کلاسه پرونده: 85/320،881-86/7
شاکی: 1- آقای محب روحانی 2- شرکت فرآوردههای لبنی خاتون گیلان 3- شرکت درخشان قطعه ساز قم
موضوع:ابطال بند (ب) دستورالعمل اجرایی ماده 103 قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران به شماره 98442 مورخ 12/10/1384 مصوب سازمان تامین اجتماعی
تاریخ رای:یکشنبه 23 اردیبهشت 1386
شماره دادنامه: 107، 108، 109
مقدمه: شاکی به شرح دادخواستهای تقدیمی اعلام داشتهاند، براساس ماده 49 قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب 1379/1/17 مقرر گردید «به منظور تشویق کارفرمایان کارگاههای موجود به استخدام نیروی کار جدید، دولت موظف است کارفرمایانی را که در دوران برنامه از طریق مراکز خدمات اشتغال وزارت کار و امور اجتماعی مبادرت به استخدام نیروی کار جدید نمایند مشمول تخفیفاتی به شرح زیر قرار دهد الف- …» در راستای تداوم و تمدید اجرای قانون مذکور ماده 103 قانون برنامه چهارم توسعه نیز چنین مقرر میدارد «ماده 42، بند (الف) ماده 46 و مواد 48 الی 50 قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب 1379/1/17 و اصلاحیههای آن برای دوره برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران (1388- 1384) تنفیذ میگردد.» بنابراین هیچ فاصله زمانی بین اجرای دو برنامه صورت نگرفته است. مدیریت سازمان تامین اجتماعی بطور غیر قانونی و بدون توجه به مواد 16 و 161 قانون برنامه چهارم و شرح وظایف خود در ماده 14 ارکان سازمان تامین اجتماعی به جای اجرای صحیح قانون، مبادرت به قانونگذاری نموده و با تحریر و صدور دستورالعمل مورد شکایت اجرای ماده 103 قانون برنامه چهارم توسعه را سد و کارفرمایان را از تخفیفات مقرر در ماده 103 در خصوص افراد به کار گرفته شده به عنوان نیروی کار جدید در ماده 49 قانون توسعه سوم و عدم استمرار آن در برنامه چهارم محروم نموده است. لذا درخواست ابطال دستورالعمل شماره 98442 مورخ 1384/10/12 سازمان تامین اجتماعی را در این خصوص دارد. مدیرکل دفتر امور حقوقی و دعاوی سازمان تامین اجتماعی در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 30574/7100 مـورخ 1385/8/6 اعلام داشتهاند. شاکی مدعی است که تخفیفات مقرر در ماده 49 قانون برنامه سوم میباید بطور قهری در دوره برنامه چهارم نیز استمرار یابد و نباید صرفاً شامل نیروی جذب شده در طول برنامه چهارم گردد. این ادعا بنا به دلایل ذیل مردود به نظر میرسد، به موجب ماده 103 قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی … مصوب 1383/6/11 بعضی از مواد قانون برنامه سوم از جمله ماده 49 مذکور برای دوره برنامه چهارم توسعه تنفید گردیده است. این تنفیذ به هیچ وجه دلالتی بر ادامه و استمرار تخفیفهای مقرر در آن ماده نسبت به کسانی که در طول برنامه سوم مشمول آن تخفیف بودهاند ندارد. زیرا، اولاً فلسفه و حکمت تنفیذ ماده مذکور، ادامه اجرای سیاست اشتغال زایی در طول دوره برنامه چهارم بوده است. ثانیاً، تنفیذ یک ماده قانونی بر اساس اصول و قواعد حقوقی، نه تنفیذ شمول و استمرار قهری حکم قانونی نسبت به مصادیق مشمول آن حکم، بلکه به معنی تنفید اصل حکم و قاعده قانونی است. اصل حکم مقرر در ماده 49 اعمال تخفیف در برابر جذب نیروی جدید بوده است. هیات عمومـی دیوان عـدالت اداری در تـاریخ فـوق با حضور روسا و مستشاران و دادرسان علیالبدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بـررسی و انجام مشـاوره با اکثریت به شرح آتی مبادرت به صدور رای مینماید.
رای هیات عمومی
اعتراض نسبت به مدلول دستور اداری شماره 14315/1-52 مورخ 1384/2/24 سازمان تامین اجتماعی مبنی بر ضرورت پرداخت حق بیمه سهم کارفرما در مورد اشخاص استخدام شده در مدت اعتبار قانون برنامه سوم توسعه از 1/1/84 مغایر ماده 49 قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و ماده 103 قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی موضوع لزوم رعایت تخفیف در حق بیمه سهم کارفرمایان مشمول مقررات فوقالذکر و همچنین خارج از حدود اختیارات قانونی مربوط شناخته شده و ابطال گردیده است، بنابراین اعتراض نسبت به دستور اداری به شماره 98442 مورخ 1384/10/12 سازمان تامین اجتماعی که متضمن مفاد مصوبه ابطال شده است، مشمول مدلول دادنامه هیات عمومی دیوان به شرح فوق میباشد و موردی برای رسیدگی و اتخاذ تصمیم مجدد وجود ندارد.
