بسم الله الرحمن الرحیم
تاریخ: 25 بهمن 1389
کلاسه پرونده: 89/794
شماره دادنامه: 529
مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی: شرکت تولیدی لاستیک کاران
موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض آراء صادره از شعب هفتم و چهارم دیوان عدالت اداری
گردشکار: شرکت تولیدی لاستیک کاران دادخواستی به طرفیت اداره کل امور مالیاتی کالا و خدمات شهرستان تهران و به خواسته ابطال آراء هیات حل اختلاف مالیاتی موضوع قانون مالیاتهای مستقیم به شمارههای 216/1707 و 216/1708 مورخ 23/1/1385 به دیوان عدالت اداری تقدیم و در توضیح خواسته اشعار داشته محصولات تولیدی این شرکت قابلیت استفاده مجزا نداشته و محصول نهایی تلقی نمیشود تا مشمول اخذ مالیات و عوارض موضوع مصوبه شماره 60320/ت30064 ه مورخ 18/11/1382 هیات وزیران گردد. شعبه هفتم دیوان عدالت اداری به موجب دادنامه شماره 1721 مورخ 29/9/1385 در پرونده کلاسه 85/7/2/455 چنین انشاء رای میکند: «نظر به اینکه محصولاتی که توسط شرکت شاکی تولید میشود قابلیت استفاده مجزی و به طور مستقل را ندارد و محصولات تولید شده به سفارش خریداران و با استفاده از قالب های متعلق به خریدار ساخته میشود و به غیر از مصرف خریدار امکان استفاده در سایر موارد را ندارد در نتیجه به عنوان محصول نهایی تلقی نمیشود. بناء علیهذا آراء معترضعنه منطبق با موازین قانونی صادر نگردیده و شکایت مطروحه وارد تشخیص و حکم به نقض آراء فوقالذکر و رسیدگی مجدد در کمیسیون هم عرض و جانشین صادر و اعلام میگردد. رای صادره ظرف مهلت بیست روز قابل درخواست تجدیدنظر و رسیدگی در یکی از شعب تجدیدنظر دیوان عدالت اداری میباشد.» متعاقب اعتراض سازمان امور مالیاتی، پرونده در شعبه ششم تجدیدنظر دیوان عدالت اداری به کلاسه ت6/85/3508 مطرح و این شعبه به موجب دادنامه 179 مورخ 26/1/1386 عیناً تایید و استوار مینماید. شرکت تولیدی لاستیک کاران در سال 1388 دادخواست دیگری به طرفیت اداره کل مالیاتی تهران و به خواسته نقض آراء هیات حل اختلاف مالیاتی به دیوان عدالت اداری تقدیم و این پرونده به کلاسه 14/88/1011 در شعبه چهاردهم دیوان عدالت اداری مورد رسیدگی قرار میگیرد. استدلال شاکی در این پرونده مشابه دادخواست شاکی در پرونده کلاسه 85/7/2/455 میباشد. شعبه چهارم دیوان عدالت اداری به موجب دادنامه شماره 196 مورخ 25/2/1389 با این استدلال که تعیین کالای نهایی به حکم مقرر در بند (هـ) ماده 3 قانون «اصلاح موادی از قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و چگونگی برقراری و وصول عوارض و سایر وجوه از تولیدکنندگان کالا، ارایه دهندگان خدمات و کالاهای وارداتی مصوب 22/10/1381» بر عهده هیات وزیران بوده که به شرح جدول پیوست تصویبنامه شماره 65337/ت32258/ه مورخ 25/11/1383 هیات وزیران برای اجرای عملکرد سال 1384 تعیین و تصویب شده است، حکم به رد شکایت شرکت شاکی صادر و اعلام مینمایند و در خصوص یکی از آراء هیات مذکور به لحاظ اینکه رای مورد اعتراض از سوی شورای عالی مالیاتی نقض گردیده و شاکی به رای منقوض اعتراض نموده، مبادرت به صدور قرار رد شکایت مینماید. هیات عمومی دیوان در تاریخ فوق با حضور روسا، مستشاران و دادرسان علیالبدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رای مینماید.
رای هیات عمومی
اولاً: تعارض آراء در مدلول دادنامههای فوقالذکر محرز است. ثانیاً: طبق بند (هـ) ماده 3 قانون «اصلاح موادی از قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و چگونگی برقراری و وصول عوارض و سایر وجوه از تولیدکنندگان کالا و ارایه دهندگان خدمات وکالاهای وارداتی مصوب 1381» کالاهای تولیدی که امکان استفاده از آنها به عنوان محصول نهایی وجود دارد و فهرست آنها به شرح مقرر در بند مذکور به تصویب هیات وزیران میرسد، مشمول پرداخت مالیات و عوارض میباشد و هیات وزیران به موجب تصویبنامههای شماره 60320/ت30064 ه مورخ 18/11/1382 و شماره 65337/ت32258 ه مورخ 25/11/1383 فهرست کالاهای نهایی مشمول حکم قانون برای سنوات 1383 و 1384 را تعیین و اعلام نموده و در بند 31 مصوبات مذکور انواع لوازم و محصولات لاستیکی به عنوان محصول نهایی قلمداد گردیده، بنابراین دادنامه شماره 196 مورخ 25/9/1389 شعبه چهاردهم دیوان عدالت اداری که با لحاظ مصوبات فوقالذکر هیات وزیران بر رد شکایت شاکی صادر گردیده منطبق با قوانین و مقررات تشخیص داده میشود. این رای به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری ذیربط در موارد مشابه لازمالاتباع است.
معاون قضایی دیوان عدالت اداری – مبشری
