کلاسه پرونده: 243/80
شاکی: آقای کاظم منفرد فرهانی
موضوع: ابطال ماده یک آیین‌نامه اجرایی موضوع ماده(6) قانون نظام هماهنگ حقوق بازنشستگی مصوب 1373موضوع تصویب‌نامه 72139/499 هـ مورخ 15/12/1373
تاریخ رای: یکشنبه 29 دی 1381
شماره دادنامه: 382
مقدمه: شاکی طی شکایتنامه تقدیمی اعلام داشته است، برابر ماده2 قانون نظام هماهنگ حقوق بازنشستگی و وظیفه مصوب 1373/6/23 حقوق وظیفه و بازنشستگی مشترکان صندوق بازنشستگی از تاریخ اجرای این قانون به شرح بندهای الف، ب، ج تعیین شده و مقرر گردیده تعیین حقوق مبنا برای جدول حقوق موضوع ماده یک قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت و تعیین فوق‌العاده شغل مربوط با رعایت مقررات جاری در مورد عمل شاغلان دستگاه مربوط و اعمال 3% افزایش حقوق مبنا در ازای هر سال خدمتی که ملاک اعطای پایه یا عناوین مشابه قرارگرفته است بعنوان افزایش سنواتی خواهد بود و در ماده 6 قانون اجازه داده شده آیین‌نامه اجرایی تصویب گردد. مرجع تصویب آیین‌نامه در ماده یک فوق‌العاده شغل مشمولین قانون را براساس مدرک تحصیلی و سنوات خدمت و مشاغل مورد تصدی و سوابق تجربی در سه سال آخر خدمت تعیین نموده که بدین ترتیب چون مشاغل بر اساس مدرک تحصیلی به اشخاص محول نمی‌شده و مدیران با دارا بودن مدارک تحصیلی پایین با برخورداری از سوابق خدمت و تجربه کاری از مزایای شغلی برخوردار می‌شده‌اند لذا مقید کردن برخورداری از مزایای شغلی گذشته و کاستن از گروه شغلی مستخدم خارج از حدود اختیارات واضعین آیین‌نامه است لذا تقاضای ابطال آن را دارد. معاون دفتر امور حقوقی دولت در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 40932 مورخ 1380/10/26 مبادرت به ارسال تصویر نامه شماره 18561/43 مورخ 1380/9/7 سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور نموده‌اند. در نامه مذکور آمده است،با عنایت به ماده 4 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب 1370، فوق‌العاده شغل درصدی از حقوق مبنای مستخدم است و حقوق مبنا نیز تابعی از گروه استحقاقی و گروه استحقاقی نیز تابعی از مدرک تحصیلی، نوع شغل و تجارب مستخدم است. بنابراین در مورد شاغلین مشمول قانون نظام هماهنگ پرداخت، فوق العاده شغل آنان به طور غیرمستقیم به مدرک تحصیلی و نوع شغل و تجارب آنان ارتباط دارد که همین معنی در ماده یک آیین‌نامه اجرایی قانون نظام هماهنگ حقوق بازنشستگی به کار رفته و برای تبیین موضوع جزییات تعیین میزان فوق‌العاده شغل بازنشستگان همتراز شده نیز ذکر شده است که بدین ترتیب مفاد ماده یک آیین‌نامه اجرایی قانون نظام هماهنگ حقوق بازنشستگی و وظیفه با مفاد ماده 2 قانون مذکور هیچگونه مغایرتی ندارد.شاکی مدعی است که ماده یک آیین‌نامه اجرایی موردشکایت،تعیین فوق‌العاده شغل مستخدمین مشمول قانون را مقید به برخورداری از مزایای شغلی گذشته نموده است که چنین ادعایی کاملاً بی‌مورد است.چرا که همان‌گونه که ملاحظه می‌فرمایند در ماده یک آیین‌نامه مذکور به صراحت قید شده که فوق‌العاده شغل مشمولین قانون طبق مقررات جاری و مورد عمل شاغلان دستگاه ذیربط تعیین می‌شود که بدین ترتیب ادعای شاکی از این جهت نیز مردود است.نامبرده مدعی شده که از گروه شغلی مشمولین قانون کاسته شده است، در حالی که لازم است به استحضار آن هیات برساند که گروه‌های شغلی که در اجرای قانون نظام هماهنگ پرداخت برای مستخدمین تعیین شده است اصولاً‌و ماهیتاً با گروه‌های شغلی که قبل از اجرای قانون مذکور مستخدمین از آن برخوردار بوده‌اند متفاوت است و مقایسه آنها با یکدیگر امر صحیحی نیست، چرا که در بسیار موارد،گروه مستخدم همتراز شده با قانون نظام هماهنگ از لحاظ رقمی کاهش یافته ولی حقوق و فوق‌العاده شغل وی در گروه پس از تطبیق بیش از حقوق گروه قبلی در پایه مربوط شده است.با توجه به اینکه در قانون موصوف در رابطه با همترازی مستخدمین براساس بالاترین شغل دوران خدمت آنان (همانند تبصره 85 قانون بودجه سال 1356 کل کشور) حکمی پیش‌بینی نگردیده است لذا احتساب حقوق بازنشستگی نامبرده و سایر بازنشستگان مقدم بر 1374/1/1 بدون رعایت ضوابط مندرج در قانون (مدرک تحصیلی، سنوات تجربی و شغل آنان در سه سال آخر خدمت) مجوزی نداشته است.هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجتالاسلاموالمسلمین درینجفآبادی و با حضور روسای شعب بدوی و روسا ومستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به‌صدور رای می‌نماید.
رای هیات عمومی
حکم مقرر در ماده 4 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب شهریور ماه 1370 مبین جواز پرداخت فوق‌العاده شغل مستخدمین واجد شرایط حداقل به میزان پنجاه درصد و حداکثر معادل یکصدو پنجاه درصد حقوق مبنا گروه مربوط براساس نوع کار و وظایف و مسیولیت‌های پست سازمانی مورد تصدی آنان است و مطابق ماده 2 قانون نظام هماهنگ حقوق بازنشستگی و وظیفه مصوب 1373 دستگاه مربوط تعیین می‌شود. نظر به عوامل موثر در تعیین فوق‌العاده شغل کارکنان شاغل از جمله مدارک تحصیلی، سنوات خدمت، مشاغل مورد تصدی و سوابق تجربی، ماده یک آیین‌نامه اجرایی قانون نظام هماهنگ حقوق بازنشستگی و وظیفه در قسمت عوامل موثر در تعیین میزان فوق العاده شغل مستخدمین مشمول ماده 2 فوق‌الاشعار مغایرتی با قانون ندارد.
رییس هیات عمومی دیوان عدالت اداری – درّی نجف آبادی
