رای شماره ۶۶۱ و ۶۶۲ مورخ ۱۳۸۶/‍۰۸/‍۰۶ هیات عمومی دیوان عدالت اداری

بخشنامه هیات وزیران مبنی بر مکلف نمودن دفاتر اسناد رسمی به استعلام از هیات های واگذاری و احیای اراضی موضوع ماده واحده قانون مرجع تشخیص اراضی موات و ابطال اسناد آن مصوب ۱۳۶۵ ، خارج از حدود اختیارات قوه مجریه و خلاف قانون است.

کلاسه پرونده: 83/246-84/183

شکات: 1- کانون سردفتران و دفتریاران 2- آقای صفر رحیمی

موضوع:1-  ابطال ماده 6 آیین‎نامه اجرایی قانون مرجع تشخیص اراضی موات مصوب 8/7/1366 هیات وزیران 2- بند 334 مجموعه بخشنامه‎های ثبتی 3 تبصره ماده 31 آیین‎نامه قانون دفاتر اسناد رسمی مصوب 1317.

تاریخ رای:یکشنبه 6 آبان 1386

شماره دادنامه: 661-662

مقدمه: الف- در دادخواست کانون سردفتران و دفتریاران آمده است، به موجب ماده واحده قانون مرجع تشخیص اراضی موات و ابطال اسناد آنها مصوب 1365، کلیه اسناد و مدارک مربوط به غیر دولت اعم از رسمی و غیر رسمی مربوط به اراضی موات واقع در خارج از محدوده استحفاظی شهرها به استثناء اراضی که توسط مراجع ذیصلاح دولتی واگذار شده است، باطل و در اختیار دولت جمهوری اسلامی ایران قرار می‎گیرد. در قسمت اخیر آن آمده است «اداراث ثبت اسناد مکلفند حسب اعلام هیاتهای واگذاری زمین نسبت به ابطال سند آنها و صدور سند به نام دولت جمهوری اسلامی ایران اقدام نمایند.» هیات دولت به موجب ماده 6 آیین‎نامه اجرایی قانون مذکور مصوب 1366/7/8، دفاتر اسناد رسمی را مکلف نموده تا در خصوص نقل و انتقال اراضی موضوع قانون فوق، از هیاتهای واگذاری و احیاء اراضی استعلام نمایند. حال آنکه 1- در قانون وماده واحده مذکور هیچگونه تکلیفی برای دفاتر اسناد رسمی تعیین نشده است. 2- دفاتر اسناد رسمی قبل از انجام هرگونه معامله نسبت به املاک مکلفند وفق ماده 31 آیین‎نامه قانون دفاتر اسناد رسمی مصوب 1317، مراتب را از ثبت محل وقوع ملک استعلام نمایند. بدیهی است چنانچه هیاتهای واگذاری و احیاء اراضی به تکلیف قانونی خود در شناسایی و اعلام اراضی موات به ادارات ثبت عمل نموده باشند، امکان تنظیم سند در دفاتر اسناد رسمی وجود نخواهد داشت. 3- عدم رعایت آیین‎نامه مذکور توسط سردفتر، موجب انفصال وی و بقیه کادر دفترخانه برای مدت 3 الی 6 ماه خواهد شد. حال آنکه هیاتهای واگذاری زمین تکلیف به بررسی و شناسایی اراضی موات داشته‎اند. بنابراین ابطال ماده 6 آیین‎نامه اجرایی مورد شکایت را تقاضا دارد. ب- آقای صفر رحیمی در دادخواست تقدیمی اعلام داشته‎اند، 1- هر سه مصوبه مورد شکایت خلاف ماده 30 قانون دفـاتر اسناد رسمی مصوب 1354 می‎باشد. 2- مطابق اصول 58، 71 و 85 قانون اساسی وضع قوانین و قـواعد آمره موجد حق و تکلیف به مجلس شورای اسلامی اختصاص دارد و از حیطه اختیار رییس سازمان ثبت و هیات وزیران خارج است. 3- در بند 334 مجموعه بخشنامه‎های ثبتی، تنظیم سند موکول به استعلام از مراجع ذیصلاح شده است که هر مسیولی هر مرجعی را بخواهد ذیصلاح اعلام کند که این موضوع خلاف امر قانونگذاری و خلاف معمول و تکلیف مالایطاق است. معاون دفتر امور حقوقی دولت در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 56857 مورخ 5/10/83 مبادرت به ارسال تصویر نظریه‎های شماره 01/110/4155 مورخ 4/6/83 وزارت مسکن و شهرسازی و شماره 1665ک ح مورخ 28/7/83 وزارت جهاد کشاورزی نموده است. 1- در نامه مدیرکل دفتر وزارتی وزارت مسکن و شهرسازی آمده است، با توجه به ماده 30 قانون دفاتر اسناد رسمی و کانون سردفتران و دفتریاران، دفاتر اسناد رسمی از تنظیم اسنادی که مغایر با قوانین و مقررات موضوعه، نظم عمومی یا اخلاق حسنه باشند منع گردیده‎اند. اظهارنظر مراجع تشخیص اراضی صرفاً کاشف از واقعیت امر است و در نوعیت و ماهیت اراضی موضوع تشخیص تغییر حاصل نمی‎نماید. از آنجا که دفاتر اسناد رسمی مکلفند وفق قوانین و مقررات نسبت به تنظیم اسناد اقدام نمایند، انتقال اراضی موات مخالف قانون و نظم عمومی تلقی، لذا ماده 6 آیین‎نامه معترض‎عنه در راستای اجرای قوانین فوق‎الذکر تنظیم گردیده است و به همین دلیل نیز تاکنون به قوت خود باقی است. 2- در نامه مدیرکل دفتر حقوقی وزارت جهاد کشاورزی آمده است، ماده 6 استنادی مخالف منطوق و ظاهر قانون نیست، زیرا هرگونه اشاره و قیدی مبنی بر منع و عدم استعلام از دفاتر اسناد رسمی در قانون مربوطه نشده است، بلکه مستفاد از مدلول و مفهوم آن و لازمه اجرای قانون وامر تشخیص و اعلام بطلان اسناد اراضی موات استعلام از هیاتهای هفت نفره است. مضافاً اینکه قانونگذار با صدور حکم باطل بودن کلیه اسناد و مدارک اراضی موات اعم از رسمی و غیر رسمی و مکلف نمودن ادارات ثبت به ابطال اسناد آنها، بی اعتباری اسناد مربوط به اراضی موات را اعلام نموده است و بر اسناد باطله نیز اثری مترتب نبوده تا در نقل و انتقال نسبت به آنها نیازی به استعلام از هیاتهای 7 نفره نباشد. عدم استعلام به معنای آزادی بی قید و شرط نقل و انتقال، سند سازی و ثبت اراضی موات و اخذ اسناد آن به ویژه از طریق مواد 147 و148 اصلاحی قانون ثبت بوده و این امر منجر به تاراج دادن انفال خواهد شد. سرپرست دفتر حقوقی و امور بین الملل سازمان ثبت اسناد و املاک کشور در پاسخ به شکایت شاکی بـه شرح نـامه شماره 3561/11 مورخ 12/5/84 اعلام داشته‎اند، تکلیف به استعلام مندرج در  ماده 30 آیین‎نامه دفاتر اسناد رسمی نه تنها ناقض تکلیف سران دفاتر اسناد رسمی به تنظیم و ثبت معاملات مندرج در قانون مذکور نمی‎باشد، بلکه در راستای جلوگیری از ورود خسارت به حقوق احتمالی سایرین می‎باشد. که این موضوع درباره آیین‎نامه قانون مرجع تشخیص اراضی موات مصوب 1366 نیز تسری دارد. لذا تکلیف به استعلام، مندرج در ماده 31 آیین‎نامه مورد نظر و نیز بند 334 بخشنامه‎های ثبتی و ماده 6 آیین‎نامه اجرایی قانون مرجع تشخیص اراضی موات صحیح و وفق قانون بوده و ایرادی بر آن وارد نمی‎باشد. هیات عمومی دیوان عدالت اداری درتاریخ فوق باحضور روسا و مستشاران و دادرسان علی‎البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رای می‎نماید.

رای هیات عمومی

با عنایت به وظایف و مسیولیتهای قانونی سازمان ثبت اسناد و املاک کشور در باب انعکاس و تمرکز وضعیت ثبتی اراضی و املاک کشور و تغییرات حاصله در آنها از جهات مختلف از جمله انجام معاملات گوناگون، ابطال اسناد اراضی موات شهری به حکم ماده 6 قانون زمین شهری مصوب 1366/6/22 و مصوبه مورخ 1370/12/15 مجمع تشخیص مصلحت نظام بنابه اعلام وزارت مسکن و شهرسازی و همچنین ابطال اسناد ثبتی اراضی موات خارج از محدوده قانونی شهرها بنابه اظهار وزارت جهاد کشاورزی به تجویز قسمت اخیر ماده واحده قانون مرجع تشخیص اراضی موات و ابطال اسناد آن مصوب 1365 و اینکه دفاتر اسناد رسمی در جهت احراز فقدان موانع قانونی برای ثبت اسناد مربوط به نقل و انتقال اراضی و املاک منحصراً مکلف به استعلام از سازمان ثبت اسناد و املاک کشور باشند، ماده 31 آیین‎نامه قانون دفاتر اسناد رسمی مصوب 66 و همچنین بند 334 مجموعه بخشنامه‎های ثبتی که مبین و مفید احکام فوق‎الذکر است مغایرتی با قانون ندارد و خارج از حدود اختیارات قانونی مربوط نمی‎باشد. لیکن وضع قاعده آمره متضمن ایجاد تکلیف برای دفاتر اسناد رسمی در زمینه استعلام از هیاتهای واگذاری و احیای اراضی موضوع ماده واحده فوق‎الذکر که مختص قانونگذار است، خلاف قانون و خارج از حدود اختیارات قوه مجریه در وضع مقررات دولتی تشخیص داده می‎شود و مستنداً به ماده یک و بند یک ماده 19 و ماده 42 قانون دیوان عدالت اداری ابطال می‎شود.

معاون قضایی دیوان عدالت اداری-مقدسی‎فرد

Powered by Froala Editor

Powered by Froala Editor

Powered by Froala Editor

فهرست مطالب این صفحه

مشاوره و راهنمایی

سایت حقوقی حاوی قوانین و مقررات تنقیح شده، موضوعات حقوقی، آراء وحدت رویه دیوان عالی کشور، آراء هیات عمومی و هیات های تخصصی دیوان عدالت اداری و نظرات مشورتی

تماس بگیرید
تبلیغات
مطالب منتخب
پربازدیدها
مطالب مرتبط
داتیک در شبکه‌های اجتماعی