کلاسه پرونده:177/76
شماره دادنامه: 169
تاریخ رای: شنبه 2 اسفند 1376
شاکی: آقای دکتر مساعد خلیلی
موضوع: اعلام تعارض آراء صادره از شعب 7 و 10 و 11 دیوان عدالت اداری
مقدمه: الف) شعبه دهم در رسیدگی به پرونده کلاسه 68/494 موضوع شکایت آقای دکتر سهراب سلطانی پوربه طرفیت سازمان منطقه‌ای بهداشت، درمان استان گیلان به خواسته عدم احتساب حق محرومیت از مطلب در پرداخت اضافه کار ساعتی از 1/2/62 تا 31/6/67 به شرح دادنامه شماره 144-2/3/72 چنین رای صادر نموده است نظر به این‌که مستنبط از قانون اجازه پرداخت حق محرومیت از مطب مصوب سال 1366 و سایر مقررات مربوط دریافتی مشمولین قانون مذکور از این حیث در ردیف مزایای مستمر محسوب می‌گردد و سازمان مشتکی عنه در قبال شکایت مطروحه و عدم احتساب حق محرومیت از مطب در اضافه کار ساعتی دفاع موجهی ننموده و عدم وجود اعتبار که از جمله در لوایح جوابیه عنوان گردیده نمی‌تواند مسقط حق مستخدم باشد، علیهذا شکایت وارد تشخیص وحق محرومیت از مطب دراضافه کارساعتی انجام شده توسط شاکی نسبت به ایام مورد نظر با رعایت سایرمقررات مربوط قابل احتساب به نظر می‌رسد.
ب) شعبه یازدهم در رسیدگی به پرونده کلاسه 73/1064 موضوع شکایت آقای دکتر سید محمد تقی بنی هاشم به طرفیت سازمان منطقه‌ای بهداشت و درمان و آموزش پزشکی گیلان به خواسته اعتراض به عدم احتساب حق محرومیت از مطب در پرداخت اضافه کار ساعتی از تاریخ 1/10/62 تا 13/4/67 و از 15/7/68 لغایت 1/5/72 طی دادنامه شماره 747-10/10/74 چنین رای صادر نموده است، با توجه به محتویات پرونده و مدارک آن و نیز لایحه جوابیه طرف شکایت و التفات به این‌که حق محرومیت از مطب پزشکان به موجب قانون خاصی مصوب 1366 مقرر گردیده و از جمله مزایای مستمر تشخیص می‌گردد لذا به نظر می‌رسد که فوق‌العاده مذکور باید در اضافه کار ساعتی انجام شده توسط شاکی در ایام مذکور احتساب گردد و با وصف مذکور حم به ورود شکایت شاکی صادر و اعلام می‌گردد. ج) شعبه هفتم در رسیدگی به پرونده کلاسه 750/59 موضوع شکایت آقای دکتر مساعد خلیلی به طرفیت سازمان بهداشت درمان و آموزش پزشکی گیلان به خواسته مطالبه ما به التفاوت حق الزحمه اضافه کاری از 1/1/70 لغایت 5/3/75 به شرح دادنامه شماره 627 – 9/10/75 چنین رای صادر نموده است، با توجه به صراحت قسمت الف از بند 5 تصویب‌نامه ضوابط اجرایی بودجه سال 65 که مبنای پرداخت اضافه کار را شامل حقوق و فوق‌العاده شغل قرار داده و فوق‌العاده‌های محل خدمت و غیره را خارج از شمول دانسته و پرداخت فوق‌العاده محرومیت از مطب نیز از مصادیق عناوین فوق است. لذا ایرادی به اقدام سازمان طرف شکایت وارد نیست، حکم به رد شکایت شاکی صادر می‌نماید.
هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست آیت‌الله موسوی تبریزی و با حضور روسای شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رای می‌نماید.
رای هیات عمومی
فوق‌العاده حق محرومیت از مطب که به تجویز ماده 1 قانون اجازه پرداخت حق محرومیت، از مطب مصوب 66/9/22 مجلس شورای اسلامی در قبال انجام خدمت در خارج از ساعات اداری پرداخت می‌شود به حکم قوانین و مقررات استخدامی از مصادیق مزایای مستمر و مبانی و مآخذ احتساب فوق‌العاده اضافه کار ساعتی محسوب نشده است. بنا به مراتب فوق‌الذکر و عنایت به تبصره 1 ماده مذکور که مقرر داشته «مشمولین این ماده منحصراً در صورتی که بیش از 60 ساعت در خارج از ساعات اداری به انجام وظایف محوله مشغول شوند، معادل کار اضافی مازاد بر 60 ساعت مذکور، طبق مقررات مربوط از فوق‌العاده اضافه کار ساعتی استفاده خواهند نمود.» پرداخت فوق‌العاده اضافه کار ساعتی بیش از 60 ساعت بر مبنای فوق‌العاده حق محرومیت از مطب جواز قانونی ندارد، بنابراین دادنامه شماره 627-75/10/9 که متضمن این معنی است مطابق با موازین قانونی تشخیص می‌گردد. این رای با استناد قسمت آخر ماده 20 قانون دیوان عدالتی اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع مربوط مشابه لازم‌الاتباع می‌باشد.
رییس هیات عمومی دیوان عدالت اداری – سید ابوالفضل موسوی تبریزی
