کلاسه پرونده:86/1367
شماره دادنامه: 35
تاریخ رای: پنجشنبه 20 اردیبهشت 1369
شاکی:آقای سید فضل اله هاشمی
موضوع: لغو تبصره 4 ماده 50 آییننامه اجرایی قانون زمین شهری
مقدمه: شاکی به شرح دادخواست تقدیمی اعلام داشته است: نظر به اینکه ماده 7 قانون زمین شهری مصوب سال 1366 مقرر داشته است: به کسانی نظیر اینجانب که زمین آنها مورد تصرف دولت قرار گرفته، و فاقد مسکن مناسبی میباشند، قطعه و یا قطعاتی جمعاً معادل 1000 متر مربع زمین به عنوان معوض در اختیارشان گذاشته شود، با مراجعات به سازمان زمین شهری استان تهران سازمان مذکور پاسخ داده است که چون همسر اینجانب دارای واحد مسکونی میباشند، به موجب آییننامه اجرایی قانون زمین شهری و اجد شرایط برای دریافت زمین نمیباشم. درماده 7 قانون زمین شهری قیدی از همسر ننموده است و در ماده 50 آییننامه اجرایی موضوع مربوط به کسانی است که ابتدا به ساکن و بدون اینکه زمین آنها مورد تصرف قرار گرفته باشد درخواست واگذاری زمین بنمایند، و لهذا شامل کسانی که زمین آنها مورد تصرف قرار گرفته و درخواست زمین معوض، مینمایند نمیباشد. علیهذا تقاضای صدور حکم مبنی بر لغو تبصره 4 ماده 50 آییننامه اجرایی قانون زمین شهری را دارم. با انجام تبادل لایحه مدیر عامل سازمان زمین شهری، به شرح نامه شماره 3241/ح مورخ 29/1/68 در پاسخ اعلام داشته است: 1. ماده 7 قانون زمین شهری، ناظر به کسانی است که طبق مدارک، مالکیت رسمی از زمینهای موات در اختیار داشتهاند، و این امر با توجه به مقررات بعدی مندرج در قانون فوق، در اجرای همان قانون حفاظت و بهره برداری از جنگلها و مراتع ملی اعلام شده، موات نبوده، و تابع مقررات خاص خودمی باشد. النهایه هیات محترم دولت صرفاً به منظور ایجاد تسهیلات و دادن امتیاز به کسانیکه تنها زمین آنها در اجرای قانون اخیر الذکر، ملی اعلام گردیده، در صورت احراز سایر شرایط نسبت به افراد هم امتیاز ایشان برای دریافت زمین با پرداخت بها اولویت داده است، و چنانچه حسب درخواست شاکی تبصره 4 ماده 51 حذف گردد تنها امتیازی که برای این اشخاص ملحوظ گردیده از بین خواهد رفت. 2. واگذاری موضوع تبصره 4 ماده 51 جنبه تخصیص قطعه معوض ندارد، و به همین دلیل قید خاصی در تبصره مذکور از نظر تعیین نصاب پیشبینی نگردیده و از این جهت تفاوتی بین متقاضیان عادی و این اشخاص وجود ندارد.
هیات عمومی دیوان عدالت اداری، به تاریخ فوق به ریاست آیت ا… سید ابوالفضل موسوی تبریزی و با حضور روسای شعب دیوان، تشکیل. و پس از بحث و بررسی و استماع توضیحات نماینده سازمان زمین شهری، در جلسه اخذ توضیح مبنی بر اینکه اساس خواسته شاکی، لغو تبصره 4 ماده 51 آییننامه اجرایی قانون زمین شهری است، که خواهان آن را اشتباهاً ماده 50 قید نموده است، و انجام مشاوره به اتفاق آراء، مبادرت به صدور رای مینماید.
رای هیات عمومی
باتوجه به این که ماده 7 قانون زمین شهری، مربوط است به افرادی که طبق مدارک مالکیت از زمینهای موات شهری در اختیار داشتهاند، در حالی که تبصره 4 ماده 51 ناظر به کسانی است که زمینهای آنها در اجرای قانون حفاظت از جنگلها و مراتع کشور ملی اعلام گردیده، تشخیص نگردید.
رییس هیات عمومی دیوان عدالت داری – سیدابوالفضل موسوی تبریزی
Powered by Froala Editor
Powered by Froala Editor
Powered by Froala Editor
Powered by Froala Editor