کلاسه پرونده: 586/85
شاکی:ذیحساب و رییس دارایی ارتش جمهوری اسلامی ایران
موضوع:اعلام تعارض آراء صادره از شعب 5 و 22 دیوان عدالت اداری
تاریخ رای:سه شنبه 23 مرداد 1386
شماره دادنامه: 362
مقدمه: الف- شعبه پنجم در رسیدگی به پرونده کلاسه 82/2024 موضوع شکایت آقای مجید طباطبایی به طرفیت، دارایی ارتش به خواسته، عدم پرداخت حق اشعه، مرخصیهای استفاده نشده و سنوات ارفاقی و حقوق و مزایای مربوط به حق اشعه به شرح دادنامه شماره 2651 مورخ 7/11/83 چنین رای صادر نموده است، با عنایت به جوابیه مشتکیعنه اعلام داشته شاکی در سال 1352 به استخدام نهاجا درآمده با سی سال خدمت بازنشسته گردیده است. برابر بند یک ماده 19 آییننامه اجرایی قانون حفاظت در برابر اشعه افزایش سنوات خدمت قابل احتساب برای کارکنان حداکثر 30 سال میباشد و برابر قانون مصرحه مرخصی اشعه قابل ذخیره نمیباشد. طبق تبصره 4 ماده 2 دستورالعمل تعیین مزایای شغل کارکنان نیروهای مسلح مصوب فرماندهی معظم کل قوا، پرتوکاران گروه الف 20% و پرتو کاران گروه ب از 10% مزایای جدول شماره 2 استفاده مینمودند. این موضوع مجدداً جهت اصلاح مبنی بر برخورداری کارکنان ذینفع (پرتو کاران گروه الف 50% و ب 30%) به محضر مقام معظم رهبری پیشنهاد، پس از موافقت معظم له از تاریخ تصویب 1378/6/1 به اجراء درآمده که نامبرده نیز از مزایای آن برخودار گردیده است. با توجه به مراتب فوق تخلفی از موازین قانونی مشهود نیست، بنابراین شکایت شاکی رد میگردد. ب-1- شعبه 22 در رسیدگی به پرونده کلاسه 82/991 موضوع شکایت آقای امان اله شاه گلدی به طرفیت، نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به خواسته، احتساب شش سال سنوات ارفاقی برابر قانون حفاظت در برابر اشعه به شرح دادنامه شماره 1436 مورخ 1382/9/17 چنین رای صادر نموده است، شاکی از تاریخ 1380/6/1 احتساب یک سال ابقاء به خدمت به استناد مقررات ماده 110 قانون آجا از خدمت بازنشسته گردیده و نسبت به احتساب 6 سال مدت سنوات ارفاقی در سنوات خدمتی وی و پرداخت مزایای مربوطه جهت اقدامات لازم به سازمان بیمه و بازنشستگی منعکس گردیده است که با عنایت به مراتب فوق چون دلیلی که دلالت به تحقق شاکی بنماید ابراز نشده، لذا شکایت شاکی را وارد تشخیص و مستنداً به ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مقرر میدارد که مشتکیعنه 6 سال سنوات ارفاقی را در خصوص شاکی از نظر سنوات خدمتی شاکی ملحوظ دارد. ب-2- شعبه سوم تجدیدنظر در رسیدگی به پرونده کلاسه 82/1736 موضوع تقاضای تجدیدنظر مدیر حقوقی نهاجا نسبت به دادنامه شماره 1436 مورخ 1382/9/17 شعبه 22 دیوان به شرح دادنامه شماره 891 مورخ 1383/7/28 چنین رای صادر نموده است، خواسته شاکی مشعر بر مطالبه حق سنوات ارفاقی موضوع بند 3 ماده 20 از فصل پنجم قوانین و مقررات استفاده از پرتوها میباشد. لذا با احراز اشتغال مشارالیه در محل یاد شده و توجهاً به بند 3 دستورالعمل سماجا به شماره 363/1090/ی مورخ 1378/5/24 با این متن که (کارکنان مزبور در فرض ادامه خدمت زاید بر سی سال با احتساب سنوات ارفاقی از ضریب افزایش سنواتی مضاعف بهرهمند میگردند و مکاتبه شماره 8-1611/13/نا مورخ 1379/11/24 معاونت نیروی انسانی با امیر ریاست سماجا مبنی بر اعمال سنوات ارفاقی موضوع قانون مارالذکر و نیاز به ادامه خدمت وی مازاد بر 30 سال کلاً موید صحت ادعای شاکی میباشد. فلذا اعتراض تجدیدنظر خواه نسبت به دادنامه تجدیدنظر خواسته غیر موجه بوده و دلیل و مدرکی که موجبات فسخ دادنامه بدوی را ایجاب نماید، مشهود نیست. بنابراین با رد تجدیدنظر خواهی نتیجتاً دادنامه بدوی تایید میشود. هیات عمومـی دیوانعـدالت اداری در تـاریخ فـوق بـا حضور روسا و مستشـاران و دادرسان علیالبدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رای مینماید.
رای هیات عمومی
طبق ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب 1368، افرادی که به طور مستمر به کار با اشعه اشتغال داشته باشند، با رعایت شرایط قانونی مربوط به شرح بند 3 ماده مزبور از افزایش مدت خدمت قابل قبول تا یک سال به ازاء هر سال کار با اشعه، حداکثر به مدت 10 سال منحصراً از حیث بازخرید، بازنشستگی، از کار افتادگی و تعیین حقوق وظیفه برخوردار میشوند. نظر به حکم صریح مقنن احتساب مدت خدمت کارکنان مشمول ماده مزبور با لحاظ مدت خدمت ارفاقی مقرر در بند 3 ماده 20 قانون فوقالذکر حداکثر به مدت سی سال منحصراً از جهـات مقرر در قانون مجـاز اعلام گردیده است. بنابراین دادنامه قطعی شماره 2651 مـورخ 1383/11/7 شعبه پنجم بدوی دیوان که متضمن رد شکایت شاکی بر اساس استدلال فوق الاشعار است، صحیح و موافق قانون تشخیص داده میشود. این رای به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری ذیربط در موارد مشابه لازم الاتباع است.
