کلاسه پرونده: 91/84
شاکی:آقای سیدمحمد خطیبی
موضوع:ابطال دستورالعمل ماده یک آییننامه اجرایی بند (ر) تبصره 5 قانون بودجه سال 1382 کل کشور به شماره 4086/33 مورخ 25/1/1383 سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور
تاریخ رای:یکشنبه 10 تیر 1386
شماره دادنامه: 218
مقدمه: شاکی به شرح دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، به موجب بند (ر) تبصره 5 قانون بودجه سال 1382 کل کشور مقرر شده، به ازای هر سال خدمت حداقل 10 روز حقوق پاداش به بازنشستگان قبل از 1378 از طریق دولت پرداخت گردد و هیات وزیران هم به موجب آییننامه اجرایی مورخ 1382/10/28 که بر اساس بند (ر) مذکور تصویب شده به ازاء هر سال خدمت 10 روز حقوق بدون ذکر مدت خدمت تجویز نموده است. در قانون مذکور و مصوبه هیات وزیران ذکری از مدت خدمت اضافه بر 30 سال به میان نیامده است، ولی سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور خودسرانه و خارج از حدود اختیارات خود مبادرت به صدور بخشنامه مبنی بر محاسبه مدت 30 سال خدمت در محاسبه پاداش نموده و سازمان بازنشستگی کشور هم بر مبنای بخشنامه فوق محاسبه اضافه بر 30 سال را مجاز نمیداند. بنابراین چون صدور بخشنامه فوق موجب تضییع حق بازنشستگان که 30 سال بیشتر خدمت دارند، گردیده است، استدعای ابطال دستورالعمل شماره 4086/33 مورخ 1383/1/25 سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور را دارد. مدیرکل دفتر حقوقی و دبیرخانه هیات عالی نظارت سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 30731/1604 مورخ 1384/3/18 اعلام داشتهاند، در بند (ر) تبصره 5 قانون بودجه سال 1382 قانونگذار صرفاً به ذکر کلیاتی در مورد پرداخت پاداش به بازنشستگان قبل از سال 1378 بسنده نموده و لذا هیات وزیران برای تعیین جزییات اجرایی پرداخت پاداش فوق میبایست نسبت به تصویب آییننامه اقدام مینمود. از طرفی در بند فوقالذکر آمده است که 2% از هزینه عملیات جاری شرکتهای دولتی و … به این امر اختصاص مییابد که مسلماً مبلغ محدودی است و هیات وزیران صرفاً با اعمال محدودیتهایی میتوانست این مبلغ را به بازنشستگان ذینفع پرداخت نماید و از جمله این محدودیتها، تعیین سقف سی سال خدمت در پرداخت پاداش بوده است. مضافاً اینکه در مورد مستخدمین شاغل نیز همواره قانونگذار جهت پرداخت پاداش پایان خدمت به هنگام بازنشستگی، حداکثر سی سال خدمت را مبنا و ملاک محاسبه قرار داده است که از آن جمله میتوان به قانون پرداخت پاداش پایان خدمت و بخشی از هزینههای ضروری به کارکنان دولت مصوب سال1375 و اصلاحیه بعدی وماده 7 قانون اصلاح پارهای ازمقررات مربوط به حقوق بازنشستگی، بانوان شاغل، خانوادهها و سایر کارکنان مصوب 1379/2/13 مجلس شورای اسلامی اشاره نمود که به موجب آنها مقرر گردیده، خدمت مازاد بر سی سال در پرداخت پاداش موضوع قانون صدرالذکر، قابل احتساب نخواهد بود. بنابراین چنانچه ملاحظه میشود، مبنای پرداخت پاداش پایان خدمت به مستخدمین شاغل حداکثر سی سال خدمت است و هیچ گاه سنوات مازاد بر سی سال ملاک عمل نبوده است که مسلماً در مورد بازنشستگان نیز نمیتواند فراتر از سی سال در نظر گرفته شود با عنایت به مراتب فوق حقی از نامبرده تضییع نشده و تقاضای رد شکایت را دارد. هیات عمومـی دیوانعـدالت اداری در تـاریخ فـوق بـا حضور روسا و مستشـاران و دادرسان علیالبدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بـررسی و انجـام مشـاوره بـا اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رای مینماید.
رای هیات عمومی
قطع نظر از اینکه مدت خدمت کارکنان دولت از حیث احتساب آن به منظور پرداخت پاداش پایان خدمت به موجب قوانین مربوط سی سال شمسی قید شده است، اساساً با عنایت به مندرجات لایحه جوابیه شماره 30731/1604 مورخ 1384/3/18 مدیرکل دفتر حقوقی و دبیرخانه هیات عالی نظارت سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور و محدودیت اعتبار مقرر در بند (ر) تبصره 5 قانون بودجه سال 1382 کل کشور که برای پرداخت پاداش پایان خدمت مستخدمین بازنشسته سال 1378 به قبل اختصاص داده شده است، بند 5 دستورالعمل ماده یک آییننامه اجرایی بند (ر) تبصره 5 قانون مذکور که در جهت هدف مقنن و محدودیت اعتبار تخصیص یافته، خدمات مازاد بر سی سال را در محاسبه پرداخت پاداش پایان خدمت غیر قابل احتساب اعلام داشته است، مغایرتی با قانون ندارد و خارج از حدود اختیارات نیز نمیباشد.
