بسمه تعالی
کلاسه پرونده: 218/82
شاکی: آقای علی اکبر غلامعلی زاده و آقای سعید سلطانی
موضوع: ابطال بند 2 صورتجلسه مورخ 20/5/1378 معاون درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
تاریخ رای: یکشنبه 9 بهمن 1384
شماره دادنامه: 623
مقدمه:شاکی به شرح دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، در ماده واحده مصوب سال 1354 آمده است «وزارت بهداری مکلف است به کسانی که تا تاریخ تصویب این قانون حداقل 30 سال سن و 10 سال سابقه دندانسازی مستقل داشته باشند در صورت دارا بودن گواهینامه ششم ابتدایی به شرح توفیق در امتحانات نظری و عملی و نیز امتحانات قوهای در حدود سوم دبیرستان، پروانه کار به عنوان کمک دندانپزشک تجربی برای اشتغال به کار ایشان در روستاها و شهرهایی که تا تاریخ تصویب قانون جمعیت آنها کمتر از ده هزار نفر باشد بدهد.» و همچنین در تبصره یک ماده واحد مذکور صریحاً اعلام میدارد «افرادی که بر طبق این ماده به اخذ پروانه کمک دندانپزشک تجربی نایل میشوند و بیش از چهل سال سن و 20 سال سابقه کار داشته باشند میتوانند در محل اقامت فعلی خود به امر کمک دندانپزشک تجربی بپردازند.»در قانون اجازه استفاده قانونی از قانون کمک دندانپزشکان تجربی مصوب 1354 مقرر شده است «وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلف است یک بار دیگر از شاغلین امور دندانسازی جامانده از امتحان سال 1354 آزمون به عمل آورد» و تبصره ذیل ماده واحده سال 1366 چنین بیان میدارد «از کسانی امتحان به عمل میآید که در سال 1354 و یا قبل از آن دارای محل کار مستقل بودهاند» از تطابق مقررات فوقالذکر چنین استنتاج میشود منظور نظر واضع ماده واحده و تبصره آن در سال 1366 تسری عین شرایط مقیده در ماده واحده و تبصره آن در سال 1354 به واجدین شرایط و قبولی آنها در امتحان سال 1366 میباشد. (یعنی داشتن 40 سال سن و 20 سال سابقه کار و دارا بودن محل فعالیت مستقل در سال تصویب قانون 1354 و لاغیر) متاسفانه بند 2 صورتجلسه تنظیمی 1378/5/2 به شماره 25/ک مورخ 1378/8/9 معاونت امور درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی من غیر حق اصرار بر گذراندن طرح 5 ساله اینجانبان در مناطق محروم و سپس اخذ پروانه فعالیت جدید در شهرهای غیر از مراکز استانها دارد.بند 2 مذکور مخالف روح قانون مصوب سال 1354 و ماده واحده بعدی آن میباشد از بابت تایید و تاکید بر اینکه افراد بالای 40 سال سن میتوانند در محل کار خود بمانند استناد میشود به اصلاح آیین نامه اجرایی قانون اجازه تاسیس مطب، پیشنهاد مورخ 1374/9/30 وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و به استناد تبصره 2 ماده واحده قانون اجازه مطب مصوب 1362 (بند ج: کلیه پزشکان و دندانپزشکان عمومی و متخصص که 45 سال تمام سن دارند بدون قید و شرط پروانـه مطب صادر میشود.) توجه میفرمایید که قانونگذار برای تاسیس مطب موضوع کبر سن را در نظر داشته و همین موضوع را در ماده واحده مربوط به کمک دندانپزشکان تجربی به مضمونی دیگر ذکر کرده است. در خاتمه ابطال بند 2 صورتجلسه مورخ 1378/5/20 را دارد.معاون درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 1325/ک مورخ 1379/2/12 اعلام داشتهاند، براساس تبصره 3 ماده واحده قانون اجازه استفاده قانونی از کمک دندانپزشکان تجربی مصوب سال 1354 مصوب 1366/4/7 مجلس شورای اسلامی تصریح گردیده است پذیرفته شدگان در آزمون فوق الذکر متعهد و موظفند 5 سال در روستاها و بخشها و شهرهای محروم با تعیین وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی خدمت نمایند و پس از انجام تعهد نیز بر اساس تبصره 6 همان قانون پروانه اشتغال برای غیر از مراکز استان قابل صدور میباشد. ضمناً در تبصره 7 کلیه قوانین مغایر با قانون فوق الاشاره ملغی گردیده است و با توجه به اینکه تبصره 2 صورتجلسه مورد ادعای شاکی در جهت اجرای دقیق قانون فوق الاشاره تنظیم گردیده است. ابطال آن به جز از طریق تصویب قانون جدید امکان پذیر نمیباشد.هیات عمومـی دیـوان عدالت اداری در تـاریخ فوق بـا حضور روسای شعب بـدوی و روسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشـاوره با اکثریت آراء به شـرح آتی مبادر به صدور رای مینماید.
رای هیات عمومی
مفاد تبصره یک ماده واحده قانون اشتغال کمک دندانپزشکان تجربی مصوب 1354 منحصراً مبین جواز اشتغال مشمولان قانون مذکور به امر کمک دندانپزشکی تجربی در محل اقامت فعلی آنان است و تعمیم و تسری آن به مشمولان قانون اجازه استفاده قانونی از قانون کمک دندانپزشکان تجربی مصوب 1366 با عنایت به عموم و اطلاق حکم مقرر در تبصره 3 ماده اخیرالذکر مبنی بر الزام پذیرفته شدگان در آزمون به انجام خدمت در روستاها و بخشها و شهرهای محروم، محمل قانونی ندارد بنابراین بند 2 مصوبه مورد اعتراض مغایر قانون تشخیص داده نمیشود.
