شماره دادنامه: 729
تاریخ دادنامه: 23/10/1392
کلاسه پرونده: 92/932
مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی: مدیر آموزش و پرورش منطقه 9 تهران
موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری
گردش کار: مدیر آموزش و پرورش منطقه 9 تهران به موجب لایحه شماره 6278915/9-1391/6/4 اعلام کرده است که: به استحضار می رساند در خصوص کلاسه پرونده به شماره 4/89/3892 مربوط به خانم زهرا یاراحمدی منجر به صدور رای به شماره 9109970900400024 از شعبه چهارم مبنی بر برقراری ارتقای شغلی علیه آموزش و پرورش شده است و نیز در همین شعبه و شعبات دیگر رای مبنی بر رد دعوای خواهان از شعبه فوق الذکر به شماره دادنامه 9109970900400331 مربوط به خانم لعیا رهبری و شعبه سوم مربوط به خانم نیره صابر به شماره دادنامه 9109970900300820 است. با توجه به این که آراء صادر شده با موضوعات واحد و تعارض آراء می باشد که تصویر آراء صادر شده پیوست است. لذا بنا به مراتب ذکر شده تقاضای رسیدگی و رد دعوا از آن مقام مورد استدعاست. گردش کار پرونده ها و مشروح آراء به قرار زیر است: الف: شعبه سوم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9009980900065800 با موضوع دادخواست خانم نیره صابر به طرفیت 1- وزارت آموزش و پرورش 2- سازمان بازنشستگی کشوری و به خواسته الزام به محاسبه فوق العاده ویژه و ارتقای شغلی در حقوق بازنشستگی و پرداخت کامل آن و اصلاح حکم بازنشستگی به موجب دادنامه شماره 9109970900300820- 1391/3/20، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: با توجه به اوراق و محتویات پرونده و مضمون لایحه طرف شکایت، نظر به این که بر اساس دستورالعملهای اداری به جهت کاهش ساعت خدمت شاکی از 24 ساعت به 12 ساعت در هفته در سال 1387، فوق العاده ویژه او قطع شده است و قاعدتاً قابل پرداخت به شاکی و تاثیر آن در حقوق بازنشستگی نیست، در نتیجه با عنایت به این که اقدامات طرف شکایت در عدم پرداخت فوق العاده ویژه در سال 1387 به شاکی و عدم تاثیر آن در حقوق بازنشستگی مغایر موازین تشخیص نمی شود. لذا در مجموع شکایت مطروح موجه نیست و رای به رد آن صادر و اعلام می شود. رای دیوان قطعی است. ب: شعبه چهارم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9009980900057190 با موضوع دادخواست خانم لعیا رهبری به طرفیت اداره کل آموزش و پرورش شهر تهران و به خواسته الزام به برقراری فوق العاده ارتقای شغلی و تفاوت تطبیق به موجب دادنامه شماره 9109970900400331-1391/2/18، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: در خصوص دادخواست شاکی دایر به صدور حکم بر الزام دستگاه متبوع به برقراری فوق العاده ویژه ارتقای شغلی کارشناسان با این توضیح که با 18 سال سابقه خدمت و با مدرک تحصیلی لیسانس در پست مراقب سلامت مدارس اشتغال دارد. بـا توجه بـه محتویات پـرونده و مفاد لایحه مشتکی عنه به شماره فوق الذکر قطع نظر از این که از تاریخ اجرایی شدن قانون مدیریت خدمات کشوری کلیه قوانین و مقررات مغایر لغو شده است و در قانون مذکور فوق العاده ویژه کارشناسان منظور نشده است نظر بر این که مطابق بند اول مصوبه شماره 4169/ت25703- 1381/5/23 هیات وزیران پرداخت فوق العاده ویژه کارشناسان منوط به تصویب مقررات مربوط از سوی شورای امور اداری و استخدامی است و شورای مذکور طرح تبیین مسیر ارتقای شغلی کارشناسان را تصویب و از طریق سازمان مدیریت و برنامه ریزی سابق ابلاغ و در بندهای 8-7-6 برقراری آن را موکول به تایید هیات ممیزه دستگاه ذی ربط کرده است از طرفی برقراری تفاوت تطبیق نیز منوط به برقراری فوق العاده مذکور است و قبل از طرح موضوع در هیات مذکور درخواست شاکی قابل استماع نیست، لذا به استناد مواد 7 و 48 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 قرار رد دادخواست صادر و اعلام می شود. رای دیوان قطعی است. ج: شعبه چهارم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 8909980900088418 با موضوع دادخواست خانم زهرا یاراحمدی به طرفیت اداره کل آموزش وپرورش شهر تهران و به خواسته برقراری فوق العاده ارتقای شغلی به موجب دادنامه شماره 9109970900400034- 1391/1/19، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: در خصوص دادخواست شاکی دایر به صدور حکم بر الزام طرف شکایت به برقراری و پرداخت مجدد فوق العاده ارتقای شغلی معلمان با این توضیح که در تاریخ مهر 1387 از منطقه 17 به منطقه 9 انتقال یافته و به علت ساماندهی نیروها در تابستان و نبودن پست خالی به عنوان نیروی مازاد اعلام و هیچ گونه اشتغالی پیدا نکرده است و فوق العاده ویژه را از احکام کارگزینی حذف کرده اند و مدتی نیز به مرخصی استعلاجی و دوران استراحت شیردهی رفته است اما بعد از شروع به کار و اشتغال از مهر 1389 که تا کنون نیز ادامه دارد از برقراری فوق العاده مذکور خودداری می کنند بـا توجه بـه محتویات پرونده و مفاد لایحه دفاعیه مشتکی عنه به شماره فوق الذکر مبنی بر این که به موجب ماده 127 قانون مدیریت خدمات کشوری کلیه قوانین مغایر لغو شده و افرادی که در سنوات سابق فوق العاده مربوط قطع شده استحقاق برقراری مجدد مبنای قانونی ندارد. علی هذا با عنایت به این که شاکی شرایط لازم برای بهره مندی از فوق العاده ارتقای شغلی را به تایید هیات ممیزه احراز و مدتی نیز برقرار و مزایای آن را دریافت کرده است و با توجه به قطع آن به لحاظ عدم اشتغال ضرورتاً بعد از اشتغال مجدد نیز باید برقرار گردد و ماده 127 قانون استنادی حقوق مکتسبه مستخدم را تضییع کرده است شکایت وارد تشخیص و به استناد مواد 7 و1 4 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 و تبصره ماده 78 قانون مدیریت خدمات کشوری حکم به الزام دستگاه متبوع به برقراری مجدد فوق العاده ویژه صادر و اعلام می شود. رای دیوان قطعی است. هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور روسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد. پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آینده به صدور رای مبادرت میکند.
رای هیات عمومی
اولاً: تعارض بین رای شماره 91099709003008020- 1391/3/20 شعبه سوم دیوان عدالت اداری و رای شماره 9109970900400034- 1391/1/19 شعبه چهارم دیوان عدالت اداری محرز است و رای شعبه چهارم دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه 9109970900400331- 1391/2/18 به لحاظ شرایط شاکی آن که متفاوت از شرایط سایر شکات پرونده ها است از موضوع تعارض خارج است. ثانیاً: نظر به این که در مصوبه شماره 2552/ت29933هـ- 1383/1/26 هیات وزیران، یکی از شرایط پرداخت فوق العاده ویژه به معلمان، اشتغال به تدریس تمام وقت اعلام شده است و شکات پرونده های موضوع تعارض، برای مدتی که خود را مستحق دریافت فوق العاده ویژه می دانند، به صورت تمام وقت به امر تدریس اشتغال نداشته اند، بنابراین استحقاق دریافت فوق العاده ویژه در آن ایام را ندارند و رای شعبه سوم دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه 91099709003008020- 1391/3/20 که به لحاظ عدم اشتغال تمام وقت شاکی به تدریس به رد شکایت صادر شده است صحیح و موافق مقررات تشخیص می شود. این رای به استناد بند 2 ماده 12و ماده 89 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 برای شعب دیوان عدالت اداری و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم الاتباع است.
رییس هیات عمومی دیوان عدالت اداری- محمدجعفر منتظری
