رای شماره ۱۷۲ و ۱۷۳ مورخ ۱۳۸۱/‍۰۵/۲۷ هیات عمومی دیوان عدالت اداری

الزام اشخاص به واگذاری قسمتی از املاک خود در مجاورت محور تجاری به عمق حداقل سه متر و به طول بر پلاک به منظور تامین پیاده رو اصل تسلیط و حرمت مالکیت اشخاص و غیرقانونی است.

کلاسه پرونده: 50- 170/80

شاکی: خانم ربابه خوبان ـ آقای ابوالفضل خوبان

موضوع: ابطال قسمتی از بند 1-2-5 طرح تفصیلی شهر قزوین مصوب 23/7/1373 کمیسیون ماده 5 قانون تاسیس شورای عالی شهرسازی و معماری تحت عنوان گشایش معبر

تاریخ رای: یکشنبه 27 مرداد 1381

شماره دادنامه: 172-173

مقدمه: شکات طی دادخواست‌ها و لوایح تکمیلی اعلام داشته‎اند، در بند 1-2-5 طرح تفصیلی شهر قزوین مصوب 1373/7/23 آمده است «در تمام طول کاربری تجاری خطی، در کلیه پلاک‌ها، در طبقه همکف و در مجاورت محور تجاری، به عمق حداقل 3 متر و به طول بر پلاک بایستی فضای باز تامین گردد. در حالی که مالکیت این فضا اختصاصی است، اما استفاده آن عمومی و صرفاً برای عبور پیاده می‎باشد.»وضع قاعده خاص مبنی بر تامین فضای باز و کسر املاک متقاضیان صدور پروانه ساختمان به صورت مجانی جهت اختصاص به استفاده عمومی تحت عنوان گشایش معبر از مقوله تصویب طرح‌های تفصیلی و امور مربوط به آن به شمار نمی‎رود و حسب مقررات کمیسیون مربوط و در نتیجه شهرداری قزوین اجازه و اختیاری در این باب ندارند. استفاده از املاک اشخاص به منظور تامین نیازمندی‌ها و تاسیسات عمومی شهری به حکم قوانین موضوعه باید از طریق خرید و تملک آنها صورت گیرد با عنایت به خلاف شرع و خلاف قانون بودن بند مورد شکایت درخواست ابطال آن را دارد.رییس سازمان مسکن و شهرسازی استان قزوین در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 4437-ح مورخ 1380/5/14 اعلام داشته‎اند، برابر ماده 5 قانون تاسیس شورای عالی شهرسازی و معماری ایران بررسی و تصویب طرح‌های تفصیلی و تغییرات آنها در هر استان به عهده کمیسیون مقرر در ماده مذکور بوده است. متعاقب تصویب طرح جامعه شهر قزوین به وسیله شورای عالی شهرسازی و معماری ایران طرح تفصیلی آن به تصویب کمیسیون ماده پنج رسیده است که بند 1-2-5 آن ناظر به ضوابط و مقررات ساختمانی در اراضی تجاری می‎باشد با امعان نظر به شرح وظایف و حدود اختیارات کمیسیون ماده پنج به شرح قانون مذکور ادعای شاکی مبنی بر عدم اختیار کمیسیون موصوف در تصویب طرح مورد شکایت فاقد وجاهت قانونی است از علل وضع مصوبه می‎توان:به جنبه اجتماعی آن اشاره نمود و آن موضوع عدم ایحاد مزاحمت مشتریان واحدهای تجاری احداثی برای عابرین پیاده می‎باشد.موضوع انتفاعی قضیه به این صورت که زمین مالک یا مالکین فی‎نفسه دارای کاربری تجاری نبوده و این ضوابط طرح تفصیلی است که کاربری تجاری را برای زمین مالک تعیین نموده است و بر اساس طرح مصوب ارزش افزوده‎ای نسبت به سایر کاربری‌ها برای زمین متقاضی ایجاد شده است لذا یکی از شرایط بهره‎مندی از این کاربری تمکین به رعایت ضوابط و مقررات ساختمانی مندرج در طرح تفصیلی برای اینگونه اراضی است.در صورتی که مالک نسبت به رعایت عقب نشینی 3 متر (گشایش معبر) معترض می‎باشد اصل رعایت عدالت و انصاف ایجاب می‌کند که از زمین ارزش افزوده تجاری نیز بهره‎مند نگردد. طرح‌های شهری در بعضی موارد موجب تضییق دایره حقوقی شهروندان می‎باشد اما حفظ حیات شهر و زندگی شهری این مضیقه را توجیه می‌کند و با امعان نظر به دو قانون تاسیس شورای عالی شهرسازی و معماری ایران و قانون تغییر نام وزارت ابادانی و مسکن به وزارت مسکن و شهرسازی و امعان نظر به حدود اختیارات و اقتدارات کمیسیون ماده پنج قانون موصوف این مصوبات کاملاً قانونی و لازم‎الاتباع بوده است. علیهذا رد شکایت شاکی را دارد.دبیر محترم شورای نگهبان در خصوص ادعای خلاف شرع بودن مورد شکایت طی نامه شماره 2876/21/80 مورخ 1380/10/2 اعلام داشته‎اند، موضوع خلاف شرع بودن بند 1-2-5 از طرح تفصیلی شهر قزوین در جلسه مورخ 29/2/13280 فقهای شورای نگهبان مطرح شد که نظر فقهاء به شرح زیر اعلام می‌گردد «در صورتی که قانون چنین حقی را به کمیسیون مقرر در ماده قانون تاسیس شورای عالی شهرسازی و معماری ایران داده باشد مصوبه این کمیسیون بلااشکال است و گر نه می‎بایست دیوان عدالت از نظر غیر قانونی بودن، مصوبه را ابطال نماید.»هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجت‎الاسلام‎والمسلمین دری‎نجف‎آبادی و با حضور روسای شعب بدوی و روسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به‌صدور رای می‎نماید.

رای هیات عمومی

طبق ماده پنج قانون تاسیس شورای عالی شهرسازی و معماری ایران مصوب 1351 وظیفه و مسیولیت کمیسیون مذکور در این ماده بررسی و تصویب طرح‌های تفصیلی شهری حسب مقررات مربوط است. نظر به اینکه وضع قاعده آمره در جهت تحدید یا سلب مالکیت مشروع و قانونی اشخاص اختصاص به حکم صریح قانونگذار دارد بنابراین مصوبه مورخ 1373/7/23 کمیسیون ماده پنچ شهرستان قزوین مبنی بر الزام اشخاص به واگذاری قسمتی از املاک خود در مجاورت محور تجاری به عمق حداقل 3 متر و به طول بر پلاک به منظور تامین پیاده رو مغایر حکم مقنن در باب حرمت مالکیت اشخاص و اصل تسلیط و خارج از حدود اختیارات آن کمیسیون در وضع مقررات دولتی تشخیص داده می‌شود و به استناد قسمت دوم ماده 25 قانون دیوان عدالت اداری ابطال می‌گردد.

رییس هیات عمومی دیوان عدالت اداری – درّی نجف آبادی

Powered by Froala Editor

Powered by Froala Editor

فهرست مطالب این صفحه

مشاوره و راهنمایی

سایت حقوقی حاوی قوانین و مقررات تنقیح شده، موضوعات حقوقی، آراء وحدت رویه دیوان عالی کشور، آراء هیات عمومی و هیات های تخصصی دیوان عدالت اداری و نظرات مشورتی

تماس بگیرید
تبلیغات
مطالب منتخب
پربازدیدها
مطالب مرتبط
رای شماره ۲۵۴۱ مورخ ۱۴‍۰‍۰/‍۰۹/۲۳ هیات عمومی دیوان عدالت اداری(بند (ب) تبصره ۳ ماده ۲ و ماده ۳ مصوبه مورخ ۱۳۹۹/۱۱/‍۰۱ شورای دانشگاه شهید بهشتی با موضوع دستورالعمل اعلام کفایت دستاوردهای پژوهشی دانشجویان دکتری که متضمن تعیین یکی از اعضای تیم رساله به عنوان نویسنده مسیول است به لحاظ اینکه خارج از حدود اختیار بوده است ابطال شد.)
داتیک در شبکه‌های اجتماعی