بسم الله الرحمن الرحیم
تاریخ: 9 اسفند 1389
کلاسه پرونده: 89/228
شماره دادنامه: 596
مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی: خانم فریده اختراعی
موضوع شکایت و خواسته: ابطال اصلاحیه بخشنامه شماره 23 مستمریها به شماره 104351-5000 مورخ 24/11/79 سازمان تامین اجتماعی
گردشکار: شاکیه به موجب دادخواست تقدیمی اشعار داشته به موجب ماده واحده قانون الحاق یک تبصره به ماده 76 قانون تامین اجتماعی 1354، مصوب 1/7/1376 مقرر گردیده:
«زنان کارگر با داشتن 20 سال سابقه کار و 42 سال سن به شرط پرداخت حق بیمه با 20 روز حقوق میتوانند بازنشسته شوند» لیکن سازمان تامین اجتماعی در اصلاحیه بخشنامه شماره 104351/5000 مورخ 24/11/1379 بازنشستگی زنان کارگر را به شمول قانون کار بر زنان متقاضی در زمان درخواست بازنشستگی منوط کرده است و به لحاظ مغایرت اصلاحیه بخشنامه شماره 23 مستمریها با متن ماده واحده قانون الحاق یک تبصره به ماده 76 قانون تامین اجتماعی، ابطال آن را خواستار گردیده است.
مشتکیعنه به موجب لایحه دفاعیه شماره 2171/710 مورخ 13/7/1389 اعلام داشته است که کارگر در قانون کار تعریف شده است و کارگر به غیر از تابع قانون کار نداریم و طبیعی است کارگر بودن و تابع قانون کار بودن لازم و ملزوم یکدیگرند و ماده واحده قانون الحاق یک تبصره به ماده 76 قانون تامین اجتماعی مخصوص زنان کارگر است. هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور روسا، مستشاران و دادرسان علیالبدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بـررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رای مینماید.
رای هیات عمومی
نظربه اینکه حکم مقرر در تبصره ماده واحده قانون «الحاق یک تبصره به ماده 76 قانون تامین اجتماعی سال 1354» مصوب 1/7/1376، ناظر بر بازنشستگی زنان کارگر میباشد و قانون کار نیز لزوماً برکارگران حاکمیت دارد، بنابراین شرط مقرر در اصلاحیه بخشنامه شماره 23 مستمریهای سازمان تامین اجتماعی به شماره 104351/5000 مورخ 24/11/1379، مبنی بر اینکه متقاضیان به هنگام بازنشستگی یا ترک کار، باید مشمول قانون کار باشند، مغایرتی با قانون نداشته و قابل ابطال نیست.
رییس هیات عمومی دیوان عدالت اداری – منتظری
