رای شماره ۵۳۲ مورخ ۱۳۸۶/‍۰۷/۲۲ هیات عمومی دیوان عدالت اداری

بخشنامه وزارت نیرو مبنی بر منحصراً بهای برق مصرفی پمپاژ آب مربوط به واحدهای کشاورزی را مشمول تعرفه کشاورزی قراردادن، مغایر بند (س) تبصره ۱۱ قانون بودجه سال ۱۳۸۵ و خارج از حدود اختیارات وزارت نیرو و خلاف قانون است.

کلاسه پرونده: 807/85

شاکی:آقای علی اکبر بختیاری

موضوع:ابطال بند (ج) بخشنامه شماره 100/20/30400 مورخ 14/4/85 وزارت نیرو

تاریخ رای:یکشنبه 22 مهر 1386

شماره دادنامه: 532

مقدمه: شاکی به شرح دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، مقنن در تدوین و تصویب تباصر قانون بودجه سال 85 خاصه بند (س) تبصره 11 قانون مذکور بهای برق، گاز و آب کلیه واحدهای تولید محصولات کشاورزی اعم از زراعی، باغی، گلخانه‎ای، دامی، طیور و پرورش قارچ و مجتمع های پرورش اسب طبق بند 2-3 تعرفه پمپاژ آب کشاورزی محاسبه و اخذ می‎گردد. نظر به اینکه در قانون بودجه فوق صرف بهای برق را طبق تعرفه‎های کشاورزی قرار داده و در بخشنامه بهای برق مصرفی که صرفاً جهت پمپاژ آب مربوط به واحدهای موصوف می‎گردد را مطابق همان تعرفه لحاظ نموده، فلذا به جهت مصارف برق بخش کشاورزی در غیر از موارد پمپاژ آب و صراحت قانون بودجه سال 85، بخشنامه مذکور بر خلاف قانون بوده لذا تقاضای ابطال بند (ج) بخشنامه شماره 100/20/30400 مورخ 14/4/85 را دارم. سرپرست دفتر حقوقی وزارت نیرو در پاسخ به شکایت فوق طی نامه شماره 410/15383 مورخ 31/2/86 اعلام داشته‎اند، 1- قانونگذار به منظور حمایت از واحدهای تولید کننده محصولات بخش کشاورزی در بند (س) تبصره 11 قانون بودجه سالهای 84 و 85 مصوب نموده بهای برق و آب کلیه واحدهای تولید کننده محصولات بخش کشاورزی که در بودجه 84 به زراعی و باغبانی و دامی و آبزیان احصاء گردیده در بودجه سال 85 به زراعی و باغی، گلخانه‎ای، دامی، طیور، آبزیان، پرورش قارچ و مجتمع های پرورش اسب تغییر و اضافه گردد و طبق تعرفه‎های کشاورزی محاسبه و دریافت شود. 2- از آنجاییکه طبق بند (و) و 5 ماده 1- 16-4 آیین‎نامه تکمیلی تعرفه‎های برق مستنداً به مواد 7 و 9 قانون سازمان برق ایران انشعاب برق تولید کشاورزی و انشعاب برق تولید «صنعت و معدن» مجزا گردیده و هر یک تعاریف و تعرفه‎های جداگانه‎ای دارد که حسب بند (و) و 5 آیین‎نامه مذکور تعرفه‎های کشاورزی شامل دو قسمت پمپاژ آب کشاورزی و مصارف برق کشاورزی می‎باشد. در ضمن تعرفه پمپاژ آب کشاورزی صرفاً برای آن دسته از متقاضیان منظور می‎شود که دارای مجوز معتبر بر اساس پروانه مجاز بهره‎برداری از منابع آب بوده و تنها تا سقف قدرت مجاز برای پمپاژ آب استفاده کنند وتلفیق سایرمصارف این واحدها بامصارف پمپاژ که برخلاف نظر قانونگذار بوده است موجب به مخاطره افتادن امکان مدیریت صحیح برداشت آب گردیده و آثار سوء اقتصادی را نیز در پی خواهد داشت. با توجه به مطالب مذکور رد شکایت شاکی مورد تقاضا است. هیات عمومـی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور روسا و مستشاران و دادرسان علی‎البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رای می‎نماید.

رای هیات عمومی

در بند (س) تبصره 11 قانون بودجه سال 1385 تصریح شده است که «بهای برق، گاز و آب کلیه واحدهای تولید محصولات کشاورزی اعم از زراعی، باغی، گلخانه‎ای، دامی، طیور، آبزیان، پرورش قارچ و مجتمع های پرورش اسب طبق تعرفه‎های کشاورزی محاسبه شود.» نظر به عموم و اطلاق حکم مقنن در باب ضرورت احتساب بهای برق، گاز و آب واحدهای تولید کننده محصولات کشاورزی طبق تعرفه کشاورزی، بند (ج) بخشنامه شماره 100/20/30400 مورخ 1385/4/14 وزیر نیرو که منحصراً بهای برق مصرفی پمپاژ آب مربوط به واحدهای کشاورزی را مشمول تعرفه کشاورزی اعلام داشته و با این کیفیت دایره شمول قانون ر ا مضییق و محدود ساخته است، خلاف قانون و خارج از حدود اختیارات وزارت نیرو در وضع مقررات دولتی می‎باشد و در نتیجه این قسمت از بند (ج) بخشنامه مزبور مستنداً به اصل 170 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و ماده یک و بند یک ماده 19 و ماده 42 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 ابطال می‎شود.

معاون قضایی دیوان عدالت اداری-مقدسی‎فرد

Powered by Froala Editor

Powered by Froala Editor

Powered by Froala Editor

فهرست مطالب این صفحه

مشاوره و راهنمایی

سایت حقوقی حاوی قوانین و مقررات تنقیح شده، موضوعات حقوقی، آراء وحدت رویه دیوان عالی کشور، آراء هیات عمومی و هیات های تخصصی دیوان عدالت اداری و نظرات مشورتی

تماس بگیرید
تبلیغات
مطالب منتخب
پربازدیدها
مطالب مرتبط
داتیک در شبکه‌های اجتماعی