رای شماره ۳۳۳ مورخ ۱۳۸۱/‍۰۹/۱۷ هیات عمومی دیوان عدالت اداری

بخشنامه شورای عالی مالیاتی مبنی بر مطالبه مالیات بخش خصوصی( نرخ مقرر در ماده ۱۳۱ ق.م.م ) از حقوق کارکنان شهرداری مغایر مفاد بند ۱۳ ماده ۹۱ قانون م.م و خلاف قانون است.

کلاسه پرونده: 316/80

شاکی:آقای فرشید یادگاری

موضوع: ابطال بخشنامه‎های شماره 14187/4/30 مورخ 21/12/1378 و 14561/4/30 مورخ 21/12/1378 رییس شورای عالی مالیاتی

تاریخ رای: یکشنبه 17 آذر 1381

شماره دادنامه: 333

مقدمه: شاکی طی دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، اداره امور اقتصادی و دارایی شهرستان اهواز با ابلاغ برگ تشخیص ممیزی علی‎الراس و برگ قطعی مالیات و برگ اجرایی به شهرداری اهواز متوجه گردیده که شهرداری به عنوان بخش خصوصی می‎بایست نسبت به کسر مالیات بر حقوق کارکنان خود اقدام نماید،‌و با این استدلال که چون شهرداری دولتی نیست و طبق قانون فهرست نهادهای عمومی غیردولتی مصوب 1373 واحد غیر دولتی است و از طرفی با استناد به دو مودر اظهارنظر مشورتی رییس شورای عالی مالیاتی وزارت امور اقتصادی و دارایی به شماره‎های 14187/4/30 مورخ 1378/12/21 و 14561/4/30 مورخ 1378/12/21 شهرداری را بخش خصوصی قلمداد نموده و به این ترتیب مطالبه مالیات بخش خصوصی از حقوق کارکنان شهرداری نموده‎اند. اصولاً اخذ مالیات بخش خصوصی از شهرداری که یک سازمان عمومی غیرانتفاعی می‎باشد غیر موجه و مردود است زیرا:حسب مواد مختلف قانون تجارت، انواع شرکت‌ها و تشکیلات و نحوه اداره آنها احصاء شده است که سازمان شهرداری حتی شبیه به هیچ یک از آنها هم نمی‎باشد، و شرکت‌های مدنی موضوع مواد 571 قانون مدنی به بعد نیز قابل تعمیم و تسری به سازمان شهرداری نیست. بلکه طبق تعریف مندرج در ماده 5 قانون محاسبات عمومی شهرداری‌ها «واحدهای سازمانی» هستند که برای ارایه خدمات عمومی تاسیس شده‎اند، منشاء آنها پیشنهاد دولت بوده است.شهرداری‌ها در قابل بخش خصوصی (اشخاص حقوق خصوصی قابل تعریف نیستند،‌چرا که اساساً تشکیلات آنها را در سیستم تعریف شده خود ندارند و مانند آنها به دنبال کسب سود برای تقسیم آن بین موسسین و شرکاء نیستند.سازمان‌های عمومی غیر دولتی از حیث نوعیت وجوه و درآمدها و نقدینگی همردیف و مطابق وضعیت خاصی که برای وجوه و نقدینگی واحدهای دولتی در نظر گرفته شده قلمداد شده‎اند. به طوری که در ماده 13 قانون محاسبات عمومی مطلق وجوه و نقدینه‎های موسسات عمومی را وجوه عمومی برشمرده و مانند نقدینگی ارگان‌های دولتی هرگونه دخل و تصرف در آن را فقط جهت مصارف عمومی تعیین نموده و غیر آن را ممنوع کرده است.حال چگونه ممکن است نرخ مالیات کارکنان واحدهای دولتی که از این وجوه عمومی حقوق دریافت می‌کنند با نرخ مالیات کارکنان شهرداری که آنها هم از همین نوع وجوه حقوق می‎گیرند متفاوت باشد.بخشنامه‎های مورد شکایت مردود به نظر می‎رسد. چرا که با توجه به عبارت «… و نیز سازمان‌هایی که شمول قانون نسبت به آنها مستلز ذکر نام است …» در بند 13 ماده 91 قانون مالیات‌های مستقیم نظر به عدم ذکر نام این سازمان‌ها توسط مقنن اطلاق عبارت «سازمان» مبین این مطلب است که کلیه واحدهایی که تعریف سازمانی دارند و یا طبق اساسنامه عنوان سازمان دارند، به عنوان کلی سازمان مشمول بند 13 ماده 91 خواهند بود، اگر چه اعتبارات دولتی هم نداشته باشند و مطلب اخیر دقیقاً از قرینه بعدی عبارت فوق در بند 13 ماده 91 یعنی «یا از محل اعتبارات دولتی … پرداخت می‌گردد» مستفاد است.بنابراین شهرداری‌ها به عنوان واحدهای سازمانی از مصادیق بارز حکم سازمان در بند 13 ماده 91 بوده و مشمول مزایای آن هستند و بخشنامه‎های مورد شکایت ناصحیح و مطابق با مراد قانونگذار در بند 13 مذکور نبوده است و طی آنها اقدام به وضع قاعده خاص کرده‎اند. علیهذا ابطال بخشنامه‎های شماره 14187/4/30 مورخ 1378/12/21 و 14561/4/30 مورخ 1378/12/21 رییس شورای عالی مالیاتی را استدعا دارد.مدیرکل دفتر حقوقی وزارت امور اقتصادی و دارایی در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 2287-91 مورخ 1381/3/6 اعلام داشته‎اند:در تبصره اصلاحی ماده 84 قانون مالیات‌های مستقیم نامی از شرکت‌های وابسته به شهرداری برده نشده بنابراین تسری شرکت‌های وابسته به شهرداری برای شمول معافیت موضوع تبصره ماده فوق‎الذکر فاقد جواز قانونی می‎باشد.موضوع معافیت بند 13 ماده 91 قانون مالیات‌های مستقیم صرفاً شامل وجوه پرداختی توسط نهادهای دولتی یا وابسته به دولت یا نهادهای عمومی که مزایای غیر مستمرشان از محل اعتبارات دولتی پرداخت شود، می‎باشد و سایر نهادهای عمومی غیر دولتی من‎جمله شهرداری و شرکت‌های وابسته به شهرداری‌ها از شمول آن خارج می‎باشند.در بند یک ماده 2 قانون مالیات‌های مستقیم هم فقط شهرداری‌ها از پرداخت مالیات معاف گردیده‎اند.هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجت‎الاسلام‎والمسلمین دری‎نجف‎آبادی و با حضور روسای شعب بدوی و روسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به‌صدور رای می‎نماید.

رای هیات عمومی

مقررات بند (ت) ماده 2 لایحه قانونی استخدام کشوری که به موجب آن شهرداری‌ها و موسسات تابع آنها از لحاظ امور استخدامی در عداد سازمان‌ها و موسسات دولتی مستثنی شده از آن قانون قرار گرفته‎اند و تکلیف آنها به جلب موافقت سازمان امور اداری و استخدامی کشور در زمینه لوایح استخدامی و وضع و اصلاح و تغییر تشکیلات و مقررات استخدامی به شرح تبصره ماده 112 آن قانون و لایحه قانونی شمول قانون استخدام کشوری درباره کارکنان شهرداری‌های سراسر کشور (غیر از شهرداری پایتخت) مبنی بر اجرای قانون مزبور در مورد کارکنان رسمی شهرداری‌ها از تاریخ 1358/6/1 و همچنین ماده 12 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب شهریور ماده 1370 مشعر بر لزوم تبعیت شهرداری‌ها از ضوابط و مقررات قانون اخیرالذکر دلالت بر این دارد که کارکنان رسمی شهرداری‌ها از لحاظ امور استخدامی در زمره کارمندان دولت به معنی و مفهوم عام و کلی آن در اصطلاح اداری قرار دارند و قراردادن آنان در ردیف کارکنان بخش خصوصی از حیث اعمال مقررات مالیات بر حقوق و مزایا و فوق‎العاده‎های دریافتی موافق هدف و حکم مقنن نیست کما اینکه کارکنان شهرداری‌ها از حیث میزان معافیت از پرداخت مالیات حقوق ماهانه و مبنای محاسبه مالیات زاید بر آن به شرح تبصره 84 قانون مالیات‌های مستقیم در اعداد سایر کارکنان دولت قرار گرفته‎اند، بنابه جهات فوق‎الاشعار و اطلاق مفهوم بند 13 ماده 91 این قانون موضوع شمول مالیات مقطوع به نرخ 10% به فوق‎العاده‎ها و مزایای مندرج در این بند در قلمرو مقررات استخدامی معتبر، مصوبات شورایعالی مالیاتی در حدی که متضمن تعلق مالیات به فوق‎العاده و مزایای مذکور به نرخ مقرر در ماده 131 قانون مالیات‌های مستقیم است مغایر قانون می‎باشد و به استناد قسمت دوم ماده 25 قانون دیوان عدالت اداری ابطال می‌گردد.

رییس هیات عمومی دیوان عدالت اداری – دری‌نجف‌آبادی

Powered by Froala Editor

Powered by Froala Editor

فهرست مطالب این صفحه

مشاوره و راهنمایی

سایت حقوقی حاوی قوانین و مقررات تنقیح شده، موضوعات حقوقی، آراء وحدت رویه دیوان عالی کشور، آراء هیات عمومی و هیات های تخصصی دیوان عدالت اداری و نظرات مشورتی

تماس بگیرید
تبلیغات
مطالب منتخب
پربازدیدها
مطالب مرتبط
داتیک در شبکه‌های اجتماعی