برای ارتقاء به سطوح کارشناسی ارشد، خبره و عالی کرده است و با عنایت به این که به استناد بند «3» بخشنامه شماره 1036669/1807- 1381/6/6 سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و اصلاحیه آن طبق بخشنامه شماره 95520/1802- 1386/7/29 معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری احراز عناوین مذکور موکول به کسب حداقل 600-1100-1600 امتیاز بوده احراز آن نیز بر عهده هیات ممیزه مربوطه می باشد حسب مقررات تاریخ استحقاق مستخدم واجد شرایط به دریافت فوق العاده مزبور تاریخ تحقق و اجتماع شرایط قانونی مذکور است از تاریخی که حد نصاب 600 امتیاز را کسب نموده پس از تایید هیات ممیزه قابل برقراری می باشد با توجه به این که به استناد قسمت «ج» بند (7) بخشنامه صدرالذکر مورخ 1381/6/6 صدور حکم کارگزینی پس از تصویب هیات ممیزه خواهد بود در نتیجه بدون طرح موضوع و تصویب در هیات ممیزه پرداخت فوق العاده ویژه طرح تبیین ارتقای شغلی فاقد مجوز قانونی می باشد، لذا شکایت شاکی با شرایط موصوف غیر وارد تشخیص قرار رد آن صادر و اعلام می شود قرار صادره قطعی است شاکی هدایت و ارشاد می شود در صورت امتناع هیات ممیزه سازمان امور مالیاتی کشور از تشکیل و اتخاذ تصمیم می تواند با تقدیم دادخواست جداگانه به طرفیت هیات ممیزه سازمان مذکور به خواسته الزام وی به طرح موضوع در هیات ممیزه و اتخاذ تصمیم در دیوان شکایت نماید. ی: شعبه بیست و هفتم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9009980900002798 با موضوع دادخواست آقای سیدعلی زمانی به طرفیت اداره کل امور کارکنان و منابع انسانی شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران به خواسته برقراری فوق العاده ویژه کارشناسان و به موجب دادنامه شماره 9009970902700506-1390/3/23 مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: در خصوص شکایت آقای سیدعلی زمانی به طرفیت اداره کل امور کارکنان راه آهن جمهوری اسلامی به خواسته تخصیص فوق العاده ویژه کارشناسی مستفاد از مفاد پرونده به موجب بخشنامه شماره 103669/1802- 1381/6/9 معاون امور مدیریت و منابع انسانی تعیین شمول کارمندان، برخورداری از مزایای طرح مزبور می بایست به تایید و تصویب هیات ممیزه مذکور برسد، هیات ممیزه شاکی را تایید ننموده است و با اجرایی شدن قانون مدیریت خدمات کشوری از تاریخ 1388/1/1 تشکیل هیات ممیزه وجاهت قانونی ندارد و نامه شماره 165091/272-1389/4/7معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی ریاست جمهوری دال بر این موضوع می باشد بنابراین تشکیل هیات ممیزه موضوعیت ندارد طبق ماده 11 دستورالعمل کارکنان ثابت شرکت مزایای متعلقه باید باتایید مدیرعامل راه آهن یا قایم مقام آن برسد و چنین تایید در پرونده مشهود نیست با وصف موجود اعتراض وارد نیست به استناد مادتین 13 و 7 قانون دیوان عدالت اداری قرار رد شکایت صادر می گردد. رای دیوان قطعی است. ک: شعبه بیست و هفتم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9109980900010322 با موضوع دادخواست آقای میراحمد حسینی تقی دیزج به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان اردبیل به خواسته برقراری فوق العاده ویژه کارشناسان و به موجب دادنامه شماره 9109970902700470- 1391/2/17مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: با ملاحظه اوراق پرونده و لایحه دفاعیه اداره طرف شکایت نظر به این که حسب تصویب نامه شماره 4169/ت/5703/هـ-1381/5/23 هیات وزیران پرداخت فوق العاده ویژه را منوط به احراز شرایط و امتیازات لازم برای ارتقاء به سطوح کارشناسی ارشد، خبره و عالی کرده است با عنایت به این که به استناد بند «ج» بخشنامه شماره 1036669/1807- 1381/6/6 سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و اصلاحیه آن طبق بخشنامه شماره 95520/1802- 1386/7/29 معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری احراز عناوین مذکور موکول به کسب حداقل 600- 1100-1600 امتیاز بوده احراز آن نیز به عهده هیات ممیزه مربوطه می باشد حسب مقررات تاریخ استحقاق مستخدم واجد شرایط به دریافت فوق العاده مزبور تاریخ تحقق و اجتماع شرایط قانونی مذکور است از تاریخی که حد نصاب 600 امتیاز را کسب کرده پس از تایید هیات ممیزه قابل برقراری می باشد با توجه به این که به استناد قسمت «ج» بند «7» بخشنامه صدرالذکر مورخ 1381/6/6 صدور حکم کارگزینی پس از تصویب هیات ممیزه خواهد بود در نتیجه بدون طرح موضوع و تصویب در هیات ممیزه پرداخت فوق العاده ویژه طرح ارتقای شغلی فاقد مجوز قانونی می باشد، لذا با شرایط موصوف شکایت شاکی قابلیت طرح و استماع نداشته قرار رد آن صادر می شود. قرار صادره قطعی است. شاکی هدایت و ارشاد می شود چنانچه هیات ممیزه دستگاه متبوع محل خـدمت وی از اتخاذ تصمیم امتناع می نماید می تواند بـا تقدیم دادخواست جداگانه بـه طرفیت سازمان مربوطه بـه خواسته الزام هیات ممیزه طرح ارتقای شغلی به اتخاذ تصمیم در دیوان عدالت اداری شکایت نماید. هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور روسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد. پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آینده به صدور رای مبادرت میکند.
رای هیات عمومی
الف: تعارض در آراء مندرج در گردش کار محرز می باشد. ب: همان طور که در دادنامه های شماره 21-1386/1/26 و شماره 201-1390/5/17 هیات عمومی دیوان عدالت اداری تصریح شده اولاً: در خصوص بهره مندی از مزایای طرح مسیر ارتقای شغلی اجتماع شرایط قانونی در زمان حاکمیت مصوبات مربوط ملاک عمل می باشد. ثانیاً: مطابق تصویب نامه شماره 4169/ت25703هـ- 1381/5/23 هیات وزیران و بخشنامه های شماره 103669/1802-1381/6/9 و شماره 53676/1800-1383/4/1 سازمان مدیریت و برنامه ریزی وقت کشور، تشخیص و احراز شرایط متقاضیان با هیات ممیزه می باشد و تاخیر یا عدم ارسال تقاضای مستخدم به هیات ممیزه نافی حق مستخدم نبوده و اظهار نظر اداره بدون طرح در هیات ممیزه مبنی بر استحقاق یا عدم استحقاق مستخدم توجیه حقوقی ندارد. در نتیجه آراء صادره از شعب دیوان عدالت اداری که بر وارد دانستن شکایت صادر شده اند صرف نظر از صحت و سقم ادعا رسیدگی به موضوع را در صلاحیت هیات ممیزه تشخیص داده اند، در حدی که متضمن این معنی است صحیح و موافق مقررات می باشد. این رای به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم الاتباع است.
رییس هیات عمومی دیوان عدالت اداری- محمدجعفر منتظری
