کلاسه پرونده: 313/80
شاکی: آقای عباس جمالپور
موضوع: ابطال ماده 4 مصوبه 1061 مورخ 1/4/1376 هیات مدیره شرکت ملی نفت ایران
تاریخ رای: یکشنبه 26 آبان 1381
شماره دادنامه: 302
مقدمه: شاکی طی دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، به موجب ماده 13 قانون حمایت از آزادگان مصوب 1368 (هر سال اسارت آزادگان به عنوان دو سال سابقه مفید و مرتبط تلقی و از هر لحاظ قابل احتساب میباشد.) ضمن اینکه ماده 26 و تبصره قانون مذکور (ازادگان از کلیه امتیازات اعطایی به رزمندگان که در قانون فوقالذکر اشارهای نگردیده برخوردار نموده) معذالک شرکت ملی نفت ایران بدون توجه به قانون و بخشنامههای صادره از سوی سازمان امور اداری استخدامی به موجب بند (ج) و (د) مصوبه 797 مورخ 1369/9/21 هیات مدیره نفت مدت اسارت آزادگان شاغل در این دستگاه را دو برابر تلقی نموده و برای احتساب موضوع را به مصوبه 614 مورخ 1366/5/3 هیات مدیره ارجاع که برای نمونه با اعطاء دو پایه شخصی مابقی سوابق اینجانب را نصف نموده که میبایست متعاقباً در ترفیعات بعدی منظور و محاسبه گردد که مصوبه یاد شده دقیقاً ناقض قانون حمایت از آزادگان بوده است.مجدداً هیات مدیره شرکت نفت در ماده 4 مصوبه شماره 1061 مورخ 1376/4/1 کلیه سوابق نصف شده باقیمانده مذکور را کانلمیکن تلقی نموده است. حال با عنایت به مراتب فوق و تصریح قانونگذار مبنی بر احتساب هر سال اسارت به عنوان دو سال سابقه مرتبط و مفید و بخشنامههای صادره از سوی سازمان امور اداری و استخدامی کشور در این خصوص تقاضای ابطال ماده 4 از مصوبه شماره 1061 مورخ 1374/4/1 و احتساب سابقه سنوات مدت اسارت را وفق قانون خواستارم.رییس امور حقوقی و قراردادهای بینالمللی شرکت ملی گاز ایران به شرح نامه شماره گ/الفح/732 مورخ 1381/3/28 اعلام داشتهاند مدت سابقه اسارت شاکی حسب قوانین و مقررات مربوطه دو برابر محاسبه و در ترفیع و حقوق وی موثر بوده است و ادعای شاکی به کیفیت مطروحه در دادخواست تقدیمی فاقد محمل و مبنای قانونی است.هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجتالاسلاموالمسلمین درینجفآبادی و با حضور روسای شعب بدوی و روسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به‌صدور رای مینماید.
رای هیات عمومی
به صراحت ماده 13 قانون حمایت از ازادگان مصوب 1368 «مدت اسارت برای عموم آزادگان اعم از اینکه قبل از اسارت در دستگاه‌ها شاغل بوده و یا بعد از اسارت شاغل شوند با تمایل آنان به ازاء هر یک سال اسارت دو سال به عنوان سابقه خدمت رسمی مرتبط تلقی می‌گردد و از هر لحاظ مورد محاسبه قرار خواهد گرفت…» نظر به اینکه حکم مقنن متضمن ضرورت احتساب کلیه مدت اسارت آزادگان به شرح مقرر در ماده فوقالذکر است، اطلاق ماده 4 مصوبه شماره 1061 مورخ 1376/4/1 هیات مدیره شرکت ملی نفت ایران در خصوص عدم احتساب باقیمانده سابقه خدمت کارمندانی که بابت سابقه قبلی از دو ترفیع و یا دو معادل ریالی برخوردار شدهاند به منظور اعطاء ترفیع –ترفیعات بعدی از تاریخ 1376/4/1 به جهت اینکه مفهم تسری آن به آزادگان شاغل مشمول مقررات استخدامی مربوط و نتیجتاً موجب محدودیت در احتساب کلیه مدت اسارت آنان میباشد، مغایر ماده 13 قانون فوقالذکر تشخیص داده می‌شود و به استناد قسمت دوم ماده 25 قاننون دیوان عدالت اداری ابطال می‌گردد.
رییس هیات عمومی دیوان عدالت اداری – درّی نجف آبادی
