کلاسه پرونده: 347/78
شماره دادنامه: 173
تاریخ رای:یکشنبه 16 مرداد 1379
شاکی: آقای احمد الطافی
موضوع: ابطال مصوبه 128768/ت17881هـ مورخ 28/12/1375 هیات وزیران
مقدمه: شاکی طی دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، در ماده 3 آیین‌نامه اضافه کار ساعتی صراحتاً مزایای مستمر و یا مزایا موقت شغل مستخدم مبنای محاسبه اضافه کاری در نظر گرفته شده، حال با توجه به این‌که فوقالعاده جذب جزء مزایای مستمر شغل مستخدم می‌باشد و علاوه بر آن 5/8 درصد به‌عنوان بازنشستگی از آن کسر میگردد، بنابراین ماده مذکور و فوقالعاده جذب میبایست مبنای محاسبه اضافهکاری قرار گیرد و تا سال 1377 نیز مبنای محاسبه اضافهکاری بوده است.لکن از سال 1377 به بعد براساس مصوبه شماره 128768/ت17881-17881هـ مورخ 1375/12/28 هیات وزیران فوقالعاده جذب از مبنای محاسبه اضافه کاری حذف شده و صرفاً حقوق و فوقالعاده شغل مبنای محاسبه اضافه کاری در نظر گرفته شده است. علیرغم تصریح ماده 7 آیین‌نامه مارالذکر که اشعار میدارد «هرگونه تغییر در مواد این آیین‌نامه به پیشنهاد سازمان امور اداری و استخدامی کشور و تصویب هیات وزیران به عمل خواهد آمد.»علیهذا از آن‌جا که مصوبه ذکر شده هیات وزیران بنا به پیشنهاد سازمان برنامه و بودجه تصویب شده و با عنایت به این‌که پیشنهاد تغییر در آیین‌نامه موصوف خارج از حیطه وظایف سازمان برنامه و بودجه می‌باشد بنابراین مصوبه مورد نظر فاقد وجاهت قانونی و قابل ابطال می‌باشد. بنا به مراتب تقاضای ابطال بند (الف) مصوبه ذکر شده هیات وزیران را دارم.دفتر امور حقوقی دولت در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 65156 مورخ 1379/1/29 مبادرت به ارسال تصویر نامه شماره 68004/53/2 مورخ 1378/12/3 سازمان امور اداری و استخدامی کشور نموده است. در نامه مزبور آمده است:1.از آن‌جا که فوقالعادههای جذب مدیران و متصدیان مشاغل تخصصی به ترتیب موضوع تصویبنامههای شماره 21134/ت13443هـ مورخ 1374/2/4 و شماره 35849/ت14579هـ مورخ 1374/11/9 هیات وزیران در تاریخی موخر بر تاریخ تصویب آیین‌نامه اضافه کار ساعتی مصوب 1348/6/29 هیات وزیران وضع گردیده، بنابراین عبارت «مزایای مستمر» مندرج در ماده 3 این آیین‌نامه نمیتوانسته به فوقالعادههای جذب مزبور اشاره داشته باشد و لذا استناد نامبرده به ماده 3 فوق به منظور محاسبه فوقالعاده جذب در تعیین میزان فوقالعاده اضافه کار ساعتی موجه نمی‌باشد.2.در دادخواست شاکی دلایلی ارایه نشده که مبین مغایرت مفاد تصویب‌نامه مزبور با قوانین باشد به علاوه دلایل دیگری هم که در بند (پ) مذکور طرح شده مستند شکایت مشارالیه قرار نگرفته، لذا شکایت ایشان مردود است.3.مغایرت مفاد تصویب‌نامه شماره 128768/ت17881هـ مورخ 1375/12/28 با مفاد ماده 3 آیین‌نامه اضافه کار ساعتی موجب ابطال تصویب‌نامه مورد اشاره نیست، زیرا تصویب‌نامه لاحق میتواند تصویب‌نامه سابق را اصلاح نماید.4.هرچند مفاد تصویب‌نامه شماره 128768/ت17881هـ مورخ 1375/12/28 بنا به پیشنهاد سازمان برنامه و بودجه به تصویب هیات وزیران رسیده لیکن چون مرجع تصویب ماده 7 آیین‌نامه اضافه کار ساعتی نیز هیات وزیران می‌باشد، بنابراین تصویب‌نامه یاد شده (مصوب سال 75) مفاد ماده 7 آیین‌نامه اخیرالذکر را به‌طور ضمنی اصلاح نموده است و ایراد حقوقی بر این نحوه اصلاح وارد نمی‌باشد.
هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجتالاسلاموالمسلمین درینجفآبادی و با حضور روسای شعب بدوی و روسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رای مینماید.
رای هیات عمومی
نظر به بند (الف) ماده 39 لایحه قانونی استخدام کشوری در باب جواز پرداخت فوقالعاده اضافهکار ساعتی به کارمندان دولت در قبال انجام کار اضافه در غیر ساعات اداری و تفویض اختیار وضع آیین‌نامه اجرایی فوقالعاده مذکور به هیات وزیران و این‌که مصوبه مورد اعتراض براساس اختیارات قانونی تنظیم و تصویب شده است، بنابراین مغایر قانون تشخیص داده نمیشود.
رییس هیات عمومی دیوان عدالت اداری – درینجفآبادی
