کلاسه پرونده: 21/79
شماره دادنامه: 288
تاریخ رای: یکشنبه 4 آذر 1380
شاکی: شرکت کارگاه‌های تولیدی الباقیات والصالحات
موضوع: ابطال قسمتی از مصوبه شماره 5/4934 مورخ 20/3/1364 استانداری مازندران
مقدمه: شاکی به شرح دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، استانداری استان مازندران به موجب مصوبه شماره 5/4934 مورخ 1364/3/20 با وضع عوارض مقرر داشته به میزان 2% مبلغ قراردادهای پیمانکاران و عاملین فروش چوب با ادارات جنگلداری به نفع نزدیکترین شهرداری محل بهره‌برداری از عاملین فروش وصول گردد. نظر به این‌که وضع عوارض مذکور مخالف مقررات قانونی و خارج از اختیارات استانداری است لغو مصوبه مذکور مورد استدعا است.معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری مازندران در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 42/4/5752 مورخ 1379/2/19 اعلام داشته‌اند، کلیه عوارض تصویبی برای شهرداری‌ها که از تاریخ 1361/9/1 تا 1366/10/12 در خلاء قانونی بوده به استناد ماده واحده قانون تعیین تکلیف عوارض تصویبی شهرداری‌ها موضوع نامه شماره 11682/829 مورخ 1371/10/19 مجمع تشخیص مصلحت نظام تنفیذ شده تلقی گردید. با عنایت به مراتب رد دعوی خواهان مورد استدعا است.
هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجتالاسلاموالمسلمین درینجفآبادی و با حضور روسای شعب بدوی و روسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رای مینماید.
رای هیات عمومی
مطابق ماده واحده قانون تعیین تکلیف عوارض تصویبی شهرداری‌ها مصوب 1371/10/3 مجمع تشخیص مصلحت نظام «کلیه عوارض تصویبی شهرداری‌ها که از تاریخ 1361/9/1 تا زمان تنفیذ نماینده ولی امر (1366/10/12) برقرار گردیده و به علت نبودن تنفیذ و یا عدم وجود قایم‌مقامی شورای اسلامی شهر در خلاء قانونی بوده، تنفیذ شده تلقی می‌گردد.» بنابراین مصوبه شماره 5/4934 مورخ 1364/3/20 استانداری مازندران، موضوع اخذ 2% مبلغ قرارداد منعقده بین پیمانکاران و عاملین فروش چوب و سایر مشتقات آن با جنگلداری به‌عنوان عوارض فروش چوب به نفع نزدیکترین شهرداری محل بهره‌برداری از عاملین فروش به لحاظ تایید و تنفیذ آن از طرف قانونگذار مغایرتی با قانون ندارد و خارج از حدود اختیارات قانونی مربوط نیز نمی‌باشد.
رییس هیات عمومی دیوان عدالت اداری – درینجفآبادی
