کلاسه پرونده: 259، 357/85
شاکی:راه آهن جمهوری اسلامی ایران
موضوع:اعلام تعارض آراء صادره از شعب 2، 17، 18 و 19 دیوان عدالت اداری
تاریخ رای:سه شنبه 22 آبان 1386
شماره دادنامه: 723
مقدمه: الف- شعبه هفدهم در رسیدگی به پرونده کلاسه 82/1579 موضوع شکایت آقای ملک علی فروتن نیا به طرفیت، راه آهن جمهوری اسلامی ایران به خواسته، عدم اجرای رای هیات عمومی 383-382 مورخ 1380/12/5 هیات عمومی دیوان عدالت اداری در خصوص قانون جذب نیروی انسانی در مناطق محروم و دور افتاده و مناطق جنگی مصوب 1368 به شرح دادنامه شماره 1488 مورخ 1383/7/28 چنین رای صادر نموده است، شاکی متقاضی برخورداری از یک ماه مرخصی موضوع قانون جذب نیروی انسانی در مناطق محروم و دور افتاده و مناطق جنگی از سال 1368 تا 1379 میباشد که توجهاً به دادنامههای شماره 383-382 مورخ 1380/12/5 هیات عمومی دیوان عدالت اداری که در مقام تعارض بین آراء شعب دیوان اصدار یافته با اعلام ورود شکایت و اینکه مشتکیعنه مبنی بر اینکه شهرستان محل خدمت (اندیمشک) طبق مصوبه هیات وزیران از سال 1380 جزء مناطق محروم شناخته شده موجه نبوده بلکه مصوبه مزبور کاشف از محرومیت شهرستان مزبور از قبل میباشد، حکم به ورود شکایت و الزام طرف شکایت به پرداخت مطالبات شاکی و اجرای قانون جذب نیروی انسانی نسبت به نامبرده از سال 1368 صادر و اعلام میگردد. الف-2- شعبه نهم تجدیدنظر در رسیدگی به پرونده کلاسه 83/1683 موضوع تقاضای تجدیدنظر راه آهن نسبت به دادنامه 1488 مورخ 1383/7/28 شعبه هفدهم به شرح دادنامه شماره 91 مورخ 1384/1/27 دادنامه بدوی را تایید نموده است. ب- شعبه نوزدهم در رسیدگی به پرونده کلاسه 82/1565 موضوع شکایت آقای سهراب قلاوند به طرفیت، نیروی انسانی راه آهن جمهوری اسلامی ایران به خواسته، عدم اجرای قانون جذب نیروی انسانی به مناطق محروم و مناطق جنگی به شرح دادنامه شماره 1939 مورخ 1383/9/22 چنین رای صادر نموده است، قانون جذب نیروی انسانی به نقاط محروم که از سال 1368 قابلیت اجرایی داشته است در صورتی قابل اجراءخواهد بودکه محل جغرافیایی خدمت مستخدم برابرفهرست تنظیمی ازناحیه مراجع ذیصلاح به عنوان نقطه محروم شناخته شده باشد و آن دسته از نقاطی که پس از تاریخ مذکور جزء نقاط محروم شناخته میشوند از تاریخی که در زمره نقاط محروم شناخته میشوند در شمول قانون مزبور قرار خواهند گرفت و از طرفی چون شهرستان اندیمشک قبل از ابتدای سال 1380 در شمول قانون فوقالاشعار قرار نگرفته است، لذا ادعای شاکی مبنی بر اعمال قانون از سال 1368 برای شاغلین شهرستان اندیمشک قابلیت اجرایی ندارد و از شمول رای وحدت رویه هیات عمومی دیوان خارج است. لذا رای به رد شکایت صادر میشود. د- شعبه دوم در رسیدگی به پرونده کلاسه 82/2472 موضوع شکایت آقای عباس افتخاری به طرفیت، نیروی انسانی و امور مالی راه آهن به خواسته، عدم اجرای مصوبه مجلس و رای هیات عمومی دیوان به شرح دادنامه شماره 2034 مورخ 1383/10/1 چنین رای صادر نموده است، قانون جذب نیروی انسانی به نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگی در زمانی قابل اجرا خواهد بود که محل جغرافیایی خدمت مستخدم برابر فهرست تعیین شده به عنوان نقاط محروم شناخته شده باشد. بنابراین تاریخی که در زمره نقاط محروم شناخته میشوند در شمول قانون مزبور قرار خواهند گرفت از این رو اجرای قانون یاد شده قبل از محروم شناخته شدن محل خدمت مستخدم فاقد وجاهت قانونی است. فلذا شکایت را غیر وارد تشخیص و حکم به رد آن صادر و اعلام میگردد. هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور روسا و مستشاران و دادرسان علیالبدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رای مینماید.
رای هیات عمومی
مطابق مادتین یک و 2 قانون جذب نیروی انسانی به نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگی مصوب 1367 به منظور جذب و نگهداری نیروی انسانی به مستخدمین مشمول قانون استخدام کشوری و مقررات استخدامی شرکتهای دولتی که در نقاط محروم و دور افتاده و مناطق جنگی انجام وظیفه میکنند، فوقالعادهای به عنوان فوقالعاده جذب و نگهداری قابل پرداخت است و مستخدمین مزبور علاوه بر مرخصی استحقاقی که بر اساس مقررات مربوط به آنان تعلق میگیرد به نسبت مدت خدمت در نقاط محروم حق استفاده از یک ماه مرخصی در ازای هرسال خدمت با دریافت حقوق وفوقالعاده مربوطه را دارا میباشند. هر چند نقاط محروم و دورافتاده به پیشنهاد مراجع قانونی ذیصلاح و تصویب هیات وزیران اعلام میشود، لیکن با عنایت به این که مدت تشخیص و تعیین نقاط مذکور، عناصر تقسیمات کشوری و وجود شرایط و موقعیت نقاط مزبور از جهات مورد نظر مقنن است و مصوبه هیات وزیران موجد اوصاف مقرر در قانون نیست، بلکه کاشف از وجود آن است، بنابراین دادنامههای شماره 1488 مورخ 1383/7/28 شعبه هفدهم و شماره 1921 مورخ 1383/10/12 شعبه هجدهم دیوان مبنی بر تایید ادعای شاکیان و استحقاق آنان به استفاده از مزایای قانونی مندرج در مادتین فوقالذکر موافق اصول و موازین قانونی تشخیص داده میشود. این رای به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری ذیربط در موارد مشابه لازمالاتباع است.
معاون قضایی دیوان عدالت اداری-مقدسیفرد
