رای شماره ۵‍۰ مورخ ۱۳۸۷/‍۰۲/‍۰۱ هیات عمومی دیوان عدالت اداری

تاریخ: 1/2/1387                                   

شماره دادنامه: 50                   

کلاسه پرونده: 86/484

مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری

شاکی: آقای علیرضا خانی

موضوع شکایت و خواسته: ابطال بخشنامه شماره 2777/105 مورخ 28/6/1379 موضوع دستورالعمل ماده 7 قانون اصلاح  پاره ای از مقررات مربوط به حقوق بازنشستگی ، بانوان شاغل ، خانواده ها و سایر کارکنان مصوب 1379


مقدمه: شاکی بشرح دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، اینجانب یکی از کارگران شاغل در شرکت برق منطقه ای خراسان می باشم که حدود 34 سال سابقه کاری در آن شرکت دارم. در مورخ 1/7/1386 تقاضای بازنشستگی نموده که پس از موافقت مدیر عامل بازنشسته شده ام. لذا برابرماده 7 قانون اصلاح پاره ای از مقررات مربوط به حقوق بازنشستگی، بانوان شاغل خانواده هها و سایر کارکنان مصوب 1379 می بایست پاداش آخر خدمت را مبنای هرسال یک ماه آخرین حقوق و مزایای دریافتی شامل کلیه مبالغ که کسور بازنشستگی کسر گردیده به تعداد سالهای سنوات پرداخت می گردید. اما متاسفانه با توجه به ابلاغ بخشنامه 2777/105 مورخ 28/6/1379 سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، شرکت برق منطقه خراسان از پرداخت حقوق قانونی اینجانب خودداری می نماید. با عنایت به اینکه بخشنامه مورد شکایت برخلاف نص صریح قانون می باشد، ابطال آن مورد تقاضا است. مدیرکل دفتر حقوقی معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 141850/1604 مورخ 19/12/1386 اعلام داشته اند، با عنایت به اینکه قانون پرداخت پاداش پایان خدمت و بخشی از هزینه های ضروری به کارکنان دولت مصوب 1375 و اصلاحیه های بعدی آن، ناظر به کارکنان رسمی، ثابت و دارای عناوین مشابه وزارتخانه ها، موسسات و شرکتهای دولتی مشمول قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب 1370، نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران و اعضای هیات علمی دانشگاهها و موسسات آموزش عالی و پژوهشی مشمول مقررات استخدامی هیات علمی دانشگاه تهران می باشد، بنابراین پاداش پایان خدمت موضوع قانون مذکور قابل تسری به کارگران نیست. هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور روسا و مستشاران و دادرسان علی البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رای می نماید.

رای هیات عمومی

با نظر به صراحت ماده یک قانون پرداخت پاداش پایان خدمت و بخشی از هزینه های ضروری به کارکنان دولت مصوب 1375 در باب تعیین و احصاءکارکنان مشمول دریافت پاداش خدمت و اصلاحیه مصوب 1376 و ماده 7 قانون اصلاح پاره ای ازمقررات مربوط به حقوق بازنشستگی، بانوان شاغل، خانواده ها و سایر کارکنان مصوب 1379 در خصوص تغییر میزان پاداش پایان خدمت مشمولین قوانین فوق الذکر و اینکه تسری احکام قانونگذار در این مورد به کارگران مشمول قانون کار جواز قانونی ندارد و آنان از حیث پاداش پایان خدمت تابع قانون کار مصوب 1369 می باشند، بنابراین بخشنامه شماره 2777/105 مورخ 28/6/1379 در قسمت مورد اعتراض مغایرتی با قانون ندارد و خارج از حدود اختیارات قانونی مربوط نیز نمی باشد.                       

معاون قضایی دیوان عدالت اداری- مقدسی فرد

Powered by Froala Editor

Powered by Froala Editor

Powered by Froala Editor

فهرست مطالب این صفحه

مشاوره و راهنمایی

سایت حقوقی حاوی قوانین و مقررات تنقیح شده، موضوعات حقوقی، آراء وحدت رویه دیوان عالی کشور، آراء هیات عمومی و هیات های تخصصی دیوان عدالت اداری و نظرات مشورتی

تماس بگیرید
تبلیغات
مطالب منتخب
پربازدیدها
مطالب مرتبط
داتیک در شبکه‌های اجتماعی