بسم الله الرحمن الرحیم
تاریخ: 22 آذر 1389
کلاسه پرونده: 89/6
شماره دادنامه: 386
مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی: سازمان بازرسی کل کشور
موضوع شکایت و خواسته: ابطال بخشنامه شماره 148/621 مورخ 22/1/83 دفتر امور بهداشت و درمان سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور
گردشکار: قایم مقام سازمان بازرسی کل کشور طی نامه شماره 108092/88/302 مورخ 22/12/88، اعلام داشته است: بخشنامه شماره 148/621 مورخ 22/1/83 دفتر بهداشت و درمان سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور مبنی بر رد برقراری فوقالعاده جذب مشاغل تخصصی برای مشمولان قانون خدمت پزشکان و پیراپزشکان مصوب 1375 در این سازمان مورد بررسی قرار گرفت که ماحصل موضوع به شرح زیر اعلام میگردد: مطابق ماده 11 قانون خدمت پزشکان و پیراپزشکان مصوب 1375، مشمولان آن قانون از لحاظ حقوق و مزایا و امور رفاهی (مرخصیهای استحقاقی، استعلاجی، بدون حقوق، پاداش، کمک های غیر نقدی و بیمه عمر و درمان و حادثه و سایر مزایا) تابع قوانین و مقررات استخدام کشوری و قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت میباشند و چنانچه به دستگاه دیگر معرفی گردند که دارای مقررات استخدامی خاص میباشند، تابع ضوابط حقوقی و رفاهی آن دستگاه خواهند بود. علیرغم صراحت منطوق ماده فوقالذکر دایر بر برخورداری مشمولان این قانون از کلیه حقوق و مزایای کارکنان رسمی دولت و از جمله پرداخت فوقالعاده جذب مشاغل تخصصی به آنها، مدیرکل دفتر امور بهداشت و درمان سازمان مدیریت و برنامهریزی براساس بخشنامه شماره 1481/621 مورخ 22/1/83، با رد موافقت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی استدلال نموده است که مشمولان قانون فوق الاشاره تکلیف قانونی خویش را به جا میآورند و لذا پرداخت مزایای مندرج در ماده موصوف به مشمولین آن قانون غیر موجه است. بـا توجه بـه اینکه این قسمت از بخشنامه (محروم نمودن افراد واجد شرایط از دریافت فوقالعاده جذب مشاغل تخصصی) با نص ماده 11 قانون خدمات پزشکان و پیراپزشکان مخالفت دارد، لذا استدعا دارد موضوع جهت ابطال بخشنامه مارالذکر در هیات عمومی دیوان مطرح و از تصمیمات متخذه این سازمان را مطلع نمایند.
رییس امور حقوقی معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی ریاست جمهوری طی لایحه دفاعیه شماره 20161/231 مورخ 10/5/89، ضمن ارسال تصویر نظریه ابرازی شماره 20161/222 مورخ 24/4/89، دفتر امور نظام های جبران خدمت آن معاونت، اعلام داشته است: 1- با توجه به ماده 4 قانون جذب نیروی انسانی به نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگی مصوب 7/12/1367 مجلس شورای اسلامی، کسانی که موظف به انجام وظیفه در مناطق محروم و دورافتاده و مناطق جنگی بودهاند، فوقالعاده جذب مناطق محروم به آنان تعلق نمیگرفته و این در حالی است که مشمولین قانون مربوط به خدمت پزشکان و پیراپزشکان مصوب 12/2/75 مجلس شورای اسلامی، موظف به خدمت در مناطق محروم هستند و لذا فوقالعاده جذب مناطق محروم به آنان تعلق نمیگرفته است. 2- با توجه به دادنامه شماره 292 مورخ 11/10/1379 هیات عمومی دیوان عدالت اداری، نظرات ابرازی سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور سابق، قابل رسیدگی در آن هیات نمیباشد. با عنایت به مراتب فوق تقاضای رد شکایت را دارد.
رییس امور نظام های جبران خدمت آن معاونت نیز، به موجب نامه پیش گفته اشعار داشته است: بر اساس مواد 1 و 14 قانون مربوط به خدمت پزشکان و پیراپزشکان مصوب 12/2/75 مجلس شورای اسلامی، مشمولین این قانون مکلفند در مناطق مورد نیاز وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و واحدهای تابعه و وابسته آن وزارت در مناطق محروم و نیازمند کشور خدمت نمایند. بنابراین پرداخت فوقالعاده جذب مشاغل تخصصی و همچنین فوقالعاده جذب نقاط محروم و دور افتاده جنگی به آنان در حین انجام طرح نیروی انسانی موظف و قبل از اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری (1/1/1388) فاقد وجاهت قانونی میباشد. در ضمن با اجرای قانون اخیرالذکر در سال 1388 و عدم پیشبینی فوقالعادههای یاد شده، ادامه پرداخت فوقالعاده مذکور به آنان مجوزی نداشته است و با توجه به مفاد ماده 11 قانون مربوط به خدمت پزشکان و پیراپزشکان، مشمولان قانون مـذکور از لحاظ حقوق و مزایا و امـور رفاهی و رعایت سایـر مقررات اداری و استخدامی، تابع ضوابط و مقررات مورد عمل در دستگاهی که طرح مربوط را در آن دستگاه طی مینماید، میباشند. بنابراین با توجه به این که حقوق و مزایای کارمندان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از تاریخ 1/1/88، بر اساس قانون مدیریت خدمات کشوری و بخشنامه شماره 14593/200 مورخ 21/2/1388 تعیین و برقرار گردیده است، لذا مشمولان قانون مذکور نیز از تاریخ 1/1/1388 از لحاظ تعیین حقوق و مزایا، مشمول قانون و بخشنامه یاد شده میباشند.
هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور روسا، مستشاران و دادرسان علیالبدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رای مینماید.
رای هیات عمومی
نظر به اینکه مطابق تبصره 2 ماده 11 قانون مربوط به خدمت پزشکان و پیراپزشکان مصوب 12/2/1375 مشمولان موضوع قانون، مستخدم دولت نبوده بلکه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با شرایط مورد نظر مقنن صرفاً اجازه استخدام آنان را دارد و حکم مقرر در ماده 6 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب سال 1370 ناظر به این افراد نمیباشد و حسب مواد یک و 14 قانون خدمت پزشکان و پیراپزشکان مصوب 1375 فارغ التحصیلان رشتههای گروه پزشکی مکلف به خدمت در مناطق مورد نیاز وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و تشکیلات تابعه بوده و همچنین وزارت مذکور نیز موظف به تخصیص سهمیه جداگانه برای مناطق محروم و نیازمند کشور از دستیاران تخصصی است. لذا بخشنامه معترضعنه که پرداخت فوقالعاده جذب مشاغل تخصصی به مشمولان قانون مربوط به خدمت پزشکان و پیراپزشکان را غیر موجه اعلام کرده است، مغایرتی با قانون نداشته و قابل ابطال نمیباشد.
معاون قضایی دیوان عدالت اداری – مبشری
