ابلاغیه شماره 206/40/48/ط مورخ 1389/05/10 ستاد کل نیروهای مسلح
ضوابط و مقررات فوق العاده اضافه کار، حق التحقیق، حق التدریس، حق الترجمه و حق التالیف
فصل اول: تعاریف
ماده 1- اصطلاحات و واژه های مندرج در این دستورالعمل در معانی مشروح مربوط به کار می رود:
1- ساعت موظف (کار/ اداری) : ساعت کار کارکنان در هر هفته بدون تعطیل رسمی به میزان 40 ساعت تعیین می شود.
2- ساعات غیرموظف : ساعت کار هفتگی مازاد بر ساعت موظف می باشد.
3- دستگاه/ دستگاه اجرایی: کلیه وزارتخانه ها، سازمان های نیروهای مسلح، موسسات دولتی، موسسات یا نهادهای عمومی غیردولتی، شرکت های دولتی و کلیه دستگاه هایی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر و یا تصریح نام است از قبیل شرکت ملی نفت ایران، سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران، بانک مرکزی، بانک ها و بیمه های دولتی، دستگاه اجرائی نامیده می شوند.
4- حقوق ثابت: شامل مجموع حق شغل، فوق العاده مدیریت و حق شاغل می باشد.
*[تفاوت تطبیق حداقل حقوق، متمم حقوق ثابت است و جزو حقوق ثابت تعریف می شود.]
5- فوق العاده مستمر: عبارتند از فوق العاده ایثارگری، فوق العاده سختی کار و کار در محیط های غیرمتعارف و فوق العاده شغل مشاغل تخصصی موضوع بند های 2 و 3 و 5 ماده 68
6- مأمور به خدمت: مستخدمین شاغلی که از یک دستگاه اجرایی به دستگاه دیگر مأمور شوند.
فصل دوم: اضافه کار
ماده 2- باتوجه به سیاست های ابلاغی از سوی بالاترین مقام دستگاه و یا مسئول مجاز از طرف ایشان فوق العاده اضافه کار کارکنانی که ادامه کار آنان در غیر ساعات موظف برای انجام وظایف شغلی و سازمانی ضرورت داشته باشد و انجام اضافه کار آنان به تایید بالاترین مقام واحد متبوعشان برسد، براساس ضوابط و مقررات این دستورالعمل تعیین و برقرار می شود.
ماده 3- انواع اضافه کار در غیر ساعت موظف به شرح زیر تقسیم بندی می شود:
الف: اضافه کار برای اموری که نتایج کار انجام شده قابل اندازه گیری و شمارش نباشد. در این صورت ساعت خالص مازاد بر ساعت موظف مبنای محاسبه اضافه کاری قرار می گیرد.
ب – اضافه کار برای اموری که نتایج کار انجام شده قابل اندازه گیری باشد. (آکورد)
این نوع اضافه کار، صرفاً به کارکنان شاغل در امور تولیدی و یا اموری که خروجی کار قابل شمارش باشد قابل پرداخت است و میزان آن با کار سنجی دقیق، استاندارد کردن زمان هر فعالیت، تعیین ظرفیت اسمی و عملی هر دستگاه یا واحد، طبق دستورالعملی که به تصویب خواهد رسید تعیین و ساعت مبنای پرداخت اضافه کار ماهانه بر اساس فرمول زیر محاسبه می گردد:
ساعت کار اضافی در ماه × سطح استاندارد تولید ماهانه ÷ میزان تولید ماهانه = ساعت اضافه کار ماهانه
ماده 4- حداکثر ساعات اضافه کار قابل پرداخت به هریک از کارکنان 175 ساعت در ماه تعیین می شود مشروط بر آن که مجموع مبلغ اضافه کار و حق التدریس پرداختی در یک ماه، از پنجاه درصد( 50 %) مجموع حقوق ثابت و فوق العاده های مستمر تجاوز ننماید.
ماده 5- حداکثر تا (20 %) کارکنان هر دستگاه که وضعیت شغلی آنها ضرورت انجام اضافه کار بیشتر را ایجاب می نماید، براساس دستورالعمل صادره از سوی بالاترین مقام مسئول دستگاه مربوط از محدودیت سقف پنجاه درصد موضوع ماده 4 این دستورالعمل مستثنی می باشند.
ماده 6- مبلغ اضافه کار در هر ساعت بر مبنای 176/ 1 مجموع حقوق ثابت و تطبیق حداقل حقوق، به شرح زیر محاسبه و پرداخت می گردد:
176÷ حقوق ثابت + تطبیق حداقل حقوق = اضافه کار ماهانه
*[به استناد بند «ز» ماده 50 قانون برنامه پنج ساله پنجم توسعه، تفاوت تطبیق قانون در محاسبه فوق العاده های موضوع بند 9 ماده 68 قانون مذکور، ازجمله اضافه کاری لحاظ نمی شود.]
ماده 7- به کارکنانی که بنا به مقتضیات شغلی به صورت نوبت کاری (شیفتی، چرخشی و یک نوبتی دائم) انجام وظیفه می نمایند، به میزان ساعات خدمت مازاد بر ساعات موظف هفتگی آنان اضافه کار پرداخت می گردد.
تبصره 1- به کارکنانی که به صورت نوبتی ماهانه به عنوان افسر جانشین، افسر نگهبان، معاون افسر نگهبان و موارد مشابه در محل کار حضور دارند، اضافه کار تعلق نمی گیرد.
*[با مجوز مسئول مربوط می توانند از استراحت استفاده نمایند.]
تبصره 2- به کارکنانی که نوبت کاری آنان مستلزم فعالیت شبانه روزی نبوده و صرفاً حضور در محل ضرورت دارد، به ازای هر 24 ساعت حضور مازاد بر ساعت موظف، حداکثر 8 ساعت اضافه کاری قابل پرداخت است.
ماده 8- فوق العاده اضافه کار کارکنان مامور به خدمت، از محل اعتبارات مصوب دستگاه محل ماموریت پرداخت می شود.
ماده 9- به دستگاه های اجرایی اجازه داده می شود حسب ضرورت جهت انجام برنامه ها و ماموریت های خود از خدمات افراد واجد تخصص و صلاحیت خارج از نیروهای مسلح در قالب قرارداد ساعتی تا سقف تعیین شده در ماه استفاده نمایند.
تبصره1- مبلغ اضافه کار ساعتی مذکور در این ماده باید بر اساس نوع کار، تخصص، مهارت و سایر رایط و مقتضیات و تطبیق نسبی با سایر کارکنان مشابه استخدامی نیروهای مسلح، به صورت توافقی فی مابین طرفین تعیین گردد.
تبصره 2- تشخیص نیاز و تخصص مذکور در این ماده به عهده بالاترین مسئول رده به کارگیرنده و تایید صلاحیت، حسب مورد به عهده نمایندگی ولی فقیه یا عقیدتی سیاسی و سازمان حفاظت اطلاعات نیروهای مسلح است.
ماده 10- به مشمولین قانون مربوط به خدمت نیمه وقت بانوان مصوب 1369/9/10 و کسر کار آن دسته از کارکنانی که بر اساس قوانین و مقررات به صورت روزانه پیش بینی شده است اضافه کاری تعلق نمی گیرد.
تبصره – در خصوص کسر کار جانبازان، اصل بر استفاده از کسر کار می باشد، لکن تحت شرایط خاص چنانچه با ابلاغ کتبی مقام مسئول، حضور جانبازی در اوقات کسر کار ضرورت پیداکند با رعایت ضوابط تعیین شده در این دستورالعمل، کسر کار جانبازی قابل احتساب در اضافه کاری می باشد.
ماده 11- پرداخت اضافه کار موضوع این دستورالعمل صرفاً در قبال انجام کار اضافی در ساعات غیرموظف مجاز است و هرگونه پرداخت تحت این عنوان بدون انجام کار اضافی در حکم تصرف غیرقانونی وجود اموال دولتی است.
فصل سوم : حق التحقیق، حق التدریس، حق التألیف و حق الترجمه
ماده 12- به کارکنان دستگاه های اجرایی که بنا به درخواست دستگاه، در خارج از وقت موظف به تحقیق، تدریس، تألیف یا ترجمه بپردازند، برابر دستورالعملی که توسط هریک از سازمان ها صادر خواهدشد، حداکثر مبالغی با مبنای زیر قابل پرداخت است:
الف- حق التحقیق
2 × 176÷ حقوق ثابت + تطبیق حداقل حقوق = حق التحقیق
ب – حق التدریس برای آموزش های خارج از نظام آموزش رسمی کشور
2 × 176÷ حقوق ثابت + تطبیق حداقل حقوق = حق التدریس
ج – حق التألیف
4 ÷ ضریب ریالی = مبلغ حق التألیف هر کلمه متون فارسی
3 ÷ ضریب ریالی = مبلغ حق التألیف هر کلمه متون خارجی
د: حق الترجمه
5 ÷ ضریب ریالی = مبلغ هر کلمه متون خارجی به فارسی
3 ÷ ضریب ریالی = مبلغ هر کلمه متون فارسی به خارجی
تبصره 1- درصورتی که انجام تحقیق، تدریس، ترجمه و تألیف در ساعات موظف صورت گیرد، اعم از این که جزو وظایف جاری فرد باشد یا نباشد، از این بابت وجهی قابل پرداخت نیست.
تبصره2- حق التحقیق صرفاً به شخص و محقق قابل پرداخت است و جبران خدمت سایر کارکنانی که امور اداری و پشتیبانی نظیر ماشین نویسی، امور دفتری و … را عهده دار هستند با تأئید مدیر طرح یا پروژه در قالب اضافه کار ساعتی برابر ضوابط این دستور العمل صورت می گیرد.
ماده 13- لازم است مراتب صلاحیت علمی کارکنان در امر تحقیق، تدریس، تالیف و ترجمه و ضرورت انجام موضوع، به تایید «کمیته راهبری آموزش و تحقیقات» برسد. ضرورت انجام موضوع، مشروط به این است که موضوع مورد نظر، منطبق با اهداف، برنامه ها، وظایف و مسئولیت های سازمانی مورد نظر باشد.
تبصره – ظرف مدت دو ماه پس از اجرایی شدن این ضوابط، دستورالعمل «کمیته راهبری آموزش و تحقیقات» از طریق معاونین هماهنگ کننده هر یک از سازمان های نیروهای مسلح ابلاغ و تصویری از آن به این ستاد منعکس خواهد شد.
فصل چهارم : مقررات عمومی
ماده 14- چنانچه دستگاه اجرایی متقاضی استفاده از خدمت کارکنان سایر دستگاه های مشمول قانون مدیریت خدمات کشوری برای انجام تدریس، تحقیق و یا سایر خدمات ضروری باشد، حق التحقیق، حق التدریس، حق الترجمه، حق التالیف و اضافه کار این قبیل از کارکنان براساس ضوابط تعیین شده در این دستورالعمل و بر مبنای حقوق ثابت مندرج در آخرین حکم کارگزیینی آنان قابل پرداخت خواهد بود.
ماده 15- در اجرای ماده 95 قانون مدیریت خدمات کشوری چنانچه بکارگیری بازنشستگان متخصص با مدرک تحصیلی کارشناسی و بالاتر توسط دستگاه های اجرایی ضرورت پیداکند، اجرت آنها حداکثر تا شصت و چهار (64) ساعت در ماه در قالب اضافه کار، حق التحقیق یا حق التدریس حسب مورد، برابر ضوابط تعیین شده در این دستورالعمل قابل پرداخت است. مبلغ قابل پرداخت بابت هر ساعت حسب مورد معادل مبلغ تعیین شده برای کارکنان شاغل مشابه می باشد.
ماده 16- اضافه کار، حق التحقیق و حق التدریس، حق الترجمه و حق التالیف مقامات موضوع ماده 71 قانون مدیریت خدمات کشوری و مدیران عامل و اعضای هیئت مدیره شرکت های دولتی موضوع ماده (72) قانون یادشده نیز براساس مفاد این دستورالعمل پرداخت می شود.
ماده 17- به کارکنانی که در ازای حق التحقیق، حق التدریس، حق الترجمه و حق التألیف مندرج در این دستورالعمل وجهی پرداخت می شود نمی توان برای همان خدمات وجهی به عنوان فوق العاده اضافه کار پرداخت کرد.
ماده 18- نیروهای مسلح از نظر تعیین مبانی و محاسبه فوق العاده اضافه کار، حق التحقیق، حق التدریس، حق الترجمه و حق التألیف، هماهنگ با ضوابط مصوب دولت عمل خواهند کرد و در صورت تغییر مبانی از طریق دولت، اصلاحات لازم توسط ستاد کل نیروهای مسلح ابلاغ می شود.
ماده 19- پرداخت های موضوع این دستورالعمل صرفا در سقف اعتبار مصوب سالانه صورت می گیرد و تعهد مازاد براعتبار مصوب و تولید دیون ممنوع است.
