کلاسه پرونده:294/85
شاکی:موضوع:ابطال دستور اداری شماره 387/5000 مورخ 9/1/1382 سازمان تامین اجتماعی
تاریخ رای:یکشنبه 5 اسفند 1386
شماره دادنامه: 1422
مقدمه: شکات به شرح دادخواست تقدیمی اعلام داشتهاند، ماده 6 قانون اصلاح پارهای از مقررات به حقوق بازنشستگی، بانوان شاغل، خانوادهها و سایر کارکنان مصوب 1379/2/13 مجلس شورای اسلامی عبارت دوسوم و محدودیت حداکثر پرداخت در حقوق بازنشستگی و وظیفه حذف گردید و در هر حالت معدل تمامی حقوق و مزایای دریافتی که ملاک کسور بازنشستگی است در دو سال آخر خدمت با اعمال آخرین ضریب حقوق سال بازنشستگی مبنای تعیین حقوق بازنشستگی و وظیفه خواهد بود، حکایت دارد و حسب ماده 10 همان قانون مفاد ماده 6 برای کارکنان قانون نظام هماهنگ حقوق بازنشستگی و وظیفه مصوب 1373/6/23 که بازنشسته و فوت و یا از کار افتاده میشوند از تاریخ 1379/1/1 لازم الاجراء میباشد و هرگونه قوانین و مقررات مغایر از تاریخ تصویب این قانون لغو میگردد. مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی ایران تاریخ اجرای ماده 6 و 10 قانون اصلاح پارهای از مقررات به حقوق بازنشستگی و … را جهت کارکنان خود «بازنشسته و از کارافتاده و متوفی» و سایر مشمولین قانون تامین اجتماعی که قبلاً از تاریخ 1380/1/1 به مرحله اجراء درآورده بود با توجه به رای صادره از هیات عمومی دیوان عدالت اداری به شماره 276 و 277 مورخ 1382/7/27 و دستور اداری شماره 387/5000 مورخ 1382/1/9 به جای 1380/1/1 به تاریخ 1/1/79 وفق مفاد قانون مذکور اصلاح و تغییر داده است ولی در دستور اداری فوق مرقوم نموده واحدها مکلفند منحصراً نسبت به پرداخت مابه التفاوت مبلغ به دست آمده حاصل از کسر یک سوم مازاد بر سقف میزان مستمری را بطور یکجا از ابتدای سال 1382 پرداخت نمایند که پرداخت به طور یکجا آن در سال 1382 در مادتین 6 و10 قانون اصلاح پارهای از مقررات به حقوق بازنشستگی و … گنجانده نگردیده است. بنابراین سازمان تامین اجتماعی آن قسمت از دستور اداری فوق را بدون توجه کامل به مفاد ماده 6 و 10 قانون مذکور صادر نموده است، لـذا تقاضای ابطال قسمت مذکور از دستور اداری شماره 387/5000 مورخ 1382/1/9 سازمان تامین اجتماعی را دارم. مدیرکل دفتر امور حقوقی و دعاوی سازمان تامین اجتماعی در پاسخ به شکایت فوق طی نامه شماره 23069 مورخ 17/7/86 اعلام داشتهاند، کسر نمودن یک سوم مبلغ مازاد حقوق بازنشستگی و وظیفه از از زمان تصویب قانون اصلاح پارهای از مقررات مربوط به حقوق بازنشستگی … مصوب 1379/2/13 متوقف و از زمان تصویب قانون نظام هماهنگ حقوق بازنشستگی و وظیفه مصوب 1373/6/23 مجلس شورای اسلامی، تمامی حقوق و مزایای دریافتی در دو سال آخر خدمت که ملاک کسور بازنشستگی است (بدون رعایت حداکثر مقرر در ماده 16 قانون نظام هماهنگ حقوق بازنشستگی و وظیفه) مبنای تعیین حقوق بازنشستگی قرار میگیرد. با عنایت به اینکه مشمولین قانون تامین اجتماعی نیز در عداد مشمولین قانون نظام هماهنگ حقوق بازنشستگی و وظیفه میباشند و این امر به موجب رای وحدت رویه شماره 478 الی 500 مورخ 1384/9/27 هیات عمومی نیز مورد تاکید واقع گردیده است، بالتبع سازمان مکلف به اعمال مواد 6 و 10 قانون مذکور میباشد. مستنداً به مفاد بند یک دستور اداری شماره 1707/5000 مورخ 1380/1/18 کلیه مستمریهای بازنشستگی، از کارافتادگی کلی و بازماندگان که تاریخ برقراری و تحقق آنها از 1/1/80 به بعد میباشد بدون کسر یک سوم مازاد بر سقف، محاسبه و بنابراین اساساً از 1380/1/1 به بعد مبلغی از مستمری ایشان کسر نگردیده و مستمری متعلقه به طور کامل پرداخت گردیده است. بنابراین اعمال ماده 96 قانون تامین اجتماعی بر افزایشهای سالیانه مستمری با احتساب کل مستمری متعلقه (بدون کسر یک سوم مازاد بر سقف) صورت پذیرفته است. هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور روسا و مستشاران و دادرسان علیالبدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بـررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رای مینماید.
رای هیات عمومی
نظر به این که دستورالعمل مورد اعتراض در جهت اجرای ماده 6 قانون اصلاح پارهای از مقررات مربوط به حقوق بازنشستگی، بانوان شاغل، خانوادهها و سایر کارکنان مصوب 1379/2/13 مجلس شورای اسلامی با تاریخ اجرای 1379/1/1 تنظیم شده و مفاد آن مبنی بر پرداخت مابه التفاوت مبلغ به دست آمده حاصل از کسر یک سوم مازاد بر سقف میزان مستمری پس از کسر 2درصد حق درمان به صورت یکجا با عنایت به مندرجات لایحه جوابیه سازمان تامین اجتماعی نافی احتساب افزایشهای سالانه مستمری موضوع ماده 96 قانون تامین اجتماعی با احتساب کل مستمری متعلقه مشتمل بر یک سوم مازاد بر سقف نیست، بنابراین دستورالعمل مزبور مغایرتی با قانون ندارد .
معاون قضایی دیوان عدالت اداری- رهبرپور
