کلاسه پرونده:123/70
شماره دادنامه:127
تاریخ رای: سه شنبه 26 آذر 1370
شاکی:آقای رحمت اله ذوالفقاری
موضوع: اعلام تعارض آراء صادره از شعب اول و دوم دیوان عدالت اداری
مقدمه : الف ـ شعبه اول در رسیدگی بپرونده کلاسه 69/366 موضوع شکایت آقای رحمت‌اله ذوالفقاری بطرفیت آموزش و پرورش سمنان بخواسته مطالبه 10% فوق‌العاده محل خدمت طی دادنامه شماره 577-22/10/69 چنین رای صادر نموده است: از آنجا که ماده 39 پرداخت فوق‌العاده محل خدمت را که در بند ت آورده مانند باقی فوق‌العاده‌های مذکور الزامی ندانسته علاوه بر بند ت آورده (حداکثر بمدت پنجسال) علیهذا نسبت به پنجسال نیز الزامی نمی‌باشد و بخش نامه مورد اشاره و عمل مسیولین تخلف از قانون نبوده لذا رای به رد دادخواست صادر و اعلام می‌شود. ب ـ شعبه دوم در رسیدگی بپرونده کلاسه 69/402 موضوع شکایت خانم خیرالنساء برهانی بطرفیت آموزش و پرورش منطقه مهدیشهر سمنان بخواسته ده درصد فوق‌العاده محل خدمت بشرح دادنامه شماره 202-2/5/70 چنین رای صادر نموده است : نظرباینکه طبق ماده 39 قانون استخدام کشوری مستخدمین که از شهرستان به شهرستان دیگر انتقال می‌یابند به مدت 5 سال استحقاق دریافت فوق‌العاده محل خدمت را دارند و ماده مزبور مطلق است و مقید به زمان دون زمانی و یا حالت دون حالتی نمی‌باشد و بخشنامه قانوناَ نمی‌تواند مانع اجرای قانون گردد لذا مستنداً به ماده فوق‌الاشعار اداره خوانده بعدم پرداخت فوق‌العاده محل خدمت مستنداَ به بخشنامه شماره 154 اداره کل امور اداری مورخ 25/9/60 فاقد ارزش قانونی است و از برقراری فوق‌العاده مجدداً برای مشارالیها استفاده می‌شود. مدت پنجسال سپری نشده بناءً علیهذا و بنحو مطروح رای به ورود شکایت و استحقاق نامبرده به فوق‌العاده صادر می‌گردد.
هیات عمومی دیوان عدالت اداری، در تاریخ فوق به ریاست حجت الاسلام محمد رضا عباسی فرد و با حضور روسای شعب دیوان تشکیل ، و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بشرح آتی، مبادرت بصدور رای می‌نماید.
رای هیات عمومی
مطابق بند « ت » ماده 39 لایحه قانونی استخدام کشوری « فوق‌العاده محل خدمت فقط بمستخدمینی که محل جغرافیایی خدمت آنان تغییر می‌کند حداکثر بمدت 5 سال در هر محل قابل پرداخت است». سیاق عبارت این بند که بمنظور جبران هزینه‌ها و مخارج اضافی ناشی از تغییر محل جغرافیایی خدمت مستخدم دولت وضع شده مفید الزام واحدهای دولتی باجرای آن با رعایت ضوابط مقرر در آییننامه مربوط است و کلمه « می‌توانند» مندرج در متن ماده که مبتنی بر اذن مقنن بواحدهای دولتی در مصرف بودجه مربوط به فوق‌العاده‌های مذکور در شقوق مختلف این ماده، می‌باشد نافی استحقاق مستخدم دولت بدریافت فوق‌العاده های مورد نظر قانونگذار نیست. بنابراین دادنامه شماره 202 مورخ 2/5/70 شعبه دوم دیوان عدالت اداری در پرونده کلاسه 69/402 که متضمن این معنی می‌باشد موافق اصول و موازین قانونی تشخیص داده می‌شود. این رای باستناد قسمت آخر ماده 20 قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع مربوط در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.
رییس هیات عمومی دیوان عدالت اداری – محمد رضا عباسی‌فرد
