شماره دادنامه : 204
تاریخ : 1387/4/2
کلاسه پرونده : 86/21
شاکی : دیوان محاسبات کشور
مرجع رسیدگی : هیات عمومی دیوان عدالت اداری
موضوع شکایت و خواسته : ابطال مصوبه شماره 17732/ت32297 ه مورخ 1384/3/24 هیات وزیران
مقدمه : شاکی به شرح دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، وفق ماده 71 قانون استخدام کشوری، وزارتخانهها و موسسات دولتی مکلفند هر ماه 5/8درصد از جمع حقوق و تفاوت تطبیق حقوق و مزایای مستمر و فوقالعادههای مستخدمین رسمی و مستخدمین آزمایشی را به استثناء فوقالعاده تضمیمن، اضافه کار، کسر صندوق و روزانه کم کرده و بابت سهم مستخدمین به صندوق بازنشستگی کشوری بپردازند. 2- حسب تبصره ماده صد قانون استخدام کشوری، فوقالعادههای موضوع بندهای (ب- پ- ت) اصلاحی ماده 39 از تاریخ 1/1/1349 و فوقالعاده موضوع بند (ج) اصلاحی ماده مزبور از تاریخ اجرای مرحله اول قانون استخدام کشوری به مستثنیات مندرج در ماده 71 اضافه میشوند. بنابراین فوقالعادههای مستثنی شده از کسورات بازنشستگی صرفاً محدود به فوقالعادههای تضمین، اضافه کار، کسر صندوق، روزانه، کارانه، بدی آب و هوا، محرومیت از تسهیلات زندگی، محل خدمت و اشتغال خارج از کشور میباشد. لذا تقاضای ابطال مصوبه مورد شکایت را دارد. مشاور و مدیرکل دفتر حقوقی دولت در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 150008/1075 مورخ 16/10/1386 اعلام داشتهاند، با عنایت به ماده 106 قانون مدیریت خدمات کشوری که مقرر میدارد، « مبنای محاسبه کسور بازنشستگی و برای محاسبه حقوق بازنشستگی کارمندان مشمول این قانون حقوق ثابت به اضافه (فوقالعادههای مستمر) فوقالعاده بند 10 ماده 68 این قانون میباشد.» و با توجه به لازم الاجراء شدن قانون یاد شده کسور بازنشستگی صرفاً باید از فوقالعادههای مستمر کسر گردد، لذا تقاضای رد شکایت را درخواست نموده است.
هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور روسا و مستشاران و دادرسان علیالبدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بـررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رای مینماید.
رای هیات عمومی
با عنایت به حدود اختیارات هیات وزیران در تعیین فوقالعادههای خاص جهت کارکنان دولت براساس شرایط و ضوابط مقرر در ماده 6 قانون نظام هماهنگ پرداخت مصوب 1370 و اینکه فوقالعاده بهرهوری موضوع تصویبنامه 17732/ت32297 ه مورخ 1384/3/24 متناسب با عملکرد مستخدمین شاغل در پستها و رشتههای شغلی مالیاتی و رشد درآمد مالیاتی هر واحد نسبت به سال قبل حداکثر به میزان 70درصد مجموع حقوق و مزایای مستمر کارکنان ذیربط قابل پرداخت است و با توجه به امکان تغییر در عملکرد مستخدمین ذیربط و حصول نتایج متفاوت در زمینه رشد درآمد مالیاتی و نتیجتاً عدم امکان تعیین مبلغ ثابت و غیر قابل تغییر، اطلاق مزایای مستمر به فوقالعاده بهرهوری فوقالذکر و اخذ کسور بازنشستگی از آن موافق اصول و مقررات نیست. بنابراین مصوبه هیات وزیران در قسمت مورد اعتراض مغایرتی با قانون ندارد.
رهبرپور – معاون قضایی دیوان عدالت اداری
