کلاسه پرونده‌ها: 147/74 ـ 1/75 ـ 4/75
شماره دادنامه: 30 ـ 31 ـ 32
تاریخ: 29 اردیبهشت 1375
مرجع رسیدگی : هیات عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی: آقای مهدی شفیعی ثابت ـ آقای غلامرضا انوشا
موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض آراء صادره از شعب هفتم و چهارم و سیزدهم دیوان عدالت اداری
مقدمه: الف ـ شعبه سیزدهم در رسیدگی به پرونده 398.70 موضوع شکایت آقای فتح اله دالوند بطرفیت اداره کل مسکن و شهرسازی استان باختران بخواسته‌اعتراض به عدم واگذاری خانه‌های سازمانی بشرح دادنامه شماره 375 مورخ 71.6.18 چنین رای صادر نموده است: نظر باینکه با التفات بمفاد ماده‌واحده قانون فروش خانه‌های سازمانی مصوب 65.7.1 دولت موظف است خانه‌های سازمانی را که بهره برداری از آنها را ضروری نمی‌داند و نیز‌خانه‌های سازمانی را که به علت فرسودگی نگهداری آنها به صرفه دولت نیست بفروشد و حسب مقررات ماده 2 آیین نامه اجرایی قانون مرقوم این‌تشخیص به کمیسیون واگذار شده است که برابر صورتجلسه 64.9.25 کمیسیون مرقوم با فروش خانه‌های سازمانی واقع در باختران موافقت نموده‌است و متعاقب آن نظریه 64.12.26 وزیر مسکن و شهرسازی با فروش 176 واحد از خانه‌های سازمانی واقع در کوی 22 بهمن باختران موافقت نموده‌است و 63 دستگاه آن به افراد واگذار شده است وبالاخره مدیرکل حقوقی وزارت مسکن و شهرسازی طی نظریه مورخ 65.8.26 ارسالی به مشتکی‌عنه واگذاری خانه‌های سازمانی متصرفی و مسکونی شاکی رابه وی بلامانع اعلام نموده است و طبق گزارش ثبت دستور تحدید حدود آن هم صادر‌گردیده است، بنابه مجموع مراتب فوق الاشعار شکایت وارد است و به الزام مشتکی عنه به واگذاری واحد مسکونی موردنظر از خانه‌های سازمانی‌کوی 22 بهمن باختران وفق مقررات ماده واحده قانون فروش خانه‌های سازمانی مصوب 65.7.1 مجلس شورای اسلامی رای می‌دهد.
ب ـ شعبه چهارم در رسیدگی به شکایت آقای مهدی شفیعی ثابت بطرفیت اداره کل مسکن و شهرسازی استان باختران به خواسته واگذاری خانه‌سازمانی بشرح دادنامه شماره 1209ـ69.9.25 چنین رای صادر نموده است: اولا" استناد طرف شکایت به رای وحدت رویه شماره 29ـ28 مورخ66.7.21 هیات عمومی دیوان عدالت اداری موجه نمی‌باشد زیرا رای مزبور در محدوده تبصره 36 قانون بودجه سال 64 کل کشور و ماده یک آییننامه اجرایی قانون مذکور صادر شده ارتباطی به موضوع ندارد ثانیا" با التفات به ماده واحده قانون فروش خانه‌های سازمانی مصوب 65.7.1 مجلس‌شورای اسلامی و ماده 2 آیین نامه اجرایی قانون مرقوم و صورتجلسه مورخ 64.9.25 مبنی بر تشخیص فروش خانه‌های سازمانی و موافقت وزیر‌مسکن و شهرسازی به فروش 176 واحد خانه‌های سازمانی در کوی 22 بهمن جملگی مدارک مزبور دلالت بر وجود شرایط مندرج در ماده واحده‌قانون فروش خانه‌های سازمانی مورد بحث است، شکایت موجه و وارد تشخیص و حکم به الزام فروش خانه سازمانی مربوط به شاکی صادر می‌گردد.
رای مزبور با اعتراض اداره کل مسکن و شهرسازی باختران در هیات تجدیدنظر دیوان مطرح و مورد رسیدگی و بشرح دادنامه شماره 1301ـ70.8.26ضمن فسخ رای معترض عنه حکم برد شکایت صادر شده است.
ج ـ شعبه هفتم در رسیدگی به پرونده کلاسه 57.69 موضوع شکایت آقای ابراهیم توکلی بطرفیت اداره کل آموزش و پرورش استان گیلان و اداره کل‌آموزش و پرورش شهرستان رودسر بخواسته الزام وزارت آموزش و پرورش به فروش و واگذاری یکباب خانه سازمانی به شرح دادنامه شماره827ـ69.11.15 چنین رای صادر نموده است: با توجه به اینکه برابر مفاد نامه مورخ 60.12.22 اداره کل آموزش و پرورش استان گیلان موافقت شده‌است که خانه سازمانی محل سکونت شاکی با رعایت ضوابط و مقررات به ایشان واگذار گردد و استحقاق شاکی نسبت به واگذاری خانه مذکور حکم به‌ورود شکایت شاکی صادر و اعلام می‌گردد.
د ـ شعبه چهارم در رسیدگی به پرونده کلاسه 1167.69 موضوع شکایت آقای ایرج حدیدی بطرفیت اداره کل مسکن و شهرسازی باختران بخواسته‌صدور حکم فروش اعیان خانه سازمانی شماره 117 به شرح دادنامه شماره 89ـ71.2.5 چنین رای صادر نموده است: نظر باینکه مدیرکل مسکن و‌شهرسازی استان باختران طی نامه مورخ 70.10.7 در پاسخ به شکایت اعلام نموده کمیسیون مقرر در ماده 2 آیین نامه قانون فروش خانه‌های سازمانی‌مصوب سال 66 تا این تاریخ تشکیل نشده و ادارات و دستگاههای بهره بردار از خانه‌های سازمانی، لیست خانه‌های مازاد بر احتیاج و قابل فروش خود‌را ارایه ننموده‌اند و نظر باینکه شاکی با توجه به ماده 12 آیین نامه مزبور و بند 4 صورتجلسه مورخ 64.9.25 موافقت بالاترین مقام دستگاه بهره بردار را‌اخذ نکرده است بنابر این امکان واگذاری خانه مورد نظر به شاکی نمی‌باشد. علیهذا نظر باینکه خانه های سازمانی قابل فروش با تصویب آییننامه اجرایی‌قانون فروش خانه‌های سازمانی مصوب 66.2.9 هیات وزیران و ماده واحده قانون فروش خانه‌های سازمانی مصوب اول مهرماه 1365 مجلس شورای‌اسلامی مشمول مقررات مرقوم می‌باشد، و نظر باینکه مفاد ماده واحده فوق الاشعار درخصوص عدم نیاز دولت و مقررات ماده 2 آیین نامه مذکور از‌نظر تشخیص خانه‌های سازمانی قابل فروش وسیله کمیسیون مقرر در آن ماده و همچنین مفاد مواد 4 و 12 آیین نامه یاد شده رعایت نشده و با توجه به‌اینکه تصمیم مورخ 69.9.28 اعضاء 5 نفری در رابطه اولویت شاکی برای واگذاری زمین بوده است نه مسکن، شکایت موجه نبوده و مردود است.
هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجهْ الاسلام و المسلمین اسماعیل فردوسی پور و با حضور روسای شعب دیوان تشکیل و‌پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بشرح آتی مبادرت بصدور رای می‌نماید.
رای هیات عمومی
طبق قانون فروش خانه‌های سازمانی به متصرفین آنها منوط به عدم نیاز دستگاه بهره برداری کننده و نیز احراز مقرون به صرفه نبودن نگهداری آن بلحاظ فرسودگی است که چون نیاز واحد دولتی مذکور به نگهداری واحدهای مسکونی مورد بحث نهایتا در کمیسیون مربوط مورد تایید قرار گرفته‌است، الزام دولت به فروش آن جواز قانونی ندارد و دادنامه‌های شماره 89 مورخ 71/2/5 شعبه چهارم و 1301 ـ 70/8/26 هیات تجدیدنظر دیوان که‌متضمن این امر است موافق قانون تشخیص داده می‌شود. این رای موافق ذیل ماده 20 قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع‌مربوط در موارد مشابه لازم الاتباع است.
رییس هیات عمومی دیوان عدالت اداری ـ اسماعیل فردوسی پور
