کلاسه پرونده:41/77
شماره دادنامه: 264
تاریخ رای: شنبه 15 اسفند 1377
شاکی: آقای امیر حبیب‌پور
موضوع: ابطال بند 3 بخشنامه شماره 22010/75/1 مورخ 19/7/1375 قوه قضاییه
مقدمه: شاکی طی دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، مطابق مقررات اجرای احکام و آیین‌نامه‌های مربوط تحت شرایطی به هر محکوم اجازه استفاده از مرخصی تحت شرایط خاص داده شده و از آنجایی که بند سوم بخشنامه شماره 22010/75/1 مورخ 1375/7/19 ریاست محترم قوه قضاییه خطاب به کلیه واحدهای قضایی سراسر کشور محکومین بعضی از جرایم را از استفاده از حق آزادی مشروط و یا حق مرخصی محروم نموده که چنین اقدامی مغایر با قصد و نیت قانونگذار و قوانین مصوب است، تقاضای بذل عنایت و رسیدگی و صدور حکم بر ابطال بند 3 بخشنامه مذکور را دارد. مدیر کل دفتر ارتباط قوه قضاییه و مجریه در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 4013/53/ق م/د مورخ 1377/11/15 اعلام داشته‌اند، اولاً اعطاء مرخصی به زندانی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی رویه و اولین بار در آیین‌نامه امور زندان‌ها تحت شرایطی پیش‌بینی و به موجب آن قاضی ناظر زندان اختیار اعطاء اجازه خروج زندانی از زندان را به مدت سه شبانه‌روز دارا بوده است. ثانیاً، ریاست محترم قوه قضاییه طی بخشنامه شماره 22010/75/1 مورخ 1375/7/19 با در نظر گرفتن تجارب چند سال گذشته و رعایت مصلح اعطاء مرخصی به زندانی را محدود و همراه با شرایط مقرر فرموده است. ثالثاً با عنایت به مراتب فوق نظر بر این‌که کلیات موضوع اعطاء مرخصی به زندانی منشا قانونی نداشته، بنابراین اعمال محدودیت ناشی از بخشنامه مورد شکایت از اختیارات ریاست محترم قوه قضاییه بوده است.
هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجت‌الاسلام‌والمسلمین محقق قایم‌مقام دیوان و با حضور روسای شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رای می‌نماید.
رای هیات عمومی
به موجب قسمت دوم ماده 25 قانون دیوان عدالت اداری، مصوبات و نظامات دولتی از حیث مخالفت با قانون یا خارج بودن از اختیارات و به خواسته ابطال آنها قابل طرح و رسیدگی در هیات عمومی دیوان است که چون اعتراض شاکی متضمن شرایط مندرج در ماده مذکور نیست موضوع قابل طرح و رسیدگی و امعان نظر نمی‌باشد.
رییس هیات عمومی دیوان عدالت اداری – حسین محقق
