بخشنامه شماره 200/14593/2 مورخ 1388/02/21 معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رییس جمهور
شورای توسعه مدیریت و سرمایه انسانی در جلسه مورخ 1388/2/9 بنا به پیشنهاد معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رییس جمهور و به استناد جزء «ب» بند (۱۱) ماده واحده قانون بودجه سال ۱۳۸۸ کل کشور، دستورالعمل پرداخت اضافه کار، حق التحقیق، حق‌التدریس، حق‌الترجمه و حق‌التالیف کارمندان را بشرح زیر تصویب نمود.
الف – اضافه کار
ماده ۱- مبلغ اضافه کار کارمندانی که با توجه به سیاست های ابلاغی از سوی بالاترین مقام دستگاه و یا مقام مجاز از طرف ایشان، موظف به انجام کار اضافی در خارج از ساعات اداری می شوند و انجام اضافه کار آنان به تایید بالاترین مقام واحد متبوعشان می رسد، بر اساس ضوابط زیر تعیین و برقرار می شود.
۱۷۶ ÷ مجموع امتیازات شغل، شاغل و مدیریت × ضریب ریالی سال (۶۰۰ ریال برای سال ۱۳۸۸) = مبلغ هر ساعت اضافه کار
(ابطال به موجب رای شماره 300 مورخ 1391/06/06 هیات عمومی دیوان عدالت اداری به دلیل عدم لحاظ تفاوت تطبیق در نحوه محاسبه اضافه کار)
تبصره 1 (الحاقی 1388/12/26) – برای خدماتی که کارمندان دستگاه های اجرایی در خارج از وقت اداری در محل کار معین ارایه می دهند، اضافه کار بر اساس عوامل زیر پرداخت می گردد:
1- حساسیت خدمات
2- اهمیت خدمات
3- حجم و کیفیت خدمات
4- سرعت، دقت، برنامه ریزی و زمان بندی در انجام خدمات
5- مهارت و خبرگی کارمند برای انجام خدمات
6- خلاقیت و نوآوری در ارایه خدمات مربوط
7- تعامل و همکاری با سایر کارکنان در انجام کار گروهی
چنانچه عوامل دیگری غیر از عوامل عمومی فوق بنا به ماهیت وظایف دستگاه اجرایی در ارایه خدماتی که توسط کارمند در خارج از وقت اداری صورت می پذیرد مؤثر باشد با تأیید بالاترین مقام دستگاه این عوامل نیز در پرداخت اضافه کار کارمندان لحاظ خواهد شد.
تبصره 2 (الحاقی 1388/12/26) – فوق العاده اضافه کار ساعتی کارکنان پشتیبانی که موظف به انجام وظایف محوله در خارج از وقت اداری همراه مدیران یا سرپرستان مربوط می باشند طبق تشخیص مدیر واحد مربوط قابل پرداخت است.
ماده 2- حداکثر اضافه کار ساعتی کارمندان (۱۷۵) ساعت در ماه تعیین می شود، مشروط بر آن که مجموع مبلغ اضافه کار و حق التدریسی پرداختی به کارمندان در یک ماه، از حداکثر (۵۰) درصد حقوق ثابت و فوق العاده های وی تجاوز ننماید. (ابطال قید «مستمر» به موجب رای شماره 684 مورخ 1393/04/16 هیات عمومی دیوان عدالت اداری)
ماده ۳- حداکثر تا بیست درصد کارمندان هر دستگاه اجرایی که وضعیت شغلی آنها ضرورت انجام اضافه کار بیشتر را ایجاب می نماید، بر اساس دستور العمل صادره از سوی بالاترین مقام دستگاه از محدودیت سقف پنجاه درصد موضوع ماده (۲) این دستور العمل مستثنی می باشند.
تبصره – کارمندانی که در اجرای این ماده به خارج از محل خدمت خود اعزام شده و از حق ماموریت برخوردار می شوند از اضافه کار موضوع این ماده برای ایام ماموریت برخوردار نخواهند شد و لیکن چنانچه مجبور به انجام کار اضافی بر اساس مفاد ماده یک این آیین نامه شوند، پرداخت اضافه کار به آنان با رعایت ماده (۲) و (۳) این دستور العمل بلامانع خواهد بود.
ب – حق التحقیق، حق التدریس، حق الترجمه و حق التالیف
ماده ۴- به کارمندان دستگاه های اجرایی که بنا به درخواست دستگاه، در خارج از وقت اداری تحقیق، تدریس، ترجمه و تالیف، می نمایند حداکثر مبالغی بر اساس ضوابط زیر قابل پرداخت می باشد.
– حق التحقیق
مبلغ هر ساعت حق التحقیق برابر است با مجموع امتیازات شغل، شاغل و مدیریت ضربدر ضریب ریالی سال (۶۰۰ ریال برای سال ۱۳۸۸) تقسیم بر ۱۷۶ ضربدر ۲.
– حق التدریس برای آموزش های خارج از نظام آموزشی رسمی کشور
مبلغ هر ساعت حق التدریس برابر است با مجموع امتیازات شغل، شاغل و مدیریت ضربدر ضریب ریالی سال (۶۰۰ ریال برای سال ۱۳۸۸) تقسیم بر ۱۷۶ ضربدر ۲.
– حق الترجمه
مبلغ حق الترحمه هر کلمه متون خارجی به فارسی برابر است با ضریب ریالی سالیانه تقسیم بر ۵.
مبلغ حق الترجمه هر کلمه متون فارسی به خارجی برابر است با ضریب ریالی سالیانه تقسیم بر ۳.
– حق التالیف
مبلغ حق التالیف هر کلمه متون فارسی برابر است با ضریب ریالی سالیانه تقسیم بر ۴.
مبلغ حق التالیف هر کلمه متون خارجی برابر است با ضریب ریالی سالیانه تقسیم بر ۳.
ماده ۵- صلاحیت علمی کارمندان برای انجام تحقیق، ترجمه، تالیف و ضرورت انجام موضوع، به تایید مسئول آموزش و توسعه منابع انسانی دستگاه خواهد رسید.
تبصره ۱- نحوه محاسبه حق التدریس مشاغل آموزشی وزارت آموزش و پرورش بنا به پیشنهاد وزارت مذکور و تصویب شورای توسعه مدیریت و سرمایه انسانی خواهد بود.
تبصره ۲- در صورتی که انجام تحقیق، تدریس، ترجمه و تالیف، جز وظایف جاری کارمندان باشد و در وقت اداری صورت پذیرد مبالغ مذکور قابل پرداخت نیست.
ماده ۶- چنانچه دستگاه های اجرایی بازنشسته را در اجرای ماده (۹۵) قانون مدیریت خدمات کشوری برای انجام تدریس بکار گیرند، میزان حق التدریس وی بر اساس ضوابط این آیین نامه و معادل حقوق ثابت کارمندان شاغال که با شرایط آخرین حکم کارگزینی قبل از بازنشستگی وی، مشابه است و با رعایت سقف مقرر در ماده مذکور، تعیین و پرداخت خواهد شد.
این ضابطه صرفا در رابطه با نحوه محاسبه حق التدریس بازنشستگان موضوعیت دارد و در خصوص سایر موارد موضوع این ماده بر اساس ضابطه ای از سوی معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور ابلاغ خواهد شد، اقدام می شود.
ماده ۷- به استناد تبصره (۲۹) قانون بودجه سال ۱۳۴۴ کل کشور، آیین نامه اجرایی آن، چنانچه دستگاه اجرایی متقاضی استفاده از خدمت کارمندان سایر دستگاه های مشمول قانون خدمات کشوری برای انجام تدریس و یا تحقیق باشد، مبلغ حق التدریس و حق التحقیق این قبیل کارمندان براساس چارچوب پیش بینی شده در این دستور العمل و بر مبنای حقوق ثابت مندرج در آخرین حکم کارگزینی آنان قابل پرداخت خواهد بود.
ماده ۸- مبلغ اضافه کار، حق التحقیق، حق التدریس، حق الترجمه و حق التالیف کارمندانی که در اجرای تبصره (۱) ماده (۸۷) قانون مدیریت خدمات کشوری نسبت به تقلیل ساعات کار خود اقدام نموده اند، بر اساس ضوابط این دستور العمل و به صورت کامل محاسبه و قابل پرداخت می باشد.
ماده ۹- به استناد ماده (۷۷) قانون مدیریت خدمات کشوری، پرداخت مبالغ موضوع این دستور العمل به کارمندان تا سقف پیش بینی شده و در حد اعتبارات مصوب به عهده وزیر، و یا رئیس دستگاه اجرایی و یا مقامات و مدیران است.
ماده ۱۰- هماهنگی و نظارت برحسن اجرای این دستورالعمل به عهده معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی است.
| ردیف |
مقررات مرتبط |
| 1 | الحاق دو تبصره به ماده (1) دستورالعمل (بخشنامه شماره 200/1969 مورخ 1388/12/26 معاونت توسعه رئیس جمهور) |
| 2 | رای شماره 300 مورخ 1391/06/06 هیات عمومی دیوان عدالت اداری (ابطال بند 1) |
| 3 | رای شماره 684 مورخ 1393/04/16 هیات عمومی دیوان عدالت اداری (ابطال قید «مستمر») |
| 4 | رای شماره 310 مورخ 1398/03/07 هیات عمومی دیوان عدالت اداری (عدم ابطال قید 175 ساعت کار) |
| 5 | رای شماره ۴۹۷ مورخ ۱۴۰۱/۰۸/۰۲ هیات تخصصی استخدامی دیوان عدالت اداری : عدم ابطال مواد (۶) و (۷) |
