کلاسه پرونده: 275/79
شماره دادنامه: 4
تاریخ رای: یکشنبه 19 فروردین 1380
شاکی: شرکت ساختمانی استراتوس
موضوع: ابطال رای شماره 12204-4/30 مورخ 1/12/1373 هیات عمومی شورایعالی مالیاتی
مقدمه: شاکی طی دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، به موجب ماده 190 اصلاحی قانون مالیات‌های مستقیم مصوب اسفند ماه 1366 و اصلاحیه بعدی آن بایستی معادل 4% مالیات مودیانی که تا سررسید مقرر در قانون مالیات خود را پرداختهاند از بدهی مالیاتی آنها کسر گردد.در این ماده موضوع به هیچ قید و شرطی مقید نگردیده و حتی مطرح نشده که مالیات توسط چه اشخاصی پرداخت شده باشد. از طرفی به موجب ماده 104 قانون مالیات‌های مستقیم کلیه اشخاص حقوقی دولتی و غیر دولتی مکلفند در هر مورد وجوهی که پرداخت میکنند 5% آن را به‌عنوان علیالحساب مالیات مودی کسر و ظرف سی روز به حساب تعیین شده از طرف وزارت امور اقتصادی و دارایی واریز و رسید آن را به مودی تسلیم نمایند.با توجه به شرح فوق متاسفانه هیات عمومی شورایعالی مالیاتی به موجب رای شماره 12204/4/30 مورخ 1/12/73 اعلام نموده است که چون در خصوص مالیات‌های تکلیفی، پرداخت کنندگان حسب تکلیف قانونی ملزم به کسر و پرداخت مالیات به نرخ مقرر قانونی بوده و به هیچ وجه نیت مودی (صاحب درآمد) موثر در پرداخت مالیات یا عدم پرداخت به موقع نمی‌باشد علیهذا کسر و پرداخت مالیات‌های مذکور سبب شمول جایزه خوش حسابی معادل 4% نخواهد بود.به نظر میرسد منظور قانونگذار از اعمال 4% جایزه خوش حسابی نسبت به کل مالیات‌های پرداختی مودی تا سررسید پرداخت مالیات (پرداخت به موقع) بوده و نظر شورایعالی مالیاتی مبنی بر شرط «نیت مودی» در پرداخت بدهی مالیاتی به هیچ وجه منطبق با مفاد ماده مزبور نمی‌باشد، و لذا صرفاً قصد تشویق به پرداخت مالیات تا سررسید مقرر مد نظر بوده است. با عنایت بمراتب ابطال رای شماره 12204/4/30 مورخ 1/12/73 هیات عمومی شورایعالی مالیاتی وزارت امور اقتصادی و دارایی مورد تقاضا است.نماینده قضایی وزارت امور اقتصادی و دارایی در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 7066-91 مورخ 1379/5/29 مبادرت به ارسال تصویر نامه شماره 4435-4/30 مورخ 1379/5/18 شورایعالی مالیاتی نمودهاند، در این نامه آمده است:1.از جایزه مورد نظر در ماده 190 قانون مالیات‌های مستقیم به‌عنوان «جایزه خوش حسابی» نام برده شده است و لازم به توضیح نیست که هر مودی باید با پرداخت به موقع مالیات خوش حساب بودن خود را ثابت نماید، حال آن‌که در خصوص مالیات‌های تکلیفی مانند مالیات‌های علیالحساب موضوع ماده 104 کارفرما یا پرداخت کننده ملزم است مالیات را به هر ترتیب خواهگیرنده وجه «خوش حساب» باشد یا «بد حساب» از میزان پرداختی کسر و به حساب مالیاتی واریر نماید. لذا در این موارد کلاً موضوع خوش حسابی و بدحسابی منتفی است.2.به‌طوری که ملاحظه میفرمایید در همان ماده 190 تعلق جایزه برای پرداخت تا سررسید مقرر پیشبینی شده است، از طرفی در صورت عدم پرداخت تا سررسید معادل 5/2% مالیات در هر ماه به‌عنوان جریمه مقرر گردیده است. بنابراین اگر مودی سررسید مزبور و جایزه را مربوط به خود میداند، طبعاً جریمه را هم باید بپذیرد. زیرا در این خصوص نمیتوان از حکم یک ماده مزایا را به خود و جریمه را به دیگری اختصاص داد.3.هرگز نظر مقنن اعطاء جایزه نسبت به اشخاصی که مالیات آنها به صورت تکلیفی کسر میشود نبوده است.
هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجتالاسلاموالمسلمین درینجفآبادی و با حضور روسای شعب بدوی و روسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رای مینماید.
رای هیات عمومی
ماده 190 اصلاحی قانون مالیات‌های مستقیم در باب کسر بدهی مالیاتی معادل 4% از مالیات‌های پرداختی مودی تا سررسید مقرر به عنوان جایزه خوش حسابی و تعیین جریمه به میزان 5/2% به لحاظ تاخیر در پرداخت بدهی مالیاتی مفید مشمول حکم ماده مذکور به مودیانی است که شخصاً به درآمد و دارایی خود مشمول پرداخت مالیات بر اساس مقررات و ضوابط مربوط می‌باشد و تعمیم آن به اشخاصی که به موجب ماده 104 قانون مالیات‌های مستقیم مکلف به کسر معادل 5% از هزینهها و حقوق سایر اشخاص و واریز آن به‌طور علیالحساب بابت مالیات مودیان اصلی گردیدهاند مجوز قانونی ندارد، بنابراین مصوبه شماره 12204-4/30 مورخ 1373/12/1 هیات عمومی شورایعالی مالیاتی مغایر قانون نمی‌باشد.
رییس هیات عمومی دیوان عدالت اداری – درّی نجف آبادی
