کلاسه پرونده:102/70
شماره دادنامه:107
تاریخ رای: سه شنبه 14 آبان 1370
شاکی:آقایان جعفر عزیزی . ابوالفضل عباسپور. بایرام بالاکشتی‌زاده . بهزاد مولایی
موضوع: ابطال بخشنامه شماره 1022/15/68- 20/9/68
مقدمه: شکات در دادخواست تقدیمی اعلام داشته‌اند: در قانون تربیت بهداشتکاران دهان و دندان دوره آموزشی نسبتاً کاملی برای داوطلبان این دوره پیش‌بینی و اجرا گردیده است در حالیکه طبق تبصره 6 قانون مذکور فارغ‌التحصیلان از اشتغال آزاد و داشتن مطب محروم شده‌اند و در نتیجه تنظیم کنندگان آییننامه اجرایی قانون مذکور با توجه به سطح معارت و دانش فارغ التحصیلان این دوره نسبت به دانش‌آموختگان دوره‌های کاردانی و محرومیت آنان از داشتن حق مطب خدمات آنان را ارج نهاده و در بند 8 آییننامه فوق‌الاشعار دستمزد و مزایای این افراد را 50% حقوق و مزایای دندانپزشکانی تصویب کرده که بطور تمام وقت و بدون داشتن حق مطب در خدمت وزارت بهداری و در محل خدمت همان بهداشتکار باشند ما نیز بخاطر همان امتیاز و نیز امتیاز ادامه تحصیل پس از فراغ از انجام تعهد پنجساله خدمت در مناطق محروم بتحصیل در این دوره روی آوردیم. مسیولین فعلی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی نیز به تفاوت فاحش دوره تربیت بهداشتکاران با سایر دوره‌های کاردان واقف و معاونت محترم آموزشی وازرتخانه‌ی مذکور واحدهای درسی آنرا یک و نیم برابر کاردانی و دوره تحصیلی آن را 5/4 سال و منتظر عنوان جدیدی غیر از کاردانی برای مدرک تحصیلی فارغ‌التحصیلان این دوره است. با وصف این بجای اجرای ماده 8 آییننامه طی بخشنامه 1022/15/68- 20/9/68 آن را لغو و حقوق و مزایای ما را تابع ضوابط سازمان منطقه‌ای همانند سایر کاردانهای بهداشتی دانسته است که به آن اعتراض داریم و لغو آنرا خواستاریم. مدیر کل دفتر امور حقوقی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی در پاسخ بشکایت مذکور طی نامه شماره 2412/5-ن-1/8/70 اعلام داشته‌اند: در قانون تربیت بهداشتکار دهان و دندان هیچگونه مزیتی از نظر حقوقی و مزایا برای این افراد مقرر نشده است تا حقی برای آنان ایجاد کند. بهداشتکاران دهان و دندان طبق قانون اجازه تاسیس مطب مصوب 1362 مجاز به تدسیس مطب نیستند و طبق نص صریح ماده 3 قانون مربوط بمقررات امور پزشکی و دارویی و مواد خوردنی و آشامیدنی مصوب سال 1334 هیچ فردی بدون داشتن پروانه دندانپزشکی حق دخالت در امور دندانپزشکی را ندارد. مفاد ماده 8 آییننامه اجرایی قانون تربیت بهداشتکار دهان و دندان خلاف قوانین و ضوابط استخدامی بود زیرا طبق آییننامه نمی‌توان حقوق و مزایایی بیش از آنچه در قوانین مقرر گردیده برای مستخدمین دولت تعیین نمود و بلحاظ مغایرت این امر با قانون ماده 8 فاقد اعتبار بوده و حقی برای کسی ایجاد نمی‌نماید تا ادعایی متصور باشد و بهمین دلیل نیز از ابتدا مفاد ماده 8 آییننامه مذکور اجراء نگردید تا اینکه شورای معاونین در جلسه 6/9/68 ماده مذکور اصلاح و حقوق و مزایای بهداشتکاران را مطابق قانون مربوط اعلام شد و بخشنامه شماره 1022 نیز بمنظور اعلام اصلاح آییننامه بواحدها ذیربط صادر گردیده است.
هیات عمومی دیوان عدالت اداری، در تاریخ فوق به ریاست حجت الاسلام محمد رضا عباسی فرد و با حضور روسای شعب دیوان تشکیل ، و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره باتفاق آراء بشرح آتی، مبادرت بصدور رای می‌نماید.
رای هیات عمومی
نظرباینکه قانون تربیت بهداشت کار دهان و دندان بمنظور گسترش خدمات درمانی و بهداشتی در روستاها مصوب 1360/1/23 از نظر حقوق و مزایا پیش بینی خاصی ننموده و نیز قانون اجاره تاسیس مطب مصوب 1362/5/18 اجازه تاسیس مطب را منحصراً مربوط به پزشکان و دندانپزشکان و متخصصین رشته‌های پزشکی دانسته و بنابراین بخشنامه شماره 1032/15/68 شورای معاونین وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی مطابق قوانین حاکم بر مورد تشخیص میشود و حکم برد شکایت شکات صادر و اعلام می‌گردد.
رییس هیات عمومی دیوان عدالت اداری – محمد رضا عباسی‌فرد
