بسم الله الرحمن الرحیم
کلاسه پرونده: 91/1342
شاکی: رضا خلیل پور
موضوع: اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعبه 30 دیوان عدالت اداری
تاریخ رای: دوشنبه 14 اسفند 1391
شماره دادنامه: 935
مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری
گردش کار: آقای رضا خلیل پور به موجب لایحه ای اعلام کرده است که شعبه 30 دیوان عدالت اداری در رسیدگی به اعتراض اینجانب نسبت به رای کمیسیون ماده صد قانون شهرداری مستقر در شهرداری تبریز آراء معارض صادر کرده است. بدین نحو که کمیسیون بدوی ماده صد شهرداری تبریز با این استدلال که اضافه بنای بدون مجوز و بالکن رو باز مشرف به حیاط بدون مجوز ساخته شده و استحکام بنا مورد تایید نمی باشد به موجب رای شماره 87/3/423-1387/6/14 حکم به قلع و قمع اعیانی صادر کرده بود و این رای نیز به موجب رای شماره 87/3/423- 1388/5/3 کمیسیون تجدید نظر ماده صد قانون شهرداریها عیناً تایید شده بود. در اثر اعتراض به آراء مذکور شعبه 30 دیوان عدالت اداری به موجب دادنامه شماره 2/2792- 1388/10/12 رای کمیسیون ماده صد را نقض می کند و پرونده را به هیات همعرض کمیسیون ماده صد قانون شهرداریها ارسال می دارد. کمیسیون همعرض ماده صد به موجب رای شماره 87/3/423 – 1389/7/19 در خصوص احداث تراس روباز مستند به تبصره 1 ماده صد حکم به تخریب اضافه بنا صادر می کند. شاکی مجدداً به موجب دادخواستی نقض رای کمیسیون همعرض تجدیدنظر ماده 100 شهرداری را از دیوان درخواست می کند و پرونده به شعبه 30 دیوان عدالت اداری ارجاع می شود. این شعبه به موجب دادنامه شماره 2/2792-1388/10/12 رای معترضٌ عنه را صحیح اعلام می کند. آقای رضا خلیل پور با اعلام مراتب رفع تعارض و صدور رای وحدت رویه را خواستار شده است. گردش کار پرونده ها و خلاصه آراء به قرار زیر است: الف: شعبه 30 دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 8909980900058513 با موضوع دادخواست آقای رضا خلیل پور به طرفیت شهرداری منطقه 6 تبریز و به خواسته نقض رای شماره 432- 1389/7/11 کمیسیون تجدیدنظر ماده 100 به موجب دادنامه شماره 8909970903001288- 1389/11/9، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: در خصوص شکایت آقای رضا خلیل پور به عنوان شاکی اصلی علیه شهرداری منطقه 6 تبریز مبنی بر نقض رای شماره 432- 1389/7/19 کمیسیون تجدیدنظر ماده صد قانون شهرداریها که در مقام اعتراض به رای شماره 423-1388/5/3 کمیسیون بدوی صادر شده است و به موجب آن نسبت به 72درصد پیش آمدگی رای به قلع بنا و در سایر موارد به جریمه رای داده شده است، با توجه به مفاد دادخواست و ملاحظه پاسخ شماره 32056-1389/10/21 مشتکی عنه و با عنایت به این که شاکی ایراد و اعتراض موثر و موجهی که اساس رای را متزلزل و مخدوش سازد و در نتیجه موجبات نقض آن را فراهم کند ارایه نکرده است و نسبت به دعاوی مطروحه دلیلی ابراز نکرده است و از نظر شکلی نیز ایراد و اشکالی به رای وارد نیست و در نحوه رسیدگی و رعایت تشریفات، تخلفی از مقررات مشهود و ملحوظ نیست و شکایت به کیفیت مذکور وارد به نظر نمی رسد. علی هذا به رد شکایت حکم صادر و اعلام می شود. ب: شعبه 30 دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 30/88/949 با موضوع دادخواست آقای رضا خلیل پور به طرفیت شهرداری تبریز و به خواسته نقض رای شماره 423-1388/5/3 کمیسیون همعرض تجدیدنظر ماده 100 به موجب دادنامه شماره 2/2792-1388/10/12، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: در خصوص شکایت آقای رضا خلیل پور به طرفیت شهرداری تبریز مبنی بر نقض رای کمیسیون تجدیدنظر ماده صد به شماره 423-1388/5/3 که در تایید رای کمیسیون بدوی به شماره 423- 1387/6/14 صادر شده است و به موجب آن نسبت به اضافه بنای همکف به مساحت 80/17 متر مربع و احداث بالکن روباز مشرف به حیاط به مساحت 50/4 متر مربع بدون مجوز و شکایت مجاوران رای به قلع و قمع اعیانی احداثی صادر شده است نظر به مفاد دادخواست و مستندات ابرازی و پاسخ شماره 25109- 1388/9/18 مشتکی عنه اولاً: شاکی مدعی است در محاسبه بنای مورد بحث اشتباه شده است. ثانیاً: پروانه ساختمانی بر اساس رضایت کتبی شماره های 181753-1386/12/19 و 178292- 1385/12/15 دفترخانه 44 تبریز صادر شده است. ثالثاً: بنا از نظر رعایت آیین نامه 2800 و اصول فنی رعایت شده است. رابعاً: بر فرض وجود شاکی همجوار که مستند رای قرار گرفته اشرافیت برای ملک همجـوار از شمول تبصره 1 مـاده صـد خـارج است. خامساً: ضرورت تخریب محرز نیست فلـذا بـا نقض رای معترضٌ به رسیدگی مجدد به کمیسیون تجدیدنظر همعرض ارجاع می شود. رای دیوان قطعی است. هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور روسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد. پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آینده به صدور رای مبادرت میکند.
رای هیات عمومی
در خصوص اعلام تعارض آراء صادر شده از شعب 30 دیوان عدالت اداری به شرح مندرج در گردشِ کار، نظر به این که دادنامه های فوق الذکر در طول یکدیگر صادر شده اند و تفاوت مدلول آنها مبتنی بر استنباط معارض از حکم واحد قانونگذار نیست، بنابراین موضوع از مصادیق آراء متناقض مقرر در بند 2 ماده 19 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 محسوب نمی شود و موردی برای رسیدگی و اتخاذ تصمیم وجود ندارد.
معاون قضایی دیوان عدالت اداری- علی مبشری
