ماده 1 – تبصره ذیل به ماده 15 قانون دیوان عدالت اداری الحاق می گردد.
تبصره – در مواردی که اجرای تصمیمات و اقدامات مراجع مصرح در ماده 11 این قانون بنا به اعلام شاکی ضمن دادخواست تقدیمی موجب ورود خسارت گردد در صورت احراز موضوع شعبه می تواند دستور موقت مبنی بر توقیف عملیات اجرایی تا تعیین تکلیف قطعی شکایت صادر نماید مگر مواردی که در قانون مستثنی شده باشد.
ماده 2 – تبصره های ذیل بعنوان تبصره های 1 و 2 و 3 به ماده 18 قانون دیوان عدالت اداری الحاق می گردد.
تبصره 1 – در مواردی که قاضی صادرکننده رأی پی به اشتباه خود می برد موضوع در هیأت عمومی مطرح و در صورت تأیید هیأت رأی مزبور نقض و جهت رسیدگی مجدد بوسیله رئیس دیوان به شعبه دیگر ارجاع می گردد.
تبصره 2 – در صورتی که به تشخیص رئیس دیوان حکمی از نظر رعایت موازین قانونی مخدوش باشد پس از طرح در هیأت عمومی و نقض آن توسط هیأت برای رسیدگی مجدد به شعبه دیگر ارجاع می گردد.
تبصره 3 – در اعمال تبصره های 1 و 2 که برای یکبار مجاز خواهد بود دیوان عدالت اداری می تواند اعتراضات واصل در ظرف مهلت دو ماه از تاریخ ابلاغ رأی قطعی را مورد رسیدگی قرار دهد، دادنامه هائی که در اجرای این تبصره ها به وسیله شعب صادر می شود قابل تجدید نظر نمی باشد.
ماده 3 – تبصره زیر به ماده 19 اضافه می گردد.
تبصره – افزایش شعب تجدید نظر موکول به پیشنهاد رئیس کل دیوان و تصویب ریاست قوه قضائیه می باشد در این صورت اعضاء اصلی هیأت از 7 نفر به 5 نفر تقلیل یافته و ریاست شعبه مذکور در غیاب رئیس کل به ترتیب با قائم مقام دیوان و معاونت قضائی خواهد بود.
قانون فوق مشتمل بر سه ماده و پنج تبصره در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ بیست و ششم اردیبهشت ماه یک هزار و سیصد و هفتاد و دو مجلس‌شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 1379/2/29 به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی – علی اکبر ناطق نوری
مقررات مرتبط : قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385/09/25 مجمع تشخیص مصلحت نظام (ماده 49)
